شرکت دارویی پوراطب گستر

امروزه بیشتر افراد می دانند قطره آهن نوزاد چه تاثیری در سلامت دارد و استفاده از آن برای بیشتر نوزادان ضروری است. نوزادانی که با شیر مادر تغذیه می‌شوند ذخایر آهن مخصوص به خود را دارند و معمولاً در 6 ماه اول به اندازه کافی آهن از شیر مادر دریافت می‌کنند، اما نوزادانی که با شیرخشک تغذیه می‌شوند معمولاً شیر خشک غنی شده با آهن دریافت می‌کنند. وقتی شیرخوار شروع به خوردن غذاهای جامد می کند، ممکن است به اندازه کافی غذاهای غنی از آهن مصرف نکند، که در معرض خطر کم خونی قرار می‌گیرد. کمبود آهن می تواند مانع رشد کودک شود. همچنین ممکن است باعث مشکلات یادگیری و رفتاری، کناره گیری اجتماعی، تاخیر در یادگیری مهارت های حرکتی و ضعف عضلانی شود. آهن همچنین برای سیستم ایمنی حائز اهمیت است، بنابراین عدم دریافت آهن کافی حتی می تواند خطر ابتلا به عفونت هایی مانند سرماخوردگی و آنفولانزا را افزایش دهد.

چرا کودکان به قطره آهن احتیاج دارند؟

دو مکمل برای نوزادانی که با شیر مادر تغذیه می‌شوند در چند ماه اول زندگی توصیه می‌شود. مکمل ویتامین A+D از بدو تولد و مکمل آهن از 4 ماهگی شروع می‌شود. در نتیجه، نوزادانی که به طور کامل یا نیمه کامل از شیر مادر تغذیه می‌شوند، از 4 ماهگی به مکمل‌های آهن نیاز دارند. نوزادان نارس معمولا به مکمل های آهن نیز نیاز دارند، زیرا ذخایر آهن کمتری دارند. نوزادان سالم و تغذیه شده با شیرخشک، اگر از شیرخشک غنی شده با آهن استفاده کنند، نیازی به مکمل آهن ندارند.
مکمل های مایع برای کودک بهتر هستند زیرا بدن می تواند آنها را به راحتی جذب کند و کودک مجبور به بلعیدن قرص نیست. ظرف قطره معمولا با یک قطره چکان با علامت‌هایی روی لوله برای نشان دادن سطح دوز است که باعث می‌شود به راحتی مایع را مستقیما به دهان کودک بریزید. برخی قطره های آهن می‌توانند دندان‌های کودک را سیاه کنند، بنابراین حتما پس از دادن هر مکمل آهن مایع، دندان‌های او را مسواک بزنید.

خرید قطره آهن نوزاد : قطره آهن فروسیس ویواکیدز

فواید قطره آهن نوزاد

بدن برای ساختن هموگلوبین، که به رساندن اکسیژن به سراسر بدن کمک می‌کند، به آهن نیاز دارد. بدون هموگلوبین، تولید گلبول‌های قرمز متوقف شده و بدون آهن کافی، ماهیچه‌ها، بافت‌ها و سلول‌های کودک اکسیژن مورد نیاز را دریافت نمی‌کنند. آهن یک ماده مغذی بسیار مهم برای کودکانی است که به سرعت در حال رشد هستند. نیاز روزانه توصیه شده برای مصرف آهن بسته به سن متفاوت است. نوزادان زیر یک سال روزانه به 11 میلی گرم آهن نیاز دارند. پس از آن، از 1 تا 3 سالگی یک کودک به 7 میلی گرم آهن در روز نیاز دارد. 
هنگامی که کودک شروع به خوردن غذاهای غنی از آهن کرد، معمولا می توان مکمل ها را قطع کرد. اما، نوزادانی که دچار بیماری های و مشکلات پزشکی خاصی هستند (مثلاً زایمان زودرس و کم خونی) زودتر از آن به مکمل‌های آهن نیاز دارند و برخی از آنها پس از مصرف مواد غذایی جامد باید به مصرف مکمل‌های آهن ادامه دهند.

خطرات کم خونی در نوزاد

آهن یک ماده مغذی کلیدی است که کودک را سالم و قوی نگه می دارد. سطوح پایین آهن می تواند منجر به خستگی بدن شود. خطر کم خونی درمان نشده در نوزادان شامل اثرات مضر بر رشد و توسعه عصبی و مشکلات بلوغ مغز است. کمخونی همچنین می تواند باعث رشد شناختی ضعیف و مشکلات رفتاری شود. به همین دلیل مهم است که در صورت امکان از کم خونی جلوگیری کنید و در صورت تشخیص آن را درمان کنید. خستگی، کاهش اشتها، چهره رنگ پریده، تنفس سریع و پی در پی، دست و پاهای سرد، عفونت های مکرر، رشد آهسته، مسائل رفتاری، میل به خوردن خاک، یخ، رنگ از علائم کم خونی در نوزادان است که به راحتی توسط قطره آهن کودکان درمان می شود.

عوارض قطره آهن نوزاد

قطره آهن نیز مانند سایر مکمل های غذایی ممکن است عوارضی داشته باشد. مکمل های آهن می توانند باعث مشکلات گوارشی مانند ناراحتی معده، تغییرات مدفوع و یبوست شوند. اگرچه آهن با معده خالی بهتر جذب می شود، اگر کودک عوارض جانبی منفی را تجربه کند، مصرف آن بعد از غذا بهتر است. مصرف بیش از حد آهن می تواند منجر به مشکلات جدی سلامتی شود، بنابراین هرگز بدون مشورت پزشک به کودک خود مکمل های آهن ندهید. علائم مصرف بیش از حد آهن ممکن است شامل استفراغ شدید، اسهال، پوست و ناخن های دست کم رنگ یا آبی و ضعف باشد.

روش مصرف قطره آهن نوزاد

قبل از هر بار استفاده، حتما قطره آهن را تکان دهید. قطره چکان را تا خط 1 میلی لیتری پر کنید و سپس آن را به آرامی به سمت داخل گونه کودک بگیرید. اگر بعد از آن دهان کودک تغییر رنگ داد، نگران نباشید! این مشکل کاملا عادی و موقتی است. پس از اتمام کار، حتما قطره چکان را بشویید و خشک کنید و قطره آهن را در یخچال نگهداری کنید. قطره آهن کودکان اصولا تا چهار ماه پس از باز شدن قابل استفاده است.
از قطره آهن کودکان دقیقا طبق دستورالعمل روی برچسب یا طبق تجویز پزشک استفاده کنید. در مقادیر کمتر یا بیشتر از مقدار توصیه شده استفاده نکنید. حتما برای استفاده از قطره چکان داخل محصول استفاده کنید. به هیچ عنوان از قاشق های معمولی آشپزخانه استفاده نکنید.

برای سیاه نشدن دندان کودک چه کنیم؟

متاسفانه یکی از عوارض قطره آهن کودکان سیاه شدن دندان است که به دلیل برخورد یون های آهن به دندان ایجاد می شود. برای حل این مشکل بهتر است پس از هر بار مصرف قطره دهان کودک را بشویید. همچنین امروزه در بازار قطره های آهن متفاوتی مانند قطره آهن فروسیس کودکان وجود دارند که از سیاه شدن دندان جلوگیری می کنند.

تداخلات دارویی قطره آهن نوزاد

قطره آهن ممکن است با برخی داروها و یا شیر مادر و برخی مواد غذایی تداخل داشته باشد و به همین دلیل توصیه می شود با فاصله از سایر مواد غذایی میل شود تا جذب بالاتری داشته باشد. توصیه می شود این قطره با معده خالی، حداقل 1 ساعت قبل یا 2 ساعت بعد از غذا مصرف شود. همچنین مصرف ویتامین سی به افزایش جذب آهن کمک می کند.

گرددآورنده: نگار رفیعی
منبع: everydayhealth

امروزه مکمل های زیادی در بازار وجود دارد. برای بسیاری از مردم پیدا کردن مکمل تغذیه ای مناسب که تمام ریز مغدی های مورد نیازشان را در اختیار قرار دهد و از طرفی صرفه اقتصادی داشته باشد بسیار گیج کننده است. یکی از مکمل هایی که امروزه در بازار به فراوانی وجود دارد کپسول امگا 3-6-9 است. مکملی که برخی فکر می کنند نیاز دارند و باید استفاده کنند و برخی دیگر معتقدند آنگونه که گفته می شود ارزش غذایی ندارد و نباید برای خرید آن هزینه کرد. همانطور که از نام آن پیداست، مکمل های 3-6-9 ترکیبی از امگا 3، 6 و 9 هستند که با هم مخلوط شده و "نسبت ایده آل" یا "طیف کامل" چربی های امگا را تشکیل می دهند.

کپسول امگا 3-6-9 چیست؟

امگا 3، 6 و 9 اسیدهای چرب ضروری در رژیم غذایی هستند. امگا 3، 6 و 9 نیز به ترتیب با نام های آلفا-لینولنیک اسید (ALA)، اسید لینولئیک (LA) و اسید اولئیک (OA) شناخته می شوند. عدم تعادل این اسیدهای چرب در بدن می تواند منجر به بیماری شود.
بدن قادر به ساخت امگا3 نیست. امگا3 بخش مهمی از غشای سلولی است و بسیاری از عملکردهای مهم مانند بهبود سلامت قلب، چشم و مغز، رشد مغز نوزاد، کاهش التهاب و بهبود چربی کبد را بر عهده دارد.
امگا 6 به کاهش سطح کلسترول "بد"، افزایش سطح کلسترول "خوب"، کاهش خطر بیماری قلبی و کاهش خطر سرطان کمک می کند.
امگا 9 (اسید اولئیک) توسط بدن تولید می شود و بنابراین ضروری محسوب نمی شود. اما مصرف غذاهای غنی از این اسید چرب دارای مزایای زیادی است. تحقیقات نشان داده است امگا9 با از بین بردن پلاک های ایجاد شده در شریان ها به کاهش خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی و سکته کمک می کند.

4 دلیل برای اجتناب از کپسول امگا 3-6-9

بسیاری معتقد هستند مصرف کپسول امگا 3-6-9 ضروری نیست و در این بخش از مقاله به چهار دلیل مهم برای تایید این موضوع می پردازیم. مکمل امگا 3 اهمیت بسیار بالایی برای بدن دارد ولی ترکیب امگا3 و 6 و 9 نمی تواند ترکیب جذا و مفیدی باشد.

1. به اندازه کافی امگا6 دریافت می کنید

امگا 6 یک ماده مغذی ضروری در رژیم غذایی است ولی کمبود آن بسیار نادر است چرا که در طیف وسیعی از مواد غذایی وجود دارد. رژیم غذایی مدرن حاوی مقدار زیادی امگا 6 است. این اسید چرب در انواع مواد غذایی از جمله روغن های گیاهی، مغزها، غلات، نان، لبنیات، تخم مرغ و گوشت به وفور یافت می شود. متاسفانه امروزه ما بیش از حد امگا 6 می خوریم، که ما را به دلیل دوم اجتناب از مکمل امگا 3-6-9 می رساند.

2. مصرف زیاد امگا 6 مضر است

بدن انسان طوری طراحی شده است که نسبت 1:1 امگا 3 به امگا 6 را مدیریت کند. واقعیت این است که این نسبت در یک فرد معمولی در دنیای مدرن نزدیک به 1:20 است، به این معنی که ما تا 20 برابر بیشتر از امگا3، امگا 6 می‌خوریم. اسید لینولئیک (امگا 6) در مقادیر زیاد باعث ایجاد اثر التهابی در بدن می شود. پاسخ های التهابی در بدن با انواع بیماری ها مانند بیماری قلب و عروقی، سکته، دیابت نوع 2، چاقی، سندرم روده تحریک‌پذیر، روماتیسم مفصلی و انواع خاصی از سرطان مرتبط است.
برخلاف امگا 6، چربی های امگا 3 پاسخ ضد التهابی دارند و به مقابله با اثرات التهاب سلولی و دفاع در برابر بیماری ها کمک می کنند. با این حال، امگا 3 و امگا 6 از نظر ساختار شیمیایی بسیار شبیه هستند و برای آنزیم های گوارشی با هم رقابت می کنند. این بدان معناست که اگر 20 برابر بیشتر از امگا 6 مصرف کنیم، امگا 3 نقش خود را از دست می دهد و فواید ضد التهابی از بین می روند. 
بنابراین به جای مصرف مکمل 3-6-9، بهتر است برای ایجاد تعادل مجدد نسبت 1:1 هزینه کنیم. بهترین راه افزایش مصرف امگا3 و کاهش امگا6 است.

3. نیازی به مصرف مکمل امگا 9 نیست

امگا 3 و 6 اسیدهای چرب ضروری هستند زیرا بدن نمی تواند آنها را بسازد و باید به عنوان بخشی از رژیم غذایی مصرف شود. امگا 9 اسید چرب ضروری نیست، بدن می تواند آن را بسازد. علاوه بر این، در بسیاری از منابع غذایی مانند روغن زیتون، روغن آفتابگردان، آووکادو و سویا یافت می شود. بنابراین، اگر امگا 9 توسط بدن ساخته می شود و در غذا رایج است، مصرف مکمل آن چه فایده ای دارد؟ معمولا امگا 9 در یک مکمل غذایی تنها برای اهداف بازاریابی استفاده می شود.

4. در این مکمل ها امگا 3 به میزان کافی وجود ندارد

امگا 3 مفیدترین بخش مکمل امگا 3-6-9 است و دریافت آن از امگا 6 و امگا 9 سخت تر است. متاسفانه مکمل‌ امگا 3-6-9 اغلب با روغن‌های ارزان‌تر امگا 6 و 9 و فقط مقدار بسیار کمی از امگا 3 پر می‌شوند. علاوه بر این، امگا 3 در این مکمل ها معمولا به شکل ALA است که کمترین جذب را دارد. بدن انسان نمی تواند مستقیما از ALA استفاده کند و باید به DHA و EPA تبدیل شود. ما حداقل به 250 میلی گرم امگا 3 از نوع  DHA و یاEPA  در روز نیاز داریم.

با انواع مفید مکمل های امگا3 آشنا شویم: سافت ژل امگافلکس هلث برست

کپسول امگا 3-6-9 برای گیاهخواران مفید است؟

یک رژیم غذایی گیاهی متنوع و متعادل حاوی میزان کافی امگا 6 و 9 است. این اسیدهای چرب از مواد غذایی مانند دانه شاهدانه، تخمه کدو تنبل، تخمه آفتابگردان، گردو، سویا و تقریبا هر نوع روغن گیاهی دریافت می شوند. امگا 6 همچنین در بسیاری از غذاهای فرآوری شده رایج وجود دارد. اما گیاهخواران نیز امگا 3 کمی در رژیم غذایی خود دارند. رژیم غذایی گیاهی معمولا سرشار از ALA است زیرا دانه‌ها، مغزها و روغن‌ها سرشار از ALA هستند. متأسفانه، این مواد غذایی تقریباً فاقد EPA یا DHA هستند. فقط ماهی های روغنی و سایر انواع غذاهای دریایی حاوی مقادیر قابل توجهی EPA و DHA هستند. بدن می‌تواند مقداری ALA را به EPA و DHA تبدیل کند، اما تحقیقات نشان داده است که این مقدار بسیار محدود است و گیاه‌خواران سطوح پایین‌تری از EPA و DHA نسبت به افرادی دارند که از رژیم غذایی حاوی مقدار زیادی ماهی‌های چرب پیروی می‌کنند. با این حال، این بدان معنا نیست که ماهی چرب تنها راه برای دریافت DHA است. در حقیقت، امگا 3 ابتدا توسط جلبک ها تولید  می شود و سپس ماهی ها و سخت پوستان کوچک از این جلبک ها تغذیه می کنند و ازین طریق امگا 3 دریافت می کنند. ساده ترین راه برای افزودن DHA به رژیم غذایی مصرف مکمل امگا 3 مبتنی بر جلبک است.

کلام آخر
مصرف کپسول امگا 3-6-9 از نظر منطقی کار درستی نیست چرا که نمی تواند امگا3 کافی به بدن برساند و از طرفی سرشار از امگا6 و 9 است که به میزان کافی در رژیم غذایی وجود دارد و نیاز نیست از طریق مکمل ها مصرف شود. بنابراین به همه افراد توصیه می شود از مکمل های امگا3 بدون هیچ ماده افزوده دیگری استفاده کنند. با توجه به اینکه در رژیم غذایی ما ماهی های چرب بسیار کم مصرف می شوند، مصرف مکمل های امگا3 می تواند اثربخش باشد.

گردآورنده: نگار رفیعی
منبع: omvits

اکیناسه یک گیاه محبوب در آمریکای شمالی است و به عنوان گل مخروطی بنفش شناخته می شود و بیشتر افراد از خواص اکیناسه آگاهی دارند. عصاره اکیناسه در اصل تنتوری از قسمت بالایی گیاه اکیناسه است. بسیاری از ترکیبات شیمیایی اکیناسه محرک های قوی سیستم ایمنی هستند و ارزش درمانی قابل توجهی دارند، به همین دلیل این گیاه اغلب برای درمان سرماخوردگی و سایر بیماری های عفونی استفاده می شود. برخی از ترکیبات اکیناسه شامل اسانس ها، فلاونوئیدها، اینولین، پلی ساکاریدها و ویتامین سی است.

خواص اکیناسه

همانگونه که می دانید اکیناسه می تواند خواص زیادی برای بدن داشته باشد و در این مقاله قصد داریم به 9 مورد از خواص اکیناسه اشاره کنیم.

1. کمک به درمان سرطان

طبق تحقیقات ارزش دارویی مواد شیمیایی گیاهی موجود در اکیناسه مشهود است و نشان می دهد که این عوامل و مواد شیمیایی گیاهی که هنوز در گیاهان دیگر کشف نشده اند، ممکن است ابزار ارزشمندی برای مبارزه با تومورها باشند. به گفته محققان، استفاده از اکیناسه به عنوان یکی دیگر از درمان‌های جایگزین ، اکنون در کنار درمان های مرسوم سرطان توصیه می‌شود.

2. تقویت سیستم ایمنی

طبق مطالعات اکیناسه می تواند شانس ابتلا به سرماخوردگی را تا 58 درصد و مدت سرماخوردگی را تقریبا 1.5 روز کاهش دهد. اکیناسه دارای مزایای قدرتمندی برای پیشگیری و درمان سرماخوردگی می باشد و به همین دلیل محصولات اکیناسه از داروهای مؤثر برای سرماخوردگی هستند. به نظر می رسد سیستم ایمنی بدن به شدت تحت تأثیر سطح دوز اکیناسه قرار دارد. 10 میلی گرم اکیناسه به ازای هر کیلوگرم وزن بدن، که روزانه در یک دوره 10 روزه مصرف شود، یک محرک ایمنی موثر است. اکیناسه سرماخوردگی های ویروسی را متوقف می کند اما، مهم‌ترین نتایج مزایای اکیناسه، تأثیر آن بر عفونت‌های عودکننده بود. در یک پژوهش اثرات اکیناسه در برابر عفونت های ویروسی و باکتریایی ثانویه ارزیابی شد. نتایج حاکی از این بود که عصاره های گیاهی قادر به مبارزه با عفونت های تنفسی ویروسی از جمله آنفولانزا بودند و التهاب و خطر ابتلا به عوارض باکتریایی را کاهش دادند.

با مکمل های تقویت سیستم ایمنی آشنا شوید: سافت ژل ایموکپ ویواتیون

3. تسکین درد

سرخپوستان از اکیناسه به عنوان مسکن استفاده می کردند. این ماده برای تسکین درد روده، سردرد، درد ناشی از هرپس، گونوره (سوزاک) و سرخک، گزش مار، گلو درد، معده درد، ورم لوزه و دندان درد استفاده می شود. طبق مطالعات این گیاه دردهای التهابی مانند آرتریت و سوختگی را کاهش می دهد. برخی از راه های رایج برای استفاده از محصولات اکیناسه برای مبارزه با درد، نوشیدن چای اکیناسه یا تهیه خمیر از گیاه خشک شده و مالیدن مستقیم آن بر روی ناحیه آسیب دیده است.

4. اثر ملین کنندگی

یکی از خواص اکیناسه تسکین معده و دستگاه گوارش است و به عنوان یک ملین و عامل آرام بخش عمل کرده و یبوست را تسکین می دهد. برای بیماری های مزمن تر، یک فنجان چای در روز می تواند به شل شدن روده ها کمک کند. اما، برای کاهش خطر عوارض جانبی، مطمئن شوید که در استفاده از این گیاه زیاده روی نکنید. برای ایمن بودن، حتما چای خود را حداکثر به دو فنجان در روز محدود کنید و مکمل ها را طبق دستورالعمل روی برچسب مصرف کنید.

5. عامل ضد التهابی

ریشه بیشتر بیماری ها التهاب است. عوامل مختلفی از جمله استرس، سموم موجود در غذا و خواب بی کیفیت همگی در این امر نقش دارند. خوشبختانه، مصرف منظم اکیناسه می تواند انواع مختلف التهاب را کاهش دهد. محصولات حاوی اکیناسه حتی ممکن است به التهاب چشم کمک کنند. برای افرادی که با بیماری های التهابی مزمن مانند آرتریت روماتوئید دست و پنجه نرم می کنند، بهتر است به طور منظم از چای اکیناسه برای کاهش التهاب در سراسر بدن استفاده کنند.

6. درمان مشکلات پوستی

از خواص اکیناسه برای پوست می توان به بهبود رطوبت پوست و کاهش چین و چروک اشاره کرد. تحقیقات نشان می دهد استفاده از محصولات پوستی حاوی اکیناسه ممکن است به تقویت سلامت پوست کمک کند و عوارض جانبی مانند التهاب و تحریک پوست نیز ندارد.

 7. کمک به بهبود سلامت روان

در یک مطالعه که به بررسی میزان استفاده از گیاهان در کودکان مبتلا به اختلال بیش فعالی (ADHD) یا افسردگی پرداخت، اکیناسه یکی از رایج ترین داروهای گیاهی بود که برای علائم رفتاری تجویز می شد. هم بزرگسالان و هم کودکانی که از ADD/ADHD رنج می‌برند، پس از مصرف این ماده شانس بیشتری برای تجربه اختلالات عاطفی مانند اضطراب، افسردگی، فوبیای اجتماعی دارند. مجددا لازم به ذکر است که دوز اکیناسه اهمیت بالایی دارد. توصیه می شود که افراد فقط 20 میلی گرم در یک زمان مصرف کنند و بیشتر از آن توصیه نمی شود. مصرف بیش از 20 میلی گرم در هر دوز می تواند اثر آرام بخشی اکیناسه را از بین ببرد.

8. رفع مشکلات تنفسی فوقانی

به دلیل اثرات تقویت سیستم ایمنی و ضد التهابی، از خواص اکیناسه ممکن است بهبود علائم تنفسی فوقانی مانند سینوزیت حاد، آنفولانزا، آسم، سرماخوردگی، دیفتری، التهاب، گلودرد استرپتوکوکی، بیماری سل و سیاه سرفه باشد. مطالعات اخیر نشان داده است که ترشح سیتوکین های مرتبط با آسم در سلول های اپیتلیال برونش را می توان با اکیناسه معکوس کرد. اکیناسه دارای اثرات گشادکننده برونش و ضد التهابی قابل توجهی است.

