شرکت دارویی پوراطب گستر

داشتن خواب خوب برای حفظ سلامت بدن بسیار مهم است. خوابیدن به کارکرد صحیح بدن و مغز کمک می کند. خوب خوابیدن در شب می تواند قدرت یادگیری، حافظه، تصمیم گیری و حتی خلاقیت را بهبود بخشد. خواب ناکافی با خطر بیماری های قلبی، دیابت و چاقی ارتباط دارد. در این مقاله گیاهان دارویی که به درمان بی خوابی کمک می کنند معرفی شده اند.

درمان بی خوابی با کمک مکمل ها:

ملاتونین

ملاتونین یک هورمون است که بدن، آن را به طور طبیعی تولید می کند. ملاتونین هورمونی است که وقت خواب را به مغز اعلام می کند. چرخه تولید و ترشح این هورمون تحت تاثیر اوقات روز است و سطح ملاتونین به طور طبیعی هنگام عصر بالا رفته و هنگام صبح افت می کند.
به همین دلیل است که مکمل های ملاتونین به مکمل های کمک کننده خواب معروف هستند بخصوص در مواردی که چرخه ملاتونین هنگام خستگی از حالت تعادل خارج شده و بهم می ریزد.
البته مطالعات متعدد نشان می دهند که ملاتونین، کیفیت و مدت خواب را در طول روز هم بهبود می بخشد. این یافته برای افرادی همچون کارگران شیفتی مفید و سودمند است که برنامه کاریشان بگونه ای است که باید در طول روز بخوابند و استراحت کنند.  
به هرحال ملاتونین می تواند کیفیت خواب را در افرادی با اختلال خواب بهبود بخشد. به نظر می رسد که ملاتونین می تواند زمان به خواب رفتن افراد را کاهش و مقدار زمان خوابیدن را افزایش دهد.   
برخی مطالعات به اثرات مفید و سودمند مصرف 3-10 میلی گرم ملاتونین قبل از خواب اشاره کرده اند و به نظر می رسد که مصرف مکمل های ملاتونین در کوتاه مدت یا بلندمدت برای بزرگسالان ایمن و بی خطر است.

آشنا شویم با: سافت ژل اسـلینایـت ویواتیون

مکمل های ملاتونین می تواند کیفیت خواب را بهبود بخشد. این مکمل ها برای افرادی که دچار جت لگ هستند یا کار شیفتی انجام می دهند، بسیار مفید و سودمند است.

ریشه سنبل الطیب

سنبل الطیب گیاه بومی آسیا و اروپاست که از ریشه آن معمولا به عنوان یک درمان طبیعی برای علایم اضطراب، افسردگی و یائسگی استفاده می شود.
ریشه سنبل الطیب یکی از مکمل های گیاهی تقویت کننده خواب است که در امریکا و اروپا استفاده می شود.
طبق کارآزمایی های کنترل تصادفی مشاهده شد که زنان یائسه بعد از مصرف سنبل الطیب با بهبود کیفیت خواب و کاهش علایم اختلال خواب مواجه می شوند.
مروری بر دو مقاله قدیمی نشان میدهد که مصرف 300 تا 900 میلی گرم سنبل الطیب درست قبل از خواب می تواند کیفیت خواب را بهبود بخشد.
مصرف ریشه سنبل الطیب در کوتاه مدت ظاهرا برای بزرگسالان ایمن و بی خطر است زیرا این گیاه عوارض جزئی و نادری بهمراه دارد. با این حال ایمن بودن مصرف این مکمل در بلندمدت و در جمعیت های خاص مثل زنان باردار یا شیرده هنوز مشخص نیست.
ریشه سنبل الطیب یک مکمل معروف است که می تواند کیفیت خواب و علایم اختلال خواب را دستکم در برخی افراد بهبود بخشد.
 

برای مطالعه بیشتر: به دانستنی های سلامتی مراجعه کنید.

اسطوخودوس

گیاه اسطوخودوس را می توان در همه قاره ها پیدا کرد. این گیاه، گل های بنفشی دارد که خشک شده آن مصارف خانگی دارد.
به هرحال باورها نشان می دهد که بو و عطر ملایم اسطوخودوس موجب تقویت خواب می شود.
در واقع چندین مطالعات نشان دادند که بو کردن روغن اسطوخودوس قبل از خواب می تواند کیفیت خواب را بهبود بخشد. این اثر در افرادی قویتر است که دچار بی خوابی خفیف هستند بخصوص زنان و جوانان.  
عطر و بوی گیاه اسطوخودوس می تواند به بهبود خواب کمک کند. از همین رو با مطالعات بیشتر روی مکمل های اسطوخودوس می توان اثربخشی و ایمن بودن آن را ارزشیابی کرد.

گل ساعتی

گل ساعتی معروف به passiflora incarnate یا maypop یکی از مکمل های گیاهی مشهور برای بی خوابی است.
گونه های این گیاه که با بهبود خواب ارتباط دارند، بومی امریکای شمالی هستند و امروزه در اروپا، آسیا، افریقا و استرالیا کاشته می شوند. اثرات تقویت کنندگی این گیاه در مطالعات حیوانی نشان داده شده است. با این حال اثرات این گیاه بر انسان ها به فرم مصرف آن بستگی دارد.
در مطالعه اخیر روی بی خوابی، افرادی که عصاره گل ساعتی را طی دو هفته مصرف کرده بودند، در مقایسه با گروه دارونما با بهبود پارامترهای خواب مواجه شدند. این پارامترها شامل موارد زیر بود:

• مدت زمان خواب
• مدت زمانی که صرف خوابیدن می شود (زمان به خواب رفتن افراد)
• مدت زمان بیداری بعد از خوابیدن

لازم به ذکر است که مصرف گل ساعتی عموما برای بزرگسالان ایمن و بی خطر است.
چای یا عصاره گل ساعتی می تواند به بهبود کیفیت خواب در برخی افراد کمک کند. با این حال شواهد در این زمینه ترکیبی است و برخی مطالعات به اثری از این گیاه اشاره نکردند. از همین رو به مطالعات بیشتری در این زمینه نیاز است.

تنظیم: زهرا محبی
منبع:healthline

بسیاری از افراد موهای سالم را نشانه سلامت یا زیبایی می دانند. بنابراین برای جلوگیری از ریزش مو راهکارهای مختلفی به ذهن افراد می رسد. مانند هر قسمت دیگر از بدن موها نیز برای داشتن سلامت و رشد به مواد مغذی مختلفی احتیاج دارند. در حقیقت، بسیاری از کمبودهای تغذیه ای با ریزش مو ارتباط دارند. عوامل متعددی مانند ژن ها (سابقه خانوادگی)، بیماری مانند عدم تعادل هورمونی و اختلالات ایمنی، ضربه عاطفی و موارد دیگر می توانند بر ریزش مو تاثیر بگذارند.

مواد مغذی برای جلوگیری از ریزش مو مفید است؟

ریزش مو به رژیم غذایی نیز مربوط است. برای رشد موهای سالم، مواد مغذی، ویتامین ها و مواد معدنی ضروری هستند. اگر بدن از طریق رژیم غذایی هیچ یک از این موارد را دریافت نمی کند، احتمالا دچار ریزش مو می شوید. در مطالعات ارتباط بین کمبود مواد مغذی و تلوژن افلوویوم مزمن، ریزش مو با الگوی زنانه و آلوپسی آندروژنتیک دیده شده است. در این مقاله ویتامین ها و مواد معدنی مورد نیاز مو بررسی می شوند.

1. ویتامین A

همه سلول ها برای رشد به ویتامین A نیاز دارند. مو نیز سریع ترین رشد را در بدن دارد و برای جلوگیری از ریزش مو می توان از این ویتامین استفاده کرد. ویتامین A همچنین به غدد پوست کمک می کند تا یک ماده روغنی به نام سبوم ایجاد کنند. سبوم پوست سر را مرطوب و به سلامت مو کمک می کند. رژیم های غذایی که ویتامین A کمی دارند ممکن است به مشکلات مختلفی از جمله ریزش مو منجر شوند. سیب زمینی شیرین، هویج، کدو تنبل، اسفناج و کلم پیچ همه دارای بتاکاروتن هستند که به ویتامین A تبدیل می شود. ویتامین A همچنین می تواند در محصولات حیوانی مانند شیر، تخم مرغ، روغن جگر ماهی و ماست یافت شود.

2. ویتامین های گروه B

یکی از ویتامین های شناخته شده برای رشد مو، بیوتین است. مطالعات کمبود بیوتین را با ریزش مو در انسان مرتبط می دانند. اگرچه از بیوتین به عنوان یک روش درمانی جایگزین برای ریزش مو استفاده می شود، کسانی که کمبود دارند بهترین نتیجه را می گیرند. کمبود این ویتامین بسیار نادر است زیرا به طور طبیعی در طیف گسترده ای از مواد غذایی وجود دارد. سایر ویتامین های گروه B در ساخت گلبول های قرمز خون نقش دارند که اکسیژن و مواد مغذی را به پوست سر و فولیکول های مو منتقل می کنند. این فرایندها برای رشد مو مهم هستند. شما می توانید ویتامین های گروه B را از بسیاری از غذاها از جمله غلات سبوس دار، بادام، گوشت، ماهی، غذاهای دریایی و سبزیجات تیره دریافت کنید. علاوه بر این غذاهای حیوانی تنها منابع خوب ویتامین B12 هستند.

3. ویتامین C در جلوگیری از ریزش مو

رادیکال آزاد می تواند رشد مو را مسدود کرده و باعث پیر شدن مو شود. ویتامین C یک آنتی اکسیدان قدرتمند است که به محافظت در برابر استرس اکسیداتیو ناشی از رادیکال های آزاد کمک می کند. علاوه بر این بدن برای ایجاد کلاژن به ویتامین C نیاز دارد. ویتامین C همچنین به بدن کمک می کند آهن، ماده معدنی لازم برای رشد مو و جلوگیری از ریزش مو نیز جذب شود. توت فرنگی، فلفل، گواوا و مرکبات منابع خوبی برای ویتامین C هستند.

4. ویتامین D

مقادیر کم ویتامینD با آلوپسی مرتبط است. تحقیقات همچنین نشان می دهد که ویتامین D ممکن است به ایجاد فولیکول های جدید مو کمک کند. هرچند نقش واقعی ویتامین D در رشد مو ناشناخته است. بیشتر افراد ویتامینD کافی دریافت نمی کنند. بهترین منبع این ویتامین اشعه خورشید است. منابع غذایی مناسب ویتامین D شامل ماهی های چرب، روغن کبد ماهی، برخی از قارچ ها و غذاهای غنی شده است.

5. ویتامین E

مشابه ویتامین C ویتامین E یک آنتی اکسیدان است که می تواند از استرس اکسیداتیو جلوگیری کند. دانه های آفتابگردان، بادام، اسفناج و آووکادو همگی منابع خوبی از ویتامین E هستند.

6. آهن

آهن به گلبول های قرمز خون کمک می کند اکسیژن را به سلول منتقل کنند. این امر آن را به عنوان یک ماده معدنی مهم برای بسیاری از عملکردهای بدن از جمله رشد مو تبدیل می کند. کمبود آهن که باعث کم خونی می شود، دلیل اصلی ریزش مو است. این امر خصوصاً در زنان شایع است. غذاهای سرشار از آهن شامل صدف، تخم مرغ، گوشت قرمز، اسفناج و عدس است.

آشنا شویم: قرص هیر ایکس بانوان ویواتیون

7. روی

روی نقش مهمی در رشد و ترمیم بافت مو دارد. همچنین به عملکرد صحیح غدد روغنی اطراف فولیکول ها کمک می کند. ریزش مو علامت رایج کمبود روی است. مطالعات نشان می دهد مکمل های روی باعث کاهش ریزش مو ناشی از کمبود روی می شوند. غذاهای سرشار از روی شامل صدف، گوشت گاو، اسفناج، جوانه گندم، تخمه کدو و عدس است. زنان باردار، الکلی ها، افراد مبتلا به بیماری های گوارشی و گیاهخواران مستعد کمبود روی هستند.

8. پروتئین

مو تقریبا به طور کامل از پروتئین ساخته شده است. مصرف کافی پروتئین برای رشد مو مهم است. مطالعات نشان می دهد که کمبود پروتئین ممکن است رشد مو را کاهش دهد و حتی منجر به ریزش مو شود. اسیدهای آمینه به چندین عملکرد بدن از جمله ترمیم بافت، تنظیم هورمون، تقویت سلامت سیستم ایمنی، تجزیه غذا و رشد مو کمک می کنند.

6. سلنیوم

سلنیوم یک ماده معدنی کمیاب است که چندین عملکرد حیاتی از جمله رشد مو دارد. این ماده دارای خواص آنتی اکسیدانی است که عملکرد متابولیکی بدن را تقویت می کند و به حفظ تعادل هورمونی که برای تولید موهای سالم ضروری است کمک می کند.

آیا باید از مکمل های غذایی برای جلوگیری از ریزش مو استفاده کرد؟

غذا بهترین منبع ویتامین های مورد نیاز برای رشد مو است. اگر نتوانید مقدار کافی در رژیم غذایی خود دریافت کنید، مکمل ها می توانند برای رفع کمبودها مفید باشند. طبق تحقیقات، مکمل ها در افرادی که از قبل کمبود دارند، بهترین نتیجه را می دهند. علاوه بر این اگر کمبود نداشته باشید، دوزهای زیادی از ویتامین ها و مواد معدنی می توانند اثر عکس داشته باشند. بنابراین برای دریافت مکمل ها با پزشک مشورت کنید.

نویسنده: نگار رفیعی (کارشناس ارشد تغذیه)

کروم یک ماده معدنی کمیاب است که بدن برای عملکرد مناسب به مقدار کم به آن نیاز دارد. کنترل قند خون و دیابت، سلامت قلب، مدیریت وزن و سلامت مغز همگی از مزایای شناخته شده کروم هستند. کروم در مسیرهای سیگنال دهی انسولین نقش دارد و به بدن اجازه می دهد میزان قند دریافتی را کنترل کرده و به تعادل سطح گلوکز خون و بهبود انرژی کمک کند. تحقیقات نشان می دهد قرص کرومیوم می تواند به محافظت از کروموزوم های DNA در برابر آسیب کمک کند، یعنی ممکن است بتواند جهش های سلولی را متوقف کند. علاوه بر این، به دلیل نقش داشتن در متابولیسم چربی پروتئین، کربوهیدرات و سایر مواد مغذی، با طول عمر مرتبط است.

کرومیوم چیست؟

دو نوع کروم وجود دارد. کروم سه ظرفیتی (کروم 3+)، که از نظر بیولوژیکی فعال است و در مواد غذایی یافت می شود و شش ظرفیتی (کروم 6+) که سمی و ناامن است و کاربرد صنعتی دارد. کروم به طور طبیعی در بسیاری از مواد غذایی از جمله مخمر آبجو، غلات کامل، بروکلی، انگور، سیب زمینی، سیر، ریحان، گوشت گاو تغذیه شده با علف، پرتقال، بوقلمون، لوبیا سبز، شراب قرمز، سیب و موز وجود دارد. کروم بیشتر از طریق رژیم غذایی وارد بدن می شود، زیرا از خاک و سنگ به مواد غذایی که می خوریم نفوذ می کند و ذخیره می شود.

علائم کمبود کروم

مقدار توصیه شده برای کرومیوم در سنین 9 ساله به بالا، 21 تا 25 میکروگرم برای زنان و 25 تا 35 میکروگرم برای مردان می باشد. علائم رایج کمبود کروم شامل نوسان گلوکز خون، از دست دادن استخوان، انرژی کم، خستگی، مشکلات پوست، کلسترول بالا و عوارض قلبی، تمرکز کم و حافظه ضعیف، مشکلات چشم، تغییرات خلقی مانند افزایش اضطراب، تغییرات در اشتها، تغییرات وزن، کاهش رشد و تاخیر در بهبود زخم ها است.

بهترین قرص کرومیوم را بشناسید:

قرص کرومیوم هلث برست حاوی 500 میکرو گرم کرومیوم است که برای بهبود متابولیسم و کمک به حفظ میزان گلوکز خون در حد نرمال مناسب است و برای بیماران مبتلا به قند خون و تخمدان پلی کیستیک موثر است.

مزیت ها و خطرات قرص کرومیوم

کرومیوم پیکولینات یکی از مکمل های مشهور است که غالبا برای عضله سازی یا کاهش وزن استفاده می شود. برخی بدنسازان و ورزشکاران، این مکمل را برای تقویت عملکرد و افزایش انرژی استفاده می کنند.

1. کنترل قند خون و پیشگیری از دیابت

کروم می تواند به تقویت نقش انسولین و رساندن گلوکز به سلول ها  و کاهش قند خون کمک کند. کروم به جذب و توزیع بهتر مواد مغذی از کربوهیدرات ها، چربی ها و پروتئین های موجود در رژیم غذایی کمک می کند. به عنوان مثال، مخمر آبجو منبع بالایی از کروم می باشد و به متابولیسم قند خون کمک می کند، که برای جلوگیری از عدم تحمل گلوکز مفید است. 

2. کمک به کاهش کلسترول

کروم برای متابولیسم چربی و کلسترول مورد نیاز است. تحقیقات ارتباط بین مصرف بیشتر کروم و عروق سالم تر و کلسترول کمتر را نشان می دهد. حتی برخی از مطالعات نشان می‌دهد افرادی که بر اثر بیماری قلبی می‌میرند، در زمان مرگ سطوح پایین‌تری از کروم در خون دارند. هنگامی که محققان اثرات مکمل کروم را در بزرگسالان طی یک دوره 42 روزه آزمایش کردند، شرکت کنندگان در مقایسه با دارونما سطوح پایین تر کلسترول تام و لیپوپروتئین با چگالی کم (LDL) که به آن کلسترول بد گفته می شود، داشتند.

3. کمک به جلوگیری از افزایش وزن و پرخوری

کروم به شکل کروم پیکولینات با کاهش خطر چاقی و افزایش وزن همراه است و ممکن است بر مصرف غذا تأثیر مثبت بگذارد. مکانیسم دقیق تأثیر کروم بر گرسنگی و وزن هنوز ناشناخته است، اما برخی مطالعات نشان می‌دهند که مصرف بیشتر کروم با کاهش بافت چربی و کنترل بهتر غذا خوردن مرتبط است. یک مطالعه نشان داد که مکمل‌های کروم به تعدیل مصرف غذا در زنان سالم دارای اضافه وزن و بالغ که هوس مصرف کربوهیدرات دارند، کمک می‌کند.

4. حفظ سلامت مغز و مبارزه با زوال شناختی

از آنجایی که کروم قادر به بهبود سطوح گلوکز و پاسخ انسولین است، ممکن است به عنوان یک تعدیل کننده مفید عملکرد مغز عمل کند و موجب کاهش تغییرات مرتبط با افزایش سن در مغز شود. کروم با عملکردهای هیپوتالاموس مرتبط است. هیپوتالاموس بخش مرکزی سیستم عصبی خودمختار است که به کنترل دمای بدن، تشنگی، گرسنگی، خواب و فعالیت عاطفی کمک می کند. تحقیقات نشان می‌دهد که کروم می‌تواند به حفظ هیپوتالاموس در حالت جوان‌تر، تنظیم بهتر اشتها در افراد مسن و جلوگیری از اثرات منفی روی نورون‌های مغزی ناشی از افزایش سن کمک کند. کروم ممکن است روی غده صنوبری (Pineal gland) و تیموس نیز تاثیر بگذارد.

5. بهبود سلامت پوست و پیشگیری از آکنه

تغییرات سریع در سطح قند خون با آکنه و سایر واکنش های پوستی مرتبط است، بنابراین کروم با تعدیل قند خون به بهبود پوست کمک می کند. مواد غذایی غنی از کروم معمولا حاوی مواد مغذی گیاهی و آنتی اکسیدان های دیگری هستند که می توانند ظاهر پوست را بهبود بخشند.

6. بهبود متابولیسم و سطح انرژی

دریافت مواد معدنی مانند کروم، کلسیم و منیزیم برای افراد فعال مهم است. مخصوصا افرادی که برای کاهش وزن رژیم غذایی محدودی دارند و ورزش می کنند باید مواد غذایی غنی از کروم میل کنند تا متابولیسم خوبی داشته باشند. مصرف کروم برای جبران کروم از دست رفته که از طریق ادرار و عرق پس از ورزش دفع می شود، مهم است.

آیا قرص کرومیوم ایمن است؟

قرص کرومیوم شامل پیکولینات کروم، پلی نیکوتینات کروم و چندین نوع دیگر است. اکثر مطالعات نشان می‌دهند که کروم در مقادیر متوسط ایمن است، اما مصرف بیش از حد آن می‌تواند باعث مسمومیت و برخی عوارض جدی شود. خوشبختانه، مصرف بیش از حد کروم بسیار نادر است زیرا کروم فقط در مقادیر بسیار کم وارد سلول ها شده و مقدار اضافی آن از بدن خارج می شود. کروم اضافی می تواند وارد سلول ها شده و منجر به آسیب DNA  شود. اصولا 200 میکروگرم کروم در روز به عنوان بخشی از مولتی ویتامین توصیه می شود و در برخی موارد دوزهای بالا تا 1000 میکروگرم برای مبتلایان به دیابت نوع 2 یا سندرم متابولیک تجویز می شود.

عوارض جانبی قرص کرومیوم

مصرف کروم از طریق منابع غذایی هیچ مشکلی ایجاد نمی کند. اما مصرف سطوح بالای مکمل می تواند با برخی داروها تداخل داشته باشد. کروم بیش از حد گاهاً با مشکلات گوارشی مانند معده درد و نیز کاهش قند خون مرتبط است. مسمومیت کروم می تواند باعث آسیب به اندام های حیاتی مانند کبد، کلیه ها و قلب شود. اگرچه مسمومیت کروم نادر است، همیشه سعی کنید از مقادیر زیاد کروم استفاده نکنید.

تنظیم: نگار رفیعی
منبع: draxe

تغذیه خوب برای حفظ سلامت چشم و کارکرد بهتر آن در طول عمر مهم است. دو ماده مغذی بسیار مهم برای سلامت چشم که می تواند خطر دژنراسيون ماکولا (تباهی لکه زرد شبکیه) و  آب مروارید را کاهش دهد، لوتئین و زاگزانتین هستند. با مصرف این دو ترکیب می توانیم به پیشگیری از آب مروارید کمک کرد.
لوتئین و زاگزانتین دو نوع کاروتنوئید با رنگدانه های قرمز تا زرد هستند که به وفور در سبزیجات و دیگر گیاهان یافت می شوند. اگرچه لوتئین یک رنگدانه زرد محسوب می شود اما اگر مقادیر آن زیاد باشد، به رنگ نارنجی مایل به قرمز دیده می شود.
اسفناج پخته، یکی از بهترین منابع غذایی طبیعی حاوی لوتئین و زاگزانتین می باشد.
 

پیشگیری از آب مروارید با کمک لوتئین و زاگزانتین

لوتئین و زاگزانتین انرژی نوری زیادی را جذب می کنند و از آسیب نور زیاد آفتاب (بخصوص پرتوهای نور با انرژی بالا که نور آبی نامیده می شوند) به گیاهان جلوگیری می کنند.

آشنا شویم با: سافت ژل ویــژن فـول ویواتیون

لوتئین و زاگزانتین علاوه بر اینکه در بیشتر گیاهان برگدار سبز و میوه ها و سبزیجات رنگی یافت می شوند، به مقادیر زیاد در ماکولای (لکه زرد شبکیه) چشم انسان نیز یافت می شوند که همین باعث زرد رنگ شدن ماکولا می شود. درواقع ماکولا (لکه زرد شبکیه)، macula lutea نامیده می شود (macula به معنی لکه و lutea به معنی زرد می باشد).تحقیقات اخیر نشان داد که یک کاروتنوئید دیگر هم در ماکولا (لکه زرد شبکیه) وجود دارد. رنگدانه مزو-زاگزانتین در منابع غذایی یافت نمی شود و در شبکیه چشم از لوتئین تولید می شود.
لوتئین و زاگزانتین کارکرد آنتی اکسیدانی مهمی در بدن دارند. این رنگدانه ها به همراه دیگر آنتی اکسیدان های طبیعی از جمله ویتامین ث، بتاکاروتن و ویتامین ای از بدن دربرابر اثرات مخرب و آسیب زننده رادیکال های آزاد محافظت می کند (رادیکال های آزاد مولکول های ناپایداری هستند که می توانند به سلول ها آسیب بزنند و در بیشتر بیماری ها نقش دارند).
لوتئین علاوه براینکه برای چشم و بینایی مهم است، می تواند به جلوگیری از آترواسکلروز (تشکیل رسوبات چربی در شریان ها) کمک کند که این بیماری میتواند منجر به حملات قلبی شود.

برای مطالعه بیشتر: فواید زاگزانتین در سلامت چشم

لوتئین و پیشگیری از آب مروارید

لوتئین، زاگزانتین و مزو-زاگزانتین در ماکولا (لکه زرد شبکیه) از رسیدن نور آبی به ساختارهای موجود در شبکیه چشم جلوگیری می کنند و درنتیجه خطر آسیب اکسیداتیو ناشی از تابش نور که می تواند منجر به دژنراسيون ماکولا (تباهی لکه زرد شبکیه) (AMD) شود را کاهش می دهد.برخی مطالعات نشان دادند که لوتئین و زاگزانتین هم به پیشگیری از AMD کمک می کنند و هم روند پیشروی بیماری را کند می کنند.

تنظیم: زهرا محبی
منبع: allaboutvision
 

نوزادان ما برای ساختن هموگلوبین به آهن نیاز دارند که بتواند اکسیژن را از طریق خون به تمام سلول های بدن برساند. این هموگلوبین است که به گلبول های قرمز خون، رنگ می دهد. وقتی شما آهن به مقدار کافی ندارید، گلبول های قرمزخون به گلبول های کوچک و کم رنگ تبدیل می شوند که به این حالت، آنمی (کم خونی) گفته می شود. در چنین حالتی آنها نمی توانند اکسیژن را به مقدار کافی به ارگان ها و عضلات بدن برسانند. مصرف مکمل آهن برای کودکان در شرایط خاصی بسیار کمک کننده است در این مقاله به علائم و عوارض ناشی از کم خونی و بررسی میزان آهن مورد نیاز در گروه های سنی مختلف و همچنین بررسی ضرورت دریافت مکمل آهن برای کودکان پرداخته شده است.
برای اینکه مغز به طور طبیعی رشد کند نوزادان و کودکان به آهن نیاز دارند. نوزادانی که دچار کمبود آهن هستند، ممکن است تحرک کمتر و رشد کند و آهسته ای داشته باشند. در کودکان کمبود آهن می تواند بر عملکرد تحصیلیشان تاثیر بگذارد. نداشتن آهن به مقدار کافی می تواند منجر به مشکلاتی در تمرکز، کم شدن میزان توجه و ضعیف شدن عملکرد تحصیلی شود. پایین بودن سطح آهن می تواند باعث خستگی و ضعف شود.

نوزادان و کودکان به چه مقدار آهن نیاز دارند؟

 نوزادان با منبعی از آهن متولد می شوند که این منبع وقتی آنها در شکم مادر هستند از خون مادر بدست می آید.
در 6 ماهه اول زندگی، نوزادان شیرخوار، آهن مورد نیاز بدنشان را از شیر مادرشان بدست خواهند آورد. اگر تغذیه با شیرمادر انجام نمی شود، از شیر خشک غنی شده با آهن مخصوص سنین تولد تا 1 سالگی استفاده کنید. این شیرخشک باید برپایه شیرگاو باشد. زمانی که نوزادان شروع به خوردن غذاهای جامد می کنند، مقدار آهن موردنیاز بدنشان به سن آنها بستگی دارد.
مقدار آهن توصیه شده در روز     سن
11 میلی گرم                       7 تا 12 ماهگی
7 میلی گرم                        1 تا 3 سالگی
10 میلی گرم                      4 تا 8 سالگی
8 میلی گرم                        9 تا 13 سالگی
11 میلی گرم (برای پسران) و 15 میلی گرم (برای دختران)    14 تا 18 سالگی
    
موسسه سلامت کانادا، مقدار توصیه شده روزانه (RDA) را متوسط جذب روزانه موادمغذی تعریف می کند که برای برطرف کردن نیاز همه افراد سالم (97 تا 98درصد) کافی باشد.

برای مطالعه بیشتر: فقر آهن در کودکان

آیا مکمل آهن برای کودکان ضروری است؟

نوزادانی که با زایمان طبیعی بدنیا آمده اند و از همان لحظه تولد، شیر مادر تغذیه می کنند یا شیرخشک غنی شده با آهن می خورند، نیازی به مکمل آهن ندارند.
نوزادانی که با زایمان سزارین بدنیا آمده اند، از هشت هفتگی تا یک سالگی باید مکمل آهن مصرف کنند.
کودکان بالاتر از یک سال نیازی به مکمل آهن ندارند مگراینکه غذاهای غنی از آهن را به مقدار کافی نمی خورند. اگر شما فکر می کنید کودکتان به مقدار کافی آهن دریافت نمی کند با پزشک کودکتان صحبت کنید.   
   

علایم کمبود آهن در نوزادان چیست؟

وقتی نوزادان آهن را به مقدار کافی دریافت نمی کند آنها این علایم را نشان می دهند:

• کند بودن افزایش وزن
• کم رنگ شدن پوست
• بی اشتهایی
• تحریک پذیری (نق زدن، بی قراری)

دو نوع آهن وجود دارد:

• آهن هم که در گوشت ها یافت می شود و براحتی جذب بدن می شود.
• آهن غیر هم که از منابع گیاهی مثل حبوبات، سبزیجات و غلات بدست می آید.

چه غذاهایی منبع خوبی از آهن هستند؟

• گوشت ها: گوشت گوساله، گوشت بره، جگر، مرغ و بوقلمون
• ماهی: نوزادان زیر 1 سال نباید سخت پوستان یا صدف داران مثل خرچنگ، میگو یا صدف خوراکی بخورند
• تخم مرغ: سفیده تخم مرغ را به نوزادان زیر 1 سال ندهید.
• غلات: غلات غنی شده با آهن، نان سبوس دار، نان غنی شده، پاستا و برنج
• حبوبات: نخود، عدس، نخود و لوبیای خشک شده
• سبزیجات: اسفناج، بروکلی، کلم بروکسل، نخود سبز، لوبیاها

برای اینکه بدن بتواند آهن بیشتری را جذب کند، این غذاها را با منابع خوبی از ویتامین ث مثل پرتقال، گوجه فرنگی و فلفل قرمز ترکیب کنید. به عنوان مثال یک وعده غلات صبحانه غنی شده با آهن را با یک لیوان آب پرتقال میل کنید یا مقداری گوشت را با سس گوجه فرنگی مخلوط کنید و روی اسپاگتی بریزید و میل کنید.
 

آیا شیر گاو منبع خوبی از آهن است؟

خیر. شیرگاو منبع خوبی از آهن نیست. حتی اگر شیرگاو به اندازه شیر مادر حاوی مقدار زیادی آهن باشد، بخوبی جذب بدن نخواهد شد.
صبر کنید تا نوزادتان به سن 9 تا 12 ماهگی برسد و سپس شیرگاو را به او بدهید. قبل از اینکه دادن شیرگاو را به نوزادتان شروع کنید مطمئن شوید که نوزادتان از دیگر منابع، آهن و ویتامین ث را دریافت می کند.
نوشیدن شیرگاو زیادی می تواند منجر به کمبود آهن شود. نوزادان 12 ماهه یا بزرگتر باید هر روز 500 تا 750 میلی لیتر شیر بنوشند. شما می توانید شیرگاو را از یک فنجان شروع کنید.

تنظیم: زهرا محبی
منبع: ncbi
 

ال-گلوتامین یکی از اشکال آمینواسید گلوتامین است که عمدتا در عضلات تولید می شود و نقش کلیدی در بیشتر فرایندهای بیولوژیکی اعم از ساخت و تولید پروتئین، تنظیم کارکرد کلیه و سیستم ایمنی و مراقبت و ترمیم بافت های روده دارد. همتای آن دی-گلوتامین اثر کمتری بر روی عملکرد انسان دارد. ال-گلوتامین دومین منبع برای تامین انرژی سلولی است که به تولید دیگر ترکیبات مهم از جمله گلوکز و پورین ها (واحدهای سازنده DNA) کمک می کند. باورها براین است که با تامین ذخایر طبیعی ال-گلوتامین در بدن، بیشتر کارکردهای بیولوژیکی تقویت می شوند. ورزشکاران و بدنسازان، ال-گلوتامین مصرف می کنند که این امر به ساخت توده عضله و سرعت بخشیدن به مرحله بازیابی بعد از ورزش کمک می کند. در این مقاله به معرفی بهترین پروتئین برای عضله سازی می پردازیم.

ال-گلوتامین را نباید با ال-گلوتاتیون اشتباه گرفت زیرا ال-گلوتاتیون شکلی از مکمل گلوتاتیون است که از خواص آنتی اکسیدان برخوردار است. برخلاف گلوتامین که به طور طبیعی در بدن تولید می شود، ال-گلوتامین در آزمایشگاه و از پروتئین های حیوانی یا ترکیبات گیاهی تخمیرشده ساخته می شود.
 

بهترین پروتئین برای عضله سازی چیست؟

مزیت مصرف ال گلوتامین

متخصصان، ال-گلوتامین را به طیف وسیعی از مزایا اعم از درمان اضطراب، اختلال دوقطبی، بیماری کرون، افسردگی، صرع، بی خوابی، سندروم روده تحریک پذیر، چاقی، زخم پپتیک، اسکیزوفرنی و کولیت اولسراتیو مرتبط کرده اند.
گاهی از ال-گلوتامین برای تسکین برخی عوارض جانبی شیمی درمانی یا بهبود سوختگی شدید استفاده می شود.
بر اساس شواهد، استفاده از ال-گلوتامین را برای موارد زیر مطلوبتر است.
 

بهبود تروما

یکی از معمول ترین موارد برای استفاده از ال-گلوتامین، ترومای شدید است. دانشمندان باور دارند که با تحریک پروتئین سازی و تقویت کارکرد سیستم ایمنی، بدن بهتر می تواند از تروما یا جراحی های شدید بهبود یابد. گلوتامین یک ماده مغذی برای بیماران بخصوص افرادی است که دچار سوختگی شدید هستند. وقتی این ماده به صورت درون وریدی (به درون رگ) یا بواسطه سرم خوراکی به بیمار داده می شود، روند ترمیم زخم یا جراحت را بهبود داده و از سرایت باکتری از محل زخم به جریان خون پیشگیری می کند.
این ماده مخصوصا برای افرادی مفید است که تحت عمل پیوند مغز استخوان یا دیگر پیوندها قرار گرفته و سیستم ایمنی آنها بشدت سرکوب شده است. یک مطالعه که در سال 2009 روی بیماران دچار سوختگی انجام شد، نشان داد که سرم خوراکی ال-گلوتامین می تواند بیماری های باکتریایی و نیز مدت بستری را تا 17 روز در مقایسه با گروه کنترل کاهش دهد.   

عملکرد ورزشکاران

برخی شواهد علمی ادعا می کنند که مکمل ال-گلوتامین برای ورزشکاران مفید است. این شواهد در یک مقاله مروری در ژورنال تغذیه منتشر شد. ال-گلوتامین معمولا برای کوتاه کردن دوره بازیابی بعد از ورزش شدید استفاده می شود.
 

عوارض جانبی شیمی درمانی

تعدادی از مطالعات نشان دادند که ال-گلوتامین می تواند در تسکین برخی عوارض جانبی پوستی ناشی از درمان سرطان مفید باشد. طبق مطالعه ای که در سال 2017 در ژورنال Molecular and Clinical Oncology منتشر شد، ال-گلوتامین بروز و شدت التهاب پوست (درماتیت بر اثر درمان) را در افرادی که تحت شیمی درمانی یا پرتودرمانی قرار دارند را کاهش می دهد. از بین 50 نفری که در این مطالعه شرکت کردند، افرادی که 10 میلی گرم ال-گلوتامین را سه بار در روز مصرف کردند، در مقایسه با گروه دارونما، درماتیت (مشکلات پوستی) این افراد کمتر شد. با این حال این مکمل تاثیری بر تغییر سطح درد مرتبط با بیماری نداشت. به هرحال بروز موکوزیت (التهاب مجرای گوارشی از جمله دهان) بواسطه ال-گلوتامین تغییری نکرد.
یک مطالعه که در سال 2007 در ژورنال Colorectal Disease منتشر شد، نشان داد که ال-گلوتامین، عوارض بعد از عمل را کاهش داده و مدت بستری را در افرادی که تحت جراحی سرطان کالورکتال قرار گرفته بودند، کمتر کرد.
برای تعیین کاربرد صحیح ال-گلوتامین در درمان سرطان ها تحقیقات بیشتری نیاز است.