9. مقابله با عفونت

مطالعه ای نشان داد که مصرف اکیناسه می‌تواند میزان عود مجدد عفونت‌های واژن را تا 16 درصد کاهش دهد. همچنین برای کمک به عفونت های جریان خون، تبخال تناسلی، بیماری لثه، مالاریا، سیفلیس، حصبه، عفونت های دستگاه ادراری و عفونت های قارچی واژن موثر است. یک مطالعه نشان داد که انواع مختلف ویروس آنفولانزا، از جمله آنفولانزای پرندگان و آنفولانزای خوکی، قادر به آلوده کردن سلول های انسانی کشت شده در معرض عصاره اکیناسه، نیستند. مطالعه‌ای نشان داد که اکیناسه به اندازه داروی تجویزی Oseltamivir برای کاهش شدت و طول مدت علائم آنفولانزا و همچنین جلوگیری از عوارض جانبی هنگام شروع اولین علائم عفونت مؤثر می باشد. مصرف اکیناسه هنگام شروع اولین علائم آنفولانزا بسیار مهم است تا بیشترین تاثیر را داشته باشد.

خطرات و عوارض جانبی

مصرف بیش از حد اکیناسه ممکن است عوارض جانبی داشته باشد. در برخی موارد، دوزهای بالای عصاره گیاه می تواند باعث تهوع و سرگیجه شود. بنابراین، استفاده از آن برای درمان آلرژی های فصلی بی خطر نیست. اکیناسه تزریقی می تواند واکنش هایی مانند اسهال، سرگیجه، خشکی دهان، تب، سردرد، بیخوابی، درد مفاصل و عضلات، حالت تهوع، بی حسی زبان، گلو درد و دل درد داشته باشد. ایجاد واکنش آلرژیک نیز بعید نیست. بهتر است با دوزهای کم شروع به مصرف کنید.

اشکال و دوز
اکیناسه به اشکال مختلف از جمله عصاره مایع، گیاه خشک، کپسول یا قرص و چای اکیناسه فروخته می شود. در مورد نحوه بهترین استفاده از اکیناسه اطلاعاتی وجود ندارد. NIH توصیه می کند که مصرف منظم روزانه برای ایمنی و سلامت مفید است. برخی منابع می گویند که اکیناسه زمانی موثرتر می باشد که به محض ظاهر شدن علائم مصرف شود و چندین بار در روز به مدت هفت تا 10 روز مصرف شود.

کلام آخر
اکیناسه به عنوان راهی برای کمک به کند کردن پیشرفت و کاهش شدت و مدت عفونت های ویروسی دستگاه تنفسی فوقانی، مانند سرماخوردگی و آنفولانزا شناخته شده است. سایر خواص اکیناسه شامل کمک به مبارزه با سرطان، تقویت سیستم ایمنی، کاهش درد، درمان یبوست، مبارزه با التهاب و بهبود پوست می باشد. می توانید این گیاه را به شکل کپسول و مکمل خریداری و استفاده کنید.

گردآورنده: نگار رفیعی
منبع:draxe

شیرین‌ کننده مصنوعی یا جایگزین‌ شکر، مواد شیمیایی هستند که برای ایجاد طعم شیرین به برخی مواد غذایی اضافه می‌شوند. آنها طعمی شبیه به شکر اما تا چندین هزار برابر شیرین تر دارند و میزان کالری آنها بسیار کم است. سطح زبان توسط جوانه های چشایی زیادی پوشیده شده است که حاوی چندین گیرنده چشایی هستند که طعم های مختلف را تشخیص می دهند. وقتی غذا می خورید، گیرنده های چشایی با مولکول های غذا مواجه می شوند. در صورت اتصال درست مولکول غذا به گیرنده چشایی، سیگنالی به مغز فرستاده  می شود و طعم شناسایی می شود. به عنوان مثال، مولکول قند کاملا بر روی گیرنده طعم شیرینی قرار می گیرد و به مغز اجازه می دهد طعم شیرین را تشخیص دهد. مولکول های شیرین کننده مصنوعی به گیرنده های شیرینی متصل می شوند و پیام طعم شیرین را به مغز ارسال می کنند؛ اما بدن نمی تواند آنها را به کالری تجزیه کند.

انواع شیرین کننده مصنوعی رایج

آسپارتام: 200 برابر شیرین تر از شکر است.
آسه سولفام پتاسیم: 200 برابر شیرین تر از شکر بوده و برای پخت و پز مناسب است.
سیکلامات: 50 برابر شیرین تر از شکر است، برای پخت و پز استفاده می شد. اما، از سال 1970ممنوع شده است.
نئوتام: 13000 برابر شیرین تر از شکر بوده و برای پخت و پز مناسب می باشد.
نئوهسپریدین: 340 برابر شیرین تر از شکر و برای پخت و پز، مخلوط کردن با غذاهای اسیدی مناسب است.
ساخارین: 700 برابر شیرین تر از شکر است.
سوکرالوز: 600 برابر شیرین تر از شکر است، برای پخت و پز و مخلوط کردن با غذاهای اسیدی مناسب می باشد. 

اثرات شیرین کننده مصنوعی

شیرین کننده های مصنوعی در میان افرادی که در تلاش برای کاهش وزن سریع هستند محبوب هستند. اما، اثرات آنها بر اشتها و وزن در مطالعات متفاوت است.

تاثیر بر اشتها

برخی بر این باورند که شیرین کننده مصنوعی ممکن است باعث افزایش اشتها و افزایش وزن شوند. شیرین کننده های مصنوعی ممکن است نتوانند مسیر پاداش غذایی مورد نیاز برای ایجاد احساس رضایت بعد از غذا را فعال کنند. با توجه به اینکه طعم شیرینی دارند اما کالری موجود در سایر غذاهای شیرین را ندارند، تصور می شود که مغز را با احساس گرسنگی گیج می کنند. علاوه بر این، برخی از دانشمندان فکر می کنند که برای ایجاد احساس سیری، باید از مواد غذایی شیرین شده مصنوعی بیشتری در مقایسه با مواد غذایی شیرین شده با شکر استفاده شود. با این وجود، چندین مطالعه نشان داده‌اند که شرکت‌کنندگان در هنگام جایگزینی غذاها و نوشیدنی‌های شیرین شده با شیرین کننده مصنوعی، گرسنگی و مصرف کالری کمتری گزارش می‌کنند.

تاثیر بر وزن

برخی مطالعات ارتباط بین مصرف نوشیدنی‌ها با قند مصنوعی و چاقی گزارش کرده اند. اما، طبق برخی مطالعات شیرین‌کننده‌های مصنوعی ممکن است وزن بدن، توده چربی و دور کمر را کاهش دهند. این مطالعات همچنین نشان می‌دهند که جایگزینی نوشابه‌های غیرالکلی معمولی با نسخه‌های بدون قند می‌تواند شاخص توده بدنی (BMI) را تا 1.3 تا 1.7 امتیاز کاهش دهد. علاوه بر این، انتخاب مواد غذایی با قند مصنوعی به جای قند اضافه ممکن است تعداد کالری مصرفی روزانه را کاهش دهد. نوشیدنی های شیرین شده مصنوعی می توانند جایگزینی برای کسانی باشد که به طور منظم نوشابه مصرف می کنند و می خواهند مصرف قند را کاهش دهند.

دیابت

شیرین کننده های مصنوعی ممکن است برای افراد دیابتی مناسب باشند. البته نتیجه مطالعات در این زمینه متناقض است. برخی مطالعات گزارش می دهند که نوشابه رژیمی با خطر ابتلا به دیابت مرتبط است. از سوی دیگر، بسیاری از مطالعات کنترل‌شده نشان می‌دهند که شیرین‌کننده‌های مصنوعی بر قند خون یا سطح انسولین تأثیر نمی‌گذارند. با وجود اینکه مطالعات متفق القول نبوده اند، اما بیشتر مطالعات از اثرات مثبت شیرین کننده های مصنوعی حمایت می کنند. باید در نظر گرفت که شیرین کننده های مصنوعی ممکن است بسته به سن یا زمینه ژنتیکی افراد اثرات متفاوتی داشته باشند.

سندرم متابولیک

سندرم متابولیک به مجموعه ای از بیماری های پزشکی از جمله فشار خون بالا، قند خون بالا، چربی اضافی شکم و سطوح غیرطبیعی کلسترول اشاره دارد. این اختلالات خطر ابتلا به بیماری های مزمن مانند سکته مغزی، بیماری قلبی و دیابت نوع 2 را افزایش می دهند. برخی از مطالعات نشان می دهد که مصرف کنندگان نوشابه رژیمی می توانند تا 36 درصد بیشتر در معرض خطر ابتلا به سندرم متابولیک باشند. اما، مطالعات با کیفیت بالاتر گزارش می‌دهند که نوشابه رژیمی یا در این زمینه اثری ندارد و یا حتی اثر محافظتی دارد.

سلامت روده

باکتری های روده نقش مهمی در سلامت دارند و مشکلات روده با افزایش وزن، عدم کنترل قندخون، سندرم متابولیک، سیستم ایمنی ضعیف و اختلال در خواب مرتبط می باشد. ترکیب و عملکرد باکتری های روده در افراد مختلف متفاوت است. در یک مطالعه، شیرین کننده مصنوعی ساخارین، تعادل باکتری های روده را در چهار نفر از هفت شرکت کننده سالم که به مصرف آنها عادت نداشتند، مختل کرد. این چهار "پاسخ دهنده" همچنین پس از 5 روز پس از مصرف شیرین کننده مصنوعی کنترل ضعیف تر قند خون از خود نشان دادند.

سرطان

از دهه 1970، ارتباط شیرین کننده های مصنوعی و خطر ابتلا به سرطان مورد بحث است. از آن زمان تاکنون، بیش از 30 مطالعه انسانی هیچ ارتباطی بین این دو نیافته اند. در یکی از مطالعات 9000 شرکت کننده به مدت 13 سال بررسی شدند. محققان هیچ ارتباطی بین شیرین کننده های مصنوعی و خطر ابتلا به انواع مختلف سرطان نیافتند. علاوه بر این، در بررسی مطالعات منتشر شده در یک دوره 11 ساله، ارتباطی بین خطر سرطان و مصرف شیرین کننده مصنوعی یافت نشد.

سلامت دندان

حفره های دندانی که به عنوان پوسیدگی دندان نیز شناخته می شوند، زمانی ایجاد می شوند که باکتری های موجود در دهان قند را تخمیر می کنند و اسید تولید می شود که می تواند به مینای دندان آسیب برساند. برخلاف قندها، شیرین کننده های مصنوعی با باکتری های موجود در دهان واکنش نشان نمی دهند و باعث پوسیدگی دندان نمی شوند. تحقیقات همچنین نشان می دهد که سوکرالوز کمتر از شکر باعث پوسیدگی دندان می شود.

آسپارتام، سردرد، افسردگی و تشنج

برخی از شیرین کننده های مصنوعی ممکن است علائم ناخوشایندی مانند سردرد، افسردگی و تشنج ایجاد کنند. با اینکه اکثر مطالعات هیچ ارتباطی بین آسپارتام و سردرد نیافته اند، دو مطالعه توصیه می کنند که برخی افراد نسبت به دیگران حساس‌تر هستند. این تنوع فردی ممکن است در مورد اثرات آسپارتام بر افسردگی نیز اعمال شود. به عنوان مثال، افراد مبتلا به اختلالات خلقی ممکن است در پاسخ به مصرف آسپارتام دچار تشدید علائم افسردگی شوند. همچنین شیرینی مصنوعی مواد مغذی خطر تشنج بیشتر افراد را افزایش نمی دهند. اما، یک مطالعه افزایش فعالیت مغزی در کودکان مبتلا به تشنج را گزارش کرد.

ایمنی و عوارض جانبی

شیرین کننده مصنوعی برای مصرف انسان ایمن است. اما برای برخی افراد توصیه نمی شوند. به عنوان مثال، افراد مبتلا به اختلال متابولیک نادر فنیل کتونوری (PKU) نمی توانند اسید آمینه فنیل آلانین را که در آسپارتام یافت می شود، متابولیزه کنند. بنابراین، کسانی که PKU دارند باید از آسپارتام اجتناب کنند. علاوه بر این، برخی از افراد به سولفونامیدها (موجود در ساخارین) حساسیت دارند. برای آنها، ساخارین ممکن است منجر به مشکلات تنفسی، بثورات پوستی یا اسهال شود. علاوه بر این، شواهد نشان می دهد که برخی از شیرین کننده های مصنوعی مانند سوکرالوز حساسیت به انسولین را کاهش می دهند و بر باکتری های روده تأثیر می گذارند.

کلام پایانی
استفاده از شیرین کننده های مصنوعی خطرات کمی دارد و مزایایی برای کاهش وزن، کنترل قند خون و سلامت دندان دارد. این شیرین کننده ها برای کاهش میزان قند اضافه شده در رژیم غذایی مفید هستند. برخی از افراد ممکن است پس از مصرف شیرین کننده های مصنوعی اثرات منفی را تجربه کنند، اما بیشتر افراد به خوبی آنها را تحمل می کنند.

گردةآورنده: نگار رفیعی
منبع: healthline

اگر امگا 3 کافی در رژیم غذایی خود از ماهی های چرب دریافت نمی کنید، شاید نیاز باشد از مکمل امگا 3 استفاده کنید. مکمل‌های امگا 3 به اشکال مختلف وجود دارد. مصرف غذاهای کامل سرشار از امگا 3، مانند ماهی های چرب، بهترین راه برای تامین نیاز بدن است. البته باید در نظر داشته باشید که صدها نوع مکمل مختلف امگا 3 وجود دارد که در جزئیات با یکدیگر متفاوت هستند و پیش از خرید مکمل بهتر است اطلاعات کاملی از مکمل ها داشته باشید. بنابر این در این مقاله راهنمای کاملی برای مصرف مکمل های امگا3 برای شما ارائه کرده ایم.

امگا 3 به چه اشکالی وجود دارد؟

در ماهی کامل، اسیدهای چرب امگا 3 به صورت اسیدهای چرب آزاد، فسفولیپیدها و تری گلیسیرید وجود دارد. روغن ماهی به دو صورت طبیعی و فرآوری شده وجود دارد. فرآوری می تواند بر شکل اسیدهای چرب تأثیر بگذارد؛ در نتیجه  جذب برخی از این روغن ها بیشتر از بقیه می باشد. در روغن های ماهی معمولی، اسیدهای چرب امگا 3 بیشتر به صورت تری گلیسیرید وجود دارند.

روغن ماهی طبیعی

روغن ماهی طبیعی از بافت ماهی های روغنی، بیشتر به شکل تری گلیسیرید به دست می آید و نزدیکترین ترکیب به ماهی واقعی است. مقدار امگا 3 موجود در روغن ماهی از جمله EPA و DHA - از 18 تا 31 درصد متغیر است، اما مقدار آن بین گونه‌های مختلف ماهی متفاوت است. علاوه بر این، روغن ماهی طبیعی دارای ویتامین های A و D است. ماهی سالمون، ساردین، شاه ماهی و جگر ماهی از رایج ترین منابع روغن ماهی طبیعی هستند.

روغن ماهی فرآوری شده

برای فراوری روغن ماهی در هنگام تصفیه روغن، اغلب تری گلیسیریدها به اتیل استر تبدیل و سپس غلظت DHA و EPA در روغن تنظیم می شود. اتیل استرهای موجود در روغن ماهی فرآوری شده را می توان دوباره به تری گلیسیرید تبدیل کرد که به آنها تری گلیسیرید اصلاح شده می گویند. مطالعات نشان می دهد که جذب امگا3 از اتیل استرها به خوبی سایر اشکال امگا 3 نیست.

تصفیه روغن باعث حذف آلاینده هایی مانند جیوه و PCB می شود. تغلیظ روغن سطوح EPA و DHA را نیز افزایش می دهد. در واقع، برخی از روغن ها ممکن است حاوی 50 تا 90 درصد EPA یا DHA خالص باشند. روغن‌های ماهی فرآوری‌شده اکثر بازار روغن ماهی را تشکیل می‌دهند، زیرا ارزان و به شکل کپسول در دسترس هستند. بدن روغن ماهی فرآوری شده و طبیعی را زمانی که به شکل اتیل استر باشد جذب نمی کند. همچنین اتیل استرها نسبت به تری گلیسیریدها بیشتر در معرض اکسیداسیون و ترشیدگی هستند. اما برخی تولید کنندگان روغن را مجددا فرآوری می کنند تا دوباره آن را به شکل تری گلیسیرید مصنوعی تبدیل کنند که به خوبی جذب می شود. به این روغن ها تری گلیسیریدهای اصلاح شده (یا استری مجدد) می گویند. این نوع امگا 3 گران ترین مکمل های روغن ماهی هستند و تنها درصد کمی از بازار را تشکیل می دهند.

روغن کریل

روغن کریل از کریل قطب جنوب، یک حیوان کوچک شبیه میگو استخراج می شود. روغن کریل حاوی امگا 3 به دو شکل تری گلیسیرید و فسفولیپید است. جذب امگا3 از فسفولیپیدهای روغن کریل به خوبی جذب امگا 3 از تری گلیسیریدهای موجود در روغن ماهی است. روغن کریل در برابر اکسیداسیون مقاوم است، زیرا به طور طبیعی حاوی یک آنتی اکسیدان قوی به نام آستاگزانتین است. علاوه بر این، کریل ها بسیار کوچک هستند و طول عمر کوتاهی دارند، بنابراین در طول عمر خود آلاینده های زیادی را جمع نمی کنند. بنابراین، روغن آنها نیازی به تصفیه ندارد و به ندرت به شکل اتیل استر یافت می شود.

روغن صدف لبه دار

صدف لبه دار بومی نیوزلند است و روغن آن معمولا به شکل تری گلیسیرید و اسیدهای چرب آزاد موجود می باشد. به غیر از EPA و DHA، حاوی مقادیر کمی اسید ایکوزاتترانوئیک (ETA) نیز می باشد. این اسید چرب نادر امگا3 ممکن است حتی در کاهش التهاب موثرتر از سایر امگا3 ها باشد.

روغن ALA

 ALA  مخفف آلفا لینولنیک اسید و شکل گیاهی امگا 3 است. به خصوص در مقادیر بالایی در دانه‌ کتان، دانه‌ چیا و دانه‌ شاهدانه یافت می‌شود. بدن می تواند آن را به EPA یا DHA تبدیل کند، اما این فرآیند تبدیل ناکارآمد است. بیشتر روغن‌های گیاهی دارای مقادیر بیشتری از امگا 6 نسبت به امگا3 هستند.

روغن جلبک

جلبک های دریایی، به ویژه ریزجلبک ها یکی دیگر از منابع تری گلیسیرید های EPA و DHA هستند. EPA و DHA در ماهی از جلبک ها منشا می گیرند. چراکه جلبک ها توسط ماهی های کوچکتر خورده می شود و از این طریق در زنجیره غذایی به سمت بالا حرکت می کند. مطالعات نشان می دهد که روغن جلبک امگا 3 و به ویژه DHA بیشتری نسبت به روغن ماهی دارد که به این دلیل روغن جلبک منبع مناسبی برای گیاهخواران است. همچنین این روغن ممکن است حاوی مواد معدنی مهمی مانند ید باشد. علاوه بر این، روغن جلبک دوستدار محیط زیست است. حاوی هیچ گونه آلاینده ای مانند فلزات سنگین نیست که آن را به گزینه ای پایدار و سالم تبدیل می کند.

با انواع مکمل امگا3 آشنا شوید: کپسول امگا فلکس هلث برست

کپسول امگا 3

روغن های امگا 3 معمولا به شکل کپسول یا سافت ژل یافت می شوند. طعم ندارند و به راحتی قابل بلعیدن هستند. کپسول ها معمولا از یک لایه نرم از ژلاتین ساخته می شوند و بسیاری از تولید کنندگان از پوشش روده ای برای ژلاتین استفاده می کنند. پوشش روده به جلوگیری از حل شدن کپسول تا زمانی که به روده کوچک برسد کمک می کند. این کار در کپسول های روغن ماهی رایج است و بوی بد ماهی را می پوشاند.

هنگام خرید مکمل امگا 3 به چه نکاتی توجه کنیم؟

هنگام خرید مکمل امگا 3، همیشه برچسب را با دقت بخوانید.
نوع امگا 3: بسیاری از مکمل های امگا 3 حاوی مقدار کمی EPA و DHA هستند. مطمئن شوید که مکمل شما حاوی این موارد است.
مقدار امگا 3: یک مکمل ممکن است حاوی 1000 میلی گرم روغن ماهی در هر کپسول باشد. اما میزان EPA و DHA فقط 320 میلی گرم باشد.
فرم امگا 3: برای جذب بهتر، به جای EE (اتیل استرها) به دنبال FFA(اسیدهای چرب آزاد)، TG، rTG (تری گلیسریدها و تری گلیسیریدهای اصلاح شده) و PLs (فسفولیپیدها) باشید.
خلوص و اصالت: سعی کنید محصولاتی بخرید که دارای استاندارد GOED برای خلوص هستند. این برچسب‌ها نشان می‌دهند که محصولات ایمن هستند.
دمای نگهداری: امگا 3 مستعد فاسد شدن است. هنگام فساد بوی بدی دارند و می توانند مضر باشند. همیشه تاریخ انقضا را بررسی، محصول را بو کنید تا مطمئن شوید.
پایداری: سعی کنید روغن ماهی را بخرید که از ماهی های کوچک با طول عمر کوتاه استفاده کرده اند، چراکه پایدارتر هستند.

بهترین مکمل های امگا 3

مکمل روغن ماهی بهترین انتخاب برای بهبود سلامتی است. اما روغن ماهی طبیعی معمولا از 30٪ EPA و DHA تشکیل می شود، یعنی 70٪ چربی های دیگر نیز در آن وجود دارد. مکمل هایی که حاوی غلظت بالاتری از امگا3 هستند. EPA و DHA می تواند تا 90٪ باشد. برای بهترین نتیجه، به دنبال برندهایی باشید که حاوی امگا3 به شکل اسیدهای چرب آزاد، تری گلیسیرید یا فسفولیپیدها هستند.

کلام پایانی
برای اکثر مردم، یک مکمل معمولی روغن ماهی کافی است. با این حال، اطمینان حاصل کنید که مکمل حاوی EPA و DHA  باشد. EPA و DHA اغلب در محصولات حیوانی امگا 3 یافت می شوند. گزینه های گیاهی معمولا فقط حاوی ALA هستند. روغن جلبک یک منبع استثنا است که منبع عالی امگا 3 با کیفیت است و برای همه از جمله گیاهخواران مناسب است. بهتر است این مکمل ها را همراه با وعده غذایی حاوی چربی مصرف کنید، زیرا چربی جذب امگا 3 را افزایش می دهد. به خاطر داشته باشید که امگا 3 مانند ماهی فاسد شدنی است.

گردآورنده: نگار رفیعی
منبع: healthline

آهن لیپوزومال ترکیبی است که در آن آهن، میکرونیزه شده و به قطعات ریز تقسیم شده و توسط یک پوشش دو لایه فسفولیپیدی محصور می شود. به کمک این تکنولوژی پیشرفته آهن توسط لیپوزوم ها حمل شده و در تماس با مخاط روده قرار نمی گیرد. آهن مستقیما توسط سلول های M روده جذب شده و از طریق سیستم خونی و لنفاوی وارد کبد شده و آهن را در اختیار سلول های کبدی قرار می دهد. این روش موجب افزایش جذب، زیست فراهمی بالا و بروز عوارض جانبی کمتر می شود.