برای مطالعه بیشتر: بهترین زمان مصرف BCAA

دوز و فرآورده:

درمجموع می توان گفت که روزانه 3 تا 6 گرم ال-گلوتامین را از طریق غذاهایی که می خوریم، بدست می آوریم. مکمل ال-گلوتامین که با این مقدار مصرف می شود، برای مصرف روزانه ایمن و بی خطر است.
 طبق گزارش ژورنال Regulatory Toxicology and Pharmacology در سال 2008 مصرف روزانه 14 گرم مکمل ال-گلوتامین برای بزرگسالان سالم ایمن و بی خطر است. دوز این مکمل برای کودکان نباید روزانه بیشتر از 0.7 گرم به ازای هر کیلوگرم وزن کودک باشد.

 
تنظیم: زهرا محبی
منبع: bodybuilding

لوسین، ایزولوسین و والین سه اسید آمینه زنجیره شاخه ای (BCAA) هستند که بدلیل داشتن ساختار اتم کربن غیرخطی، "شاخه دار" نامگذاری شده اند. اسیدهای آمینه از واحدهای سازنده پروتئین ها هستند و همان طور که می دانید پروتئین ها ساختار بدن را تشکیل می دهند. اسیدهای آمینه یا در بدن تولید می شوند (که به اسیدهای آمینه غیرضروری معروف هستند) و یا باید از رژیم غذایی تامین شوند (که به اسیدهای آمینه ضروری معروف می باشند). در این مقاله سعی شده که به فواید مصرف BCAA اشاره شود.

فواید مصرف BCAA چیست؟

BCAA ها اسیدهای آمینه ضروری هستند. این بدین معناست که آنها در بدن ساخته نمی شوند اما آنها یک سوم از پروتئین موجود در بافت عضله انسان را تشکیل می دهند. منابع غنی از BCAA شامل لبنیات، تخم مرغ، گوشت، مرغ و ماهی هستند. مکمل های BCAA به طور فراوان در بازار موجود هستند و غالبا در زمینه تغذیه ورزشکاران مورد استفاده قرار می گیرند. BCAAها موادی منحصربفرد هستند زیرا برخلاف اکثر اسیدهای آمینه که متابولیسم آنها در کبد اتفاق میافتد، متابولیسم این اسیدهای آمینه در خود عضله اتفاق میافتد. در زیر به دو نکته مهم از عملکرد این اسیدهای آمینه اشاره می کنیم:

• سریع جذب می شوند: BCAAها به سرعت وارد جریان خون می شوند و بدون اینکه توسط کبد شکسته و تجزیه شوند، براحتی جذب بافت های فعال (عمدتا عضله) می شوند.
• انرژی بیشتری را فراهم می کنند: BCAAها انرژی بیشتری را برای عضله درحال کار فراهم می کنند. شکسته شدن BCAA برای تولید انرژی در طول ورزش طولانی افزایش می یابد. BCAAها نقش مهمی در متابولیسم پروتئین دارد به طوریکه آنها به تنظیم حالت بهبود در بدن (بافت سازی) یا حالت کاتابولیک (شکسته شدن بافت) کمک می کنند.

از بین BCAAها لوسین می تواند ساختن پروتئین عضله را شروع کند و مانع شکسته شدن پروتئین شود. این یک نکته کلیدی است که آیا شما سعی دارید عضله بسازید و توده کم چرب بدن را در طول محدودکردن کالری حفظ کنید یا اینکه می خواهید شکسته شدن عضله را در طول ورزش های شدید یا طولانی کاهش دهید.

با مکمل های BCAA آشنا شوید: قرص بی سی ای ای2:1:1 ویواپاور

 مزیت مصرف اسیدهای آمینه شاخه دار در ورزشکاران چیست؟

BCAA ها خستگی را در طول ورزش طولانی به تاخیر می اندازند

BCAAها شروع خستگی مرکزی و محیطی را در طول ورزش به تاخیر می اندازند بنابراین شما می توانید ورزش های طولانی تر را تجربه کنید. خستگی محیطی (وقتی عضلات خسته می شوند) به این دلیل به تاخیر می افتد که BCAAها به عنوان منبع انرژی در طول ورزش طولانی استفاده شوند. حتی بعد از اینکه بدن از ذخایر گلیکوژن استفاده کرد، شما می توانید از نیروی بدست آمده از BCAA ها در عضلات تان استفاده کنید. خستگی مرکزی (وقتی مغز خسته می شود) می تواند بواسطه BCAAها به تاخیر بیافتد که این امر به خاطر جلوگیری از جذب اسیدآمینه تریپتوفان در مغز اتفاق میافتد. تریپتوفان شکل اولیه انتقال دهنده عصبی سرتونین است. ماده ای که باعث خستگی مرکزی می شود و احساس سستی (شل شدن عضلات) و خواب آلودگی را تولید می کند.  
 

BCAAها اگر به طور منظم مصرف شوند، عملکرد هوازی و غیرهوازی را بهبود می دهند

دوچرخه سواران ماهر که 6 گرم BCAA را به مدت یک هفته مصرف کردند، در یک تست ورزش برای درجه بندی میزان خستگی شرکت کردند که نتایج منجر به افزایش 4درصدی سطح VO2max اعم از افزایش 13درصدی vo2 در آستانه لاکتات (LT) و افزایش 6درصدی خروجی نیرو در LT در مقایسه با گروه دارونما شد. هر ورزشکار نشان داد که افزایش اندک در عملکرد می تواند به معنی تفاوت بین قدرت رکاب زنی و نبود قدرت رکاب زنی باشد. در مطالعه دیگر که شامل دوچرخه سواران ماهر بود، محققان دریافتند که 10 هفته مصرف مکمل BCAA (12 گرم در روز) موجب افزایش 19 درصدی پیک قدرت در مسابقه سرعت و افزایش 4درصدی متوسط قدرت نسبت به توده بدن در مقایسه با گروه دارونما می شود. از همه مهمتر نتایج این مطالعه نشان می دهد که مکمل BCAA می تواند ظرفیت ورزش هوازی و عملکرد ورزش غیرهوازی را بهبود بخشد.
 

BCAAها سیستم ایمنی را تقویت می کنند

تمرین شدید با حجم بالا که طی روزها و هفته ها تکرار می شود (اگر ورزشکار بقدر کافی بین دوره های تمرین استراحت نکند) می تواند منجر به خستگی و سرکوب سیستم ایمنی و فشار بیش ازحد به عضلات شود. نشان داده شده که مصرف دایمی و طولانی 12 گرم BCAA باعث بهبود پاسخ سیستم ایمنی به چندین هفته تمرین استقامتی شدید در دوچرخه سواران می شود. اما چگونه؟ محققان دریافتند که BCAAها که منبع انرژی هستند، می توانند بواسطه سلول های ایمنی در روده استفاده شوند که این به سیستم ایمنی اجازه می دهد تا خودش را احیا کند و از خود در برابر پاتوژن های مضر حفاظت کند. یک سیستم ایمنی قوی می تواند به بهبود و کم شدن دفعات بیماری کمک کند.
 

BCAAها از عضلات کم چرب حفاظت می کنند (بیمه کردن عضله)

نشان داده شده که BCAAها از توده عضله تحت شرایط کاتابولیکی که با شکسته شدن پروتئین و از بین رفتن عضله همراه است مثل ورزشکاران دو ماراتن و کوهنوردانی که به ارتفاعات بالا صعود می کنند، حفاظت می کند. در طول ورزش، شکسته شدن پروتئین عضله بخصوص شکسته شدن BCAA برای تولید انرژی افزایش می یابد. با مصرف مکمل BCAA، بدن، ذخایر اسیدآمینه (پروتئین) را کمتر مصرف می کند. بنابراین به BCAAها به عنوان سیاستی برای بیمه کردن عضله تان فکر کنید.
 

BCAAها، ساختن پروتئین در عضله را تقویت می کنند

احتمالا به این دلیل است که وزنه برداران عاشق BCAAها هستند. همان طور که قبلا اشاره شد، لوسین مهمترین ماده از بین سه اسیدآمینه است که ساختن پروتئین های عضله (MPS) را شروع می کند و این امر برای عضله سازی ضروری است. یک دوز 2 تا 3 گرمی از لوسین (بسته به وزن بدن) برای تحریک ساختن پروتئین عضله موثر است.
به عبارتی، یک تخم مرغ بزرگ حاوی 5/0 گرم لوسین و حدود 150 گرم گوشت قرمز، مرغ یا ماهی حاوی 2 تا 3 گرم لوسین هستند. فراورده های لبنی بخصوص پروتئین شیر غنی از BCAA هستند.
 

BCAA، درد و آسیب های عضلانی ناشی از ورزش را کاهش می دهد

مصرف BCAA قبل و بعد از ورزش می تواند شدت و دوره درد عضلانی را کاهش دهد (این حس دردناک برای چندین روز بعد از یک دور ورزش فشرده یا غیرمعمول طول می کشد). به علاوه مطالعات نشان دادند که مصرف BCAA می تواند آسیب عضلانی در پاسخ به ورزش استقامتی و ورزش مقاومتی را کاهش دهد. این بدین معناست که شما می توانید سریعتر به حالت اولیه بازگردید و درد عضلانی کمتری را بین دوره های چالش تجربه کنید.

تنظیم: زهرا محبی(کارشناس ارشد تغذیه)
منبع: guenergy
 

افزایش قد در بزرگسالی از جمله سوالات متداولی است که تبلیغات بسیاری پیرامون آن نیز انجام می شود در این مقاله سعی شده که عوامل مختلف موثر بر رشد قد را شرح دهیم. عوامل متعددی می توانند به رشد بهتر و افزایش قد کمک کنند. تصور می شود که عوامل ژنتیکی حدود 60 تا 80درصد در طول قد افراد نقش دارند. برخی عوامل محیطی اعم از تغذیه و ورزش معمولا بقیه درصدها را بخود اختصاص می دهند.
بین یک سالگی و بلوغ، اکثر افراد هرساله حدود 5 سانتی متر افزایش قد دارند. با رسیدن به مرحله بلوغ، شما هرساله حدود 10 سانتی متر افزایش قد را تجربه می کنید. با این حال هرکسی با سرعت متفاوتی رشد می کند.
برای دختران، این رشد انفجاری معمولا در اوایل نوجوانی شروع می شود. پسران ممکن است افزایش ناگهانی قد را در پایان دوره نوجوانیشان تجربه کنند.
به طورکلی رشد و افزایش قد بعد از گذراندن دوره بلوغ متوقف می شود. این بدین معناست که در بزرگسالی، بعید است که قدتان رشد کند و بلندتر شود.
با این حال کارهایی وجود دارند که شما می توانید در طول دوره نوجوانی انجام دهید تا ظرفیت رشدتان به حداکثر برسد. شما باید این کارها را تا دوره بزرگسالی ادامه دهید تا از تقویت سلامت و حفظ قدتان بهره مند شوید.
 

افزایش قد در بزرگسالی

یک رژیم غذایی متعادل داشته باشید

در طول سالهای رشد، شما باید همه موادمغذی موردنیاز بدنتان را مصرف کنید. رژیم غذایی شما باید شامل موارد زیر باشد:

• میوه های تازه
• سبزیجات تازه
• غلات کامل و سبوس دار
• پروتئین ها
• لبنیات

شما باید خوردن غذاهای زیر را کمتر کرده ویا از مصرف آنها پرهیز کنید:

• قند
• چربی های ترانس
• چربی های اشباع شده

اگر داشتن بیماری یا سن بالا باعث شده تا قدتان تحت تاثیر تراکم استخوان کوتاه شود، مصرف کلسیم را افزایش دهید. غالبا توصیه می شود که زنان بالای 50 سال و مردان بالای 70 سال باید 1200 میلی گرم کلسیم را هر روز مصرف کنند.
ویتامین دی نیز برای سلامت استخوان مفید است. از منابع ویتامین دی می توان به ماهی تن، شیر غنی شده و زرده تخم مرغ اشاره کرد. اگر شما ویتامین دی را به مقدار کافی از رژیم غذایی جذب نمی کنید، با پزشک در مورد مصرف مکملی که بتواند نیاز بدنتان را برآورده سازد، صحبت کنید.

با مکمل های مناسب افزایش قد آشنا شوید:
مکمل هایی مانند قرص بون ساپورت ویتالی تون که حاوی کلسیم، منیزیم و زینک هستند مکمل های مناسبی برای افزایش قد هستند. علاوه بر این قرص ال آرژنین هلث برست با افزایش هورمون رشد می تواند به افزایش قد کمک کند.

از مکمل ها با احتیاط استفاده کنید

در بعضی موارد ممکن است مصرف مکمل ها برای رشد و افزایش قد کودکان و مقابله با کوتاه قد شدن سالمندان متناسب باشد.
به عنوان مثال اگر شما بیماری دارید که بر تولید هورمون رشد (HGH) تاثیر گذاشته، پزشک می تواند مکمل حاوی HGH را برای شما تجویز کند.
به علاوه سالمندان ممکن است بخواهند ویتامین دی یا مکمل های کلسیم را برای کاهش خطر استئوپورز (پوکی استخوان) مصرف کنند.

خواب کافی و مناسب داشته باشید

گاهی اوقات کم خوابی هیچ اثری بر رشد و افزایش قد در بلندمدت ندارد. اما اگر در طول نوجوانی، ساعات خوابتان کمتر از حد توصیه شده باشد، این ممکن است منجر به بروز مشکلات و برخی عوارض شود. این امر به این دلیل است که بدن درطول خواب، HGH را آزاد می کند. تولید این هورمون و دیگر هورمون ها زمانی که شما خواب کافی نداشته باشید، می تواند کاهش یابد.

تحرک داشته باشید

ورزش منظم فواید و مزیت های فراوانی دارد. ورزش منظم، عضلات و استخوان ها را مقاومتر کرده و به حفظ وزن و سلامت بدن کمک می کند و تولید HGH را تقویت می کند.
کودکان در مدرسه باید حداقل یک ساعت در روز ورزش کنند.
ورزش در بزرگسالی نیز فواید بسیاری دارد. ورزش علاوه بر اینکه سلامت بدن را حفظ می کند، می تواند به کاهش خطر استئوپورز (پوکی استخوان) کمک کند.

خوب نشستن را تمرین کنید

بد نشستن ممکن است قدتان را کوتاهتر از آنچه هست نشان دهد. بنابراین قوز کردن یا خمیده شدن می تواند بر قدتان تاثیر بگذارد.

از یوگا برای افزایش قدتان استفاده کنید

اگر ورزش های مربوط به طرز نشستن، نیازتان را برآورده نمی کند، سعی کنید یوگا را انجام دهید. یوگا که تمرینی برای کل بدن است، می تواند عضلات را تقویت و مقاوم کند، بدنتان را در یک راستا و ردیف قرار دهد و به طرز نشستن شما کمک کند. این ورزش به شما در بلندتر شدن قد کمک خواهد کرد.

کلام آخر:

در اکثر موارد، رشد قد شما تا زمانی که به بلوغ رسیده و این دوره را طی کرده اید، به حداکثر خود رسیده است. اگرچه کارهایی وجود دارند که شما می توانید برای حفظ قدتان در طول دوره بزرگسالی انجام دهید.

منبع:healthline

سوالی که ممکن است برایتان پیش بیایید این است که بهترین زمان مصرف BCAA چه زمانی می باشد؟ در این مقاله سعی شده است که به این سوال متداول پاسخ داده شود. چه مقدار اسیدهای آمینه شاخه دار مصرف کنیم؟ توصیه می شود که بین 4 تا 20 گرم BCAA در روز مصرف کنید. دوز دقیق و نسبت لوسین به ایزولوسین و والین هنوز یکی از موضوعات مورد بحث در مقالات می باشد اما اکثر مطالعات، دوز 4 تا 20 گرمی BCAA را پیشنهاد داده اند که معمولا به چندین دوز تقسیم می شود.
 

بهترین زمان مصرف BCAA

مکمل BCAA را قبل، در حین و یا بعد از تمرینات مصرف کنید.
BCAA را می توان قبل، در حین و بعد از تمرینات مصرف کرد که این، سطح اسیدآمینه را در جریان خون به سرعت افزایش می دهد، ساخت و تولید پروتئین را تقویت می کند و از شکسته شدن پروتئین های عضله جلوگیری می کند. اگر احساس می کنید که رژیم غذاییتان نمی تواند بقدر کافی BCAA را به شکل پروتئین کاملی که از گوشت، لبنیات، ماهی و تخم مرغ بدست می آید تامین کند، این مکمل را بین وعده های غذایی مصرف کنید. مکمل BCAA به صورت کپسول یا به شکل پودر ساده یا طعم دار که با آب مخلوط می شود، فروخته می شود. بیاد داشته باشید که طعم مخلوط آب و پودر ساده BCAA (بدون مواد طعم دار) مورد پسند همه نیست می تواند کمی تلخ باشد.   
 

غالبا چه زمانی باید BCAA را مصرف کنم؟

مصرف BCAA را به یک عادت تبدیل کنید. مطالعات مزایای این مکمل را بعد از یک هفته یا بیشتر مشاهده کردند.
نتایج مطلوب با استفاده دایمی و طولانی مشاهده شد. به نظر می رسد که فعالیت آنزیمی که برای شکستن BCAA ضروری است، در پاسخ به جذب عادتی افزایش می یابد. بیشتر مطالعات، مزیت این مکمل را بعد از یک هفته یا بیشتر مشاهده کردند.    

با مکمل های بی سی ای ای آشنا شوید: قرص مگا بی سی ای ای 5:1:1 ویواپاور

کلام آخر:

BCAAها برای ورزشکاران، افرادی که ورزش های طولانی و با حجم بالا انجام می دهند، افرادی که رژیم غذایی محدود دارند و از منابع غذایی به طور کامل و کافی استفاده نمی کنند و یا کسانی که در معرض خطر از دست دادن عضلات کم چرب هستند سودمند است. تحقیقات نشان دادند که مصرف دوز 4 تا 20 گرمی مکمل BCAA برای افراد بزرگسال سالم به مدت طولانی (یک هفته یا بیشتر) مزیت های بیشتری نسبت به مصرف کوتاه مدت دارد. دوز2 تا 3 گرمی لوسین را بین وعده های غذایی، قبل، در حین و بعد از تمرینات استفاده کنید تا ساختن پروتئین ها در عضله به حداکثر برسد. مصرف متوالی مقداری BCAA در طول یک دوره تمرین طولانی برای به تاخیر انداختن شروع خستگی و پیشگیری از شکسته شدن و از بین رفتن بافت عضله سودمند است.        

تنظیم: زهرا محبی
منبع: guenergy
 

در این مقاله به تغییرات جزئی در رژیم غذایی اشاره شده است که نقش مهمی در سلامتی ایفا می کنند. رژیم غذایی سالم نقش بسزایی در بهبود عملکرد بدن دارد. مهمترین مورد نوشیدن کافی مایعات است. کم آبی(دهیدراتاسیون) بدن می‌تواند مشکلاتی از قبیل سردرد، احساس خستگی، یبوست، خشکی پوست و خشکی چشم ایجاد کند. مطالعات زیادی نشان داده اند که نوشیدن آب کافی خصوصاً قبل از وعده های غذایی اصلی می تواند با کاهش اشتها و در نتیجه کاهش کالری دریافتی همراه باشد.

اصول رژیم غذایی سالم چیست؟

مصرف سالاد و سبزیجات

مصرف سالاد و سبزیجات بعنوان پیش غذا است. وقتی که شما در گرسنه ترین حالت ممکن سالاد مصرف می کنید باعث می شود که کل سالاد را مصرف کنید و این کار نه تنها باعث پر شدن حجم زیادی از معده با سبزیجات و در نتیجه دریافت کمتر مواد غذایی و کالری دریافتی می شود بلکه ویتامین های مورد نیاز بدنتان را هم تامین میکند.

افزایش پروتئین دریافتی است

از آنجایی که پروتئین ها مثل انواع گوشت‌ ها، حبوبات و لبنیات حس سیری خوبی ایجاد می کنند و از تحلیل عضلات در رژیم های کاهش وزن پیشگیری می کنند، سعی کنید درصد بیشتری از کالری دریافتیتان را به پروتئین ها اختصاص دهید.
مورد بعدی که فوق العاده مهمه، انتخاب روغن های سالمه

دریافت مقادیر کافی امگا3

روغن های حیوانی و نباتی به دلیل اینکه حاوی اسیدهای چرب ترانس و نسبت بالاتر امگا 6 به امگا 3 هستند و می توانند منجر به بیماری های قلبی عروقی شوند، سعی کنید روغن های زیتون و کنجد را جایگزین آنها کنید و با مصرف روزانه مکمل های امگا 3 سلامت قلب و عروق خود را حفظ کنید.

برای مطالعه بیشتر: آیا مولتی ویتامین مینرال مفید است؟

مصرف غلات کامل

غلات کامل به دلیل اینکه غلات کامل منبع خوبی از فیبر، ویتامین های گروه ب و عناصری از قبیل زینک، آهن، منیزیم و منگنز هستند بهتر است که آنها را جایگزین غلات تصفیه شده کنید. نان سنگک، برنج قهوه ای و محصولاتی که روی برچسب مواد غذاییشان کلمه غلات کامل یا سبوس دار نوشته شده است را تهیه نمائید.

لیست خرید

هیچ وقت بدون لیست خرید و با حس گرسنگی به خرید نرويد. وقتی که شما گرسنه باشید باعث می شود مواد غذایی بیشتری تهیه نمائید و وقتی لیست خرید نداشته باشید احتمال خرید مواد غذایی مضرتان افزایش پیدا می کند.

روش طبخ صحیح مواد غذایی

نحوه ی تهیه مواد غذایی است که تاثیر زیادی بر سلامتی دارد. سعی کنید تا جایی که می توانید غذاهای آب پز، بخار پز و طبخ شده در فر مصرف کنید و تا حد امکان از مصرف غذاهای سرخ شده و گریل شده خودداری کنید.

نوشیدن قهوه

مورد بعدی که به سلامتی کمک می کند مصرف قهوه است ولی به صورت تلخ. قهوه سرشار از آنتی اکسیدان است که مصرف متعادلش میتواند از بروز بیماری هایی از قبیل دیابت، آلزایمر و کبد چرب پیشگیری کند. ولی این مزایا فقط در صورتی است که به صورت بدون شکر، خامه و تلخ مصرف شود.

مصرف متعادل میوه ها به صورت کامل

مصرف میوه های کامل، یعنی سعی کنید خود میوه را به جای آب میوه و میوه خشک شده مصرف کنید. به دلیل اینکه آبمیوه و میوه های خشک شده کالری بالاتر و فیبر کمتری دارند.

کوچک کردن سایز بشقاب

کم کردن سرعت غذا خوردن و بیشتر جویدن مواد غذایی است. مطالعات نشان داده اند که با رعایت این سه مورد کالری دریافتی روزانه افراد تا حد قابل توجهی کاهش پیدا کرده است.

استفاده از مکمل های مولتی ویتامین مینرال در کنار رژیم غذایی

از آنجایی که ممکن است در طول روز تمامی مواد مغذی مورد نیازتان از طریق مواد غذایی تامین نشود بهتر است که با مصرف مولتی ویتامین مینرال ها از دریافت کامل ویتامین ها و مواد معدنی اطمینان حاصل کنید.

تهیه: نازنین امتی(کارشناس ارشد تغذیه)
منبع:healthline
 

نوزادان، نوپایان، کودکان پیش دبستانی و نوجوانان در معرض خطر فقر آهن هستند زیرا اگر رژیم غذایی آنها ناکافی باشد، نیاز آنها به آهن ممکن است برطرف نشود. ناکافی بدون رژیم غذایی باعث ایجاد فقر آهن در کودکان می شود.
اگر شما رژیم غذایی گیاهخواری را دنبال می کنید، لازم است دقت کنید تا مطمئن شوید آهن را به مقدار کافی از طریق رژیم غذایی بدست می آورید.  
مکمل های آهن را از دسترس کودکان دور نگه دارید. مصرف زیاد (اوردوز) و مسمومیت با این مکمل ها می تواند در کودکان و اطفال کشنده و مرگبار باشد.
آهن یک ماده مغذی و معدنی مهم است که کارکردهای مختلف بدن از جمله انتقال اکسیژن در خون را به عهده دارد. آهن در فراهم کردن انرژی برای انجام فعالیت های زندگی روزمره ضروری است و برای رشد مغز حیاتی می باشد.
نوزادان، نوپایان، کودکان پیش دبستانی و نوجوانان بیشتر در معرض خطر کمبود آهن هستند و این عمدتا بدلیل  نیاز شدید آنها به آهن در طول دوره رشد سریع است. اگر رژیم غذایی یک کودک نتواند آهن موردنیاز بدن او را به مقدار کافی تامین کند، سرانجام کودک دچار آنمی (کم خونی) ناشی از کمبود آهن می شود. بنابراین اگر تردید دارید که کودکتان ممکن است دچار فقر آهن باشد، با پزشک کودکتان مشورت کنید.

فقر آهن در کودکان چگونه است؟

علایم آنمی ناشی از فقر آهن در کودکان شامل موارد زیر است:

• مشکلات رفتاری
• عفونت های مکرر
• از دست دادن اشتها
• سستی و کرختی
• تنگی نفس
• عرق کردن زیاد
• میل به خوردن اشیای عجیب (خاک)
• عدم رشد مناسب

عوامل خطر ابتلا به فقر آهن در کودکان شامل موارد زیر است:

• بلوغ زودرس و کم بودن وزن نوزاد هنگام تولد
• تکیه کردن به شیردهی بیشتر از 6 ماه (و عدم استفاده از غذاهای جامد برای کودک)
• مصرف زیاد شیر گاو در کودکان زیر 2 سال
• استفاده کمتر از گوشت یا عدم استفاده از آن
• خوردن سبزیجات و استفاده از رژیم گیاهخواری
• رژیم غذایی ضعیف در 2 سالگی
• بیماری های گوارشی
• مسمومیت با سرب

برای مطالعه بیشتر: آنمی یا کم خونی چیست؟

آیا مصرف آهن می تواند مسمومیت ایجاد کند؟

دوز بالای آهن می تواند مسمومیت ایجاد کند. بنابراین از مصرف خودسرانه و دادن مکمل های آهن به کودکتان خودداری کنید زیرا مصرف زیاد (اوردوز) آهن حتی می تواند باعث مرگ شود.
در 6 ماه اول زندگی نوزادانی که از شیر مادر تغذیه می کنند آهنی را که لازم دارند از شیر مادر خود دریافت می کنند. اگر تغذیه با شیر مادر امکان پذیر نیست در 9 تا 12 ماه اول از شیر خشک غنی شده با آهن و بر پایه شیر گاو استفاده شود. هنگامی که نوزادان شروع به خوردن غذاهای جامد می کنند، میزان آهن مورد نیاز آنها به سن آنها بستگی دارد.
لازم است مکمل های آهن را در قوطی دربسته نگهدارید و آن را از دسترس کودکان دور کنید زیرا کودکان قرص های آهن را غالبا با آب نبات اشتباه می گیرند.
اگر نسبت به اوردوز آهن تردید دارید، فورا با پزشک یا مرکز اورژانس تماس بگیرید یا به بخش فوریت های پزشکی بیمارستان منطقه خود مراجعه کنید.

نوزادان، کودکان و نوجوانان رشد سریع و ناگهانی دارند که این نیاز آنها را به آهن افزایش می دهد.
 

دلایل اصلی فقر آهن در کودکان براساس گروه سنی شامل موارد زیر است:

• نوازادان زیر 6 ماه (نوزادان تازه بدنیا آمده)، منابع آهن را از طریق مادر دریافت می کنند و این بدین معناست که رژیم غذایی مادر در طول بارداری بسیار مهم است. کم بودن وزن نوزاد هنگام تولد یا نوزادانی که زودتر از موعد مقرر بدنیا آمده اند، بیشتر در معرض خطر فقر آهن هستند و به مکمل های آهن نیاز خواهند داشت (البته فقط با تجویز و نظارت پزشک). بنابراین به پزشک مراجعه کنید تا شما را در این زمینه راهنمایی کند.
• نوازدان 6 ماهه تا یک ساله. ذخایر آهن نوزاد در نیمه دوم سال اول زندگیش کمتر می شود. کمبود آهن در صورتی رخ می دهد که رژیم غذایی نوزاد حاوی غذاهای جامد غنی از آهن نباشد. در حدود 6 ماهگی، دو وعده غلات غنی شده با آهن را با شیر مادر یا شیر خشک مخلوط کنید که این غذا می تواند شروع خوبی برای تغذیه نوزاد باشد. به زودی می توان گوشت پوره شده را با دیگر غذاهای جامد تهیه کرد و به کودک داد. معرفی دیرهنگام غذاهای جامد به کودک، یکی از دلایل اصلی کمبود آهن در این گروه سنی است.
• کودکان یک تا 5 ساله. شیر مادر حاوی مقدار کمی آهن است اما شیردهی طولانی مدت می تواند منجر به کمبود آهن شود بخصوص اگر شیردهی جایگزین غذاهای جامد شود. شیرهای کم آهن مثل شیر گاو، شیر بز و شیر سویا نباید تا 12 ماهگی به کودکان داده شود. کودکانی که نوشیدن شیر را بر خوردن غذاهای جامد ترجیح می دهند، در معرض خطر کمبود آهن هستند.
• دختران نوجوان بدلیل عوامل متعدد از جمله رشد سریع و ناگهانی در دوره بلوغ، از دست دادن آهن در طول عادات ماهانه (قاعدگی) و خطر سوءتغذیه بدلیل داشتن رژیم غذایی ضعیف (به دلیل فرهنگ حاکم بر این رده سنی که تغذیه را محدود می کند) در معرض خطر کمبود آهن هستند.
• به طورکلی بیماری های گوارشی مثل بیماری سلیاک که بندرت روی می دهند، می تواند از دلایل احتمالی آنمی در کودکان باشد.

تنظیم: زهرا محبی
منبع:betterhealth
 

تغذیه دوران بارداری از اهمیت ویژه ای در سلامت مادر و جنین برخورداراست. در این مقاله به نکات تغذیه ای لازم جهت دوران بارداری اشاره شده است. مادران باردار باید برای حفظ سلامت خود و جنین بر روی دریافت های غذایی و مصرف کافی مواد مغذی تمرکز داشته باشند.
فولیک اسید، ویتامین مهمی برای رشد مغز و نخاع است. مصرف فولیک اسید اضافی در اوایل بارداری می تواند خطر مشکلات رشد در مغز و نخاع جنین را کاهش دهد. بنابراین باید مصرف فولیک اسید را از حداقل یک ماه قبل از بارداری شروع کنید و تا پایان هفته 12 بارداری ادامه دهید. دوز توصیه شده، 800 میکروگرم (8/0 میلی گرم) در روز است. فولیک اسید در هر داروخانه ای موجود است.
شما می توانید جذب فولات و فولیک اسید را از طریق رژیم غذایی افزایش دهید. منابع مهمی از فولات و فولیک اسید شامل: سبزیجات سبز پخته، خام، تازه و خوب شسته شده، میوه ها و آب میوه و برخی نان های غنی شده و غلات هستند.

تغذیه دوران بارداری:

دریافت ید در بارداری

ید یک ماده مغذی ضروری برای رشد مغز جنین است. نیاز به ید در طول بارداری افزایش می یابد و گاهی جذب آن به مقدار کافی از طریق رژیم غذایی سخت است. توصیه شده که همه زنان در طول بارداری و شیردهی، مکمل ید مصرف کنند. دوز توصیه شده، 150 میکروگرم (15/0 میلی گرم) در روز است. مکمل های ید که برای بارداری مناسب هستند، در داروخانه ها موجود می باشند.

ویتامین دی:

 بدن شما برای سالم نگه داشتن سطح کلسیم و ساختن استخوان و دندان جنین نیاز به ویتامین دی دارد. قرار گرفتن در معرض نورآفتاب از منابع اصلی ویتامین دی است و این کار به بدنتان کمک می کند تا ویتامین دی بسازد. مقدار کمی ویتامین دی در ماهی چرب، تخم مرغ و برخی محصولات لبنی وجود دارد. اگر پوست شما تیره است یا از قرار گرفتن در معرض نور آفتاب پرهیز می کنید، احتمالا دچار کمبود ویتامین دی می شوید.
 

برای مطالعه بیشتر: فواید مصرف اسید فولیک در بارداری چیست؟

سرخجه:

عفونت سرخجه در طول بارداری می تواند به جنین آسیب شدید و جدی وارد کند و بر رشد مغز و چشم او تاثیر بگذارد. اکثر زنان در دوره کودکی در برابر سرخجه واکسینه شده اند و باید در بزرگسالی نیز همچنان ایمن باشند. برخی زنان بعد از واکسن ایمن نخواهند شد و برخی دیگر ممکن است هیچگاه واکسینه نشده باشند. اگر قصد بارداری دارید، برای اطلاع از ایمنی سرخچه با پزشکتان صحبت کنید.

آزمایش سرطان رحم:

توصیه می شود که زنان پس از 20 سالگی هر سه سال یکبار آزمایش سرطان رحم را انجام دهند. غربالگری سرطان رحم، یک مداخله بسیار موثر برای کاهش خطر ابتلا به سرطان رحم در دوره های بعدی زندگی است. آزمایش سرطان رحم را می توان در بارداری انجام داد اما اگر شما قصد بارداری دارید، پیشنهاد می دهیم که برای اطمینان، آزمایش جدیدی را انجام دهید یا آزمایش را زودتر از حد معمول انجام دهید تا هرگونه آزمایش با نتیجه غیرعادی قبل از بارداری مورد تحقیق قرار گیرد.

کاهش وزن:

اضافه وزن در طول بارداری می تواند خطر ابتلا به دیابت، بدنیا آوردن یک نوزاد با ناهنجاری مادرزادی، زایمان از نوع سزارین یا ابتلا به عفونت بعد از زایمان را افزایش دهد. شما می توانید خطر این مشکلات را زمانی کاهش دهید که تاحد امکان وزنتان را قبل از بارداری به حالت ایده آل نزدیک کنید.
شما می توانید با محاسبه شاخص توده بدنی (BMI) از دامنه وزن سالم خود مطلع شوید. شاخص توده بدنی باید بین 20 تا 25 و حتما کمتر از 30 باشد. این شاخص از طریق وزن و قد محاسبه می شود.

تنظیم: زهرا محبی
منبع خبر: yourfertility
 

پیشگیری از مسمومیت غذایی بسیار اهمیت دارد چرا که مسمومیت غذایی با خوردن غذای آلوده ایجاد می شود و سالانه تعداد زیادی از افراد را تحت تأثیر قرار می دهد. مواد غذایی می توانند در زمان خرید، نگهداری و تهیه آلوده شوند. برخی از مواد غذایی و برخی افراد بیشتر از سایرین در معرض مسمومیت غذایی قرار دارند.

عوامل ایجاد مسمومیت غذایی

مسمومیت غذایی زمانی اتفاق می افتد که تعداد کافی از انواع خاصی از باکتریها یا سموم آنها در غذایی که می خورید وجود داشته باشد. به این باکتری ها عوامل بیماری زا گفته می شود. علل مسمومیت غذایی شامل چند نوع باکتری است. سالمونلا که معمولا در تخم مرغ، گوشت و محصولات لبنی یافت می شود. کلستریدیوم پرفرینجنز که در گوشت و مرغ یافت می شود. کمپیلوباکتر موجود در گوشت نپخته و آب آلوده و استافیلوکوک که در محصولات حیوانی مانند خامه، تخم مرغ و شیر یافت می شود. برای پیشگیری از مسمومیت غذایی باید به بهداشت این مواد دقت شود.

باکتری ها در چه شرایطی موجب مسمومیت غذایی می شوند؟

باکتری های مسمومیت غذایی به ویژه در شرایط خاص می توانند خیلی سریع تکثیر شوند. عواملی که بر رشد باکتری تأثیر می گذارند عبارتند از:
زمان: در شرایط ایده آل یک باکتری می تواند در هفت ساعت به بیش از دو میلیون برسد.
دما: باکتری های مسمومیت غذایی در محدوده دمای بین 5 تا 60 درجه سانتیگراد بهترین رشد را دارند. این منطقه "منطقه دمای خطرناک" نامیده می شود. این بدان معناست که برای جلوگیری از مسمومیت غذایی، باید غذای فاسدشدنی را بسیار سرد یا بسیار گرم نگه داریم.
مواد مغذی: بیشتر غذاها دارای مواد مغذی کافی برای رشد باکتری ها هستند. این امر به ویژه در مورد غذاهای بالقوه پرخطر مانند لبنیات، تخم مرغ، گوشت و مرغ و غذاهای دریایی وجود دارد.
آب: باکتری ها برای رشد خود به آب نیاز دارند. بدون آب، رشد ممکن است کند یا متوقف شود. به همین دلیل غذاهای خشک خراب نمی شوند.
pH : میزان اسیدیته یا قلیایی بودن آن است و برای کنترل رشد باکتریها مهم است. pH کم (شرایط اسیدی) به طور کلی رشد باکتری ها را متوقف می کند اما در جایی که PH غذا خنثی است، مانند بسیاری از غذاها، اکثر باکتری ها رشد خوبی دارند.