لیپوزوم ها چه می کنند؟

لیپوزوم ها کیسه های ریز و محلول در چربی هستند که از لیپیدها به دست می آیند و مانند ابرقهرمانان مکمل هستند. آنها موادمغذی را به مکان های مختلف بدن که می توانند جذب شوند حمل می کنند. مشابه لیپیدها، آب یا سایر عناصر در طول مسیر آنها را اذیت نمی کند و بنابراین ماده مغذی را احاطه کرده، از آن در برابر آسیب محافظت می کنند و آن را بدون آسیب به جایی که باید برود تحویل دهند.

جزئیات تکنولوژیکی آهن لیپوزومال

در طول فرایند تولید آهن لیپوزومال از دو فرآیند میکرونیزه کردن و ریزپوشانی استفاده می شود. میکرونیزه کردن شامل کاهش اندازه ذرات آهن است که حلالیت آن را افزایش می دهد. پردازش به ذرات کوچکتر باعث افزایش سطح تماسی دارو و در نتیجه افزایش سرعت انحلال دارو و منجر به افزایش فراهمی زیستی داروهای محلول در آب می شود.
ریزپوشانی یعنی آهن میکرونیزه شده توسط یک غشای دولایه لیپیدی مانند غشاهای بیولوژیکی محصور و ریزپوشانی می شود. لیپوزوم تشکیل شده دارای غشای دولایه خارجی و هسته داخلی حاوی ذرات آهن است. لایه بیرونی فسفولیپیدی از تخریب آهن ناشی از آنزیم های دهان یا معده، تعامل با شیره های قلیایی، نمک های صفراوی و فلور روده جلوگیری و از رادیکال های آزاد محافظت می کند. بنابراین، لیپوزوم ها از اکسید شدن و تخریب محتویات آهن در هسته جلوگیری می کنند.
در این روش پیروفسفات آهن درون غشای فسفولیپید و لسیتین حمل می شود. این فناوری پیچیده از لیپوزوم ها به عنوان یک حامل استفاده می کند، تا آهن بدون تماس با مخاط دستگاه گوارش مستقیما در روده جذب شود.  پس از آن، لیپوزوم توسط اندوسیتوز در ماکروفاژها گنجانده شده و از طریق سیستم لنفاوی به سلول‌های کبدی می‌رسد. در سلول‌های کبدی، لیپوزوم توسط آنزیم‌های لیزوزومی باز می‌شود و آهن را برای استفاده در دسترس قرار می‌دهد.

آهن لیپوزومال چه مزایایی دارد؟

انتقال آهن با لیپوزوم از انتقال آهن با واسطه پروتئین جلوگیری می کند که منجر به فراهمی زیستی بهتر آن می شود. آهن لیپوزومال این ماده مغذی را از اسیدهای دستگاه گوارش (GI) محافظت می کند. این اسیدها اغلب می توانند مواد مغذی را قبل از رسیدن به مقصد تجزیه کنند و بدن مقدار کمتری از مواد مغذی را دریافت می کند. عوارض جانبی گوارشی مانند گرفتگی عضلات، اسهال و حالت تهوع را نیز کاهش می دهد.
اسیدفیتیک در رژیم های غذایی مبتنی بر غلات و حبوبات جذب آهن را مهار می کند. آهن لیپوزومال، به دلیل تکنولوژی ساخت و مکانیسم متفاوت جذب، موجب انتقال بهتر آهن بدون تحت تاثیر قرار گرفتن توسط مهارکننده های غذایی می شود.
آهن لیپوزومال نسبت به آهن خوراکی معمولی به سرعت سطح آهن را در کبد بازیابی می‌کند. همچنین آهن لیپوزومال با کاهش سطح مالون دی آلدئید و افزایش سطح سوپراکسید دیسموتاز، آسیب اکسیداتیو که احتمالاً توسط آهن معمولی ایجاد می شود را به حداقل می رساند. لیپوزوم ها حاوی دولایه لیپیدی هستند که موجب افزایش پایداری و آزاد شدن تدریجی آهن می شوند. انتشار تدریجی ممکن است به جذب بهتر محتویات لیپوزومی کمک کند.

انواع مکمل آهن لیپوزومال

مکمل های آهن لیپوزومال برای درمان کم خونی اهمیت زیادی دارند و برای همه سنین قابل استفاده هستند. با توجه به مزایای این مکمل ها، در این قسمت قصد داریم چند نوع مکمل مناسب لیپوزومال را معرفی کنیم.

ساشه لیپوزومال فروسیس ویواتیون

ساشه لیپوزومال فروسیس با طعم انگور فرنگی سیاه است که به تولید گلبولهای قرمز خون و هموگلوبین، کاهش خستگی، رفع علایم کم خونی نظیر ضعف و بی حالی و تنظیم خلق و خو کمک می کند. این ساشه حاوی 14 میلی گرم آهن المنتال و قابل جذب به فرم لیپوزومال و به همراه فولیک اسید و ویتامین های C, B1, B2 ,B6  ,B12 باطعم خوشایند میوه بلک کارنت است.

شربت فروسیس لیپوزومال ویواکیدز

 شربت فروسیس حاوی آهن به فرم لیپوزومال همراه فولیک اسید و ویتامین ب 12 برای کودکان بالای یک سال است. این شربت به تامین آهن و فاکتورهای ساخت هموگلوبین و پیشگیری از کم خونی ناشی از فقر آهن کودکان در سنین رشد کمک می کند.
شربت فروسیس ویواکیدز حاوی 15 میلی گرم آهن عنصری به فرم لیپوزومال (فریک پیروفسفات) است که به تشکیل طبیعی گلبول های قرمز خون و هموگلوبین و انتقال طبیعی اکسیژن در بدن کمک می کند. همچنین به آزادسازی طبیعی انرژی و کاهش خستگی و بی حالی کمک می کند. همچنین دارای طعم مطلوب بلک کارنت است که برای بسیاری از کودکان دلچسب است.

قطره فروسیس ویواکیدز

قطره فروسیس ویواکیدز مکمل آهنی است که جهت تامین آهن، فولیک اسید و ویتامین B12 برای کودکان  زیر یکسال تهیه شده است. این قطره به رشد فیزیکی و تکامل مغز، افزایش حافظه و قدرت یادگیری، تقویت سیستم ایمنی و پیشگیری از آنمی مگالوبلاستیک و فقر آهن کمک می کند. فاقد گلوتن و دارای تاییدیه GMPاست.
ملح آهن این محصول به فرم فریک دی فسفات است و از طعم دلپذیر میوه بلک کارنت برای خوشایند کودکان استفاده شده است. حاوی شیرین کننده کم کالری مناسب کودکان دیابتی و فاقد هرگونه طعم دهنده مصنوعى و مواد نگهدارنده و فاقد لاکتوز است.

کلام آخر
عوارض گوارشی مانند تهوع، نفخ، درد شکم، اسهال یا یبوست شایع ترین عارضه جانبی مرتبط با آهن خوراکی است. علاوه بر این، فعل و انفعالات غذایی با فیتات ها، تانن های موجود در غذا مانع جذب آهن می شود. با مکمل های آهن معمولی، مدت زمان طولانی تری برای افزایش هموگلوبین (Hb) لازم است و باید از دوزهای بالاتری از آهن استفاده شود. ولی با آهن لیپوزومال این مشکلات به راحتی حل شده و جذب و زیست فراهمی آهن افزایش یافته و مشکلات گوارشی کاهش می یابد.

گردآورنده: نگار رفیعی
منبع:ferosomcanada

شبدر قرمز گیاهی است که سال هاست در طب سنتی برای درمان برخی بیماری ها استفاده می شود. این گیاه مانند یک ادرارآور طبیعی تولید ادرار را افزایش می دهد و سطح مایعات را در بدن متعادل می کند. همچنین با کمک به دفع مواد زائد اضافی، مخاط و سمومی که می توانند در بدن تجمع کنند را خارج کرده و عملکرد سیستم ایمنی را بهبود می بخشد. علاوه بر این، شبدر قرمز می تواند به عملکرد کبد، ریه ها، سیستم اسکلتی و اندام های گوارشی کمک کند. ایزوفلاون های شبدر قرمز ممکن است به درمان علائم یائسگی مانند گرگرفتگی و تعریق شبانه، بهبود تراکم استخوان و کاهش خطر ابتلا به پوکی استخوان و مشکلات مرتبط با قلب، مانند کلسترول بالا و فشار خون کمک کند.

آیا شبدر قرمز استروژن را افزایش می دهد؟

این گیاه حاوی ایزوفلاوون است. ایزوفلاون ها به دلیل فعال کردن گیرنده های استروژن اثراتی شبیه استروژن در بدن ایجاد می کنند. ایزوفلاون های اصلی موجود در شبدر قرمز شامل جنیستئین، دایدزن، فورمونونتین و بیوچانین هستند که با استخوان های قوی تر در افراد مسن و کاهش خطر ابتلا به انواع مختلفی از "سرطان های زنانه" و سلامت پروستات مرتبط هستند. برخی مطالعات نشان داده‌اند که شبدر قرمز ممکن است برای مردان نیز مفید باشد، زیرا مردانی با سطوح PSA (آنتی ژن اختصاصی پروستات) بالا پس از مصرف مکمل های حاوی شبدر قرمز، بهبود در عملکرد کبد، عملکرد جنسی و کیفیت زندگی را تجربه کرده اند. همچنین شبدر قرمز منبع بسیاری از ویتامین ها، مواد معدنی و الکترولیت های مختلف از جمله کلسیم، کروم، منیزیم، ویتامین های گروه B و ویتامین C می باشد.

فواید و خواص شبدر قرمز

همانگونه که گفته شد این گیاه خواص زیادی برای بدن دارد و نه تنها زنان، بلکه مردان نیز می توانند از مزایای آن بهره مند شوند. در این قسمت از مقاله در مورد خواص شبدر قرمز صحبت می کنیم تا بیشتر با این گیاه آشنا شویم.

1. کمک به کاهش علائم یائسگی

ایزوفلاون ها می توانند در کاهش علائم یائسگی مانند گرگرفتگی، تعریق شبانه، مشکلات خواب، افزایش وزن، کاهش توده استخوانی، شکستگی استخوان یا پوکی استخوان، مشکلات قلبی عروقی و التهاب مفاصل موثر باشند. مکمل شبدر قرمز تأثیر مثبتی بر سیتولوژی واژن، کلسترول تام، لیپوپروتئین با چگالی کم و سطوح تری گلیسیرید دارد. طبق تحقیقات زنان بزرگسالی که از عصاره شبدر قرمز استفاده می‌کنند، طی 90 روز پس از استفاده، پیشرفت‌های قابل‌توجهی در سلامت پوست سر، مو و پوست خود از جمله کاهش علائم پیری، ریزش و نازک شدن مو تجربه می‌کنند.

با مکمل های مناسب دوران یائسگی اشنا شوید: سافت ژل منوهالت پلاس ویواتیون

2. کمک به حفظ استحکام استخوان

تحقیقات نشان می دهد که شایع ترین نوع پوکی استخوان مرتبط با کمبود استروژن در یائسگی است. بنابراین، این گیاه یک مکمل عالی برای رژیم غذایی پوکی استخوان است. زنان در دوران پیش از یائسگی با سطوح پایین استروژن یا تراکم استخوان پایین نیز می توانند از مکمل شبدر قرمز استفاده کنند. مطالعات نشان داده اند که مکمل‌های ایزوفلاون‌ به بهبود محتوای مواد معدنی استخوان، استحکام مکانیکی استخوان درشت نی (تیبیا) ، وزن استخوان ران، تراکم استخوان ران و جلوگیری از افزایش سطح آلکالین فسفاتاز سرم که منجر به ضعیف شدن استخوان می شود، کمک می‌کند.

3. کمک به سلامت قلب و عروق

سطوح پایین استروژن نه تنها احتمال ابتلا به پوکی استخوان، بلکه خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی را به خصوص در زنان یائسه افزایش می دهد. طبق مطالعات شبدر قرمز برای سلامت شریان‌ها مفید است و خطر تصلب شرایین را کاهش و گردش خون را افزایش داده ، کلسترول را کنترل می کند و نیز به پیشگیری از بیماری عروق کرونر قلب کمک می کند. شبدر قرمز به لطف ایزوفلاون‌ها در برابر بیماری‌های قلبی محافظت کرده و HDL که به آن "کلسترول خوب" گفته می شود، را افزایش داده، از تشکیل لخته‌های خون جلوگیری کرده و انعطاف پذیری بیشتری در شریان ها ایجاد می کند.

4. کاهش خطر ابتلا به سرطان های خاص

ایزوفلاون‌های موجود در شبدر قرمز به جلوگیری از تکثیر یا رشد سلول‌های سرطانی کمک می‌کنند و ممکن است قادر به القای آپوپتوز (خود تخریبی سلول‌های سرطانی) باشند. انواع سرطان هایی که تحت تاثیر استفاده از شبدر قرمز قرار می گیرند شامل سرطان پروستات، سینه و آندومتر هستند که با تغییرات هورمونی مرتبط می باشند. هنوز اطلاعات کاملی برای درک همه اثرات استروژن بر سرطان سینه وجود ندارد، بنابراین به افرادی که سابقه سرطان سینه دارند یا در معرض خطر بالای سرطان سینه هستند، توصیه می‌شود تا زمانی که تحقیقات بیشتری انجام نشده از شبدر قرمز استفاده نکنند.

5. کمک به درمان التهاب پوست

ایزوفلاون ها برای کاهش علائم پیری پوست و کاهش بیماری های التهابی پوست مانند پسوریازیس، اگزما و بثورات مختلف مفید هستند. اثرات شبدر قرمز بر استروژن، بیشترین خواص ضد التهابی، محافظت کننده در برابر اشعه ماوراء بنفش، تقویت کننده کلاژن و التیام زخم را به آن می دهد. در افراد مسن، شبدر قرمز اثرات پیری پوست ناشی از کمبود استروژن را کاهش می دهد و می تواند به افزایش تولید کلاژن کمک کند. مزایای شبدر قرمز برای پوست شامل درمان بالینی زخم‌ها یا سوختگی‌ها و بهبود خاصیت ارتجاعی، ضخامت و هیدراتاسیون پوست است. بر اساس برخی تحقیقات، نه تنها فولیکول های پوست، بلکه پوست سر و ناخن ها را نیز تقویت می کند.

6. مبارزه با عفونت های تنفسی

این گیاه برای پیشگیری و درمان بیماری های تنفسی مانند سیاه سرفه، سرماخوردگی، آسم و برونشیت استفاده می شود. ممکن است به کاهش ناراحتی در طول بیماری کمک کرده و خلط را شل کند. می تواند اسپاسم برونش ها را آرام، کیفیت خواب را بهبود بخشد و به تخلیه مخاط و مایعات اضافی از سیستم تنفسی کمک کند. به محض اینکه احساس کردید یک بیماری شروع می شود، آن را امتحان کنید.

دوز مناسب

مکمل های شبدر قرمز را می توان به شکل عصاره یا کپسول یافت. ایزوفلاون های موجود در مکمل های شبدر قرمز بسیار قوی هستند، بنابراین دوزهای بسیار کمی مورد نیاز است. به نظر می رسد تا ۸۵ میلی گرم ایزوفلاون یک بار در روز برای اکثر بزرگسالانی که از شبدر قرمز استفاده می کنند، بی خطر است. دو کپسول حاوی 20 تا 40 میلی گرم برگ خشک شبدر قرمز، که یک تا دو بار در روز می توان مصرف کرد نیز گزینه مناسبی است. مشاهده نتایج و اثربخشی شبدرقرمز ممکن است سه ماه یا 12 هفته طول بکشد.

اثرات جانبی

از آنجایی که شبدر قرمز حاوی ایزوفلاون است ایمنی آن در بیماران مبتلا به سرطان سینه یا آندومتر بحث برانگیز است. برخی افراد هنگام مصرف شبدر قرمز عوارض جانبی مشابه استروژن مانند نفخ، حساس شدن سینه ها، تغییر در دوره های قاعدگی، تغییرات خلق و خو و سردرد را گزارش کنند. شبدر قرمز برای اکثر افراد خنثی، بی خطر یا حتی مفید به نظر می رسد و ممکن است به دلیل اثرات رقیق کننده خون در افرادی که لخته شدن خون غیرطبیعی دارند یا به تازگی جراحی کرده اند، خطر برخی از اختلالات خونریزی را افزایش دهد. در این موارد باید از مصرف این گیاه خودداری شود.

کلام پایانی
شبدر قرمز معمولا برای کمک به کاهش علائم یائسگی مانند گرگرفتگی، تعریق شبانه، خستگی، ریزش مو و کاهش میل جنسی استفاده می شود. ممکن است به حفظ استحکام استخوان ها، بهبود سلامت قلب و عروق، کاهش خطر ابتلا به سرطان های خاص، درمان التهاب پوست و مبارزه با عفونت های تنفسی کمک کند. شبدر قرمز با تقلید از اثرات استروژن به مبارزه با التهاب، عفونت ها و عدم تعادل هورمونی کمک می کند.

گردآورنده: نگار رفیعی
منبع:draxe

کپسول پیاسکلیدین 300 برای درمان علائم بیماری های درگیر کننده استخوان و مفاصل استفاده می شود و با ترکیبات اصلی آووکادو و روغن سویا غیرصابونی تولید شده است. سویا و آووکادو غیر صابونی شونده‌ اغلب به عنوان ASU شناخته می شود. ASU اثرات مفیدی بر برخی از علائم استئوآرتریت دارد و ممکن است پیشرفت این بیماری را کند کند. در این مکمل 100 میلی گرم روغن آووکادو و 200 میلی گرم روغن سویا غیرصابونی شونده استفاده شده است. پیاسکلدین در درمان علامتی آرتروز، به ویژه مفاصل بزرگ مانند مفاصل ران و زانو اثر کندی دارد. به دلیل این خاصیت کند اثر، هنگام شروع درمان با پیاسکلیدین، پزشکان آن را در ترکیب با یک داروی ضدالتهابی غیراستروئیدی یا مسکن استفاده می کنند.
ASU حاوی آووکادو و سویا غیرصابونی است. چون نمی توانند به صابون تبدیل شوند ترکیب منحصر به فردی محسوب می شوند. کارشناسان مطمئن نیستند که کدام ماده شیمیایی خاص در این ترکیب، ماده مؤثره است. اما اثرات ASU شامل کاهش تجزیه غضروف و ارتقاء ترمیم غضروف است و سلول های التهابی و پروتئین هایی که در تخریب غضروف در آرتروز نقش دارند را کاهش می دهد.

مکانیسم اثر کپسول پیاسکلیدین 300

کپسول پیاسکلیدین از طریق افزایش سنتز پروتئوگلیکان ها (PG) و مهار حاد تخریب آنها، سنتز کلاژن را توسط سلول های غضروفی مفصلی و سلول های سینوویال تحریک می کند. اثر پیاسکلیدین بر روی کلاژن به دلیل کاهش سنتز PGE2 توسط کندروسیت ها، کاهش اثر مهاری IL-1 و مهار کلاژناز نوع II در مفاصل است. تحریک فعالیت مهارکننده فعال کننده پلاسمینوژن 1 (PAI-1) و TGFβ1 و TGFβ2 منجر به بازیابی سریع و محافظت از ماتریکس خارج سلولی می شود. استفاده از کپسول پیاسکلیدین به بهبود درمان بیماری های التهابی و آرتروز کمک می کند، زیرا می تواند باعث تحریک سنتز ماتریکس غضروف مفصلی و کاهش دژنراسیون غضروف با کاهش واسطه های التهابی شود و در نتیجه علائم درد مفاصل را بهبود بخشد. پیاسکلیدین به درمان پریودنتیت، درمان فشار خون بالا، علائم یائسگی و سطح کلسترول بالا کمک می کند.

چگونه مکمل پیاسکلیدین را خریداری کنیم؟: کپسول پیاسکلیدین 300

نتیجه تحقیقات در مورد اثربخشی کپسول پیاسکلیدین 300

یک مطالعه تحقیقاتی شش ماهه، اثرات ASU را بر روی زنان مبتلا به استئوآرتریت مفصل گیجگاهی فکی ارزیابی کرد. در طول کارآزمایی، شرکت‌کنندگانی که از ASU استفاده می‌کردند، در مقایسه با شرکت‌کنندگان دیگر بهبود کیفیت زندگی، کاهش درد و کاهش استفاده از داروهای ضد درد مانند داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAIDs) را گزارش کردند. یک مطالعه سه ساله گروهی از شرکت کنندگان را که به آرتروز مفصل ران مبتلا بودند، دنبال کرد. گروهی که از ASU استفاده کردند نسبت به گروهی که از مکمل استفاده نکردند به میزان مختصری کاهش فضای مفصلی کمتری داشتند. کارشناسان پیشنهاد می‌کنند که استفاده از ASU در مراحل اولیه استئوآرتریت به صورت پیشگیرانه نیز می‌تواند مفید باشد.
ASU را می توان به تنهایی یا همراه با سایر داروهای مورد استفاده در درمان استئوآرتریت مصرف کرد. ترکیب  ASU و گلوکزامین و یا کندرویتین سولفات بی خطر است و می تواند تاثیر درمان را افزایش دهد.

هشدارها و اقدامات احتیاطی

اگر بیماری کبد یا کیسه صفرا دارید یا تحت درمان با داروهای ضد انعقاد هستید، قبل از مصرف پیاسکلدین به پزشک اطلاع دهید.
این مکمل برای افراد زیر 18 سال مناسب نیست.
استفاده از پیاسکلدین در دوران بارداری، شیردهی و زنانی که اقدام به بارداری کرده اند، توصیه نمی شود.

روش مصرف کپسول پیاسکلیدین 300 میلی گرم

توصیه می شود روزانه یک کپسول وسط غذا میل شود. کپسول باید با یک لیوان بزرگ آب بلعیده شود و نباید جویده شود. مدت زمان درمان با توجه به نتایج بالینی تعدیل می شود، اصولا اثر آن دو ماه بعد از استفاده دیده می شود.
مصرف بیش از حد پیاسکلیدین ممکن است باعث ایجاد یا تشدید اختلالات گوارشی و کبدی شود. اگر مصرف پیاسکلیدین را فراموش کردید برای جبران دوزی که فراموش کرده اید دوز اضافه مصرف نکنید.

عوارض جانبی احتمالی کپسول پیاسکلیدین چیست؟

مانند همه داروها، این دارو نیز می تواند عوارض جانبی ایجاد کند، اگرچه همه افراد دچار آن نمی شوند. شایع ترین عوارض جانبی گزارش شده با پیاسکلیدین اسهال، درد شکم و حالت تهوع است.
در صورت بروز علائم واکنش های آلرژیک مانند خارش، کهیر، بثورات، قرمزی، تورم صورت و مشکل در تنفس درمان را متوقف و با پزشک تماس بگیرید. در صورت مشاهده علائم اختلالات انعقادی و خونریزی دهنده مانند لکه های قرمز یا بنفش روی پوست، کبودی خود به خودی و خونریزی از غشاهای مخاطی درمان را متوقف و با پزشک تماس بگیرید.