غذاهای پرخطر

غذاهای بالقوه پرخطر شامل گوشت خام و پخته شده از جمله مرغ و بوقلمون، محصولات لبنی، تخم مرغ، غذاهای دریایی، برنج و ماکارونی پخته شده، سالادهای آماده مانند سالاد کلم و سالاد ماکارونی، سالادهای میوه ای آماده شده و غذاهای آماده از جمله ساندویچ، رول و پیتزا که حاوی هر یک از مواذ غذایی بالا باشد، است. غذای آلوده معمولا ظاهر، بو و طعم طبیعی دارد و تشخیص آنها سخت است.

پیشگیری از مسمومیت غذایی در گروه های پرخطر

برخی از افراد بیش از دیگران در معرض مسمومیت غذایی قرار دارند. هنگام خرید، ذخیره و تهیه غذا برای این افراد باید مراقبت ویژه داشته باشید. گروه های آسیب پذیر عبارتند از: زنان حامله، افراد مسن، کودکان و افراد مبتلا به بیماری های مزمن

علائم مسمومیت غذایی

علائم مسمومیت غذایی بسته به نوع باکتری عامل آن ممکن است متفاوت باشد. علائم ممکن است از خفیف تا بسیار شدید باشد. تقریبا بلافاصله بعد از غذا خوردن یا چند ساعت بعد ممکن است بروز کنند و از 24 ساعت تا پنج روز ادامه دارند. وقتی بیمار می شوید، معمولا حالت تهوع، دل درد، اسهال، استفراغ، تب و سردرد را تجربه می کنید. برخی از عوامل بیماری زای ناشی از غذا علائم دیگری ایجاد می کنند. به عنوان مثال، باکتریهای بیماری زا لیستریا ممکن است در افراد مستعد، سقط یا مننژیت ایجاد کنند. مسمومیت غذایی همچنین می تواند منجر به سایر بیماری ها و علائم طولانی مدت شود. اگر برخی از این علائم را تجربه کردید و فکر می کنید مسمومیت غذایی دارید، در اسرع وقت به پزشک مراجعه کنید. همچنین به یاد داشته باشید که از مصرف داروهای خوراکی ضد اسهال که نیاز به نسخه پزشک ندارد خودداری کنید.

بیشتر بدانیم: 13 ویژگی یک رژیم غذایی سالم

طریقه پیشگیری از مسمومیت غذایی

هنگام خرید غذا

برای پیشگیری از مسمومیت غذایی سعی کنید غذاهای بالقوه پرخطر را خارج از منطقه دمایی خطرناک نگه دارید. غذاهای گرم و غذاهای سرد را جدا نگه دارید. از خرید محصولات تاریخ مصرف گذشته خودداری کنید و همیشه برچسب ها را بررسی کنید. از خرید مواد غذایی در قوطی، ظروف و یا بسته بندی های متورم، دارای نشتی یا آسیب دیده خودداری کنید. غذاهای منجمد یا خنک شده را که از فریزر خارج شده اند خریداری نکنید. هرگز تخم های ترک خورده یا کثیف خریداری نکنید.

هنگام تهیه غذا

برای پیشگیری از مسمومیت غذایی قبل از تهیه غذا دستان خود را با آب گرم و صابون بشویید. برای مواد غذایی که پخته سرو می شوند مانند گوشت و مواد غذایی که به صورت خام سرو می شوند (مانند سالادها) از تخته برش مشترک استفاده نکنید. این امر احتمال آلودگی متقابل غذا را افزایش می دهد.
بیشتر مواد غذایی باید با دمای حداقل 75 درجه سانتی گراد پخته شود. دمای پخت را با یک دماسنج بررسی کنید. اگر ندارید، مطمئن شوید که مرغ را می پزید تا گوشت سفید شود، به ویژه در نزدیکی استخوان. همبرگر، گوشت چرخ کرده یا کباب شده و سوسیس را کاملا بپزید تا آب آنها شفاف شود. ماهی سفید را بپزید تا با چنگال به راحتی پوسته پوسته شود.

ذخیره مواد غذایی

غذای خام را از غذای پخته شده جدا کرده و غذای خام را در ته یخچال نگهداری کنید تا از ریختن آب و آلوده شدن غذاهای دیگر جلوگیری شود. بررسی کنید که دمای یخچال زیر 5 و دمای فریزر زیر 15 درجه سانتیگراد باشد. قبل از نگهداری در یخچال، اجازه دهید غذاهای پخته شده در دمای اتاق (حدود 21 درجه سانتیگراد) خنک شوند. البته نباید بیش از دو ساعت طول بکشد. اگر غذای گرم را به جای یک ظرف بزرگ، در تعداد بیشتری ظرف کوچکتر قرار دهید، خنک شدن سریعتر خواهد بود. این امر از افزایش دمای یخچال جلوگیری می کند و خطر رشد باکتری را کاهش می دهد. تمام مواد غذایی را با درب، فویل آلمینیومی یا بسته بندی پلاستیکی بپوشانید. مواد غذایی را در قوطی های فلزی باز شده ذخیره نکنید.

نویسنده: طیبه رفیعی
منبع: betterhealth

یکی از عوارض کاهش وزن سریع که خیلی‌ها از آن شکایت دارند ریزش مو و شلی و افتادگی پوست است اما کاهش وزن درست اصول و آدابی دارد که اگر رعایت شود می‌توان بدون هیچ مشکل و عوارضی از شر چربی‌های اضافه خلاص شد، وزن کم کرد و سلامت و شادابی بیشتر دست پیدا کرد. شما هم اگر می‌خواهید وزن کم کنید و نگران تاثیر کاهش وزن بر پوست و موی خود هستید بهتر است راه درست را انتخاب کنید و به نظر و توصیه متخصصان در این باره توجه کنید.

ریزش مو از عوارض کاهش وزن سریع

یکی از عوارض کاهش وزن سریع ریزش مو است. هر فرایندی که بخواهد ریزش مو ایجاد کند اثر آن 3 تا 5 ماه بعد ظاهر می‌شود. مثلا اگر قرار باشد جراحی موجب ریزش مو شود 4 تا 5 ماه بعد اثرش را نشان می‌دهد. در مورد خانم‌ها هم معمولا 3 تا 4 ماه بعد از زایمان ریزش مو حاد می‌شود. در مورد کاهش وزن هم همین‌طور است. شاید در ماه‌های اول رژیم اتفاقی نیفتد اما از آنجا که 3 تا 4 ماه فرصت لازم است تا مو وارد فاز ریزش شود. ریزش مو اغلب 3 تا 4 ماه بعد از کاهش وزن‌های شدید رخ می‌دهد. به همین خاطر توصیه می‌شود محدودیت غذایی شدید و کاهش وزن سریع نباشد و افراد یک یا حداکثر 2 کیلوگرم در ماه وزن کم کنند. معمولا افرادی که برای کاهش وزن رژیم‌های سفت و سخت غذایی می‌گیرند عناصری که برای رشد پوست مو و ناخن نیاز دارند را از طریق غذایی که می‌خورند دریافت نمی‌کنند و متاسفانه چند هفته تا چند ماه بعد از شروع رژیم موها در فاز ریزش قرار می‌گیرد و فرد دچار ریزش و کاهش تراکم مو شود.

عناصری مانند روی، ویتامین بیوتین و آهن برای رشد مو لازم هستند و چون سلول‌های زایای بافت مو تکثیر خیلی زیادی دارند نیاز به این عناصر زیاد است. اگر این عناصر از طریق رژیم غذایی به اندازه کافی به بدن نرسند و کمبود این عناصر در بدن اتفاق بیفتد فاز رشد مو متوقف می‌شود، سلول‌های زایا متوقف می‌شوند و موها در فاز ریزش قرار می‌گیرند. اگر فرد با درمان درست کمبود این مواد را جبران کند ممکن است ریزش مو به حالت قبل برگردد اما اگر درمان صورت نگیرد و جبران اتفاق نیفتد این چرخه معیوب ادامه پیدا می‌کند و منجر به کم شدن بارز موها می‌شود. معمولا توصیه به افرادی که در برنامه کاهش وزن دچار ریزش مو می‌شوند این است که رژیم غذایی متعادل و مناسب را رعایت کنند و در صورت ریزش مو در کنار تغذیه مناسب از قرص روی و آهن و ویتامین‌های گروه Bبه ویژه گروه بیوتین استفاده کنند.

چطور از ریزش مو در کاهش وزن پیشگیری کنیم؟

رژیم غذایی متناسب در واقع خوردن غذا بر اساس یک برنامه منظم برای به دست آوردن وزن طبیعی و کنترل شده است. افراد چاق معمولا به ویتامین اضافی نیازی ندارند زیرا رژیم غذایی متنوع آنها انواعی از ویتامین‌ها را در خود می‌گنجاند ولی با شروع رژیم غذایی برای کاهش وزن، این ذخیره به تدریج دچار کاهش می‌شود. یکی از مهم‌ترین عوارض کاهش وزن سریع ریزش مو است که البته در بیشتر موارد تدریجی است و با دریافت ویتامین‌های مورد نیاز می‌توان جلوی آن را گرفت. یکی از دلایل ریزش مو در رژیم‌های غذایی کمبود آهن است. تغییرهایی که این رژیم ها در سطح روی، منیزیم، پروتئین، اسیدهای چرب ضروری و ویتامین های‌B، D‌ و A اعمال می‌کنند، می‌تواند در بروز ریزش مو موثر باشد. این مشکل در مردان و زنان رخ می‌دهد ولی زنان بیشتر به دنبال درمان می‌روند. ریزش مو در رژیم‌هایی که کاهش وزن سریع را به دنبال دارند، بارزتر است. تغییراتی که در رژیم غذایی به وجود می‌آید، در چرخه رشد مو اختلال ایجاد می‌کند و باعث می‌شود فولیکول‌های مو در فاز رشد خیلی سریع وارد فاز استراحت شود. برای پیشگیری از این حالت، کاهش وزن باید بسیار تدریجی صورت گیرد و رژیم حاوی تمام گروه‌های غذایی (نان و غلات، گوشت و حبوبات، سبزی‌‌ها، میوه‌ها و لبنیات) باشد. در بسیاری افراد ریزش مو موقتی است و ۲ تا ۶ ماه طول می‌کشد و پس از بازگشت به رژیم متعادل غذایی رشد مو طبیعی می‌شود. توصیه می‌شود کاهش وزن در هفته به میزان نیم تا یک کیلوگرم باشد. از مکمل‌های ویتامین و آهن در صورت نیاز استفاده شود. از محکم بستن موها خودداری شود و در صورت عدم پاسخ درمانی با تجویز متخصص پوست، از ماینوکسیدیل هم استفاده شود.

عوارض کاهش وزن سریع

یکی از عوارض کاهش وزن سریع وجود خطوط کششی روی پوست است که در اثر اتساع پوست در مدت کوتاه ایجاد می‌شود. خطوط کششی ممکن است در اثر چاقی و لاغری و یا مصرف طولانی‌مدت برخی داروها (به خصوص کورتیکواستروییدها که اصطلاحا کورتون نامیده می‌شوند) ایجاد شود. این خطوط در ابتدا ارغوانی رنگ هستند و با گذشت زمان همرنگ پوست می‌شوند. هنگامی‌‌که ارغوانی هستند نوعی از لیزر به نام پالس دای لیزر که ارگان هدفش رگ‌های خونی است می‌تواند کمک کند که وضعیت مقداری بهتر شود اما وقتی سفید رنگ می‌شوند و به رنگ پوست در می‌آیند، به خصوص اگر خیلی ضخیم باشند، تقریبا کار زیادی نمی‌توان برای رفع آنها انجام داد. در این موارد لیزرهای فرکشنال کمک بسیار محدودی می‌کنند و تجربه نشان داده است خیلی موثر نیستند. گاهی مواقع می‌توان در برخی نقاط بدن تاثیر این نوع لیزر را در کاهش اثر این خطوط روی پوست آزمایش کرد و اگر پاسخ قابل قبول بود در سایر نقاط بدن نیز از آن استفاده کرد.

هیچ وعده‌‌ای را حذف نکنید

برخی با نخوردن شام یا صبحانه کالری دریافتی‌شان را کاهش می‌دهند درحالی که حذف وعده‌های غذایی غلط است و موجب ولع در وعده غذایی بعدی می‌شود. حذف خودسرانه شام در دراز‌مدت فرد را دچار مشکلاتی خواهد کرد. افرادی که چنین تغییراتی در رژیم غذایی‌شان می‌دهند ممکن است زود وزن کم کنند اما سریع به وزن قبل برمی‌گردند. افرادی که رژیم کاهش وزن دارند باید 3 وعده غذای اصلی و 2 میان وعده صبح و عصر داشته باشند و حتی بعد از شام هم یک میان‌وعده مانند میوه داشته باشند. رژیم کاهش وزن به معنی نخوردن و گرسنگی کشیدن نیست بلکه به معنی درست خوردن است. کم‌خوری غیراصولی کاری اشتباه است که می‌تواند پیامدهایی مانند ریزش مو، عصبانیت، بی‌حوصلگی، رها کردن رژیم غذایی و عوارض کاهش وزن سریع را در پی داشته باشد.

آشنایی با مکمل: سافت ژل مولتی کمپلکس ویتالی تون

در برنامه غذایی تنوع و تعادل را رعایت کنید

کاهش وزن بی‎ خطر یا ایمن محدوده‎ای دارد که کف آن هفته ‎ای نیم کیلوگرم یعنی 2 کیلوگرم در ماه و سقف آن هفته ‎ای یک کیلوگرم یعنی 4 کیلوگرم در ماه است. بنابراین یک فرد می‌تواند در شرایط مناسب بدون اینکه آسیبی به بدنش برسد طی 4 ماه 8 تا 16 کیلوگرم وزن کم کند. البته هرچه روند کاهش وزن به سقف نزدیک شود احتمال اینکه علاوه بر بافت چربی بافت ماهیچه‎ای از دست برود وجود دارد. از دست رفتن بافت ماهیچه‎ای در درازمدت با سلامت، متابولیسم و شادابی منافات دارد. توصیه می‌شود افراد هنگام کاهش وزن حتما ورزش منظم شامل تمرین‌های هوازی و قدرتی را در برنامه روزانه‌شان بگنجانند و عضلات بدنشان را تقویت کنند.
برخی افراد با رژیم‎های سرخود، تک‌خوری و حذف نان و برنج اقدام به کاهش وزن می‌کنند. تجربه نشان داده است رژیم‌های غذایی عجیب و غریب که با فیزیولوژی و نیازهای بدن، فرهنگ غذایی، قومیت و برنامه زندگی فرد منافات دارد، تاریخ مصرف دارد و رعایتشان فقط در کوتاه‌مدت امکان‎پذیر است. به طور معمول در یک برنامه غذایی صحیح باید نزدیک به 50درصد کالری دریافتی از کربوهیدرات‌ها، 25 تا 30درصد از چربی‌ها و 15 تا 20درصد از پروتئین‌ها تامین شود. در افرادی که ورزش‌های قدرتی انجام می‌دهند نیاز پروتئین می‌تواند افزایش پیدا کند. مثلا اگر میزان نیاز پروتئین در افراد عادی یک گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن است این افراد می توانند 1.2 تا 1.5 و در برخی شرایط حتی تا 2 گرم پروتئین به ازای هر کیلوگرم وزن بدن مصرف کنند. البته درباره کارآیی رژیم غذایی پرپروتئین در سنتز بافت ماهیچه‎ای بحث وجود دارد و مطالعات نشان داده است عملا اگر مصرف پروتئین از حد مشخصی (20‎ تا 25 درصد کل کالری دریافتی) بیشتر شود تولید اوره می‌کند و باید از طریق ادرار از بدن دفع شود. به همین خاطر توصیه می‌شود افرادی که رژیم غذایی پرپروتئین دارند برای دفع سموم بدن آب زیاد مصرف کنند.

داشتن یک رژیم غذایی سالم در طول بارداری بسیار مهم است. اما شما نمی توانید همیشه موادمغذی موردنیاز بدن خود و جنین را با خوردن موادغذایی بدست آورید. بنابراین دراینجا به اطلاعاتی در مورد فواید مصرف اسید فولیک در بارداری و نحوه مصرف آن می پردازیم. شواهد نشان می دهند که فولیک اسید، ید و ویتامین دی برای باروری مهم هستند. مکمل فولیک اسید و ید برای زنانی توصیه می شوند که قصد بارداری دارند و یا باردار هستند. مکمل ویتامین دی فقط به زنانی توصیه می شود که دچار کمبود ویتامین دی هستند. شواهد کافی برای استفاده از مکمل فولیک اسید، ید و ویتامین دی توسط مردان نابارور برای بهبود باروری وجود ندارد و به تحقیقات بیشتری در این زمینه نیاز است.
 

آشنایی با مکمل : کپسول فولیک اسید و ید ویواتیون

فواید مصرف اسید فولیک در بارداری

اسید فولیک به بدن کمک می کند تا سلول های جدید بسازد. فولیک اسید به این دلیل مهم است که می تواند به پیشگیری از نواقص در مغز و نخاع جنین مثل spina bifida کمک کند. این نقص باعث مشکلاتی در راه رفتن، کارکرد مثانه و روده می شود.
4 هفته (1 ماه) قبل از بارداری تا 12 هفته بعد از بارداری، قرص فولیک اسید (0.8 میلی گرم) را هر روز مصرف کنید.
اگر متوجه شدید که باردار هستید و قرص فولیک اسید نمی خورید، خوردن آن را بلافاصله شروع کنید و آن را تا هفته 12 بارداری ادامه دهید. شما می توانید قرص فولیک اسید را از داروخانه ها تهیه کنید.

فولیک اسید: دوز فولیک اسید برای زنانی بدون شرایط خاص که قصد بارداری دارند 400 تا 800 میکروگرم است. دوز فولیک اسید برای زنانی با شرایط خاص، 2-5 میلی گرم در روز است.

شرایط خاص که نیازمند دوز بالاتری از فولیک اسید است، شامل موارد زیر می باشد:

• داشتن نقص لوله عصبی (NTD) یا سابقه بارداری جنین دچار نقص لوله عصبی
• داشتن نسبت فامیلی درجه یک با خانمی با سابقه جنین دچار نقص لوله عصبی
• استفاده از سدیم والپروات
• شاخص توده بدنی (BMI) بیشتر از 30 kg/m2
• بیماری دیابت شیرین

 

فواید مصرف ید بارداری:

ید به رشد بدن و بخصوص مغز کمک می کند. از آنجایی که نوزادان، ید را از مادرشان می گیرند از همین رو زنان باردار و شیرده نیاز به مصرف ید بیشتری دارند.
در طول بارداری و شیردهی، غذاهای غنی از ید مصرف کنید و مکمل ید را هر روز بخورید. غذاهایی که غنی از ید هستند، شامل غذاهای دریایی کاملا پخته شده، شیر، تخم مرغ، برخی غلات و نان هستند.
در طول بارداری و شیردهی، یک قرص 0.150 میلی گرمی (150 میکروگرم) ید را هر روز مصرف کنید. شما می توانید قرص ید را از داروخانه ها خریداری کنید.
 

عوارض کمبود ید در مادران باردار:

با مرگ نوزاد، سقط، ناهنجاری های مادرزادی از جمله کرتینیسم که با نقص مغزی، ناشنوایی ارتباط دارد. کمبود ید در مادر با درجات کمتر با کم شدن نمرات IQ (ضریب هوشی) در نوزادان ارتباط دارد و به نظر می رسد که این کمبود با مصرف مکمل ید توسط مادر اصلاح و برطرف می شود.
 

از خواص عصاره هسته انگور (Vitis vinifera) می توان به تقویت نیروی بدن، اثر بر پوست و دستگاه گوارش اشاره کرد. یک ماده طبیعی است که به شکل کپسول و قرص موجود است. این عصاره از هسته انگور در کارخانجات تولید سرکه گرفته می شود. انگور و عصاره هسته انگور تاریخچه طولانی در مصارف دارویی و درمانی دارند.

خواص عصاره هسته انگور برای سلامتی

از زمان یونان باستان، بخش های مختلف انگور برای اهداف دارویی مورد استفاده قرار می گرفت. گزارشات مختلف نشان می دهد که مصریان باستان و اروپاییان از انگور و هسته انگور استفاده می کردند. امروزه می دانیم که عصاره هسته انگور حاوی یک آنتی اکسیدان بنام الیگومریک پروآنتوسیانیدین (OPC) است که بیماری ها را بهبود می بخشد. برخی شواهد علمی نشان می دهند که استفاده از هسته انگور یا عصاره آن می تواند جریان خون ضعیف را در پاها و فشار چشم را بدلیل خیره شدن به یک نقطه کاهش دهد. در طب جایگزین، عصاره هسته انگور می تواند به کلسترول بالا، آتروسلروز، بهبود عملکرد ورزشکار، بیماری قلبی، گردش خون ضعیف، علایم قاعدگی، عوارض ناشی از دیابت، یبوست، بیماری های گوارشی، تحلیل ماکولار مرتبط با سن کمک کند. شواهد علمی در حمایت از خواص عصاره هسته انگور بسیار محدود است. بنابراین شواهد کافی برای دانستن این موضوع که آیا عصاره هسته انگور می تواند هریک از این بیماری ها را بهبود بخشد، وجود ندارد.

خواص عصاره هسته انگور در سرطان

برخی افراد ادعا می کنند که عصاره هسته انگور می تواند به مقابله با سرطان کمک کند. دانشمندان در مطالعات آزمایشگاهی نشان دادند که هسته انگور می تواند به مقابله با رادیکال های آزاد (محصولات شیمیایی که باعث صدمه به DNA و بروز سرطان می شوند) کمک کند. با این حال هنوز مشخص نیست که آیا هسته انگور می تواند خطر سرطان را در انسان کاهش دهد یا خیر.

عوارض مرتبط با دیابت

در یک مطالعه که در سال 2009 روی 32 بیمار مبتلا به دیابت نوع 2 که در معرض خطر بیماری قلب-عروق بودند، انجام شد، بیماران روزانه 600 میلی گرم عصاره هسته انگور یا دارونما را به مدت 4 هفته مصرف کردند. نتایج نشان داد که عصاره هسته انگور می تواند ماکرهای التهاب و گلیسمیا را به طور قابل توجهی بهبود بخشد. این محققان نشان دادند که عصاره هسته انگور می تواند نقش درمانی در کاهش خطر بیماری قلب-عروق داشته باشد.

خواص عصاره هسته انگور در فشارخون بالا

در یک مطالعه که در سال 2009 روی بیماران مبتلا به سندروم متابولیک انجام شد، محققان دریافتند که 4 هفته درمان با عصاره هسته انگور می تواند فشار خون سیستولی و دیاستولی را پایین بیاورد. سندروم متابولیک با یک مجموعه ای از مشکلات و بیماری ها (از جمله چربی اضافی شکم، فشارخون بالا، کلسترول بالا، مقاومت انسولین و التهاب) موجب افزایش خطر بیماری قلبی و دیابت نوع 2 می شود.

خواص عصاره هسته انگور در آلزایمر

طبق یک مطالعه حیوانی که در سال 2009 منتشر شد، عصاره هسته انگور می تواند ابتلا به بیماری آلزایمر را به تاخیر بیاندازد. در آزمایشاتی که روی موش انجام شد، دانشمندان کشف کردند که عصاره هسته انگور می تواند التهاب را تسکین دهد و از تجمع موادی که ضایعات مغزی مرتبط با بیماری آلزایمر را تشکیل می دهند، پیشگیری کند.

عوارض جانبی

عصاره هسته انگور درصورتی قابل تحمل است که به صورت خوراکی مصرف شود. با این حال این عصاره باعث عوارض جانبی مثل سردرد، خشکی سر یا پوسته پوسته شدن سر، سرگیجه و تهوع می شود. مکمل هسته انگور از لحاظ ایمن بودن مورد آزمایش قرار نگرفته است زیرا مکمل های غذایی از تنظیم خارج می شوند و میزان مصرف برخی محصولات متفاوت از چیزی است که روی برچسب محصول درج شده است. بیاد داشته باشید که ایمن بودن مکمل ها در زنان باردار، مادران، کودکان و افراد بیمار یا کسانی که دارو مصرف می کنند، تعیین نشده است.

بیشتر بدانیم: خواص روغن کنجد برای پوست

دوز و فرآورده

به عنوان مثال دوزهای 150 تا 750 میلی گرم به مدت 6 تا 12 هفته در مطالعات مورد استفاده قرار گرفته اند و دانشمندان به بررسی تاثیر این دوزها بر فشار چشم و جریان خون ضعیف پرداخته اند. به هرحال دوز توصیه شده می تواند برمبنای جنسیت، سن و سابقه بیماری متفاوت باشد. عصاره هسته انگور به شکل کپسول و قرص و یا شربت موجود است. آنتی اکسیدان الیگومریک پروآنتوسیانیدین (OPC) محصول صنعت سرکه سازی است که در عصاره پوست انگور و هسته انگور یافت می شود. برخی منابع پزشکی می گویند که باید بدنبال محصولاتی باشید که حاوی 40 تا 80 درصد پروآنتوسیانیدین باشند یا مقدار این آنتی اکسیدان کمتر از 95درصد نباشد.

آیا خوردن انگور به اندازه عصاره هسته انگور همان مزیت ها را برای سلامتی دارد؟

انگورها می توانند یک میان وعده بسیار سالم باشند اما مقدار آنتی اکسیدان OPC در عصاره هسته انگور بسیار بیشتر از یک خوشه انگور است. هرنوع انگور مثل هر میوه کاملی می تواند مزیت های تغذیه ای داشته باشد. انگورهایی که غالبا از لحاظ مزیت های سلامت مورد مطالعه قرار گرفته اند، انگورهای قرمز می باشند. این انگورها در فروشگاه های غذایی موجود هستند.

تنظیم: زهرا محبی(کارشناس ارشد تغذیه)
منبع: verywellhealth

فواید بیوتین بیشمار است. بیوتین یکی از ویتامین های گروه B است که در موادغذایی یافت می شود. این ویتامین به بدن کمک می کند تا موادغذایی را به انرژی تبدیل کند و نقش های مهم دیگری نیز در سلامت بدن به عهده دارد. بیوتین، سلامت مو و ناخن را تقویت کرده و زمینه یک بارداری سالم را فراهم می کند. هم چنین به مدیریت و کنترل سطح قندخون کمک می کند. در این مقاله به توصیف 7 نقش بیوتین در بدن می پردازیم و منابع غذایی حاوی این ویتامین و ملاحظات ایمنی آن را نیز بررسی می کنیم.

فواید بیوتین برای سلامتی چیست؟

بیوتین جزو ویتامین های گروه B است که ویتامین B-7 یا ویتامین H نیز نامیده می شود و حرف H از لغات آلمانی "Haar und Haut" گرفته شده که به معنی مو و پوست می باشد. بیوتین یک ویتامین محلول در آب است. بدن، ویتامین های محلول در آب را ذخیره نمی کند بنابراین لازم است که این ویتامین از طریق رژیم غذایی جذب شود. بیوتین برای کارکرد آنزیم های متعددی که کربوکسیلاز نامیده می شوند، ضروری می باشد. این آنزیم ها بخشی از فرآیندهای مهم متابولیکی مثل تولید گلوکز و اسیدهای چرب هستند. میزان مورد نیاز بیوتین 30 میکروگرم برای بزرگسالان از جمله زنان باردار و 35 میکروگرم هنگام شیردهی است.
کمبود بیوتین نسبتا نادر است، با این حال برخی افراد مانند زنان باردار و افرادی که میزان زیادی مشروبات الکلی مصرف می کنند، ممکن است دچار کمبود خفیف این ویتامین شوند. هم چنین خوردن تخم مرغ خام به صورت منظم می تواند منجر به کمبود بیوتین شود زیرا سفیده تخم مرغ خام حاوی پروتئینی بنام آویدین است که با بیوتین پیوند می شود و از جذب آن در بدن جلوگیری می کند. پختن تخم مرغ، آویدین را غیرفعال می کند.

فواید بیوتین

بیوتین نقش های متعدد مهمی در بدن دارد که از فواید بیوتین می توان به موارد زیر اشاره کرد:

شکستن و تجزیه درشت مغذی ها:

بیوتین، به بسیاری از آنزیم های دخیل در شکستن و تجزیه کربوهیدرات ها، چربی ها و پروتئین ها در بدن کمک می کند، در نتیجه در تبدیل موادغذایی به انرژی موثر است.
گلوکونئوژنز: گلوکونئوژنز فرایند ساخت و تولید گلوگز از منابعی غیر از کربوهیدرات ها مانند اسیدهای آمینه می باشد و آنزیم های حاوی بیوتین به شروع این فرایند کمک می کنند.
ساخت و تولید اسید چرب: بیوتین به آنزیم هایی که در واکنش های تولید اسیدهای چرب مهم هستند، کمک می کند.
تجزیه اسید آمینه: آنزیم های حاوی بیوتین در متابولیسم چندین اسید آمینه مهم از جمله لوسین نقش دارند.

سلامت ناخن

از فواید بیوتین حفظ سلامت ناخن ها است. ناخن های سست براحتی می شکنند و ترک می خورند. کمبود بیوتین می تواند منجر به شکنندگی ناخن ها شود. برای افرادی که از کمبود بیوتین رنج می برند، مصرف مکمل حاوی بیوتین می تواند مقاومت ناخن هایشان را بهبود بخشد. تغییر رژیم غذایی و سایر عوامل در سبک زندگی می تواند به اندازه برخی محصولات تجاری به بهبود سلامت ناخن ها کمک کند.

سلامت مو

از مهم ترین فواید بیوتین سلامت موها است. رژیم غذایی می تواند نقش مهمی در سلامت پوست و مو داشته باشد. برخی غذاهای موثر برای داشتن موی سالم، شامل: تخم مرغ، آجیل و ماهی چرب می باشند. بسیاری از محصولات تقویت کننده مو، حاوی بیوتین هستند. کمبود بیوتین می تواند منجر به ریزش مو شود که این نشان دهنده نقش این ویتامین در حفظ سلامت مو می باشد. با این وجود تعداد خیلی کمی از تحقیقات، مصرف بیوتین را در افرادی که دچار کمبود بیوتین نبودند، در سلامت مو موثر دانسته اند.

دوران بارداری و شیردهی

بیوتین برای زنان باردار یا شیرده بسیار مهم است. درحالیکه حالت علامت دار کمبود بیوتین، بندرت رخ می دهد، کم بودن سطوح بیوتین در طول بارداری شایع است. در واقع حدود 50 درصد از زنان باردار در ایالات متحده امریکا ممکن است دچار کمبود بیوتین حداقل به صورت خفیف باشند. کمبود خفیف بیوتین می تواند بر سلامت فرد تاثیر بگذارد اما به اندازه ای نباشد که موجب بروز علایم قابل توجهی شود. از آنجاییکه در دوران بارداری، بدن، بیوتین را سریع تر تجزیه می کند، پزشک ها بر این باورند که کمبود بیوتین در دوران بارداری شایع است. درنتیجه یک زن باردار در مقایسه با یک زن غیرباردار ممکن است به بیوتین بیشتری از طریق رژیم غذایی یا مکمل ها نیاز داشته باشد.

کاهش قندخون در افراد دیابتی

دیابت نوع 2 یک بیماری متابولیک است که با بالارفتن سطح قندخون و نقص عملکرد انسولین شناخته می شود. کمبود بیوتین می تواند در فرایند تنظیم قندخون یا گلوکز تداخل ایجاد کند. برخی شواهد نشان می دهند که سطح بیوتین ممکن است در افراد دیابتی کمتر باشد. مطالعات روی حیوانات نشان داده است که مکمل های حاوی بیوتین و پیکولینات کروم می تواند از مقاومت انسولین پیشگیری کند. هم چنین محققان نحوه تأثیر مکمل بیوتین را بر سطح قندخون افراد مبتلا به دیابت نوع 2 ، مورد مطالعه قرار داده اند. نتایج این مطالعات، متفاوت بوده است اما برخی از آنها نشان داده اند که مصرف بیوتین و پیکولینات کروم می تواند به درمان دیابت نوع 2 کمک کند.

آشنایی با مکمل: پلت آهسته رهش ب کمپلکس ویواتیون

سلامت پوست

دانشمندان به طور کامل فواید بیوتین را در سلامت پوست درک نکرده اند. با این حال افرادی که از کمبود بیوتین رنج می برند، ممکن است مشکلات پوستی مثل قرمزی و راش پوستی را تجربه کنند. برخی افراد معتقدند که بیوتین می تواند به بهبود پسوریازیس کمک کند. تاثیر این ویتامین بر پوست می تواند در نتیجه تاثیر آن بر متابولیسم چربی باشد. این فرایند برای حفظ سلامت پوست مهم است و ممکن است در افرادی که سطوح پایین بیوتین دارند، این فرآیند آسیب ببیند. لازم به ذکر است که هیچ شواهدی دال بر اینکه بیوتین می تواند سلامت پوست را در افرادی که دچار کمبود این ویتامین نیستند، بهبود بخشد، وجود ندارد.

کمک به درمان ام.اس

مولتیپل اسکلروز یا ام.اس یک بیماری خودایمنی است که در آن پوشش محفاظ رشته های عصبی در مغز، نخاع و چشم آسیب می بیند. این پوشش محافظ، میلین نام دارد و بیوتین نقش مهمی در تولید آن برعهده دارد. مطالعات نشان داده اند که بیماران ام.اس به دوز تا 300 میلی گرمی بیوتین در روز پاسخ مثبت نشان می دهند. این مکمل می تواند روند پیشرفت بیماری را معکوس کند و ناتوانی مزمن ناشی از بیماری را کاهش دهد.

منابع بیوتین

بیوتین در انواع موادغذایی وجود دارد. به همین دلیل کمبود این ویتامین بندرت رخ می دهد. غذاهایی که غنی از بیوتین هستند، شامل گوشت اندام های حیوانات مثل جگر و کلیه، مخمر، زرده تخم مرغ، پنیر، دولپه ای هایی مثل سویا و بادام زمینی، سبزیجات برگدار، گل کلم، قارچ ها، مغزها و کره گرفته شده از مغز ها
به علاوه باکتری های روده، مقداری بیوتین تولید می کنند. برخی افراد، مکمل های حاوی بیوتین یا مکمل های حاوی بیوتین در ترکیب با دیگر ویتامین ها را مصرف می کنند.

تنظیم: زهرا محبی(کارشناس ارشد تغذیه)
منبع: medicalnewstoday

افرادی که به بیماری کووید19 مبتلا می شوند، علایم متنوعی را نشان می دهند. ریزش مو بعد از کرونا بین بیماران بسیار زیاد گزارش شده است. مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری کشور امریکا (CDC) ریزش مو را از اثرات احتمالی بلندمدت کووید19 می داند که هم اکنون تحت تحقیق و مطالعه می باشد.

از ریزش مو بعد از کرونا چه می دانید؟

بیشتر گزارشات از ریزش مو بعد از کرونا در مطالعات موردی دیده شده است. به همین دلیل مشخص نیست که درصد شیوع ریزش مو در جمعیت های بزرگتر بیماران کووید19 چقدر است. یک مطالعه در ماه نوامبر سال 2020، علایم بعدی کووید 19 را در گروه کوچکی با 63 نفر شرکت کننده مورد تحقیق قرار داد که نتیجه نشان داد از بین 58 نفر که در فرایند آنالیز شرکت کردند، 14 نفر (معادل 1/24درصد) دچار ریزش مو بودند. در این مطالعه، متوسط زمان از شروع علایم کووید19 تا ریزش مو حدود 58 روز بود. از بین 14 نفر، ریزش مو بعد از کرونا در 5 نفر برطرف شد. با این حال 9 نفر دیگر در زمانی که مورد مصاحبه قرار گرفتند، هنوز دچار ریزش مو بودند.