نحوه نگهداری کپسول پیاسکلدین 300 میلی گرم

این دارو را دور از دید و دسترس کودکان نگهداری کنید. پیاسکلیدین را پس از تاریخ انقضای درج شده روی بسته مصرف نکنید. تاریخ انقضا به آخرین روز آن ماه اشاره دارد.

محتویات بسته و سایر اطلاعات
ماده فعال: 300 میلی گرم عصاره غیرصابونی آووکادو سویا
روغن آووکادو غیرصابونی: 100 میلی گرم
روغن سویا غیرصابونی: 200 میلی گرم
اجزای دیگر: سیلیس بی آب کلوئیدی، هیدروکسی تولوئن بوتیله
پوسته کپسول: ژلاتین، پلی سوربات 80، دی اکسید تیتانیوم، اریتروزین، اکسید آهن زرد.
این دارو به شکل کپسول نارنجی و آبی می باشد و در جعبه های 15، 30، 60 یا 90 کپسولی موجود می باشد.

کلام آخر
استئوآرتریت یک بیماری تخریب کننده یا دژنراتیو است که در طول سال ها پیشرفت می کند و باعث درد، ناراحتی و به دلیل تجزیه غضروف باعث کاهش تحرک می شود. تعدادی از داروها، مکمل‌ها، ورزش‌ها، فیزیوتراپی و تغییرات سبک زندگی می‌تواند به کنترل علائم و کند کردن پیشرفت بیماری کمک کند. در حال حاضر، ASU به عنوان یک گزینه مفید در درمان آرتروز در نظر گرفته می شود، اما هنوز مشخص نیست که مزایای آن طولانی مدت باشد.

گردآورنده: نگار رفیعی
منبع: verywellhealth

تائورین فراوان ترین اسید آمینه در قلب، شبکیه چشم، ماهیچه های اسکلتی، مغز و سلول های ایمنی است. مانند گلوتامین و پرولین، یک آمینو اسید ضروری مشروط است(بدن در مواقع بیماری و استرس قادر به تولید آن به تنهایی نیست). از فواید تائورین می توان به افزایش عملکرد ورزشی و سلامت قلب و بهبود دیابت اشاره کرد. تائورین اغلب به نوشیدنی های انرژی زا افزوده می شود و به شکل مکمل نیز در دسترس است و ممکن است برای کسانی که تغذیه تزریقی دریافت می‌کنند یا کسانی که نارسایی مزمن قلب، کبد یا کلیه دارند و در معرض خطر کمبود تائورین هستند مفید باشد.

فواید تائورین

تائورین می تواند فواید زیادی برای بدن داشته باشد. در این قسمت قصد داریم این فواید و خواص را بررسی کنیم.

1. کمک به کاهش خطر بیماری قلبی و دیابت

تائورین به دلیل توانایی کاهش فشار خون و التهاب، ممکن است به کاهش خطر بیماری قلبی کمک کند. مطالعات حیوانی نشان می‌دهند که مصرف بیشتر تائورین می‌تواند به محافظت در برابر بیماری‌های قلبی و جلوگیری از تجمع پلاک‌های چربی در شریان‌ها کمک کند. تحقیقات نشان می دهد که تائورین اثر ضدالتهابی در بیماران قلبی عروقی دارد و حتی ممکن است دیابت را بهبود بخشد. یک مطالعه نشان داد که مصرف 3 گرم تائورین در روز به مدت 7 هفته منجر به کاهش قابل توجه وزن و تری گلیسیرید می شود که هر دو از عوامل خطر بیماری های قلبی هستند.

2. کمک به کاهش علائم بیماری پارکینسون

مطالعات نشان می دهد که تائورین می تواند به بازسازی سلول های مغز کمک کند، که می تواند برای درمان بیماری های عصبی مانند پارکینسون مفید باشد. احتمال کم بودن تائورین در بیماران پارکینسون نسبت به افراد عادی بیشتر است. سطوح پایین تر نیز با افزایش شدت حرکتی همراه است. اگرچه تحقیقات بیشتری در مورد فواید بالقوه تائورین برای مبتلایان به پارکینسون مورد نیاز است، برخی تحقیقات نشان می‌دهد که تائورین می‌ تواند با تغییر فعالیت آنزیم خاصی که در عملکرد میتوکندری دخیل است، به کاهش شدت علائم کمک کند.

3. کاهش سندرم متابولیک

سندرم متابولیک به گروهی از بیماری ها اطلاق می شود که خطر ابتلا به بیماری های قلبی، سکته و دیابت را افزایش می دهند. این بیماری ها شامل فشار خون بالا، چربی اضافی شکم، افزایش سطح کلسترول یا تری گلیسیرید و قند خون بالا می باشند. تائورین دارای اثر مفیدی بر سندرم متابولیک است که شامل کاهش تری گلیسیرید برای جلوگیری از چاقی، بهبود مقاومت به انسولین برای تنظیم متابولیسم گلوکز و کاهش متابولیسم و کاهش کلسترول برای جلوگیری از هیپرکلسترولمی ناشی از رژیم غذایی است.

4. کمک به بیماری های لثه (پریودونتال)

تائورین به عنوان یک آنتی اکسیدان به مبارزه با رادیکال های آزاد مضر و جلوگیری از استرس اکسیداتیو در بدن کمک می کند. تحقیقات نشان می دهد یکی از فواید تائورین کمک به درمان بیماری پریودنتال (نوعی عفونت لثه که در اثر بهداشت ضعیف دهان ایجاد می شود) است. یک مطالعه نشان داد که تجویز تائورین در افراد مبتلا به پریودنتیت مزمن باعث کاهش استرس اکسیداتیو در لثه و خون می شود که می تواند به بهبود سلامت دهان کمک کند.

5. بهبود عملکرد ورزشی

تائورین به یک مکمل ورزشی رایج تبدیل شده که بسیاری از ورزشکاران برای تقویت عملکرد بدنی و افزایش استقامت از آن استفاده می کنند. در یک مطالعه مشاهده شد که مکمل تائورین با عمل آنتی اکسیدانی به محافظت در برابر آسیب DNA ناشی از ورزش با بهبود قدرت و استقامت کمک می کند. تائورین ممکن است به جلوگیری از آسیب عضلانی و افزایش چربی‌سوزی در حین ورزش کمک کند، که هر دو در افزایش عملکرد ورزشی مفید هستند.

6. کمک به کاهش روند پیری

تحقیقات حیوانی نشان داد که پیشگیری از کمبود تائورین و جبران ذخایر آن باعث افزایش طول عمر و بهبود سلامت در چندین گونه حیوانی از جمله کرم ها، موش ها و میمون ها می شود. کاهش تائورین در بدن از ویژگی های پیری در گونه های مختلف از جمله انسان است، سطح تائورین در طول عمر انسان تا 80 درصد کاهش می یابد. ورزش می تواند به افزایش سطح تائورین در انسان کمک کند، که می تواند به مبارزه با پیری و افزایش عمر کمک کند.

مواد غذایی حاوی تائورین 

تائورین در انواع گوشت و محصولات لبنی و شیر خشک شیر گاو یافت می شود و ممکن است به عنوان مکمل به شیرخشک های غیر لبنی نیز اضافه شود. رژیم غذایی معمولی بین 9 تا 400 میلی گرم تائورین در روز فراهم می کند. جز در مواردی مثل بیماری شدید و استرس، بدن قادر است تائورین به مقدار کافی تولید کند و برخی تحقیقات نشان می‌دهند که بدن ممکن است مقدار کمتری تائورین دفع کند تا در زمانی که مصرف کم است، سطح آن حفظ شود. این اسیدآمینه در نوشیدنی ‌های ورزشی و مکمل ‌ها یافت می ‌شود و منابع طبیعی نیز دارد.

با مکمل های مناسب افزایش عملکرد ورزشی آشنا شوید: سافت ژل من ویت اسپرت ویواتیون

توصیه های دوز مکمل

مکمل های تائورین به صورت کپسول یا پودر در دسترس هستند. دوز تائورین بسته به عوامل مختلف متفاوت است، اما بیشتر مکمل ها حاوی بین 500 تا 1000 میلی گرم در هر وعده هستند. در صورت داشتن هرگونه بیماری زمینه ای، قبل از شروع مصرف مکمل حتما با پزشک صحبت کنید. مکمل تائورین برای کمک به جلوگیری از عوارض و بهبود نتایج کاردیومیوپاتی متسع (DCM)سگ یا گربه توصیه می شود. برای مصرف این مکمل با دامپزشک مشورت کنید.

خطرات و عوارض جانبی بالقوه

اگرچه مصرف تائورین بی‌خطر تلقی می‌ شود، اما رعایت اعتدال برای جلوگیری از هرگونه عوارض جانبی بالقوه مهم است. قبل از شروع مصرف مکمل با پزشک خود مشورت کنید. در حالی که برخی تحقیقات روی حیوانات نشان می دهد که تائورین می تواند برای اختلالات سلامت روان مانند افسردگی و اضطراب مفید باشد، مطالعات دیگر نشان داده اند که می تواند علائم اختلال دوقطبی و مانیا را تشدید کند. مصرف مکمل برای کسانی که مشکلات کلیوی دارند توصیه نمی شود، زیرا می تواند علائم را تشدید کند. مصرف این مکمل در شیردهی و بارداری توصیه نمی شود. تائورین ممکن است به عنوان یک دیورتیک یا ادرارآور طبیعی برای افزایش دفع آب از بدن عمل کند. بنابراین، ممکن است با داروهای خاصی مانند لیتیوم تداخل داشته و اثربخشی آن را کاهش دهد.

کلام پایانی
تائورین در منابع غذایی مانند گوشت، لبنیات و غذاهای دریایی یافت می شود. فواید تائورین شامل بهبود سلامت قلب، کاهش خطر سندرم متابولیک، افزایش عملکرد ورزشی، سلامت دهان و دندان و کاهش علائم بیماری پارکینسون است. تائورین می تواند برای حیواناتی که DCM تشخیص داده شده اند مفید باشد. اگرچه این مکمل ایمن است، برای همه افراد مناسب نیست و ممکن است برای برخی مشکلاتی ایجاد کند.

گردآورنده: نگار رفیعی
منبع:draxe

مجکس آی (Megex-I) حاوی یک ماده شیمیایی شبیه به هورمون زنانه پروژسترون است و برای درمان کم اشتهایی و کاهش وزن در افراد مبتلا به سندرم نقص ایمنی اکتسابی (ایدز)، درمان سرطان سینه پیشرفته و سرطان آندومتر استفاده می شود. ساختار آن 17-هیدروکسی-6-متیل پرگنا-3،6-دین-3،20-دیون است. یک پروژستین مصنوعی با خواص ضد استروژنی است. چرخه طبیعی استروژن را مختل کرده و باعث کاهش غلظت هورمون لوتئینیزه کننده (LH) می شود که ممکن است اثر مستقیمی بر آندومتر داشته باشد. مکانیسم اثر آنتی نئوپلاستیک آن ناشناخته است، اما ممکن است به دلیل اثر ضدلوتئینی با واسطه هیپوفیز باشد. اين دارو به گيرنده هاي خود در داخل سلول هاي سرطاني متصل و موجب تحريك ساخته شدن پروتئين هاي خاص در هسته سلول مي شود. همچنين با افزايش اشتها و اثرات متابوليك خود موجب افزايش وزن مي شود.

مجکس آی برای درمان چه بیماری هایی استفاده می شود؟

مجکس آی به دو شکل سوسپانسیون و ساشه جهت درمان کاشکسی (لاغری)، آنورکسی (بی اشتهایی) و یا کاهش وزن نامطلوب ناشی از سرطان و ایدز مورد استفاده قرار میگیرد. مصرف این دارو پس از شیمی درمانی در بیماران بسیار متداول است. درمان با مجکس آی برای کاهش وزن تنها باید پس از بررسی علل قابل درمان کاهش وزن انجام شود. این علل شامل بدخیمی های احتمالی، عفونت های سیستمیک، اختلالات گوارشی موثر بر جذب، بیماری غدد درون ریز، بیماری کلیوی یا بیماری های روانپزشکی است. استفاده از استات مجکس-آی برای استفاده پیشگیرانه برای جلوگیری از کاهش وزن درست نیست.
این دارو با افزایش اشتها و وزن بیمار، موجب بهبود کیفیت زندگی بیمار میگردد. مجکس تنها داروی مورد تایید سازمان غذا و داروی آمریکا برای درمان لاغری ناشی از سرطان و ایدز میباشد. فرم مایع این دارو به آسانی بلعیده می شود و طعم مطبوعی دارد. در تهیه این دارو تمامی استانداردهای GMP رعایت شده و این محصول از کیفیت بسیار بالایی برخوردار است.

روش مصرف مجکس آی

این دارو باید طبق دستور پزشک مصرف شود. برای دستورالعمل دقیق دوز، برچسب روی دارو را بررسی کنید. سوسپانسیون مجکس آی را می توان به صورت خوراکی با یا بدون غذا مصرف کرد. قبل از هر بار استفاده به خوبی آن را تکان دهید. برای اینکه میزان روزانه مورد استفاده را اندازه گیری کنید قاشق اندازه گیری مخصوص داشته باشید. از قاشق های غذا خوری خانگی استفاده نکنید زیرا ممکن است دوز مناسب را دریافت نکنید. سعی کنید اشکال مختلف مجکس را تغییر ندهید چون ممکن است دوز مصرفی شما تغییر کند.
اگر یک دوز از سوسپانسیون مجکس-آی را فراموش کردید، آن را در اسرع وقت مصرف کنید. اگر تقریباً زمان مصرف نوبت بعدی فرا رسیده است، دوز فراموش شده را رها کنید و طبق برنامه معمول استفاده کنید. 2 دوز را به طور همزمان مصرف نکنید.
دوز بر اساس نوع بیماری و پاسخ به درمان تنظیم می شود. از این دارو به طور منظم استفاده کنید و برای اینکه زمان مصرف را فراموش نکنید هر روز در ساعت معینی میل کنید. دوز خود را افزایش ندهید یا از این دارو بیشتر از زمان تجویز شده استفاده نکنید. ممکن است تا دیدن نتایج چندین هفته طول بکشد.

موارد منع مصرف

ایمنی و اثربخشی این دارو در افراد کمتر از 18 سال ثابت نشده است.
از آنجایی که این دارو می تواند از طریق پوست جذب شود و ممکن است به جنین آسیب برساند، زنان باردار نباید از آن استفاده کنند. مجکس آی می تواند به جنین آسیب برساند یا باعث نقص مادرزادی شود. وضعیت بارداری باید پیش از مصرف مشخص شود و اطمینان داشته باشید که از راه های مناسب پیشگیری از بارداری استفاده کنید. این دارو به شیر مادر منتقل می شود. بهتر است در شیردهی نیز استفاده نشود.
قبل از مصرف اگر دیابت یا سابقه سکته مغزی یا لخته شدن خون دارید، به پزشک خود اطلاع دهید. در صورت انجام جراحی، بیماری، استرس یا عفونت، نیاز مصرف بیمار می تواند تغییر کند. دوز یا برنامه دارویی خود را بدون نظر پزشک تغییر ندهید. قبل از مصرف، اگر به این دارو یا هر چیز دیگری حساسیت دارید، به پزشک اطلاع دهید. این محصول حاوی مواد غیر فعالی است که می تواند باعث واکنش های آلرژیک شود.

عوارض مجکس آی چیست؟

مصرف بیش از حد ممکن است موجب اسهال، تهوع، درد شکم، تنگی نفس، سرفه، عدم تعادل حین راه رفتن، بی حالی و درد قفسه سینه شود. بسیاری از افرادی که از این دارو استفاده می کنند عوارض جانبی جدی ندارند و این دارو برای درمان بیماری شما تجویز شده و قطعا فواید آن بیشتر از عوارض جانبی است. عوارض این دارو شامل خواب آلودگی، تب، گاز معده، کاهش میل جنسی، یا ناراحتی معده از عوارض این دارو هستند. زنان ممکن است تغییراتی در دوره های قاعدگی مانند خونریزی غیرقابل پیش بینی تجربه کنند. در صورت داشتن هر گونه عوارض جانبی جدی از جمله ضربان قلب تند، خستگی، سردرد، تورم دست ها و پاها، علائم لخته شدن خون، گیجی، تغییرات خلق، ضعف، بی حسی در یک طرف بدن، مشکل در صحبت کردن یا تغییر بینایی به پزشک اطلاع دهید.
واکنش آلرژیک جدی به این دارو نادر است. اما در صورت مشاهده علائم واکنش آلرژیک مانند بثورات پوستی، خارش و تورم (مخصوصا در صورت، زبان و گلو)، سرگیجه شدید و مشکلات تنفسی به پزشک مراجعه کنید. قبل از استفاده از این دارو مشکلات غدد فوق کلیه (مانند سندرم کوشینگ)، لخته شدن خون، دیابت، بیماری قلبی (مانند نارسایی احتقانی قلب)، فشار خون بالا، بیماری کلیوی و بیماری غیرمعمول خونریزی واژینال را به پزشک اطلاع دهید.
افراد مسن ممکن است نسبت به عوارض جانبی این دارو، به ویژه خطر لخته شدن خون، حساس تر باشند. اگر دیابت دارید، این محصول ممکن است بر قند خون تأثیر بگذارد. قند خون خود را به طور منظم بررسی کنید. در صورت داشتن علائم قند خون بالا به پزشک اطلاع دهید. پزشک ممکن است داروهای دیابت، برنامه ورزشی یا رژیم غذایی شما را تنظیم کند. استفاده طولانی مدت از مجسترول ممکن است واکنش بدن به استرس فیزیکی را دشوارتر کند. قبل از انجام عمل جراحی یا درمان های اورژانسی، و یا در صورت ابتلا به بیماری یا آسیب جدی، به پزشک یا دندانپزشک خود بگویید که از این دارو استفاده می کنید.

تداخل دارویی

ريفامپين موجب افزايش متابوليسم كبدي مجسترول مي شود. اين دارو متابوليسم كبدي سيكلوسپورين را مهار و موجب افزايش غلظت پلاسمايي آن مي شود. داروهايي مانند كاربامازپين، فنوباربيتال و فني توئين نيز با افزايش سرعت متابوليسم كبدي مجسترول، غلظت پلاسمايي و در نتيجه اثر بخشي آن را كاهش مي دهند. همچنین این دارو ممکن است اثر درمانی داروهای ضد انعقاد و داروهای ضد دیابت را کاهش دهد.

فارماکوکینتیک

اشکال دارویی مجکس آی سوسپانسیون 240 میلی لیتری و 20 ساشه 20 میلی لیتری است که در هر دو شکل دارویی فوق، 100 میلی لیتر از محلول، حاوی 4000 میلی گرم Megestrol Acetate می باشد.
این دارو به خوبی از دستگاه گوارش جذب می شود. زمان رسیدن به حداکثر غلظت در پلاسما 1-3 ساعت برای قرص و 5 ساعت برای شربت است. در کبد به استروئیدهای آزاد و کونژوگه های گلوکورونید متابولیزه شده و از طریق ادرار و مدفوع دفع می شود. نیمه عمر حذف این دارو 15-20 ساعت برای قرص و 20-50 ساعت برای شربت است.

روش نگهداری

در دمای زیر 25 درجه و دور از گرما، نور و رطوبت نگهداری شود.

منبع: webmd

پلی فنول ها ریز مغذی هایی مفید برای سلامتی هستند که در طیف گسترده ای از میوه ها و سبزیجات یافت می شوند. از خواص پلی فنول های گیاهی می توان گفت که سرشار از آنتی اکسیدان هستند و می توانند به مبارزه با رادیکال های آزاد مضر و جلوگیری از آسیب به سلول ها کمک کنند و خطر ابتلا به بیماری های مزمن را کاهش دهند. پلی فنول ها با داشتن بسیاری از مزایای سلامتی دیگر، از کنترل بهتر قند خون گرفته تا کاهش تشکیل لخته خون، مرتبط هستند. چهار گروه پلی فنول شامل فلاونوئیدها، استیلبن ها، لیگنان ها و اسیدهای فنولیک وجود دارد که در منابع غذایی مختلف یافت می شوند.

بهترین منابع غذایی پلی فنول ها

منابع غذایی پلی فنل زیادی وجود دارد که می توانید به راحتی آنها را به رژیم غذایی خود اضافه کنید. در این قسمت چند مورد آنها را نام می بریم:
1. میوه ها: تمشک، بلوبری، توت فرنگی، آلو، سیب، توت سیاه، انار
2. سبزیجات: کنگر فرنگی، اسفناج، پیاز قرمز
3. حبوبات
4. آجیل: فندق، گردو، بادام، گردوی آمریکایی
5. نوشیدنی ها: چای سیاه، چای سبز، شراب قرمز، قهوه
6. سایر غذاها: میخک، پودر کاکائو، نعناع خشک، شکلات تلخ، روغن زیتون

خواص پلی فنول ها

همواره گفته می شود که این مواد می توانند فواید زیادی برای سلامتی داشته باشند. در این قسمت می خواهیم بررسی کنیم که پلی فنول ها دقیقا چه فوایدی برای بدن دارند.

1. آنتی اکسیدان قوی

پلی فنول ها آنتی اکسیدان های قدرتمندی هستند که می توانند به خنثی کردن رادیکال های آزاد و مبارزه با بیماری ها کمک کنند. رادیکال های آزاد ترکیبات ناپایداری هستند که در نتیجه عواملی مانند استرس، آلودگی و رژیم غذایی ناسالم ایجاد و در بدن تجمع پیدا کرده شده و به سلول ها آسیب می رسانند. مطالعات نشان می دهد که آنتی اکسیدان ها ممکن است در برابر انواع مختلفی از بیماری ها، از جمله بیماری قلبی، سرطان و دیابت، محافظت کنند.

2. محافظت در برابر بیماری های قلبی

گنجاندن مواد غذایی غنی از پلی فنول ها در رژیم غذایی می تواند راهی موثر برای حفظ سلامت و بهبود عملکرد قلب باشد. طبق تحقیقات مصرف بیشتر پلی فنول ها با کاهش خطر بیماری قلبی مرتبط است. در یک مطالعه افرادی که فلاونوئید بیشتری مصرف می کردند، 18 درصد کمتر نسبت به سایر افراد به دلیل بیماری قلبی جان خود را از دست دادند. یکی از خواص پلی فنول ها این است که با کاهش رادیکال‌های آزاد و التهاب مزمن خطر ابتلا به بیماری ‌های قلبی را کاهش دهند.

3. کاهش التهاب

از خواص پلی فنول ها این است که با کاهش استرس اکسیداتیو به کاهش التهاب کمک می کنند. علاوه بر داشتن اثرات گسترده در پیشگیری از بیماری، خواص ضد التهابی پلی فنول ها ممکن است به کاهش علائم بیماری های التهابی مانند آرتریت روماتوئید، لوپوس و بیماری های التهابی روده نیز کمک کند. علاوه بر این، یک مطالعه نشان داد که ترکیب پلی فنول ها با پروتئین های غذایی، به ویژه افزودن شیر به قهوه، اثرات ضد التهابی بالایی دارند.

4. جلوگیری از لخته شدن خون

پلی فنول ها ممکن است به جلوگیری از تجمع پلاکت ها برای جلوگیری از تشکیل لخته های خون کمک کنند. رزوراترول، یکی از پلی فنول های مورد مطالعه گسترده است که عمدتا در پوست توت ها و شراب قرمز یافت می شود. مطالعات نشان داده اند که رزوراترول می تواند از تجمع پلاکت ها جلوگیری کرده و خطر لخته شدن خون را کاهش دهد.