چرا ریزش مو بعد از کرونا اتفاق می افتد؟

ریزش مو بعد از کرونا با شرایطی بنام telogen effluvium (TE) تطابق دارد. افراد دچار TE ریزش مو را به طور ناگهانی تجربه می کنند. هنگام شانه کردن یا دوش گرفتن، مو معمولا به صورت دسته های بزرگ می ریزد.اکثر افرادی که دچار TE هستند، 2 تا 3 ماه بعد از درگیری با یک عامل خاص ریزش موی قابل توجهی را تجربه می کنند. ریزش مو معمولا کمتر از نصف پوست سر را در بر می گیرد و به مدت 6 تا 9 ماه طول می کشد. بعد از این دوره، اکثر افراد متوجه می شوند که موی ریخته شده، درحال رشد مجدد است. چگونه ریزش مو با کووید19 ارتباط دارد؟ یکی عوامل احتمالی برای تحریک ریزش مو در افراد درگیر با TE، بروز یک بیماری حاد به همراه تب است و افرادی که به بیماری کووید19 مبتلا شده اند، غالبا تب را به عنوان یکی از علایم بیماری تجربه می کنند. یک عامل دیگر استرس است. مطمئنا تجربه یک بیماری مثل کووید19 می تواند باعث تنش فیزیکی و روانی شود. درواقع TE در برخی افراد بدلیل استرس های حاصل از قرنطینه مشاهده شده است.

مکانیسم TE چگونه است؟

مو دارای فازهای مختلف رشد است. TE زمانی اتفاق می افتد که عامل استرس زا باعث شود رشد مقدار زیادی از مو متوقف شود و این حالت ورود مو به فاز استراحت یا telogen است. در فاز telogen، مو برای 2 تا 3 ماه استراحت می کند و سپس ریزش مو اتفاق می افتد تا رشد موهای جدید آغاز شود. به همین دلیل است که ریزش مو ناشی از TE مدتی بعد از یک رویداد مثل بیماری یا یک دوره استرس زا اتفاق می افتد.

ریزش مو چیست؟

همه ما به طور طبیعی و روزانه، موها را از دست می دهیم. در واقع از دست دادن 50 تا 100 نخ مو در روز برای هر فرد امری طبیعی و معمول است. با این حال گاهی اوقات موهایی که از دست داده ایم، با موی جدید جایگزین نمی شوند که این منجر به کم شدن مو و تاسی سر می شود. به این حالت، ریزش مو گفته می شود. اغلب ما تصور می کنیم که ریزش مو فقط مربوط به سر است. با این حال ریزش مو می تواند در سایر نقاط بدن نیز رخ دهد. اصطلاح پزشکی برای ریزش مو، آلوپسی می باشد.

آشنایی با مکمل: قرص هیر ایکس خانم ها ویواتیون

آیا ریزش مو بعد کرونا واقعی است؟

ریزش مو ممکن است با حالت شدید بیماری کووید19 ارتباط داشته باشد. با این حال درستی این موضوع و مکانیسم بیولوژیکی آن مشخص نیست. در یک مطالعه در ماه می 2020، 175 نفر از بیماران مبتلا به کووید19 که در بیمارستان بستری شده بودند، مورد تحقیق قرار گرفتند. محققان مشاهده کردند که تعداد زیادی از بیماران (67درصد) دچار آلوپسی اندورژنیک شده اند. یک مطالعه در ماه جولای 2020، الگوی طاسی سر را در 336 مرد مبتلا به کووید19 که در بیمارستان بستری شده بودند و 1605 نفر از مردانی که بدون کووید19 در بیمارستان بستری شده بودند را مورد مقایسه قرار داد. یافته ها نشان داد مردانی که طاسی سر قابل توجهی داشتند، تست کووید19 شان مثبت بوده است. در یک مطالعه جمعیتی در نوامبر 2020، 43 هزار و 565 نفر از افراد برای ریزش مو، بیماری های مختلف و کووید19 و پیامدهای آن پایش شدند. یافته ها نشان داد که ریزش مو رابطه مستقلی با حالت شدیدتر بیماری کووید19 دارد. لازم است به یاداوری است که تحقیق در این زمینه، اندک است. بنابراین لازم است برای تعیین نحوه ارتباط ریزش مو با خطر بیماری کووید19 تحقیقات بیشتری انجام شود.

منبع: healthline
تنظیم: زهرا محبی

همه افراد می دانند مولتی ویتامین هایی مخصوص زنان در دوران شیردهی و بارداری وجود دارد ولی کمتر کسی در مورد مولتی ویتامین مردان می داند. در این مقاله قصد داریم توضیحاتی در مورد مولتی ویتامین مردان ارائه دهیم.

مواد تشکیل دهنده یک مولتی ویتامین مردان

بهترین مولتی ویتامین ها چه برای مردان و چه برای زنان باید شامل 13 ویتامین و مواد معدنی ضروری باشد.
ویتامین A: برای سلامت چشم
ویتامین های گروه B (تیامین، ریبوفلاوین، نیاسین، اسید پانتوتنیک، بیوتین، B6 ، B12 و فولات): سلامت و تولید سلول و افزایش سطح انرژی، عملکرد سیستم عصبی
ویتامین C: تقویت سیستم ایمنی
ویتامین D: سلامت استخوان و موثر در افزایش جذب کلسیم، تقویت سیستم ایمنی
ویتامین E: آنتی اکسیدان، اثرات رادیکال های آزاد بر روی بدن را کاهش می دهد.
ویتامین K: در لخته شدن خون و حفظ سطح کلسیم نقش دارد.
علاوه بر این، مولتی ویتامین های مردانه معمولا حاوی مس، منگنز، سلنیوم، کلسیم، منیزیم و روی هستند. با این حال، ترکیبات و مقادیر آنها از برندی به برند دیگر متفاوت است.

مردان باید چه مینرال هایی مصرف کنند؟

روی: در حالی که این ماده معدنی اغلب به ایمنی و کنترل قند خون مرتبط است، یک مزیت اضافی برای مردان دارد. روی برای سلامتی پروستات ضروری است، بزرگی پروستات مشکلی است که مردان مسن بیشتر با آن درگیر هستند.
سلنیوم: سلنیوم به بدن در تولید سلنوپروتئین هایی كه به عنوان آنتی اكسیدان عمل می كنند كمك می كند. همچنین از سیستم ایمنی بدن، عملکرد پروستات و تحرک اسپرم پشتیبانی می کند.
کوآنزیم Q10: یک شبه ویتامین است که مانند یک آنتی اکسیدان رفتار می کند و ممکن است به بدن در ایجاد انرژی و پاسخ التهابی سالم کمک کند و مانند سلنیوم باعث افزایش تعداد و تحرک اسپرم می شود.
امگا 3 و 6: این اسیدهای چرب متحد اصلی سیستم عصبی، مغز و سلامت قلب هستند. رژیم غذایی معمول حاوی مقادیر کافی امگا 6 و مقادیر کم امگا 3 است. مکمل مناسب می تواند به بهبود نسبت امگا3 به امگا6 کمک کند. همچنین بر غلظت اسپرم تأثیر مثبت می گذارند.

مولتی ویتامین مردان می تواند کمبودهای غذایی را جبران کند

اگر رژیم غذایی فاقد ویتامین ها و مواد معدنی کلیدی است (به عنوان مثال، از یک رژیم غذایی وگان یا فاقد گلوتن استفاده می کنید، که هر دو می تواند منجر به کمبود ویتامین B12 شود) یک مولتی ویتامین می تواند به حل این مشکل کمک کند. علاوه بر این، اگر بیماری زمینه ای خاص دارید یا فقط می خواهید مراقب سلامت خود باشید می توانید از مولتی ویتامین استفاده کنید.
افراد سیگاری: در افراد سیگاری میزان ویتامین C کمتری در بدن وجود دارد. مردان سیگاری به 35 میلی گرم ویتامین C اضافی در روز نیاز دارند.

آشنایی با مکمل: مولتی فور هیم ویتالی تون

مولتی ویتامین مردان بالای 50 سال

ویتامین ها و مینرال ها بسته به سن متفاوت هستند. به عنوان مثال، مولتی ویتامین ها برای مردان بالای 60 سال ممکن است حاوی مواد اضافی مانند نخل اره ای یا جینسینگ باشد تا موجب بهبود رابطه جنسی گردد. همچنین از گیاه جینکوبیلوبا برای تقویت حافظه استفاده می شود. همچنین برای مردان مسن دوز ویتامین B12 بیشتر می شود که برای سیستم عصبی و گلبول های قرمز اهمیت دارد و سطح آن اغلب با افزایش سن کاهش می یابد.

در هنگام خرید مولتی ویتامین به چه چیزی دقت کنیم؟

باید برچسب مواد تشکیل دهنده را با دقت بخوانید تا مواد آلرژی زا، رنگ مصنوعی، مواد نگهدارنده و سایر موادی را که ممکن است به آنها حساس باشید پیدا کنید. همچنین افرادی که مبتلا به سلیاک هستند باید مولتی ویتامینی تهیه کنند که فاقد گلوتن باشد و روی آن گلوتن فری درج شده باشد. پیش از خرید مکمل ها با پزشک خود مشورت کنید، زیرا ممکن است تداخلات دارویی با سایر داروها وجود داشته باشد.

تنظیم: نگار رفیعی (کارشناس ارشد تغذیه)
منبع:singlecare

سندروم پیش از قاعدگی (PMS) حالتی است که بر هیجانات، سلامت جسمی و رفتار زن در طول روزهای قاعدگی و عموما قبل از شروع عادت ماهانه تاثیر می گذارد.
PMS یک حالت بسیار شایع و متداول است به طوری که بیش از 90 درصد زنان، علایم آن را تجربه می کنند. این سندروم به برخی از جوانب و امور زندگی آسیب زده که باید توسط پزشک تشخیص داده شود.
علایم PMS به مدت 5 تا 11 روز قبل از قاعدگی ظاهر می شود و معمولا زمانی که قاعدگی آغاز می شود، این علایم برطرف می شوند. دلیل این سندروم نامشخص است.
با این حال بیشتر محققان معتقدند که این سندروم با تغییر هورمون های جنسی و سطح سرتونین در شروع سیکل قاعدگی ارتباط دارد.
سطح هورمون های استروژن و پروژسترون در طول ماه و در زمان های معین افزایش می یابد. افزایش این هورمون ها می تواند باعث تغییر خلق وخو، اضطراب و تحریک پذیری شود. استروئیدهای تخمدان، فعالیت بخش هایی از مغز در ارتباط با علایم پیش از قاعدگی را تنظیم می کنند.     
سطح سرتونین بر خلق وخو تاثیر دارد. سرتونین یک ماده شیمیایی در مغز و روده است که بر خلق و خو، هیجانات و افکار تاثیر دارد.

عوامل مستعد کننده سندروم پیش از قاعدگی شامل موارد زیر است:

سابقه افسردگی یا اختلالات خلق وخو مثل افسردگی بعد از زایمان یا اختلال دوقطبی

• سابقه PMS در اعضای خانواده
• سابقه افسردگی در بین اعضای خانواده
• خشونت اعضای خانواده
• مصرف مواد
• ترومای فیزیکی
• ترومای هیجانی

شرایط مرتبط به سندروم پیش از قاعدگی نیز شامل موارد زیر هستند:

• دیس منوره (قاعدگی دردناک)
• افسردگی شدید
• افسردگی فصلی
• اضطراب عمومی
• اسکیزوفرنی

علایم سندرم پیش از قاعدگی:

سیکل قاعدگی به طور متوسط 28 روزه است.
دوره تخمک گذاری که در طول آن، تخمک از تخمدان رها می شود، در روز چهاردهم سیکل رخ می دهد. قاعدگی یا همان خونریزی در روز بیست و هشتم سیکل رخ می دهد. علایم PMS می تواند حوالی روز 14 آغاز شود و تا 7 روز بعد از شروع قاعدگی ادامه یابد.   
علایم PMS معمولا خفیف یا متوسط است. طبق گزارش مجله امریکایی پزشک خانواده، تقریبا 80 درصد از زنان، یک یا چند علایم را گزارش می دهند که این علایم تاثیر زیادی بر کارهای روزمره آنها ندارد.  
20 تا 32 درصد زنان، علایم متوسط تا شدید را گزارش می دهند که این علایم بر کارهای روزمره آنها تاثیر می گذارد. 3 تا 8 درصد از زنان بیماری اختلالات خلقی قبل از قاعدگی را گزارش می دهند. شدت علایم PMS می تواند بسته به افراد و ماه متفاوت باشد.

علایم PMS شامل موارد زیر است:

• نفخ شکم
• درد شکم
• درد سینه
• آکنه
• میل زیاد به خوردن غذا به خصوص شیرینی ها
• یبوست
• اسهال
• سردرد
• حساسیت به نور یا صدا
• خستگی
• تحریک پذیری
• تغییر الگوی خواب
• اضطراب
• افسردگی
• غمگینی
• طغیان هیجانات

آشنایی با مکمل: سافت ژل مولتی فورهر ویتالی تون

چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟

اگر درد جسمی، تغییر خلق وخو و دیگر علایمی دارید که بر امور و کارهای روزمره زندگی تان تاثیر گذاشته و اگر این علایم برطرف نمی شوند، به پزشک مراجعه کنید.
تشخیص علایم PMS زمانی انجام می شود که شما بیش از یک علامت عودکننده در یک بازه زمانی معین دارید که این علایم به قدری شدید هستند که باعث اختلال در زندگی شما می شوند. این علایم در فاصله بین قاعدگی و تخمک گذاری وجود ندارند. پزشک باید

دلایل بروز این علایم را مورد بررسی قرار دهد که این دلایل شامل موارد زیر هستند:

• آنمی (کم خونی)
• آندومتریوز
• بیماری تیروئید
• سندروم روده تحریک پذیر (IBS)
• سندروم خستگی مزمن
• بیماری های بافت همبند و بیماری های روماتیسمی

پزشک با بررسی سابقه افسردگی یا اختلال خلق وخو در اعضای خانواده می تواند مشخص کند که آیا این علایم نتیجه PMS است یا دیگر بیماری ها. برخی بیماری ها مثل IBS، کم کاری تیروئید و بارداری علایمی مشابه PMS دارند.
پزشک می تواند با انجام آزمایش تیروئید برای اطمینان از کارکرد صحیح غده تیروئید و همچنین با انجام تست بارداری و معاینه لگن، هرگونه مشکل زنانگی را تشخیص دهد.
شما با یادداشت کردن علایم می توانید مشخص کنید که آیا علایم PMS را دارید یا خیر. از یک تقویم استفاده کنید و علایم و تاریخ و دوران قاعدگی ماهانه تان را یادداشت کنید. اگر این علایم هرماه در حوالی همان تاریخ آغاز می شود، پس دلیل آن مربوط به PMS است.   

تسکین علایم PMS:

شما نمی توانید PMS را معالجه و درمان کنید اما می توانید با انجام برخی کارها، علایم آن را تسکین دهید. اگر PMS با علایم خفیف یا متوسط دارید، کارهای زیر را برای تسکین علایم آن انجام دهید:
مایعات فراوان بنوشید تا نفخ شکم تان بهتر شود
خوردن یک رژیم غذایی متعادل می تواند به بهبود سلامت عمومی و سطح انرژی کمک کند و این به معنی خوردن میوه ها و سبزیجات فراوان و مصرف کمتر قند، نمک، کافئین و مشروبات الکلی است

• مصرف مکمل هایی مثل فولیک اسید، ویتامین B-6، کلسیم و منیزیم برای کمتر شدن درد و تغییر خلق وخو
• مصرف ویتامین دی برای کمتر شدن علایم
• خوابیدن حداقل 8 ساعت در شب برای کاهش خستگی
• ورزش کردن برای کاهش نفخ و بهبود سلامت روانی
• کاهش استرس از طریق ورزش کردن و مطالعه کردن
• مراجعه به مراکز مشاوره شناختی-رفتاردرمانی که بسیار موثر شناخته شده است.

شما می توانید از مسکن های درد مثل ایبوپروفن یا آسپیرین برای تسکین درد عضلات، سردرد و دل درد استفاده کنید. شما می توانید داروهای مدر را برای جلوگیری از نفخ و دفع بیشتر ادرار استفاده کنید. داروها و مکمل ها را فقط با تجویز پزشک مصرف کنید.

برخی از محصولاتی که در فروشگاه های آنلاین به فروش می روند، شامل موارد زیر هستند:

• مکمل های فولیک اسید
• مکمل های ویتامین B-6
• مکمل های کلسیم
• مکمل های منیزیم
• مکمل های ویتامین دی
• ایبوپروفن
• آسپیرین

نوع شدید PMS یا بیماری اختلالات خلقی قبل از قاعدگی ( PMDD )
علایم شدید PMS به ندرت اتفاق می افتد. درصد کوچکی از زنان که علایم شدید را تجربه می کنند، دچار PMDD هستند. حدود 3 تا 8 درصد زنان درگیر علایم شدید PMDD هستند. PMDD در نسخه جدید منابع بیماری های سلامت روان تعریف شده است.

علائم PMDD می تواند شامل موارد زیر باشد:

• افسردگی
• تفکر خودکشی
• حملات پانیک
• اضطراب شدید
• خشونت با تغییر شدید خلق و خو
• گریه کردن
• بی علاقگی به فعالیت های روزمره
• بی خوابی
• مشکل در تفکر و تمرکز
• پرخوری
• دل پیچه دردناک
• نفخ

علایم PMDD ممکن است به دلیل تغییر سطح استروژن و پروژسترون باشد. بین پایین آمدن سطح سرتونین و PMDD ارتباط وجود دارد.

پزشک ممکن است موارد زیر را برای رفع دیگر مشکلات انجام دهد:

• معاینه کردن بیمار
• معاینه دستگاه تناسلی
• تست کامل شمارش سلول های خونی
• تست عملکرد کبد

همچنین پزشک می تواند تست های روان پزشکی را روی بیمار انجام دهد. سابقه افسردگی شدید در اعضای خانواده یا خود فرد، مصرف مواد، تروما یا استرس می تواند علایم PMDD را تشدید کند.

روش های متنوعی برای درمان PMDD وجود دارد. پزشک می تواند موارد زیر را به بیمار توصیه کند:

• ورزش منظم
• مصرف مکمل های ویتامینی مثل کلسیم، منیزیم و ویتامین B-6
• مصرف نوشیدنی های فاقد کافئین
• مشاوره فردی یا گروهی
• شرکت در کلاس های مدیریت استرس
• مصرف قرص های پیشگیری از بارداری و تایید شده توسط سازمان غذا و دارو با مشورت پزشک می تواند یک گزینه درمانی باشد.

اگر علایم PMDD هنوز بهبود نیافته، پزشک ممکن است  قرص ضدافسردگی SSRI (بازدارنده بازجذب سرتونین انتخابی) را برای شما تجویز کند. این دارو، سطح سرتونین را در مغز افزایش می دهد و نقش های متعددی در تنظیم کارکرد شیمیایی مغز دارد که محدود به افسردگی نیست.
پزشک می تواند مشاوره شناختی-رفتاردرمانی را به شما پیشنهاد دهد که این نوع مشاوره می تواند به شما در درک افکار و احساسات و تغییر رفتارتان کمک کند.
شما نمی توانید مانع بروز علایم PMS یا PMDD شوید اما درمان هایی که در بالا اشاره شد، می توانند به کاهش شدت و دوره علایم کمک کنند.