5. جلوگیری از رشد سلول سرطانی

تحقیقات نشان می دهد که یکی از خواص پلی فنول ها کمک به جلوگیری از رشد سلول های سرطانی است. بر اساس یک بررسی، انواع خاصی از پلی فنول ها، مانند آنتونسیانین ها، فلاوانول ها، فلاوانون ها و اسیدهای فنولیک، رشد سلول های سرطانی را کاهش می دهند. علاوه بر این، بسیاری از مواد غذایی ضد سرطان نیز غنی از پلی فنول ها و آنتی اکسیدان ها هستند و به شما دلیل بیشتری برای لذت بردن از غذاهای غنی از مواد مغذی مانند انواع توت ها، مرکبات، سبزیجات سبز برگ و گیاهان و ادویه جات تازه می دهد.

6.  کنترل قند خون

از خواص پلی فنول ها این است که ممکن است در حفظ سطح طبیعی قند خون مفید باشند. مطالعات نشان داده است که مصرف پلی فنول های غذایی می تواند ترشح انسولین را تحریک کرده و آنزیم های خاصی را که نشاسته را به قندهای ساده تجزیه می کنند، مهار کند تا از افزایش سطح قند خون جلوگیری کند. یک مطالعه نشان داد که مصرف بیشتر پلی فنول ها با کاهش خطر ابتلا به دیابت نوع 2 مرتبط است.

با مکمل های مناسب قند خون اشنا شوید: قرص کرومیوم هلث برست

پلی فنول ها و لکتین ها

لکتین ها نوعی پروتئین هستند که در مواد غذایی مانند لوبیا، گندم و سیب زمینی یافت می شوند. لکتین در مقادیر کم، مزایای سلامتی چشمگیری دارد. اما، در مقادیر بیشتر، ممکن است هضم را مختل کرده و حتی به پوشش روده آسیب برسانند. لکتین ها نیز مانند پلی فنول ها نوعی ماده "ضد مغذی" هستند، به این معنی که می توانند جذب برخی ویتامین ها و مواد معدنی را مختل کنند. از سوی دیگر، لکتین ها جذب طیف وسیع تری از ریزمغذی ها را مهار می کنند و حتی می توانند باعث مشکلات دستگاه گوارش با علائمی مانند سوء هاضمه، گاز و نفخ شوند.
راه های مختلفی برای کاهش محتوای لکتین وجود دارد. به عنوان مثال خیساندن حبوبات محتوای لکتین را به نصف کاهش می دهد. جوانه زدن این مواد غذایی همچنین می تواند مفید باشد و این امکان را می دهد که از مزایای سلامتی پلی فنول ها استفاده کنید و میزان لکتین ها را در رژیم غذایی خود به حداقل برسانید.

خطرات و عوارض جانبی

مواد غذایی پلی فنول بعید است که عوارض جانبی منفی ایجاد کنند. افرادی که سابقه مشکلات تیروئید، کم خونی یا سرطان دارند، و یا از داروهای دیابت یا رقیق‌کننده‌ های خون استفاده می‌ کنند، بهتر است قبل از مصرف مکمل های پلی فنولی با پزشک خود مشورت کنند.

کلام آخر
پلی فنول ها نوعی از ترکیبات گیاهی و ریز مغذی هستند که در بسیاری از میوه ها و سبزیجات یافت می شوند. آنها سرشار از آنتی اکسیدان بوده و با بهبود سلامت قلب، کنترل بهتر قند خون، کاهش التهاب بدن و کاهش خطر ابتلا به سرطان مرتبط هستند. برخی از بهترین منابع پلی فنول ها شامل میوه ها، سبزیجات، آجیل، لوبیا، چای، قهوه، گیاهان و ادویه جات هستند. غذاهای غنی از پلی فنل را با یک رژیم غذایی متعادل و سبک زندگی سالم ترکیب کنید تا خطر ابتلا به بیماری های مزمن را کاهش دهید.

گردآورنده: نگار رفیعی
منبع:draxe

غلظت خون وضعیتی است که منجر به افزایش سطح گلبول های قرمز در گردش خون می شود. غلظت خون معمولا بر حسب افزایش هماتوکریت (زنان بیش از 48 درصد و در مردان 52 درصد) یا غلظت هموگلوبین (بیش از 16.5 در زنان یا بیشتر از 18.5 گرم در دسی لیتر در مردان) گزارش می شود.
غلظت خون دو دسته اولیه و ثانویه دارد. در غلظت خون اولیه، افزایش گلبول های قرمز به دلیل مشکلات ذاتی در روند تولید گلبول های قرمز ایجاد می شود. غلظت خون ثانویه به عنوان پاسخی به سایر عوامل یا شرایط زمینه ای که تولید گلبول های قرمز را افزایش می دهند رخ می دهد.
تولید گلبول های قرمز در مغز استخوان از طریق یک مسیر چند مرحله ای پیچیده انجام می شود. تنظیم کننده اصلی تولید گلبول های قرمز، هورمون اریتروپویتین (EPO) است. این هورمون تا حد زیادی توسط کلیه ها ترشح می شود، اگرچه ممکن است حدود 10 درصد آن توسط کبد تولید و ترشح شود. ترشح اریتروپویتین در پاسخ به سطوح پایین اکسیژن (هیپوکسی) در خون افزایش می یابد. سپس اریتروپویتین تولید گلبول های قرمز خون را در مغز استخوان تحریک می کند تا هیپوکسی را جبران کند؛ با افزایش تولید گلبول های قرمز، اکسیژن بیشتری به بافت ها منتقل می شود.

علائم غلظت خون چیست؟

برخی از علائم غیر اختصاصی غلظت خون شامل ضعف، خستگی، سردرد، خارش، کبودی، درد مفاصل، سرگیجه یا درد شکم هستند. در بیماران مبتلا به غلظت خون سایر اختلالات خونی نیز بسیار شایع است. بنابراین، بیماری های خونریزی یا انعقادی، خارش بعد از حمام، درد مفاصل و قرمزی کف دست و پا نیز در این بیماران ممکن است دیده شود. علائم غلظت خون ثانویه ممکن است بیشتر به علت بیماری زمینه ای مانند بیماری مزمن ریوی بروز پیدا کند. بنابراین، تنگی نفس، سرفه مزمن، اختلال خواب، سرگیجه، ضعف در ورزش یا خستگی می توانند در بیماران مبتلا به غلظت خون شایع باشد. اگر غلظت خون مربوط به سرطان کلیه، سرطان کبد یا سایر تومورهای ترشح کننده اریتروپویتین باشد، علائمی مانند کاهش وزن، درد شکم یا یرقان ممکن است غالب باشند.

علائم کمخونی فقر آهن چیست؟

محدوده طبیعی گلبول های قرمز

محدوده طبیعی هماتوکریت (نسبت حجم گلبول های قرمز به حجم خون کامل) تقریبا 45 تا 52 درصد برای مردان و 37 تا 48 درصد برای زنان است. محدوده طبیعی شمارش گلبول های قرمز (تعداد گلبول های قرمز در حجم خون) در مردان تقریبا 4.7 تا 6.1 و در زنان بین 4.2 تا 5.4 میلیون سلول در لیتر است. محدوده طبیعی هموگلوبین در مردان 13-18 و برای زنان 12-16 گرم در دسی لیتر است.

دلایل افزایش تعداد گلبول های قرمز

علل پلی سایتمی به دو دسته اولیه یا ثانویه تقسیم بندی می شوند. غلظت خون اولیه به دلیل جهش های ژنتیکی اکتسابی یا ارثی است که باعث افزایش غیرطبیعی پیش سازهای گلبول های قرمز خون می شود. پلی سایتمی اولیه خانوادگی و مادرزادی (PFCP) و پلی سایتمی ورا (PV) از این دسته هستند. غلظت خون ثانویه معمولا در اثر افزایش تولید اریتروپویتین (EPO) یا در پاسخ به هیپوکسی مزمن یا از یک تومور ترشح کننده اریتروپویتین ایجاد می شود.

آیا استرس و سیگار باعث غلظت خون می شوند؟

غلظت خون استرسی اصطلاحی است که به حالاتی اطلاق می شود که به صورت مزمن حجم پلاسما کاهش می یابد. پلی سیتمی استرسی معمولا در مردان فعال، مضطرب و میانسال دیده می شود. در این افراد حجم گلبول قرمز طبیعی است اما حجم پلاسما کم است. این بیماری با نام‌ های گایزباک، اریتروسیتوز استرسی یا شبه غلظت خون نیز شناخته می‌ شود. غلظت خون سیگاری (smoker’s polycythemia)،  وضعیت مشابهی است که در آن افزایش سطح هموگلوبین بدون اکسیژن باعث افزایش تعداد گلبول های قرمز خون می شود.

پلی سیتمی نسبی چیست؟

در برخی از اشکال غلظت خون ثانویه، هموگلوبین یا تعداد گلبول های قرمز خون به دلیل افزایش غلظت خون به صورت ظاهری بالا گزارش می شود که می تواند در زمینه از دست دادن حجم پلاسما ناشی از کم آبی، استفراغ شدید، اسهال، یا تعریق بیش از حد رخ دهد. غلظت خون در این شرایط ممکن است غلظت خون نسبی نامیده شود، زیرا تعداد واقعی گلبول های قرمز غیر طبیعی نیست.

عوامل خطر غلظت خون چیست؟

هیپوکسی ناشی از بیماری ریوی مزمن و سیگار کشیدن و قرار گرفتن به صورت مزمن در معرض گاز مونوکسید کربن (CO) از علل شایع غلظت خون هستند. هموگلوبین تمایل بیشتری برای اتصال به CO نسبت به اکسیژن دارد. بنابراین، با جایگزینی اکسیژن به نفعCO، برای جبران اکسیژن غلظت خون ایجاد می شود. افرادی که در تونل های زیرزمینی یا پارکینگ ها کار می کنند، رانندگان تاکسی در شهرهای آلوده و شلوغ و کارگران کارخانه هایی که دودهای زیادی استنشاق می کنند، ممکن است در معرض مونوکسید کربن باشند.
افرادی که در ارتفاعات زندگی می کنند به دلیل سطوح پایین اکسیژن محیط در خطر ابتلا به پلی سایتمی می باشند. افراد مبتلا به جهش های ژنتیکی و انواع خانوادگی پلی سایتمی و ناهنجاری های خاص هموگلوبین نیز دارای عوامل خطر هستند.

چه آزمایشاتی تشخیص پلی سیتمی را تایید می کند؟

غلظت خون ممکن است در آزمایش خون معمول تشخیص داده شود. میزان هموگلوبین، هماتوکریت و گلبول های قرمز معمولا در شمارش کامل خون (CBC) یافت می شود. شرح حال پزشکی و معاینه فیزیکی اجزای مهم ارزیابی غلظت خون هستند. شرح حال معمولا شامل سؤالاتی در مورد سابقه سیگار کشیدن، زندگی در ارتفاعات بالا، مشکلات تنفسی، اختلالات خواب یا سرفه مزمن است. همچنین سابقه بیماری ریوی، بیماری قلبی، سرطان کلیه یا کبد، خونریزی یا مشکلات لخته شدن خون بررسی می شوند.
معاینه فیزیکی کامل از جمله ارزیابی بدن، علائم حیاتی، درصد اشباع اکسیژن، معاینات قلب و ریه و طحال برای ارزیابی این بیماری ضروری است. شواهد دال بر کاهش طولانی مدت سطح اکسیژن بدن یک سرنخ مهم در بیماران مبتلا به غلظت خون می باشد. علائم هیپوکسی طولانی مدت ممکن است شامل سیانوز، چماغی شدن ناخن ها (بالا رفتن بستر ناخن به سمت بیرون)، تنفس با لب ‌های جمع شده و قرمزی کف دست و پا باشد.
رادیوگرافی قفسه سینه، الکتروکاردیوگرام (EKG) و اکوکاردیوگرام ممکن است برای غربالگری بیماری ریوی یا بیماری قلبی انجام شود. اگر مسمومیت با مونوکسید کربن مورد سوال باشد، آزمایش خون می تواند سطح آن را تشخیص دهد.

درمان غلظت خون

در موارد خونریزی غیرقابل توقف، مشکل تنفسی شدید، تنگی نفس، یا علائم حاکی از سکته مغزی باید سریعا توسط یک پزشک ارزیابی شوید. درمان غلظت خون به علت آن بستگی دارد. در غلظت خون اولیه، گزینه های درمانی اختصاصی تر هستند. فلبوتومی ضروری ترین بخش درمان است. آسپرین و سایر داروهای ضد پلاکتی نیز ممکن است در بیماران مبتلا به غلظت خون با کمک به کاهش لخته شدن خون و عوارض انعقادی مفید باشد. در بیماران مبتلا به غلظت خون ثانویه، هدف درمان بیماری زمینه ای است. به عنوان مثال، در بیماران مبتلا به بیماری های ریوی یا قلبی با هیپوکسی، مدیریت مناسب این شرایط توصیه می شود.

عوارض پلی سیتمی چیست؟

عوارض بالقوه غلظت خون افزایش سطح گلبول های قرمز است که ضخامت یا ویسکوزیته خون را افزایش می دهد که می تواند با خطر بیشتر ترومبوز یا تشکیل لخته که منجر به سکته مغزی، حملات قلبی، آمبولی ریه و احتمالا مرگ شود، مرتبط باشد. یکی دیگر از عوارض غلظت خون، تبدیل بالقوه به سرطان خون و خونریزی بیش از حد است. به دلیل گردش بالای سلول‌ های خونی در این بیماری، دفع محصولات جانبی ناشی از تخریب گلبول‌های قرمز ممکن است بار سنگینی بر کلیه‌ ها وارد کند و منجر به اختلال عملکرد کلیه، سنگ کلیه و نقرس شود.
عوارض غلظت خون ثانویه معمولا با عوارض بیماری زمینه ای مرتبط است. برای مثال، هیپوکسی مزمن ناشی از بیماری شدید ریه ممکن است با نارسایی قلب و فشار خون ریوی مرتبط باشد. نارسایی مزمن قلب می تواند منجر به تورم یا ادم عمومی، فشار خون پایین، اختلال عملکرد کلیه و عملکرد ضعیف شود.

آیا می توان از غلظت خون جلوگیری کرد؟

با حذف سیگار کشیدن یا قرار گرفتن در معرض مونوکسید کربن می توان از غلظت خون ثانویه  جلوگیری کرد. کاهش عوامل خطر نارسایی قلبی مانند کنترل فشار خون بالا و دیابت شیرین به طور بالقوه می تواند خطر ابتلا به غلظت خون را کاهش دهد. با این حال، اختلالات غلظت خون مادرزادی و اولیه قابل پیشگیری نیستند.

منبع: medicinenet

رژیم غذایی گولو یک برنامه محبوب است که بدون نیاز به نیازی به ردیابی دقیق کالری یا ریزمغذی ها، می توانید از خوردن غذای مورد علاقه تان لذت ببرید و وزن خود را کم کنید. برای برخی افراد، این رژیم با متعادل کردن سطح هورمون ها و ثابت نگه داشتن قند خون، برای کاهش وزن بسیار مفید است. رژیم گولو یک برنامه رژیم غذایی کاهش وزن است که بر تنظیم سطح انسولین برای بهینه سازی کاهش وزن متمرکز است.

رژیم گولو چیست؟

رژیم گولو توسط تیمی متشکل از متخصصان تغذیه، پزشکان و داروسازان، به عنوان رژیمی برای کاهش وزن، چربی سوزی و افزایش متابولیسم طراحی شده است. این رژیم غذایی بر غذاهایی با شاخص گلیسمی پایین تمرکز دارد تا از افزایش و کاهش سطح قند خون یا انسولین جلوگیری کند. به گفته سازندگان این رژیم، لذت بردن از این غذاهای رژیمی تثبیت کننده قند خون می تواند باعث افزایش چربی سوزی و شروع کاهش وزن شود. همچنین با افزایش متابولیسم می توان تا 30 درصد بیشتر از یک رژیم غذایی معمولی غذا مصرف کرد.

گولو چگونه کار می کند؟

مانند سایر برنامه های رژیم غذایی، رژیم گولو از ترکیبی از اصلاحات رژیم غذایی، تغییرات سبک زندگی و مکمل ها برای ترویج کاهش وزن استفاده می کند. این رژیم شبیه به رژیم غذایی کم گلیسمی است که بر خوردن مواد غذایی تاکید دارد که سطح قند خون را افزایش نمی دهد. مواد غذایی مانند میوه ها، سبزیجات، پروتئین ها، چربی های سالم و غلات کامل در این رژیم توصیه شده و غلات تصفیه شده، نوشیدنی های شیرین شده با شکر و مواد فرآوری شده محدود می شوند.
رژیم گولو بر اساس "ماتریس سوخت متابولیک" است که باید چهار "گروه سوخت" که شامل کربوهیدرات ها، سبزیجات، پروتئین ها و چربی ها می باشد، را در رژیم غذایی خود داشته باشید. با هر وعده غذایی، باید یک تا دو سهم از هر گروه سوخت را بگنجانید و توجه ویژه ای به اندازه سهم های مشخص شده در رژیم غذایی داشته باشید. همچنین از مفهومی به نام "نقاط تناسب" استفاده می کند، که با یک سیستم امتیاز مخصوص به شما امکان می دهد با ورزش بیشتر، غذای بیشتری بخورید.

مواد غذایی مجاز در رژیم گولو:

در رژیم غذایی گولو، می ‌توانید گروه‌ های مختلف سوخت را ترکیب کنید تا وعده ‌های غذایی متعادلی ایجاد شود. در حالت ایده آل، باید یک تا دو وعده از هر یک از گروه های سوخت زیر را در وعده های غذایی خود بگنجانید:
پروتئین: گوشت، مرغ، غذاهای دریایی، تخم مرغ، لبنیات
چربی ها: روغن نارگیل، کره گیاهی، روغن زیتون، آجیل، دانه ها
کربوهیدرات ها: میوه ها (توت ها، سیب، پرتقال)، سیب زمینی شیرین، سیب زمینی سفید، حبوبات، غلات کامل (کینوا، گندم سیاه، برنج قهوه ای)
سبزیجات: سبزیجات برگدار، خیار، کرفس، گل کلم، کلم بروکلی، مارچوبه، گوجه فرنگی
در رژیم گولو مصرف مکمل هایی مانند منیزیم، زینک، کروم، رودیولا، اینوزیتول، عصاره ریشه زرشک، عصاره گاردنیا، عصاره برگ موز، عصاره پوست سالسیا و عصاره میوه سیب توصیه می شود.

با مکمل های مناسب برای کاهش وزن آشنا شوید: کپسول کرومیوم پلاس ویواتیون

مواد غذایی که باید محدود شوند:

غذاهای فرآوری شده: چیپس سیب زمینی، چوب شور، کلوچه، کراکر، دسرهای بسته بندی، غلات تصفیه شده
نوشیدنی های شیرین شده با شکر: نوشابه، آب میوه، چای شیرین، نوشیدنی های ورزشی
شیرین کننده های مصنوعی: آسپارتام، سوکرالوز، ساخارین و غیره.

آیا واقعا به کاهش وزن کمک می کند؟

این رژیم غذایی بر اساس چندین اصل محکم برای کاهش وزن طراحی شده است. این رژیم مواد فرآوری شده و غذاهای شیرین را محدود و مصرف غذاهای غنی از مواد مغذی را تشویق می کند. همچنین ورزش منظم بخشی از آن است که یک جزء مهم برای هر برنامه کاهش وزن است. مطالعات کمی در مورد اثربخشی رژیم غذایی گولو وجود دارد، اگرچه مهم است که توجه داشته باشید که همه آنها توسط سازندگان این برنامه انجام شده و تامین مالی شده اند.

فواید رژیم گولو

اساس این برنامه، چندین اصل محکم کاهش وزن است و باعث می شود رژیم غذایی خود را با غذاهای سالم و کامل پر و تنقلات، مواد غذایی فرآوری شده و شیرین کننده های مصنوعی را محدود کنید. همچنین این رژیم شامل ورزش است که می تواند از کاهش وزن طولانی مدت حمایت کند و سلامت کلی را بهبود بخشد. ایجاد این تغییرات در رژیم غذایی و سبک زندگی نه تنها به کنترل وزن کمک می کند، بلکه ممکن است قند خون، سلامت قلب، سطح انرژی و موارد دیگر را نیز بهبود بخشد. مصرف یک رژیم غذایی متعادل و غنی از غذاهای مغذی می تواند تضمین کند که نیازهای تغذیه ای خود را برآورده می کنید تا از کمبودها جلوگیری شود.

نکات منفی

یکی از بزرگترین معایب رژیم گولو هزینه آن است. پیروی از این رژیم می تواند در دراز مدت بسیار گران باشد. علاوه بر این، با وجود اینکه مکمل رژیم غذایی گولو حاوی ترکیبی از عصاره‌ های گیاهی است که ممکن است به کنترل قند خون و مدیریت وزن کمک کند، این مکمل حاوی بسیاری از مواد معدنی و ریز مغذی‌ ها است که به راحتی می ‌توان با پیروی از یک رژیم غذایی سالم به‌ دست آورد.
شکایات رایج از این رژیم شامل احساس عصبانیت و خستگی است. برخی می گویند که برنامه ای که برای ردیابی میزان مصرف استفاده می شود کاربر پسند نیست. همچنین گفته می شود این رژیم باعث عوارض جانبی مانند اضطراب و ضربان قلب سریع می شود که به طور بالقوه می تواند خطرناک باشد.
اگرچه این رژیم شامل چندین جزء مهم از یک رژیم غذایی سالم است، مطالعات بی طرفانه در مورد رژیم غذایی گولو کم است. تحقیقات بیشتری در این زمینه مورد نیاز است.

رژیم های جایگزین

چندین رژیم دیگر نیز بر همان اصول رژیم گولو تکیه دارند. به عنوان مثال، رژیم متابولیک با هدف افزایش متابولیسم بدن برای کاهش وزن موثر است. رژیم غذایی مقاومت به انسولین، مواد فرآوری شده و تصفیه شده را کاهش می دهد تا حساسیت به انسولین را به حداکثر برساند. رژیم های دیگر مانند رژیم اتکینز نیز مصرف کربوهیدرات را برای کاهش وزن و تثبیت قند خون محدود می کنند.
اگرچه بسیاری به دنبال بهترین رژیم غذایی دیابتی، بهترین قرص های لاغری یا بهترین رژیم غذایی برای از بین بردن چربی شکم هستند، اما برای دستیابی به نتایجی که به دنبال آن هستید، لزوما نیازی به پیروی از یک رژیم غذایی یا خرید محصولات گران ندارید. گنجاندن انواع غذاهای سالم در رژیم غذایی، محدود کردن مصرف غذاهای فرآوری شده و ورزش منظم در برنامه روزانه، تمام آن چیزی است که برای دستیابی به سلامتی بهتر لازم است.

خطرات و عوارض جانبی

مهم است که قبل از شروع هر رژیم غذایی با پزشک خود صحبت کنید، مخصوصا اگر مشکلات زمینه ای دارید. این رژیم غذایی شامل ورزش و مکمل کاهش وزن است، که هر دوی آنها در صورت داشتن هر گونه شرایط سلامتی، مهم هستند. همچنین شواهد محدودی در مورد ایمنی رژیم گولو برای کودکان یا زنان باردار یا شیرده وجود دارد. بنابراین استفاده از این رژیم در این افراد توصیه نمی شود.

کلام پایانی
رژیم گولو یک برنامه غذایی است که برای تثبیت سطح انسولین و قند خون برای افزایش متابولیسم و کاهش وزن طراحی شده است. این برنامه ترکیبی از رژیم غذایی و ورزش، همراه با مکملی که حاوی ترکیبی از چندین عصاره گیاهی و مواد معدنی است، می باشد. با این برنامه، در هر وعده غذایی یک تا دو واحد کربوهیدرات، سبزیجات، چربی ها و غذاهای پروتئینی مصرف می کنید و مصرف غذاهای فرآوری شده محدود می شود. این رژیم بر غذاهای سالم و ورزش تاکید دارد، بنابراین می تواند برای کاهش وزن موثر باشد. رژیم گولو تا حدودی محدود کننده، گیج کننده و پرهزینه است و در درازمدت پیگیری آن دشوار است. خوشبختانه، تنها با پیروی از یک رژیم غذایی سالم و غنی از مواد مغذی و انجام فعالیت بدنی، می توانید به سطوح قند خون بهتر، کاهش وزن و بهبود سلامت کلی دست یابید.

منبع:draxe

کندرویتین یکی از محبوب ترین مکمل ‌های مفصلی است، زیرا به بازسازی غضروف کمک می ‌کند و باعث افزایش بازیابی و ریکاوری بافت ها پس از آسیب یا ورزش می ‌شود. کندرویتین به عنوان یک جزء ساختاری مهم غضروف و یکی از مواد کلیدی است که به مفاصل اجازه می دهد فشار را تحمل کنند، به همین دلیل برای افراد مبتلا به درد مفاصل و استئوآرتریت مفید است. مطالعات از اثربخشی آن حمایت می کنند. از خواص کندروئیتین (و گلوکزامین) علاوه بر تسکین درد ناشی از آرتریت، می توان به کاهش درد مزمن زانو یا درد مفصل اشاره کرد.

کندروئیتین چیست؟

کندرویتین یک ماده طبیعی است که در بدن انسان یافت می شود و یکی از اجزا اصلی غضروف می باشد. نوشیدن آبگوشت استخوان احتمالا بهترین راه برای به دست آوردن گلوکزامین و کندرویتین از یک منبع غذایی است، به همین دلیل به عنوان بخشی از برنامه رژیم غذایی برای بیماران آرتریت توصیه می شود. کندرویتین به شکل مکمل می ‌تواند از غضروف حیوانات (از جمله گاو یا کوسه) به صورت آزمایشگاهی تهیه شود. شکل کندرویتین ساخته شده در محیط های آزمایشگاهی کندرویتین سولفات نامیده می شود که ترکیبی از کندرویتین و نمک های معدنی است که به بهبود جذب آن کمک می کند.

مکمل کندروئیتین چگونه کار می کند؟

کندرویتین به ساخت بافت همبند در سراسر بدن کمک می کند. کندرویتین از آب، پروتئین ها و پلی ساکاریدها تشکیل شده و با حفظ آب به روانکاری و انعطاف پذیری بافت ها و مفاصل سفت یا آسیب دیده کمک می کند. کندرویتین با کمک به اتصال مولکول های قند و پروتئین نقش مهمی در حفظ یکپارچگی ساختاری بافت دارد. مکانیسم اثر آن تحریک بازسازی غضروف می باشد.
گروه‌ های سولفاتی فشرده کندرویتین، با تشکیل یک لایه محافظتی در برابر فشار، ضربه و بارهای الکترواستاتیکی که به بافت آسیب می ‌زند، مقاومت می کنند. کندرویتین شکلی از کربوهیدرات پیچیده است که دارای قابلیت جذب آب می باشد و به این دلیل برای حرکت بدون اصطکاک مفاصل ضروری می باشد. به همین دلیل است که از دست دادن کندرویتین در غضروف یکی از دلایل اصلی آرتروز است که منجر به تخریب مفاصل می شود. همچنین برای تشکیل بافت در سایر نقاط بدن، از جمله پوست، دستگاه گوارش و مغز مهم است. پس از ضربه به مغز، سطوح کندرویتین به سرعت افزایش می یابد تا به بازسازی بافت جدید برای جایگزینی پایانه های عصبی آسیب دیده کمک کند.

خواص کندروئیتین

کندروئیتین می تواند خواص زیادی برای بدن داشته باشد. در این قسمت از مقاله قصد داریم خواص کندروئیتین را بررسی کنیم.

1. به درمان استئوآرتریت و درد مفاصل کمک می کند

استئوآرتریت شایع ترین نوع آرتریت و بیماری دژنراتیو مفصلی است که با تجزیه غضروف و افزایش درد مفاصل مشخص می شود. کندرویتین سولفات معمولا برای درمان دردهای مرتبط با استئوآرتریت، به ‌ویژه انواعی که بر قسمت‌ های بسیار حساس بدن مانند زانوها و دست ‌ها تاثیر می‌ گذارند، استفاده می‌ شود. مطالعات نشان داده اند که استفاده از کندرویتین در چند ماه باعث بهبود در درد مفاصل می شود، البته ترکیب چندین مکمل غذایی و تغییراتی در رژیم غذایی موجب اثرات بیشتر و سریعتر می شود.

2. به ریکاوری بعد ورزش کمک می کند

حتی برای افراد بدون استئوآرتریت، کندرویتین به همراه گلوکزامین به حفظ غضروف کمک می ‌کند، درد را کاهش داده و عملکرد فیزیکی و فعالیت ‌های مراقبت از خود را افزایش می ‌دهد. کندروئیتین می تواند این کار را با کمک به بدن در تولید بافت غضروفی جدید، حفظ انعطاف پذیری مفاصل و کنترل پاسخ های التهابی طبیعی بدن، پس از ورزش انجام دهد.

3. برای بهبود زخم و سلامت پوست مفید است

کندرویتین و گلوکزامین با هم برای کمک به بهبود زخم ها، مشکلات و التهاب پوست استفاده می شوند. کندرویتین می تواند به بدن در تولید کلاژن کمک کند که برای سلامت پوست، التیام و مبارزه با اثرات پیری بر روی پوست ضروری است. درمان‌ هایی که با استفاده از کندرویتین و گلوکزامین انجام می ‌شوند، اغلب برای پانسمان زخم حتی برای زخم‌ های شدید استفاده می ‌شوند، به علاوه روی خراش‌ ها، سوختگی‌ ها و ضایعات برای مرطوب نگه داشتن زخم‌ ها و بهبود سریعتر استفاده می ‌شوند. طبق مطالعات در بیماران مبتلا به سوختگی که نیاز به پیوند پوست دارند، استفاده از کندرویتین در ژل های درمانی می تواند بهبودی را تسریع کرده و به کنترل التهاب کمک کند.
ماده دیگری که کندرویتین می تواند برای بهبود سلامت پوست با آن ترکیب شود اسید هیالورونیک است که یک ماده روان کننده و شفاف است که به طور طبیعی توسط بدن برای افزایش رطوبت و ایجاد حالت ارتجاعی و انعطاف پذیری تولید می شود.

کندرویتین با گلوکوزامین

کندرویتین و گلوکزامین اغلب با هم استفاده می شوند زیرا مکانیسم های مشابهی برای کاهش التهاب و درمان درد دارند. مانند کندرویتین، گلوکزامین یک ترکیب ضد التهابی طبیعی است که در غضروف و بافت همبند انسان یافت می شود. مطالعات نشان داده اند که گلوکزامین به بازسازی غضروف کمک کرده و قدرت و انعطاف مفاصل را افزایش می دهد. گلوکزامین سولفات شکلی از گلوکزامین است که امروزه بیشتر برای درمان درد مفاصل و آرتروز استفاده می شود که ترکیبی از گلوکزامین و نمک های معدنی است که بدن به راحتی می تواند آن را جذب کند.

گلوکزامین و کندرویتین چه کاربردی دارند؟ 

کندرویتین که همراه با گلوکزامین استفاده می شود می تواند به کاهش علائم مرتبط با از دست دادن کلاژن و غضروف که در تاندون ها، مفاصل، رباط ها، پوست و دستگاه گوارش یافت می شود، کمک کند. این شرایط می تواند شامل تاندونیت، بورسیت و غیره باشد. در افراد سالم، زمانی که غضروف به دلیل استفاده بیش از حد یا التهاب آسیب می بیند، معمولا غضروف جدید برای جایگزینی آن تولید می شود. متاسفانه، با افزایش سن، توانایی ما برای بازسازی غضروف از دست رفته و ترمیم بافت همبند آسیب دیده کارآمدتر می شود. گلوکزامین و کندرویتین تولید غضروف جدید را تحریک می کنند و همچنین می توانند به کاهش التهاب در این فرآیند کمک کنند. کاهش درد مفاصل، بهبود عملکرد برای بیماران مبتلا به آرتریت، بهبود سلامت پوست، عملکرد بهتر سیستم گوارش، بهبود بافت استخوان و بهبود سریعتر زخم از مزیت های این دو ماده هستند.

با مکمل های کلندروئیتین و گلوکزآمین آشنا شوید: قرص پری فلکس هلث برست

مکمل ها و دوز مصرفی

اصولا روش استفاده از این دو ماده به این صورت است:
گلوکزامین به تنهایی: 1500 میلی گرم در روز، 500 میلی گرم سه بار در روز
کندرویتین سولفات به تنهایی: 1200 میلی گرم در روز، 400 میلی گرم سه بار در روز
گلوکزامین و کندرویتین سولفات ترکیبی: 1500 میلی گرم و 800-1200 میلی گرم در روز

خطرات و عوارض جانبی

گلوکزامین و کندرویتین هر دو ایمن هستند و نسبت به برخی داروها عوارض جانبی کمتری دارند. امروزه این مکمل ها به صورت قرص، کپسول، پودر یا مایع در دسترس هستند و می توانند با اکثر داروها یا سایر مکمل های غذایی مصرف شوند. با این حال، کندرویتین ممکن است با داروی ضد انعقاد و وارفارین (کومادین) تداخل داشته باشد، بنابراین اگر از آن دارو استفاده می کنید، قبل از مصرف این مکمل با پزشک خود مشورت کنید. به نظر می ‌رسد این مکمل ‌ها زمانی مفید هستند که طولانی مدت و در ترکیب با سایر عوامل سبک زندگی مانند رژیم غذایی ضد التهابی، ورزش و کاهش استرس استفاده شوند. برای بیشترین اثربخشی، کندرویتین با کیفیت بالا باید حداقل به مدت سه ماه مصرف شود.

کلام آخر
کندرویتین یک ماده طبیعی است که به ساخت غضروف کمک می کند. مزایای کندرویتین شامل پشتیبانی از انعطاف پذیری و روانکاری مفاصل است. به ریکاوری بعد ورزش، مبارزه با التهاب، سفتی و درد کمک می کند. گلوکزامین، کندرویتین و MSM اغلب با هم برای حمایت از سلامت مفاصل استفاده می شوند. کندرویتین و گلوکزامین هر دو راه‌ های بسیار ایمن برای کاهش درد مفاصل هستند، به علاوه در مقایسه با اکثر داروهای مسکن با عوارض جانبی کمتری همراه هستند.

گردآورنده: نگار رفیعی
منبع: draxe

در تابستان به دلیل هوای گرم میزان تعریق افزایش می یابد و میزان زیادی آب و الکترولیت از بدن دفع می شوند بنابراین استفاده از یک نوشیدنی الکترولیتی برای رفع مشکلات بدن توصیه می شود. ادرار، تعریق، استفراغ و اسهال می تواند الکترولیت های بدن را از بین ببرد. هنگامی که سطح الکترولیت های بدن کاهش می یابد، علائمی مانند خستگی، ضعف عضلانی، سردرد، حالت تهوع، تغییرات فشار خون و گرفتگی عضلات را تجربه می کنید. مصرف منابع طبیعی غنی از الکترولیت ها مانند آب نارگیل، یا درست کردن جایگزین نوشیدنی ورزشی خانگی راه خوبی برای اجتناب از نوشیدنی های ورزشی پر کالری و قند بالا است.

نوشیدنی الکترولیتی چیست؟

الکترولیت ها گروهی از مواد معدنی ضروری دارای بار الکتریکی هستند که باید به طور منظم از رژیم غذایی خود دریافت کنیم. این گروه شامل سدیم، کلسیم، منیزیم و پتاسیم است که همگی در عملکردهای حیاتی بدن از جمله کمک به هیدراتاسیون و فعالیت سیستم عضلانی، قلب و اعصاب نقش دارند. دلیل اصلی تولید نوشیدنی های ورزشی، کمک به جایگزینی الکترولیت هایی بود که از طریق تعریق از بین می روند. اما مشکل نوشیدنی های ورزشی، این است که آنها اغلب دارای کالری و قند بالایی هستند. شکر، نمک و آب به بدن کمک می کند تا مایعات را جذب کند، اما بسیاری از نوشیدنی های ورزشی قند زیادی دارند و به اندازه کافی الکترولیت برای جبران نیاز بدن ندارند. آب الکترولیت و سایر نوشیدنی های مشابه برای ورزشکاران استقامتی که تمرینات طولانی مدت و با شدت بالا را انجام می دهند و افراد بیماری که مایعات زیادی از دست می دهند مفید است.

فواید الکترولیت ها

از فواید الکترولیت ها برای بدن می توان به جلوگیری از عدم تعادل الکترولیت، هیدراتاسیون و جلوگیری از کم آبی بدن، کاهش اسپاسم و گرفتگی عضلات، متعادل کردن مایعات داخل بدن که باعث کاهش نفخ و تورم می شود، کنترل عوارض جانبی استفراغ و اسهال مانند خستگی، سبکی سر، سرگیجه و حالت تهوع، کاهش علائم خماری، مانند ضعف و خستگی، تنظیم سطح فشار خون، کمک به تنظیم عملکرد سلولی و عصبی و کمک به متعادل کردنpH (معیار اسیدیته و قلیایی) اشاره کرد.

بهترین نوشیدنی الکترولیتی

در انتخاب نوشیدنی الکترولیتی که آب، سدیم و پتاسیم یا منیزیم را تامین می کنند بسیار مفید است. ترجیحاً است الکترولیتی را انتخاب کنید که قند افزوده کمی دارند، با مواد ارگانیک تهیه شده‌ و فاقد طعم‌ ها و مواد مصنوعی از جمله رنگ‌ ها، نگهدارنده ‌ها و شیرین‌کننده‌ ها باشند. دو نوع از نوشیدنی های پیشنهادی را در زیر مشاهده می کنید.
آب نارگیل با نمک اضافه: آب نارگیل حاوی مواد معدنی از جمله پتاسیم، سدیم و کلسیم است، با این حال، در شرایط کم آبی، بدن معمولا به سدیم اضافی نیز نیاز دارد. افزودن مقداری نمک به آب نارگیل یک راه آسان برای افزایش مصرف سدیم است. به نظر می رسد این ترکیب به اندازه برخی نوشیدنی های تجاری الکترولیتی در افزایش هیدراتاسیون و تامین آب از دست رفته موثر است.
کپسول‌ ها یا پودرهای الکترولیت کتو: برخی از شرکت ‌ها مکمل ‌هایی را مختص مصرف افرادی که از رژیم‌ های کتو استفاده می کنند و به دنبال گزینه‌ های بدون قند هستند، تولید می ‌کنند. اگر از رژیم کتو پیروی می کنید، ترکیبی را انتخاب کنید که سرشار از ویتامین B، نمک، منیزیم و پتاسیم باشد.

آماده کردن نوشیدنی الکترولیتی در منزل

ساده ترین نوشیدنی الکترولیتی ، آب الکترولیت است که حاوی مواد معدنی ضروری است. مقداری سدیم و منیزیم، کلسیم، فسفر و کلر باید به آب اضافه شود. اگرچه شکر ماده خوبی برای سلامتی نیست، مقدار کمی از یک منبع سالم مانند شکر طبیعی یا آبمیوه 100 درصد، در مقادیر کم هنگامی که فعالیت بالایی دارید و به قند نیاز دارید، مضر نیست. 

تهیه یک نوشیدنی آب الکترولیت پایه (4 فنجان)

2 فنجان آب را با 1.5 فنجان آب نارگیل شیرین نشده ترکیب کنید. برای بهبود طعم حدود 1/4 فنجان آب گیلاس، پرتقال یا انار اضافه کنید. برای طعم و خاصیت بهتر می توانید آب لیمو نیز اضافه کنید.
1/4 قاشق چایخوری نمک با کیفیت بالا اضافه کنید. هر وعده (حدود 1 فنجان) حدود 250 میلی گرم سدیم، 250 میلی گرم پتاسیم و 90 میلی گرم کلسیم فراهم می کند.

آیا می توانم هر روز آب الکترولیت بنوشم؟

اگر فقط به طور متوسط ورزش می کنید، آب و مایعات کافی در طول روز می نوشید و یک رژیم غذایی متعادل و سالم می خورید، احتمالا نیازی به این کار ندارید. اما اگر تمرین ‌های طولانی و شدید انجام می‌دهید، می توانید از نوشیدنی ‌های الکترولیتی استفاده کنید زیرا این نوع تمرین ‌ها باعث از دست دادن الکترولیت ‌ها به دلیل تعریق زیاد می ‌شوند.

چه زمانی باید الکترولیت بنوشم؟

اساسا هر زمان که زیاد عرق می کنید، از دست دادن مایعات ناشی از بیماری یا ننوشیدن آب کافی برای هیدراته ماندن، زمانی است که این نوشیدنی ها مفید هستند. هر زمان که یک تمرین سخت مانند ماراتن یا سه‌گانه انجام می ‌دهید، ایده خوبی است که یک نوشیدنی حاوی الکترولیت بنوشید. زمانی که در حال دویدن طولانی مدت، پیاده ‌روی و دوچرخه ‌سواری هستید، نوشیدنی ‌های حاوی الکترولیت می ‌توانند مفید باشند. علاوه بر این، اگر استفراغ یا اسهال دارید برای هیدراته ماندن آب الکترولیت یا نوشیدنی مشابه دیگری مصرف کنید. یک شب مصرف زیاد الکل می تواند منجر به از دست دادن مایعات و کم آبی بدن شود، بنابراین مصرف نوشیدنی های حاوی الکترولیت بعد از نوشیدن الکل ایده هوشمندانه ای است.

با نوشیدنی های الکترولیتی آشنا شوید: ایزودرینک ویواپاور

روزانه به چه مقدار الکترولیت نیاز داریم؟

میزان نیاز به الکترولیت با توجه به اندازه بدن، جنسیت، محل زندگی و میزان فعالیت فیزیکی متفاوت است. در کل روزانه نیاز است الکترولیت ها به این میزان دریافت شوند:
سدیم: کمتر از 2300 میلی گرم در روز برای بزرگسالان
پتاسیم: 3400 میلی گرم برای مردان و 2600 میلی گرم برای زنان
کلسیم: 1000 میلی گرم برای مردان و زنان
کلر: 2.0 گرم در روز برای بزرگسالان
فسفر: 700 میلی گرم در روز برای بزرگسالان
منیزیم: بین 310 تا 400 میلی گرم در روز برای بزرگسالان

خطرات و عوارض جانبی نوشیدنی الکترولیتی

اگر در مصرف الکترولیت ها زیاده روی نشود و از مصرف انواع تجاری قندی و سایر مواد فرآوری شده اجتناب شود، مصرف آنها بی خطر است. اگر مشکوک هستید که دچار عدم تعادل الکترولیت هستید، مراقب علائمی مانند سرگیجه، ضعف، خشکی دهان، سردرد، گرفتگی عضلات و خستگی باشید. اگر اضافه کردن الکترولیت ‌ها به رژیم غذایی پس از چند ساعت به بهبود این علائم کمک نکرد، به پزشک مراجعه کنید.

کلام پایانی
الکترولیت ها (سدیم، منیزیم، کلسیم، فسفر و کلرید) مواد معدنی هستند که باید به طور منظم از رژیم غذایی خود دریافت کنیم؛ زیرا نقش های زیادی دارند. با تعریق شدید و یا به دلیل ادرار، استفراغ، اسهال و... میزان این الکترولیت ها در بدن کاهش می یابد. نوشیدنی های الکترولیتی به جبران این مواد معدنی کمک می کنند و از عوارض جانبی مانند خستگی، گرفتگی عضلات، ضعف و سردرد جلوگیری می کنند. آب نارگیل یکی از بهترین و طبیعی ترین گزینه ها برای حفظ این مواد معدنی است.

گردآورنده: نگار رفیعی
منبع: draxe

هورمون ها پیام رسان های شیمیایی هستند که تاثیرات عمیقی بر سلامت ذهنی، جسمی و عاطفی، کنترل اشتها، وزن و خلق و خو دارند. تنظیم هورمون ها برای عملکرد درست بدن بسیار مهم است. بدن مقدار دقیق هر هورمون مورد نیاز برای فرآیندهای مختلف را تولید می کند اما، سبک زندگی بی تحرک و رژیم غذایی نامناسب ممکن است بر هورمون ها تاثیر بگذارد. علاوه بر این، سطح برخی از هورمون ها با افزایش سن کاهش می یابد.

راهکارهای تنظیم هورمون ها

یک رژیم غذایی مغذی و سبک زندگی سالم ممکن است به بهبود سلامت هورمونی و احساس و عملکرد بهتر کمک کند. در این مقاله راهکارهای تنظیم هورمون ها را بررسی می کنیم.

وزن مناسب داشته باشید

افزایش وزن ممکن است منجر به عوارضی مثل حساسیت به انسولین و اختلالات سلامت باروری شود. چاقی با افزایش مقاومت به انسولین و کاهش وزن با بهبود مقاومت به انسولین و کاهش خطر ابتلا به دیابت و بیماری قلبی مرتبط است. چاقی همچنین با هیپوگنادیسم، کاهش یا عدم ترشح هورمون از بیضه ها یا تخمدان ها همراه است. در واقع چاقی با سطوح پایین‌تر هورمون تولید مثلی تستوسترون در مردان مرتبط است و به کمبود تخمک‌گذاری در زنان منجر می شود، که هر دو از علل شایع ناباروری هستند. اما کاهش وزن ممکن است این وضعیت را معکوس کند. مصرف کالری به اندازه نیاز بدن می تواند به تنظیم هورمون ها و وزن مناسب کمک کند.

پروتئین کافی مصرف کنید

بدن برای تولید هورمون های مشتق از پروتئین به آمینواسید نیاز دارد که از طریق پروتئین های موجود در رژیم غذایی تامین می شود. غدد درون ریز این هورمون ها را از اسیدهای آمینه می سازند. هورمون های پپتیدی نقش مهمی در تنظیم بسیاری از فرآیندهای فیزیولوژیکی مانند رشد، متابولیسم و تولید انرژی، اشتها، استرس و تولید مثل دارند. به عنوان مثال، مصرف پروتئین بر هورمون ‌هایی که اشتها و مصرف غذا را کنترل می ‌کنند، تاثیر می‌ گذارد و اطلاعات مربوط به وضعیت انرژی را به مغز منتقل می ‌کند. طبق تحقیقات مصرف پروتئین، هورمون گرلین را کاهش و تولید هورمون‌ هایی که به احساس سیری کمک می کنند را تحریک می ‌کند. متخصصان مصرف حداقل 20 تا 30 گرم پروتئین در هر وعده غذایی را توصیه می کنند.

منظم ورزش کنید

ورزش باعث بهبود جریان خون در عضلات، افزایش حساسیت گیرنده های هورمونی، تنظیم هورمون ها و انتقال مواد مغذی می شود. یکی از مزایای اصلی ورزش توانایی آن در کاهش انسولین و افزایش حساسیت به انسولین است. انسولین هورمونی است که به سلول‌ ها اجازه می‌ دهد قند را از جریان خون برای مصرف انرژی بردارند. در شرایط مقاومت به انسولین سلول ها ممکن است به انسولین واکنش نشان ندهند. این وضعیت یک عامل خطر برای دیابت، چاقی و بیماری قلبی است. شواهد نشان می دهد که ورزش منظم ممکن است مقاومت به انسولین را مستقل از وزن بدن یا کاهش توده چربی بهبود بخشد. بسیاری از انواع فعالیت بدنی به جلوگیری از مقاومت به انسولین کمک می کند. برای افرادی که نمی توانند ورزش شدید انجام دهند، حتی پیاده روی منظم ممکن است این اثر را داشته باشد.

مراقب سلامت روده خود باشید

روده حاوی بیش از 100 تریلیون باکتری است که ممکن است بر تنظیم هورمون ها تاثیر مثبت یا منفی بگذارد. میکروبیوم روده با تعدیل مقاومت به انسولین و احساس سیری، هورمون ها را تنظیم می کند. به عنوان مثال، هنگامی که میکروبیوم روده فیبر را تخمیر می کند، اسیدهای چرب با زنجیره کوتاه (SCFAs) مانند استات، پروپیونات و بوتیرات تولید می کند. هر دو استات و بوتیرات با افزایش کالری سوزی به مدیریت وزن و جلوگیری از مقاومت به انسولین کمک می کنند. استات و بوتیرات همچنین با افزایش تولید هورمون‌های سیری مانند GLP-1 و PYY، احساس سیری را تنظیم می ‌کنند.

مصرف قند را کاهش دهید

به حداقل رساندن مصرف قند ممکن است در بهینه سازی عملکرد هورمون ها و جلوگیری از چاقی، دیابت و سایر بیماری ها مفید باشد. قند ساده فروکتوز در بسیاری از انواع شکر وجود دارد. علاوه بر این، نوشیدنی های شیرین شده با شکر منبع اصلی قندهای افزوده شده در رژیم غذایی هستند و فروکتوز به صورت تجاری در نوشابه ها، آب میوه ها و نوشیدنی های ورزشی و انرژی زا استفاده می شود. مصرف طولانی مدت فروکتوز با اختلالات میکروبیوم روده مرتبط است که ممکن است منجر به عدم تعادل هورمونی شود. علاوه بر این، فروکتوز ممکن است منجر به تولید هورمون سیری لپتین نشود و ازین طریق به کاهش کالری سوزی و افزایش وزن منتهی شود.

چربی های سالم مصرف کنید

گنجاندن چربی های طبیعی با کیفیت بالا در رژیم غذایی ممکن است به کاهش مقاومت به انسولین و اشتها  و تنظیم هورمون ها کمک کند. تری گلیسیریدهای زنجیره متوسط (MCTs) چربی‌ هایی هستند که کمتر در بافت چربی ذخیره می‌ شوند و توسط کبد برای استفاده فوری به عنوان انرژی جذب و باعث افزایش کالری سوزی می ‌شوند. علاوه بر این، چربی های سالم مانند امگا3 با کاهش التهاب و نشانگرهای پیش التهابی به افزایش حساسیت به انسولین کمک می کنند. امگا3 همچنین ممکن است از افزایش سطح کورتیزول در طول استرس مزمن جلوگیری کند. این چربی ‌های سالم در روغن خالص MCT، آووکادو، بادام، بادام زمینی، آجیل ماکادمیا، فندق، ماهی ‌های چرب و روغن‌ های زیتون و نارگیل یافت می ‌شوند.

با مکمل های مناسب امگا3 آشنا شوید: سافت ژل امگا پلاس ویواتیون

استرس را کاهش دهید

هورمون کورتیزول به بدن کمک می کند تا با استرس طولانی مدت مقابله کند. پاسخ بدن به استرس، مجموعه ای از رویدادها را فعال می کند که منجر به تولید کورتیزول می شود. هنگامی که عامل استرس زا از بین رفت، پاسخ پایان می یابد. استرس مزمن باعث می شود سطح کورتیزول بالا بماند، که باعث تحریک اشتها و افزایش مصرف غذاهای شیرین و پرچرب می شود که ممکن است منجر به مصرف بیش از حد کالری و چاقی شود. علاوه بر این، سطوح بالای کورتیزول باعث تحریک گلوکونئوژنز (تولید گلوکز از منابع غیرکربوهیدرات) می شود که ممکن است باعث مقاومت به انسولین شود. می‌ توانید با تکنیک ‌های کاهش استرس مانند مدیتیشن، یوگا و گوش دادن به موسیقی آرامش ‌بخش، سطح کورتیزول خود را کاهش دهید. سعی کنید حداقل 10 تا 15 دقیقه در روز را به این فعالیت ها اختصاص دهید، حتی اگر احساس می کنید وقت ندارید.

خواب با کیفیت داشته باشید

خواب ضعیف با عدم تعادل در بسیاری از هورمون ها، از جمله انسولین، کورتیزول، لپتین، گرلین و HGH مرتبط می باشد. نه تنها کمبود خواب حساسیت به انسولین را مختل می کند، بلکه خواب ضعیف با افزایش 24 ساعته سطح کورتیزول همراه است که ممکن است منجر به مقاومت به انسولین شود. مطالعات نشان می دهد که محرومیت از خواب منجر به افزایش گرلین و کاهش سطح لپتین می شود. مغز برای گذراندن تمام پنج مرحله چرخه خواب به خواب بی وقفه نیاز دارد. این امر به ویژه برای ترشح هورمون رشد، که عمدتا در هنگام خواب عمیق رخ می دهد، مهم است. برای حفظ تعادل هورمونی مطلوب، حداقل 7 ساعت خواب باکیفیت داشته باشید.

رژیم غذایی با فیبر بالا داشته باشید

طبق مطالعات فیبر حساسیت به انسولین را افزایش می ‌دهد و تولید هورمون‌ هایی را که احساس سیری به فرد می‌ دهند تحریک می ‌کند. اگرچه فیبر محلول با افزایش هورمون ‌های سیری، قوی ‌ترین اثرات را بر روی اشتها دارد، فیبر نامحلول نیز مهم است. میکروبیوم روده فیبر محلول را در روده بزرگ تخمیر می کند که ترشح هورمون های سیری PYY و GLP-1 را تحریک می کند.

رژیم غذایی مدیترانه ای را امتحان کنید

استروژن هورمونی است که در سلامت باروری زنان و مردان و تعادل قند خون، سلامت استخوان و قلب و عملکرد سیستم ایمنی و مغز نقش دارد. اما سطح کم یا زیاد آن ممکن است موجب مشکلاتی شود. رژیم غذایی غربی که معمولا حاوی مقدار بالایی شکر و فراورده های حیوانی می باشد- با سطوح بالاتر استروژن مرتبط بوده که یک عامل خطر برای سرطان سینه و تخمدان است. برعکس، پیروی از یک رژیم غذایی مدیترانه ای غنی از غلات کامل، دانه ها، ماهی، حبوبات و سبزیجات مانند بروکلی و گل کلم ممکن است به کاهش سطح استروژن و خطر ابتلا به سرطان کمک کند. پیروی طولانی مدت از رژیم غذایی مدیترانه ای ممکن است خطر ابتلا به سرطان سینه را در دوران یائسگی و پس از آن کاهش دهد.

کلام آخر
هورمون ها در تمام جنبه های سلامتی نقش دارند و برای عملکرد بهینه بدن به مقادیر مشخصی از آنها نیاز است. عدم تنظیم هورمون ممکن است خطر ابتلا به چاقی، دیابت، بیماری قلبی و سایر بیماری ها را افزایش دهد. اگرچه افزایش سن و سایر عواملی که بر هورمون ‌ها تاثیر می‌گذارند خارج از کنترل هستند، می‌ توان هورمون ها را مدیریت کرد. مصرف غذاهای مغذی، ورزش منظم، مدیتیشن و خواب کافی ممکن است به بهبود سلامت هورمونی کمک کنند.

گردآورنده: نگار رفیعی
منبع: healthline

با اینکه استفاده از مکمل ها برای افراد زیادی مورد نیاز است، ممکن است مکمل های غذایی با داروها تداخل داشته باشند. برای پزشکان و داروسازان اهمیت زیادی دارد که تداخل دارویی و مکمل های غذایی را بدانند و آنها را به بیماران توضیح دهند. برخی تداخلات دارویی می توانند خطرناک باشند و نتایج بدی برای بیماران داشته باشند. هنگام مدیریت تداخل دارویی و مکمل ها باید چندین عامل را در نظر داشت. ابتدا باید زمان مورد نیاز برای مصرف دارو و مکمل را محاسبه کرد. برای یک دوره کوتاه مصرف دارو، معمولا می توان مکمل را تا پایان درمان قطع کرد. همچنین می توان برای آنها جایگزین یافت.

تداخل دارویی و مکمل ها

در این مقاله قصد داریم انواع تداخلات دارویی با مکمل های غذایی را بررسی کنیم و نشان دهیم چه داروها و مکمل هایی را نمی توان با هم استفاده کرد و تداخلات چه مشکلاتی می توانند ایجاد کنند.

ویتامین A

ویتامین A می تواند با رتینوئیدها، ترکیباتی که از نظر شیمیایی شبیه به ویتامین A هستند، تداخل داشته باشد. هنگام تجویز محصولات رتینوئیدی، امکان مسمومیت با ویتامین A وجود دارد. افرادی که از محصولات رتینوئیدی استفاده می کنند نباید در آن دوره ویتامین A استفاده کنند.

ویتامین E

ویتامین E برای کمک به درمان تصلب شرایین، بیماری آلزایمر و سرطان های مختلف استفاده می شود. گزارش‌ های موردی، افزایش خطر خونریزی را در بیمارانی که همزمان ویتامین E و وارفارین مصرف می‌ کنند، ثبت کرده ‌اند. این اثر نامطلوب با دوزهای بیشتر ویتامین E (بیش از 800 IU) بیشتر می شود و باید هنگام تجویز این اثرات در نظر گرفته شوند.

ویتامین K

مصرف همزمان وارفارین و محصولات حاوی ویتامین K فعالیت وارفارین را کاهش می یابد. داروسازان باید به همه بیمارانی که وارفارین مصرف می‌کنند توصیه کنند که رژیم ‌های غذایی ثابتی از سبزیجات سبز و برگ‌ دار داشته باشند و از مصرف مکمل‌ های حاوی ویتامین K خودداری کنند.

نیاسین

نیاسین یک ویتامین B است که برای درمان هیپرلیپیدمی و پلاگرا استفاده می شود. برخی برای کاهش کلسترول، از نیاسین استفاده می کنند. ترکیب نیاسین و استاتین‌ ها ممکن است خطر ابتلا به میوپاتی را افزایش دهد. استفاده از نیاسین همراه با استاتین ها تنها در صورتی توصیه می شود که مزایای کاهش سطوح چربی با ارزش تر از خطرات میوپاتی و رابدومیولیز باشد. به طور معمول، این تداخل در دوزهای 1 گرم در روز یا بیشتر از نیاسین رخ می دهد و مکمل های نیاسین معمولا در دوزهای بالا تهیه نمی شوند.

ویتامین B6 (پیریدوکسین)

ویتامین B6 می تواند اثرات فنی توئین و لوودوپا را کاهش دهد. البته هنگامی که لوودوپا همراه با کاربیدوپا تجویز می شود، این اثر دیده نمی شود. در موارد نادری که بیماران در غیاب کاربیدوپا از لوودوپا استفاده می کنند، داروسازان باید به بیماران خود توصیه کنند که از هرگونه فرآورده حاوی پیریدوکسین خودداری کنند، زیرا حتی دوزهای کم این ویتامین ممکن است برای مهار لوودوپا کافی باشد. دوزهای بالای پیریدوکسین غلظت سرمی فنی توئین و کارایی آن را کاهش می دهد. با این حال، اگر فردی که مولتی ویتامین مصرف می کند با غلظت سرمی فنی توئین پایین مراجعه کند، می توان دوز کمتری برای او تجویز کرد یا مکمل را قطع کرد.

اسید فولیک

مکمل اسید فولیک در طول درمان با متوترکسات به عنوان پیشگیری از مسمومیت در بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید و پسوریازیس توصیه می شود. کمبود اسید فولیک در این بیماران شایع است. مطالعات نشان داده اند که مکمل اسید فولیک بدون تاثیر بر اثربخشی در درمان طولانی مدت، عوارض ناشی از مسمومیت متوترکسات را کاهش می دهد. پزشکان باید مکمل اسید فولیک را در بیمارانی که متوترکسات برای آرتریت روماتوئید یا پسوریازیس تجویز می کنند، توصیه کنند. همچنین اسید فولیک با دوز بالای 5 میلی گرم (دوز دارویی و نه دوز مکمل) اثربخشی فنی توئین را کاهش می دهد.
 

آهن

بیمارانی که از مکمل ‌های آهن یا مولتی ویتامین‌ های حاوی آهن استفاده می ‌کنند باید بین مصرف مکمل های آهن و آنتی ‌بیوتیک ‌های تتراسایکلین یا فلوروکینولون، دیگوکسین یا لووتیروکسین حداقل دو ساعت فاصله زمانی داشته باشند. از آنجایی که این مکمل ها برای جذب با هم رقابت می کنند، باید در ساعات مختلف روز مصرف شوند. ملح ‌های آهن همچنین می‌توانند با جذب لوودوپا تداخل داشته باشند. آهن همچنین می تواند در بیمارانی که متیل دوپا مصرف می کنند، باعث تشدید فشار خون شود. جذب آهن می تواند تحت تاثیر اسید معده قرار گیرد و در بیمارانی که از مهارکننده های پمپ پروتون و داروهای کاهش اسید معده استفاده می کنند، جذب آهن کمتر است. تداخلات بین آهن و امپرازول ممکن است به راحتی قابل شناسایی نباشد و نیاز است مصرف آن ها از بیماران پرسیده شود.

با مکمل های مناسب آهن آشنا شوید: قرص آیرون پلاس هلث برست

کلسیم
بین کلسیم و برخی آنتی بیوتیک ها مانند تتراسایکلین ها و فلوروکینولون ها تداخلاتی وجود دارد. کربنات کلسیم زیست فراهمی (bioavailability) سیپروفلوکساسین را تا 40% کاهش می دهد که می‌ تواند منجر به عدم درمان عفونت شود. در کل داروها و مکمل هایی که با هم تداخل دارند، باید در فاصله زمانی خاصی استفاده شوند. اما توافق نظری برای زمان لازم برای این فاصله وجود ندارد. حداقل دو ساعت فاصله اجباری است و برخی منابع از چهار تا شش ساعت به عنوان حداقل توصیه یاد می کنند. به عنوان مثال، توصیه می شود کلسیم و لووتیروکسین حداقل با فاصله چهار ساعت از هم استفاده شوند، زیرا اولی زیست فراهمی دومی را کاهش می دهد.
کورتیکواستروئیدها جذب کلسیم را کاهش می دهند که به مرور زمان می تواند منجر به پوکی استخوان شود. داروهایی مانند فنی توئین، فنوباربیتال و اورلیستات که بر ویتامین D تأثیر می گذارند، ممکن است میزان کلسیم جذب شده از رژیم غذایی را کاهش دهند. بیمارانی که این داروها را مصرف می کنند بهتر است از یک مکمل کلسیم، به ویژه مکمل های حاوی ویتامین دی استفاده کنند.

آلومینیوم و منیزیم

بعید است که آلومینیوم و منیزیم به عنوان مکمل استفاده شوند. اما در داروهای بدون نسخه آنتی اسید برای زخم معده وجود دارند. آلومینیوم و منیزیم نیز مانند کلسیم، می توانند به داروهای آسیب پذیر متصل شوند و اثربخشی آنها را کاهش دهند. آنتی بیوتیک های فلوروکینولون و تتراسایکلین، بیس فسفونات ها و لووتیروکسین ممکن است تحت تأثیر آلومینیوم و منیزیم قرار گیرند. بنابراین این داروها را نباید در فاصله دو ساعت پس از مصرف آلومینیوم یا منیزیم مصرف کرد. اگر بیمار آنطور که انتظار می رود به درمان پاسخ نمی دهد، باید مصرف محصولات حاوی آلومینیوم یا منیزیم قطع یا جایگزین شود.

پتاسیم

با اینکه پتاسیم مکمل نیست، اما برخی از محصولات بدون نسخه حاوی پتاسیم هستند. بیماران در صورت مصرف مهارکننده‌ های آنزیم مبدل آنژیوتانسین یا مسدودکننده‌ های گیرنده آنژیوتانسین، دیگوکسین، ایندومتاسین و دیورتیک‌های نگهدارنده پتاسیم، تریامترون اکترون یا تری آمترون باید هنگام مصرف پتاسیم احتیاط کنند. همچنین باید به بیماران در معرض نارسایی کلیوی ذکر شود که محصولات جایگزین نمک حاوی پتاسیم هستند و ممکن است برای آنها خطرناک باشد.

تداخلات دارویی را از کجا چک کنیم؟

منابع آنلاین متعددی به شما این امکان را می دهند که تداخل بین داروها و مکمل هایی را که مصرف می کنید بررسی کنید. در این قسمت چند مورد از آنها را ذکر می کنیم.

Drugs.com
ابزار تداخل دارویی به شما امکان می دهد تداخلات دارو-دارو، دارو-غذا و دارو-بیماری را بررسی کنید. دارای کامل ترین اطلاعات دارویی با درجه بندی شدت تداخل است. همچنین می توانید اطلاعات محدودی در مورد ویتامین ها و برخی گیاهان و مکمل های رایج بیابید. با این ابزار، می‌توانید چندین دارو، مکمل و گیاهان دارویی را به طور همزمان تجزیه و تحلیل کنید.

Medscape.com
این سایت تداخلات دارو-دارو، دارو-مکمل و مکمل-مکمل را بررسی می کند. این ابزار حاوی داده های ویتامین ها، گیاهان رایج و مکمل ها و همچنین برخی از موارد غیر معمول است. این ابزار همچنین به شما امکان می دهد چندین دارو، مکمل و گیاهان دارویی را به طور همزمان تجزیه و تحلیل کنید.

Rxlist.com
این سایت تداخل دارویی و برخی ویتامین ها را بررسی می کند. این ابزار به شما امکان می دهد چندین دارو را به طور همزمان بررسی کنید. 

کلام پایانی
شناخت تداخل دارویی و مکمل ها اهمیت زیادی دارد و باید داروسازان و پزشکان این موارد را به بیماران توضیح دهند. سایت هایی نیز وجود دارند که می توان تداخل دارویی را در آنها چک کرد و چند مورد از آنها در این مقاله معرفی شدند. پیش از استفاده از هر نوع مکملی با پزشک خود مشورت کنید و در مورد تداخلات دارویی اطلاعات کسب کنید.

گردآورنده: نگار رفیعی
منبع: uspharmacist

از آنجایی که غده پروستات با افزایش سن بزرگتر می شود، ممکن است مشکلاتی برای برخی مردان، به خصوص مردان بالای 50 سال ایجاد کند. برخی علائم مانند درد حین ادرار می ‌توانند تا حد زیادی بر کیفیت زندگی این افراد تاثیر بگذارند. مکمل پروستات برای کمک به درمان پروستات یا جلوگیری از برخی بیماری های مرتبط با آن وجود دارد که شاید افراد اطلاع زیادی از آن نداشته باشند. به همین دلیل در این مقاله قصد داریم در مورد مکمل پروستات صحبت کنیم و ویژگی های آنها را بیان کنیم.

ترکیبات رایج مکمل پروستات

مطالعات نشان می دهد که برخی از مواد تشکیل دهنده مکمل پروستات ممکن است به کاهش برخی از علائم ناراحت کننده پروستات کمک کنند. لازم به ذکر است که پیش از استفاده از این مکمل ها حتما با پزشک خود مشورت کنید.

نخل اره (سائو پالمتو)

نخل اره ای یکی از رایج ترین مواد تشکیل دهنده مکمل پروستات است. عصاره نخل اره برای کمک به درمان علائم دستگاه ادراری استفاده می‌ شود. این احتمال وجود دارد که اثرات ضد التهابی نخل اره نقش مهمی در این امر داشته باشند. یک مطالعه روی 165 مرد مبتلا به BPH نشان داد که مصرف 160 میلی گرم کپسول عصاره نخل اره 4 بار در روز به مدت 12 هفته به طور قابل توجهی امتیاز علائم پروستات، سرعت جریان ادرار و امتیاز کیفیت زندگی را بهبود بخشید. تحقیقات در مورد اثربخشی نخل اره برای علائم BPH در انسان، امیدوارکننده اما محدود است و تحقیقات بیشتری مورد نیاز است.

روغن دانه کدو تنبل

به دلیل غلظت بالای ترکیبات ضد التهابی موجود، روغن دانه کدو تنبل یکی دیگر از ترکیبات رایج در مکمل پروستات می باشد. تصور می شود روغن دانه کدو تنبل با کاهش التهاب به بهبود علائم دستگاه ادراری در زمینه BPH و پروستاتیت مزمن غیرباکتریایی کمک می کند. در یک مطالعه بر روی 60 مرد مبتلا به BPH، مصرف 500 میلی گرم عصاره دانه کدو تنبل به طور قابل توجهی علائم را طی 12 هفته کاهش داد. مصرف مکمل عصاره دانه کدو تنبل به طور متوسط 30 درصد علائم پروستات را طبق سیستم امتیاز دهی بین المللی کاهش می دهد.

بتاسیتوسترول

بتاسیتوسترول یک ترکیب گیاهی است که به گروه بزرگتری به نام فیتواسترول ها تعلق دارد. فیتواسترول ‌ها استروئیدهای طبیعی هستند که با خواص متعددی برای سلامتی از جمله کاهش کلسترول مرتبط هستند. بتاسیتوسترول ها، همچنین دارای خواص آنتی اکسیدانی و ضد التهابی قوی هستند. همچنین بتاسیتوسترول به دلیل پتانسیل آن برای کاهش التهاب مرتبط با علائم دستگاه ادراری و محافظت در برابر سرطان پروستات مورد مطالعه قرار گرفته است. یک مطالعه در مورد دریافت رژیم غذایی فیتواسترول ها، از جمله بتاسیتوسترول و خطر سرطان نشان داد که مصرف کلی فیتوسترول با کاهش خطر ابتلا به سرطان مرتبط است.

لیکوپن

مطالعات نشان داده اند که بین مصرف بالای لیکوپن که در محصولات گوجه فرنگی موجود است و کاهش خطر سرطان پروستات ارتباط خفیفی وجود دارد. لیکوپن یکی از آنتی اکسیدان های قوی است که در دیواره سلولی گوجه فرنگی یافت می شود. فرآیند پخت و پز باعث سست شدن پیوند می شود و دسترسی بدن به آنتی اکسیدان و ارسال آن به پروستات را آسان تر می کند. سس، رب و آب گوجه فرنگی می توانند به بدن کمک کنند تا بهترین اثر را برای پروستات داشته باشند.

ریشه گزنه

گزنه یک گیاه گلدار است که معمولا برای کمک به کاهش درد و التهاب استفاده می شود و حاوی چندین ترکیب گیاهی با اثرات آنتی اکسیدانی، ضد التهابی و ضد میکروبی قوی می باشد. گزنه معمولا در مکمل‌ های مورد استفاده برای عفونت‌ های مجاری ادراری و مثانه یافت می ‌شود. مطالعات محدود نشان داده است ریشه گزنه ممکن است به کاهش علائم دستگاه ادراری تحتانی نیز کمک کند.

با بهترین مکمل پروستات آشنا شوید: کپسول وی پروست ویواتیون

ویتامین دی

ویتامین D یک ماده مغذی ضروری است که برای فرآیندهای حیاتی متعددی در بدن از جمله عملکرد سیستم ایمنی و سلامت استخوان مورد نیاز است. چندین مطالعه ارتباط بین سطوح پایین ویتامین D و افزایش خطر ابتلا به سرطان پروستات را تایید کرده‌ اند. با این حال، تحقیقات در مورد اینکه آیا مکمل ویتامین D می تواند از افراد در برابر سرطان پروستات محافظت کند یا خیر، نتیجه واضحی نداشته است. با وجود اینکه که مصرف مکمل ‌های ویتامین D ممکن است برای مردانی که کمبود ویتامین D دارند مفید باشد، مکمل ‌های با دوزهای بالا در حال حاضر برای سلامت پروستات توصیه نمی‌ شود.

عصاره چای سبز

مصرف زیاد چای سبز با کاهش خطر ابتلا به سرطان پروستات مرتبط است. علاوه بر این، ترکیبات موجود در چای سبز ممکن است خواص ضد سرطانی داشته باشند. ممکن است در مورد چای سبز به عنوان منبع آنتی اکسیدان هایی مانند کاتچین ها(cathechins) شنیده باشید که اعتقاد بر این است که ضد سرطان هستند. یک بررسی نشان داد نوشیدن هفت فنجان چای سبز در روز می تواند خطر ابتلا به سرطان پروستات را کاهش دهد. همچنین برخی مطالعات نشان می ‌دهد نوشیدن منظم یک تا دو فنجان قهوه در روز، می‌ تواند به پیشگیری از سرطان پروستات کمک کند. البته اگر می ‌خواهید قهوه و چای بنوشید، قند کمی مصرف کنید.

فلز روی

روی یا زینک یک ماده معدنی ضروری است که نقش مهمی در رشد سلولی و ترمیم DNA دارد و به مقدار زیاد در بافت پروستات وجود دارد. تحقیقات نشان داده است که غلظت روی در پروستات در افراد مبتلا به سرطان پروستات به طور قابل توجهی کمتر از سایر افراد می باشد. در نتیجه، تحقیقات مداومی در مورد نقش بالقوه روی در جلوگیری یا کاهش رشد سرطان پروستات انجام شده است. 

ویتامین E

ویتامین E یکی دیگر از مواد مغذی ضروری است که معمولا در مکمل های پروستات یافت می شود. برخی مطالعات قدیمی نشان داده اند که خواص آنتی اکسیدانی ویتامین E ممکن است از سرطان پروستات محافظت کند.

توت ها

رادیکال های آزاد می توانند مشکلاتی برای بدن ایجاد کنند. هنگامی که رادیکال ‌های آزاد کنترل نمی ‌شوند، باعث آسیب اکسیداتیو به سلول ‌ها و DNA می ‌شوند. DNA آسیب دیده نمی تواند به درستی تکثیر شود و منجر به تغییرات سرطانی در سلول ها می شود. آنتی اکسیدان ها به خنثی کردن و حذف رادیکال های آزاد از بدن کمک می کنند. توت ها به ویژه توت فرنگی، شاه توت، زغال اخته و تمشک منبع خوبی از آنتی اکسیدان ها هستند. این میوه ها آنتی اکسیدان های قدرتمندی به نام آنتوسیانین دارند.

کلام آخر
در انتهای کلام باید بگوییم مشکلات مربوط به پروستات ممکن است برای هر مرد بالای 50 سالی اتفاق بیوفتد و با برخی راهکارها می توان از این مشکلات پیشگیری و یا آنها را حل کرد. حتما هنگام خرید مکمل ها، از برندهای معتبر خریداری کنید و در نظر داشته باشد پیش از استفاده از هر محصولی با پزشک خود مشورت کنید.

گردآورده: نگار رفیعی
منبع: healthline

مکمل های ورزشی امروزه بین جوانان محبوبیت زیادی دارند و بسیاری از افراد برای داشتن اندامی مناسب سعی می کنند از این مکمل ها استفاده کنند. اما سوالی که بیشتر جوانان می پرسند این است که برای خرید مکمل ورزشی اصل و مناسب که برای پرورش اندام مناسب باشد و عارضه ای برای بدن نداشته باشد چه نکاتی را در نظر داشته باشیم. همین سوالات ما را بر این داشت که مقاله ای در مورد مصرف و خرید مکمل ورزشی بنویسیم. در این مقاله به فاکتورهای مهمی که برای این مساله نیاز است اشاره می کنیم. بیشتر این مکمل‌ ها را به راحتی می توان در داروخانه ‌ها، فروشگاه‌ های مواد غذایی بهداشتی و فروشگاه های آنلاین پیدا کرد. همیشه سعی کنید هر گونه مکملی را تنها از داروخانه یا داروخانه های آنلاین تهیه کنید. در داروخانه ها نظارت خوبی وجود دارد و احتمال فروش اجناس تقلبی و قاچاق بسیار کم است.  

در خرید مکمل ورزشی چه نکاتی مهم است؟

متاسفانه، همه مکمل ‌ها یکسان ساخته نمی ‌شوند و بسیاری از شرکت ‌ها ترجیح می‌ دهند محصولات خود را با مواد پرکننده و افزودنی پر کنند تا به جای سلامتی و اثربخشی، سودآوری مالی داشته باشند. بنابراین چگونه می توان مطمئن بود که یک مکمل باکیفیت خریداری می کنید؟ در  این قسمت چند نکته ساده برای انتخاب بهترین مکمل ها برای مردان و زنان ارائه می دهیم که می توانند کمک کننده باشند.
از یک داروخانه معتبر خرید کنید: خرید از شرکتی که سابقه تولید محصولات با کیفیت بالا دارد یک راه مطمئن برای اطمینان از این است که محصولی اصل خریداری می کنید که با کیفیت ساخته شده است.
برچسب مواد تشکیل دهنده را بخوانید و مراقب افزودنی ها باشید: در خرید مکمل ورزشی توجه کنید که محصولاتی که مملو از مواد افزودنی و پرکننده هستند به شما یک هشدار می دهند که ممکن است واقعا آنچه را که برای آن هزینه می کنید دریافت نکنید. به دنبال مکمل هایی با حداقل مواد اضافی و بدون پرکننده های اضافه باشید تا مطمئن شوید که بهترین کیفیت ممکن را دریافت می کنید.
سایر منابع را بررسی کنید و به کمک اینترنت تحقیق کنید: به دنبال شرکت ‌های مستقلی باشید که کیفیت محصولات را ارزیابی می‌ کنند و در مورد برندهایی که می ‌توان به آ‌نها اعتماد کرد، مشاوره ارائه می‌ دهند.
ارزانتر همیشه بهتر نیست: اگر قیمت یک محصول نصف قیمت سایر محصولات مشابه باشد، بی دلیل نیست و می تواند نشان دهنده این باشد که محصول مناسبی نیست. قیمت بالاتر اغلب می تواند نشان دهنده استانداردهای کیفیت بالاتر باشد، به این معنی که به طور کلی محصول بهتری خریداری می کنید.

با مکمل های ورزشی مناسب آشنا شوید: مکمل های ورزشی ویواپاور

روش مصرف مکمل های ورزشی

فراموش نکنید که مکمل ‌ها تنها یک تکه از پازل هستند، به همین دلیل بسیار مهم است که در کنار یک رژیم غذایی سالم استفاده شوند. چراکه مکمل‌ ها راه حلی سریع برای عملکرد بهتر و نتایج سریع ‌تر نیستند. با افراط و تفریط نیز نمی توان سرعت و عملکرد ورزشی را بهبود داد. به عنوان مثال، با دو یا سه برابر کردن دوز مولتی ویتامین ها، تأثیرشان بیشتر نمی شود و حتی اگر در مقادیر بیش از حد می توانند خطرناک باشند.
افزودن پروتئین وی به اسموتی بعد از تمرین می ‌تواند راهی موثر برای تقویت رشد عضلانی باشد، اما نوشیدن چندین شیک پروتئینی در روز بدون ایجاد تغییرات دیگری در رژیم غذایی و عملکرد ورزشی می ‌تواند باعث افزایش وزن شود و اغلب این روش مورد علاقه ورزشکاران است. دوست دارند تغییری در رژیم غذایی و سبک زندگی خود ندهند و تنها با مصرف چند مکمل غذایی به اندام دلخواه خود برسند. رعایت دوز مصرفی مکمل ها و هرآنچه در دستورالعمل هر مکمل آمده است از اهمیت بالایی برخوردار می باشد. توجه داشته باشید دستورالعمل ها می توانند از یک برند به برند دیگر متفاوت باشند.

روش ترکیب مکمل ها برای ورزشکاران

مکمل های ورزشی باید برای تکمیل یک رژیم غذایی سالم و متعادل استفاده شوند. وقتی به درستی استفاده شوند، می توانند فواید زیادی برای سلامتی داشته باشند و به بهبود عملکرد ورزشکاران کمک کنند. مکمل های حاوی ویتامین و مواد معدنی را به برنامه صبحگاهی خود اضافه کنید و با صبحانه مصرف کنید تا به جذب حداکثری مکمل ها کمک کنید. پودرهای پروتئینی مانند کلاژن، گلوتامین یا پروتئین وی را می توان به عنوان بخشی از یک میان وعده یا اسموتی بعد از تمرین، دقیقا بعد از ورزش برای تقویت رشد عضلات و کمک به ریکاوری مصرف کرد. مطالعات نشان می دهد که کراتین نیز باید بعد از ورزش مصرف شود تا حداکثر تاثیر را بر قدرت فیزیکی و نسبت عضله به چربی بدن داشته باشد.
این مکمل های ورزشی را می توانید با برخی از مواد غذایی ترکیب کنید تا سلامتی و عملکرد ورزشی خود را افزایش دهید. مواد غذایی مانند روغن نارگیل، اسفناج، انواع توت ها، آب نارگیل، چغندر و دانه های چیا می توانند به تقویت انرژی و پر شدن ذخایر بدن کمک کنند و به عنوان مکمل های ریکاوری طبیعی برای ورزشکاران عمل کنند.

طرز استفاده مکمل های ورزشی

اگر به دنبال چند راه خلاقانه جدید برای اضافه کردن چند مکمل ورزش و بدنسازی به رژیم غذایی خود هستید می توانیم راهکارهایی را به شما ارائه دهیم. بسیاری از مکمل ‌های پودری مانند کلاژن، پروتئین وی و کراتین را می ‌توان در دستور پخت غذا های مورد علاقه ‌تان جایگزین کرد تا پروتئین زیادی در وعده غذایی میل کنید. می توانید از پروتئین کره بادام زمینی، پنکیک پروتئینی، لاته چای سبز، اسموتی پروتئین موز شکلاتی کره بادام زمینی و بار پروتئین در کنار پودرهای پروتئینی استفاده کنید.

خطرات و عوارض جانبی

مکمل ها را از داروخانه های قابل اعتماد خریداری کنید و دستورالعمل ‌های شرکت سازنده را به دقت دنبال کنید تا از عوارض جانبی ناخواسته جلوگیری کنید. مصرف مقادیر بالاتر از دوز توصیه شده می تواند خطر علائم منفی را افزایش دهد و به جای کمک به عملکرد ورزشی، به بدن آسیب برساند.
برچسب مواد تشکیل دهنده مکمل ها را به دقت بررسی کنید تا مطمئن شوید که معیارهای واجد شرایط بودن به عنوان مکمل های تمیز برای ورزشکاران را دارند. عوامل نظارتی مختلف، قوانین و محدودیت‌ های خاصی دارند که تعیین می‌ کنند کدام مواد مکمل برای ورزشکاران در ورزش‌ های مختلف قانونی در نظر گرفته می‌شوند. حتما با موارد ممنوع و مجاز آشنا شوید تا دچار اشتباهی نشوید که دوپینگ تلقی نشود.
در نهایت، اگر سابقه بیماری زمینه ‌ای دارید یا دارویی مصرف می‌ کنید، قبل از شروع مصرف مکمل ‌ها با پزشک خود مشورت کنید، زیرا برخی از مکمل ‌ها ممکن است شرایط بیماری های خاصی را بدتر کنند و یا با داروهای خاصی تداخل داشته باشد. اگر هرگونه عوارض جانبی تجربه کردید، با یک پزشک صحبت و مصرف مکمل را قطع کنید یا میزان مصرف را کاهش دهید.

کلام آخر
مکمل های ورزشی را می توان به یک رژیم غذایی مغذی اضافه کرد تا به عملکرد بهتر کمک کند. مکمل هایی مانند کلاژن، پروتئین آبگوشت استخوان، مولتی ویتامین ها، اسیدهای چرب امگا 3، پروتئین وی، ویتامین D و گلوتامین همگی می توانند در تسریع ریکاوری، افزایش رشد عضلات و بهبود درصد چربی بدن موثر باشند. انتخاب یک مکمل با کیفیت بالا مهم است. برچسب مواد تشکیل دهنده را بررسی کنید و هنگام خرید مکمل غذایی از یک برند معتبر خرید کنید. مهمتر از همه، از این مکمل ها طبق دستورالعمل استفاده کنید.

گردآورنده: نگار رفیعی
منبع: draxe

نوتروپیک ها یا مکمل مغز محصولاتی از جمله مکمل های غذایی هستند که برای تقویت عملکرد شناختی مغز استفاده می شوند. به آنها مکمل های مغز نیز می گویند زیرا می توانند به تمرکز، توجه و بهره وری کمک کنند. اصطلاح "نوتروپیک" طیف گسترده ای از محصولات شامل داروهای تقویت کننده مغز، گیاهان دارویی، اسیدهای آمینه و سایر مکمل ها را پوشش می دهد. نوتروپیک ها را "داروهای هوشمند"، "تقویت کننده های مغز" یا "تقویت کننده حافظه" نیز می نامند.

عملکرد نوتروپیک ها (مکمل مغز) چگونه است؟

توصیف دقیق مکانیسم عملکرد این مکمل ها آسان نیست زیرا هرکدام از این مکمل ها خاص هستند و مکانیسم مختص خود را دارند. وجه مشترک اکثر آن ها این است که می توانند سطوح انتقال دهنده های عصبی، آنزیم ها یا هورمون های خاصی را در مغز تغییر دهند. نوتروپیک ها بر سطوح استیل کولین، آدرنالین، دوپامین، سروتونین و گابا تاثیر می گذارند که بر انرژی، تمرکز، انگیزه و موارد دیگر موثر می باشند. برخی دیگر ممکن است بر کانال های یونی، فاکتورهای رشد عصبی، بازجذب انتقال دهنده های عصبی، آنتی اکسیدان ها و آمیلوئیدها تاثیر داشته باشند. برخی می توانند هوشیاری را به دلیل داشتن اثرات محرک افزایش دهند، در حالی که برخی از آنها جریان خون را تقویت کرده و به محافظت از مغز در برابر استرس اکسیداتیو کمک می کنند.

نوتروپیک ها چه فوایدی دارند؟

برخی از رایج ترین مزایای نوتروپیک ها یا مکمل مغز شامل بهبود یادگیری،تقویت ارتباط بین دو نیمکره مغز، بهبود پردازش اجرایی (کارهایی مثل برنامه ریزی، سازماندهی، تمرکز و به خاطر سپردن وقایع) بهبود خلق و خو، انرژی، شفافیت ذهنی، انگیزه و خلاقیت، کمک به درمانADHD ، تقویت سیستم دفاعی بدن و مغز در برابر محیط های پراسترس ، محافظت از مغز در برابر آسیب و تخریب ناشی از سن، بهبود حافظه بلند مدت و کوتاه مدت، افزایش سیالیت غشای سلولی و بهبود جریان خون مغزی است.

بهترین نوتروپیک ها

چند نمونه از نوتروپیک ها یا مکمل مغز محبوب شامل ویتامین های گروه B (ویتامین B1، B2، B6، B12  و...)، ویتامین های A، C، D و E، جینسنگ، جینکوبیلوبا، قارچ های دارویی مانند چاگا، ریشی، کافئین مانند قهوه یا چای سبز، روغن ماهی،شامل اسیدهای چرب امگا3 مثل DHA، کراتین، عصاره پنجه گربه، عصاره برگ کنگر فرنگی، ریشه رودیولا، استیل ال کارنیتین، گون، تائورین، ال تیانین، ال تیروزین، فنیل آلانین، تئوبرومین و کولین هستند. نمونه ‌هایی از مواد مغذی نوتروپیک شامل ماهی ها مانند سالمون، کاکائو، آووکادو، چغندر، بلوبری، آب قلم، آبگوشت استخوان، کلم بروکلی، زرده تخم مرغ، گوشت های اندام مانند جگر، روغن زیتون، سبزیجات، زردچوبه و چای سبز و قهوه ارگانیک هستند.

قارچ دارویی

قارچ دارویی گونه هایی مانند ریشی، کوردیسپس، یال شیر، دم بوقلمون و چاگا هستند. این قارچ ها از طریق مقابله با اختلالات شناختی در سالمندان، خواص آنتی اکسیدانی، کمک به تنظیم سطح کورتیزول، جلوگیری از خستگی و عملکرد ضعیف سیستم ایمنی، خواص ضد تومور و تقویت کننده سیستم ایمنی به عملکرد شناختی افراد کمک می کنند.

گیاهان آداپتوژن

آداپتوژن ها شامل گیاهان و قارچ هایی مانند جینسنگ، ریحان، آشواگاندا، ریشه گون، ریشه شیرین بیان و رودیولا هستند. ریحان یکی از آداپتوژن‌ هایی است که ممکن است در بهبود پاسخ استرس، کاهش سطح کورتیزول خون و ایجاد تغییرات مثبت در سیستم انتقال دهنده عصبی مغز موثر باشد. رودیولا و گون می توانند به کسانی که از خستگی ناشی از استرس رنج می برند کمک کنند و ممکن است عملکرد ذهنی را از طریق افزایش توانایی تمرکز و کاهش پاسخ کورتیزول تقویت کنند. ریشه شیرین بیان دارای اثرات آنتی اکسیدانی است و می تواند به افزایش انرژی و استقامت و تقویت سیستم ایمنی کمک کند. آشواگاندا بر محور هیپوتالاموس-هیپوفیز-آدرنال اثر دارد و استرس را کاهش می دهد. آشواگاندا ممکن است از زخم معده ناشی از استرس، افت توانایی شناختی و حافظه، بیماری های عصبی، التهاب و اختلال در تنظیم غدد فوق کلیوی ناشی از سطوح بالای کورتیزول جلوگیری کند.

روغن ماهی و امگا3

اسیدهای چرب امگا3، مانند DHA وEPA، اجزأ ضروری برای عملکرد مغز سالم هستند و می توانند از آسیب به سلول های مغز محافظت کنند. همچنین این اسیدهای چرب احتمالاً برای تقویت حافظه و تمرکز و کاهش التهاب مفید هستند. امگا3 را می توان از طریق ماهی هایی مانند سالمون یا ساردین، آجیل و حبوبات مثل گردو، دانه های چیا و بذر کتان و نیز مکمل های امگا3 دریافت کرد.

جینسینگ

جینسینگ یک آداپتوژن است که برخی از جنبه های عملکرد حافظه را در بزرگسالان جوان سالم بهبود می بخشد. مطالعات نشان می دهد که جینسینگ دارای خواص ضد استرس قابل توجهی است و می تواند برای درمان اختلالات ناشی از استرس، از جمله اضطراب، عدم تمرکز و خستگی استفاده شود. در یک مطالعه مشاهده شد که این گیاه دارای اثرات آنتی اکسیدانی است و ممکن است منجر به محافظت از سیستم عصبی، بهبود خلق و خو، عملکرد ذهنی و سطح قند خون ناشتا شود.

جینکوبیلوبا

جینکو یکی از رایج ترین گیاهانی است که برای سلامت مغز مصرف می شود و یک مکمل مغز است. جینکوبیلوبا یک نوتروپیک موثر در زمینه عملکردهای ادراکی و حرکتی است. جینکوبیلوبا به دلیل اثرات ضد التهابی، آنتی اکسیدانی، افزایش تولید پلاکت و بهبود گردش خون مورد مطالعه قرار گرفته است. جینکوبیلوبا می تواند باعث بهبود عملکرد شناختی، خلق و خو، انرژی، حافظه و کاهش علائم مربوط به چندین بیماری مزمن مانند ADHD و زوال عقل شود.

با یک مکمل مناسب مغز آشنا شوید: کپسول نرم ژلاتینی ممولیک ویواتیون

کافئین

کافئین با خستگی مبارزه می کند و می تواند تمرکز را افزایش و علائم غم و احساس اندوه را کاهش دهد. کافئین یک ماده شیمیایی است که بر سیستم عصبی مرکزی تاثیر می گذارد. علاوه بر فواید، در مقادیر زیاد می تواند اثرات منفی نیز داشته باشد. به عنوان مثال، کافئین بر فشار خون، فعالیت مغز، تعادل هورمونی، سطح قند خون و خلق و خو تاثیر می گذارد. مصرف بیش از حد کافئین می تواند باعث شود که از نظر جسمی بیمار، و از نظر ذهنی عصبی و خارج از کنترل باشید.

خطرات و عوارض جانبی

بیشتر نوتروپیک ها بی خطر هستند اما عوارض جانبی احتمالی مانند علائم ترک، "مه مغزی" هنگام قطع نوتروپیک یا مکمل مغز بیش فعالی، اضطراب و مشکل خواب نیز ممکن است حین مصرف برخی نوتروپیک ها دیده شود. برخی از انواع خاص نوتروپیک ها نیز ممکن است طعم ناخوشایندی داشته باشند و در صورت مصرف بدون غذا باعث مشکلات معده شوند. به خاطر داشته باشید که بسیاری از مکمل ‌های مغزی برای ارائه مزایای شناختی به تدریج کار می‌کنند، بنابراین ممکن است برای ۸ تا ۱۲ هفته پیشرفت‌ زیادی نداشته باشید. اگر در مورد هرگونه تداخل بین مکمل ها و داروهایی که مصرف می کنید نگران هستید، با پزشک خود مشورت کنید.

کلام آخر
نوتروپیک ها یا مکمل مغز ترکیباتی هستند که برای تقویت عملکرد شناختی استفاده می شوند. مزایای نوتروپیک ها شامل افزایش یادگیری، افزایش جفت شدن دو نیمکره مغز، بهبود پردازش اجرایی، بهبود خلق و خو، انرژی، وضوح ذهنی، انگیزه و خلاقیت و محافظت از مغز در برابر استرس اکسیداتیو است. انواع پرفروش شامل گیاهان آداپتوژن، قارچ های دارویی، امگا3، جینکوبیلوبا و جینسینگ است. قبل از استفاده از نوتروپیک ها با پزشک یا داروساز مشورت کنید.

گردآورنده: نگار رفیعی
منبع: draxe