چشم انداز:

علایم PMS و PMDD می توانند برگشت پذیر و عودکننده باشند اما معمولا این علایم بعد از شروع قاعدگی از بین می روند. داشتن یک سبک زندگی سالم و یک برنامه درمانی جامع می تواند علایم این سندروم را در اکثر زنان کاهش دهد و یا آن را از بین ببرد.  

تهیه: نازنین امتی
منبع: healthline

مولتی ویتامین بارداری مکمل هایی هستند که برای زنان باردار ساخته می شوند تا ویتامین و موادمعدنی موردنیاز برای داشتن یک بارداری سالم به بدنشان برسد. وقتی شما قصد بارداری دارید و یا باردار هستید، پزشک ممکن است مصرف این مکمل ها را به شما پیشنهاد دهد.
خوردن یک رژیم غذایی سالم همیشه یک ایده خوب و عاقلانه است بخصوص در طول بارداری. همچنین بهتر است با خوردن ویتامین بارداری به رفع کمبودهای تغذیه در رژیم غذاییتان کمک کنید.

چه موادی در مولتی ویتامین بارداری وجود دارند؟

ویتامین های بارداری به شما کمک می کنند تا موادمغذی موردنیاز بدنتان در طول بارداری تامین شود. ویتامین های بارداری حاوی موارد زیر هستند:

• 400 میکروگرم فولیک اسید
• 400 واحد ویتامین دی
• 200 تا 300 میکروگرم کلسیم
• 70 میلی گرم ویتامین ث
• 3 میلی گرم تیامین
• 2 میلی گرم ریبوفلاوین
• 20 میلی گرم نیاسین
• 6 میکروگرم ویتامین B12
• 10 میلی گرم ویتامین ای
• 15 میلی گرم روی (زینک)
• 17 میلی گرم آهن
• 150 میکروگرم ید

در برخی موارد، پزشک نوع خاصی از ویتامین بارداری را برای شما تجویز خواهد کرد.

فولیک اسید، کلسیم، ید و آهن:

فولیک اسید:

اگر قصد باردار شدن دارید، باید فولیک اسید مصرف کنید. فولیک اسید می تواند از نواقص مغزی و نخاعی نوزاد پیشگیری کند. نقص لوله عصبی در اوایل بارداری، قبل از اینکه زنان بدانند باردار هستند رخ می دهد. نیمی از بارداری ها بدون برنامه ریزی رخ می دهد. به همین دلیل است که پزشکان توصیه می کنند که هر زنی که قصد بارداری دارد، باید روزانه 400 میکروگرم فولیک اسید مصرف کند و مصرف این مکمل قبل از بارداری آغاز شده و در ادامه 12 هفته اول بارداری ادامه یابد.
اگر نوزادی با نقص لوله عصبی داشته اید، باید درمورد مصرف فولیک اسید با پزشک یا مراقبین سلامت صحبت کنید. مطالعات نشان داده اند که اگر نوزادی با نقص لوله عصبی داشته اید، مصرف دوز بالای 4000 میکروگرم حداقل یک ماه قبل از بارداری و در طول سه ماهه اول می تواند کمک کننده باشد. اما در مورد مصرف صحیح این مکمل با پزشک مشورت کنید.

غذاهای حاوی فولیک اسید شامل موارد زیر هستند:

• سبزیجات سبز و برگدار
• مغزها
• لوبیاها
• مرکبات
• غذاهای غنی شده با فولیک اسید

حتی اگر فولیک اسید را از طریق موادغذایی جذب می کنید، بهتر است از مکمل نیز استفاده نمایید.

کلسیم:

کلسیم برای زنان باردار مهم است و می تواند به پیشگیری از تراکم استخوان کمک کند بخصوص وقتی که نوزاد از کلسیم استخوانهایتان برای رشد استخوانهایش استفاده می کند.

ید:

ید برای سلامت تیروئید در زنان باردار مهم و ضروری است. کمبود ید باعث بروز مشکلات زیر می شود:

• سقط جنین
• مرده زایی (مرگ نوزاد)
• متوقف شدن رشد جسمی
• معلولیت ذهنی شدید
• ناشنوایی 

آهن:

آهن به بدن کمک می کند تا گلبول های قرمز بیشتری بسازد. این گلبول ها اکسیژن را به جنین می رسانند و به رشد او کمک می کنند.
 

آشنایی با مکمل: مکمل بارداری پریناتال ویتالی تون + DHA

دیگر موادمغذی در مولتی ویتامین بارداری چه مواردی هستند؟

مواد مغذی دیگری وجود دارند که می توانند سلامت مادر را در طول بارداری بهبود بخشند. پزشک می تواند به شما در مصرف مکمل های زیر کمک کند:

اسیدهای چرب امگا 3: این چربی ها که شامل DHA (دوکوزاهگزانوئیک اسید) و EPA (ایکوزاپنتانوئیک اسید) هستند، فقط از منابع غذایی مثل ماهی چرب و مغزها بدست می آیند. مطالعات نشان می دهند که امگا3 می تواند خطر زایمان زودرس و بدنیا آمدن نوزاد با وزن پایین را کاهش دهد. اگر شما غذاهای غنی از امگا3 نمی خورید، از پزشک یا مراقبین سلامت بخواهید تا مکمل مناسب را برای شما تجویز کنند.   

کولین: اگرچه بدنتان می تواند مقداری کولین بسازد اما شما اکثر کولین موردنیاز بدنتان را از طریق موادغذایی بدست می آورید. منابع غنی از کولین شامل گوشت گاو، مرغ، ماهی و تخم مرغ است. بیشتر زنان باردار کولین را به مقدار کافی دریافت نمی کنند که این ماده برای رشد و سلامت مغز نوزاد ضروری است.

چه زمانی مصرف مولتی ویتامین بارداری را شروع کنیم؟

بهترین زمان برای مصرف ویتامین های بارداری، قبل از بارداری است. فولیک اسید اهمیت ویژه ای دارد. شما باید مصرف مکمل فولیک اسید را حداقل یک ماه قبل از اقدام به بارداری شروع کنید که مصرف آن به پیشگیری از نواقص جنینی کمک می کند.  
برخی پزشکان توصیه می کنند که همه زنانی که توانایی باردارشدن دارند، باید ویتامین های بارداری را مصرف کنند حتی اگر قصد بارداری ندارند.

عوارض جانبی ویتامین بارداری:

برخی مولتی ویتامین بارداری می توانند باعث احساس تهوع در زنان باردار شوند. اگر چنین حالتی برای شما اتفاق می افتد، با پزشک یا مراقبین سلامت صحبت کنید. آنها می توانند نوع دیگری از ویتامین بارداری که نیازی به بلعیدن آنها نیست را برای شما تجویز کنند. این ویتامین ها می توانند به اشکال زیر باشند:

• جویدنی
• شربت

آهن در مولتی ویتامین بارداری می تواند یبوست ایجاد کند. اگر دچار یبوست می شوید، روش های زیر را امتحان کنید:

• غذاهای پرفیبر مصرف کنید
• مایعات فراوان بنوشید
• ورزش کنید اگرپزشک، آن را برای شما بی خطر می داند
• به توصیه پزشک از داروهای نرم کننده مدفوع استفاده کنید.

تنظیم: زهرا محبی
منبع: webmd

احتمالا بخواهید مطمئن شوید که آیا این ویتامین حاوی DHA (دوکوزاهگزانوئیک اسید که یک اسید چرب امگا3 است.)  هست یا خیر؟
این چربی ضروری در رشد جنین دخالت دارد. تحقیقات نشان می دهند که خطر بدنیا آمدن نوزادان نارس می تواند با مکمل DHA کاهش یابد. این مکمل نه تنها برای نوزاد بلکه برای مادران نیز مفید است. پژوهشی در سال 2020 نشان داد که DHA می تواند به بهبود حالات افسردگی در دوره بارداری کمک کند (اواخر بارداری تا اوایل بعد از زایمان).
اگرچه DHA در برخی غذاها مثل ماهی چرب یافت می شود اما بیشتر افراد ممکن است مقدار کافی آن را بخصوص در طول بارداری بدست نیاورند. به همین دلیل است که پزشکان اغلب قبل، در طول و بعد از بارداری مصرف DHA را به مادران توصیه می کنند.

چرا DHA در بارداری مهم است؟

دوکوزاهگزانوئیک اسید (DHA) یک اسیدچرب امگا 3 است که نقش مهمی در هریک از سلول های بدن بازی می کند. مغز، پوست و چشم برای سلامتی به مقادیر کافی DHA نیاز دارند و بدن نمی تواند DHA را به مقادیر قابل توجهی بسازد بنابراین منابع غذایی یا مکمل DHA غالبا در طول بارداری توصیه می شوند.

• رشد مغز
• رشد چشم
• رشد سیستم عصبی

همچنین جذب DHA به مقدار کافی، به موارد زیر کمک می کند:

• پیشگیری از زایمان زودرس
• تضمین وزن سالم نوزاد هنگام بدنیا آمدن
• کمک به خلق وخوی مادر در طول دوره بعد از زایمان

اسیدهای چرب امگا 3 دوکوزاهگزانوئیک اسید (DHA) و ایکوزاپنتانوئیک اسید (EPA) بیشترین مزیت را برای سلامتی بهمراه دارند.
DHA بیشترین چربی موجود در مغز است که می تواند بر رشد توانایی های شناختی اعم از "بازه زمانی توجه" در جنین تاثیر بگذارد.

آشنا شویم با: مکمل بارداری پریناتال ویتالی تون + DHA

در طول هر3 ماهه بارداری، DHA چه کاری انجام می دهد؟

در سه ماهه اول مغز جنین در حدود 5 هفتگی شروع به رشد می کند اما این فرایند در کل بارداری ادامه دارد.

جزئیات مربوط به مزایای DHA برای رشد مغز جنین را درهر سه ماهه بارداری تا زمان زایمان را می توان اینگونه توضیح داد:

• مخ مسئول تفکر، بخاطرسپاری و احساس است
• مخچه مسئول کنترل حرکت است
• ساقه مغز مسئول زنده نگه داشتن بدن است

از آنجایی که مغز حاوی مقدار زیادی چربی است و دارای اتصالات عصبی زیادی است DHA می تواند به حفظ این فرایندها درطول بارداری کمک کند. از آنجایی که رشد مغز جنین در طول سه ماهه سوم بارداری به اوج خود می رسد لذا مصرف منابع غذایی DHA بسیار مهم است. بنابراین اگر DHA کافی مصرف نمی کنید، ویتامین بارداری حاوی DHA مصرف کنید و حتی مصرف آن را بیشتر کنید.    

چه مقدار DHA در طول بارداری نیاز است؟

زنان باردار باید قبل، در طول و بعد از بارداری حداقل 200 میلی گرم DHA مصرف کنند. اکثر ویتامین های بارداری حاوی دوز 200 میلی گرم DHA هستند.
 

با کمبود DHA چه اتفاقی می افتد؟

اگر شما مکمل DHA مصرف نمی کنید یا غذاهای حاوی DHA نمی خورید، ممکن است بپرسید که آیا کمبود آن می تواند به جنین درحال رشد آسیب بزند؟
اگرچه تحقیقات دراین زمینه اندک هستند اما نشان می دهند که ناکافی بودن مقدار DHA در طول بارداری می تواند رشد جنین را به خطر بیندازد اما عواقب بلندمدت آن هنوز مشخص نشده است. تحقیقات از مصرف DHA در طول بارداری برای کمک به پیشگیری از بدنیا آمدن نوزادان نارس حمایت می کنند.

چگونه می توان DHA بیشتری را از طریق رژیم غذایی بدست آورد؟

مکمل های DHA یک افزودنی عالی به برنامه غذایی مادران باردار محسوب می شوند. اما شما می توانید با استفاده از منابع غذایی حاوی DHA به مقدار توصیه شده آن دست یابید.

منبع ماهی های چرب و غذاهای دریایی:

• ماهی سالمون
• ماهی کیلکا
• ماهی ساردین
• ماهی قزل آلا
• صدف خوراکی
• ماهی خاردار
• میگو و شاه میگو

به علاوه ماهی تن، صدف خوراکی و ماهی کاد حاوی DHA به مقادیر کم هستند. سایر منابع غذایی حاوی DHA (به مقادیر کمتر از ماهی چرب) شامل تخم مرغ و مرغ هستند.
مصرف ماهی هایی که حاوی مقادیر زیادی جیوه هستند مثل شاه ماکرو، کوسه، شمشیرماهی و Tilefish در طول بارداری توصیه نمی شوند درحالیکه ماهی تن باید به 170 گرم در هفته محدود شود.
دانشکده متخصصان زنان و زایمان امریکا برای جذب DHA و EPA به مقادیر توصیه شده و کاهش جذب متیل جیوه، مصرف 230 تا 340 گرم غذاهای دریایی را در هفته از انواع ماهی سالمون، کیلکا، ساردین و قزل آلا توصیه می کند. همچنین شما می توانید DHA را از غذاهای غنی شده با امگا 3 مثل لبنیات و تخم مرغ که حاوی مقادیر کمی DHA است، دریافت کنید.

آیا به مکمل DHA نیاز دارم؟

بیشتر کارشناسان توصیه می کنند که مکمل DHA را به برنامه غذایی روزانه تان اضافه کنید بخصوص اگر مقدار کافی از این ماده مغذی در رژیم غذاییتان وجود ندارد.
ویتامین های بارداری معمولا حاوی حداقل 200 میلی گرم DHA هستند و شما می توانید مصرف ویتامین های بارداری حاوی DHA را حداقل 3 ماه قبل از بارداری شروع کنید بنابراین به محض اینکه تست بارداری شما مثبت شد، می توانید از مزیت های آن برای سلامتی خود و جنین بهره بگیرید. البته به خانمهای باردار توصیه می شود که قبل از مصرف یک مکمل خاص با پزشکشان صحبت کنند.

چه مکملی را جستجو کنید؟

اکثر مکمل های بارداری جدید حاوی DHA هستند بنابراین اگر بدنبال یک مکمل هستید که بتواند نیاز شما را به موادمغذی برطرف کند، این مکمل ها گزینه خوبی هستند. جستجوی یک برند که مورد تایید فارماکوپه امریکا یا USP یا استاندارد دیگری مثل GMP باشد، ایده خوبی است زیرا این سازمان ها مکمل ها را جداگانه آزمایش می کنند تا از استاندارد بودن آن ویا فرآیند تولیدشان مطمئن شوند.

چگونه دوزهای توصیه شده را انتخاب کنیم؟

بخاطر داشته باشید که اگر ویتامین بارداری حاوی DHA مصرف می کنید، نیازی نیست که مکملی که فقط حاوی DHA است، به همراه آن مصرف کنید.

 تنظیم: زهرا محبی
منبع:healthline

برای اکثر بزرگسالان، مزیت های امگا 3 برای سلامتی بیشتر از خطر جذب مقدار زیادی جیوه یا سایر آلاینده ها در ماهی است. انواع سموم در ماهی شامل جیوه، دیوکسین ها و بی فنیل های پلی کلرینات (PCB) هستند. مقدار این سموم به نوع ماهی و محل صید آن بستگی دارد.
جیوه به طور طبیعی به مقادیر کم در محیط زیست یافت می شود. اما آلاینده های صنعتی می تواند جیوه تولید کند و آن را در رودخانه، نهرها و اقیانوس ها انباشته کند که این باعث تجمیع این عنصر در غذاهایی می شود که ماهی ها از آنها تغذیه می کنند. وقتی ماهی این غذاها را می خورد، جیوه در اندام های بدن ماهی انباشته می شود.
ماهی های بزرگ که در رده های بالایی زنجیره غذایی قرار دارند، ماهی های کوچکتر را می خورند و مقادیر زیادی جیوه را جذب می کنند. هرچه ماهی بیشتر در دریا زندگی کند، ماهی بزرگتر می شود و مقدار جیوه در بدن او نیز بیشتر می شود. ماهی هایی با

بیشترین مقدار جیوه شامل موارد زیر هستند:

•    کوسه
•    Tilefish
•    شمشیرماهی
•    شاه ماهی ماکرو

آشنا شویم با: کپسول امگا فلکس هلث برست

بدلیل نگرانی نسبت به مقدار جیوه یا سایر آلاینده ها، همه باید از خوردن ماهی پرهیز کنیم؟

اگر ماهی های دریایی حاوی جیوه می خورید، این ماده سمی می تواند در بدنتان انباشته شود. اگرچه بعید است که جیوه باعث مشکلی برای بزرگسالان شود اما به رشد مغز و سیستم عصبی جنین و کودکان آسیب می زند.
سازمان غذا و داروی امریکا و موسسه حفاظت از محیط زیست (EPA) توصیه کردند که گروه های زیر باید مصرف ماهی را کمتر کنند:
•    زنانی که باردار هستند یا قصد باردارشدن دارند
•    مادران شیرده
•    کودکان

زنان باردار یا زنانی که قصد باردارشدن دارند، مادران شیرده یا کودکان می توانند از مزیت های ماهی و انواع غذاهای دریایی و ماهی هایی با کمترین میزان جیوه مثل سالمون و میگو برای سلامتی بهره ببرند و مقدار خوردن ماهی را به مقادیر زیر محدود کنند:
•    حدود 340 گرم از انواع ماهی و غذاهای دریایی در هفته
•    حدود 115 گرم ماهی تن در یک هفته
•    عدم مصرف ماهی های غنی از جیوه مثل کوسه، شمشیرماهی، شاه ماهی ماکرو و Tilefish

آیا نگرانی های دیگری در رابطه با خوردن ماهی وجود دارد؟

اخیرا برخی مطالعات به رابطه بین سطح بالای اسیدهای چرب امگا3 در خون با افزایش خطر سرطان پروستات اشاره کردند. اما دیگر مطالعات نشان دادند که اسیدهای چرب امگا3 می توانند از سرطان پروستات پیشگیری کنند.
هیچ یک از این مطالعات کامل و جامع نیستند بنابراین نیاز به تحقیقات بیشتری در این زمینه می باشد. از همین رو در مورد خطرات احتمالی مصرف این ماده غذایی با پزشک صحبت کنید.
برخی محققان نسبت به خوردن ماهی پرورشی برخلاف ماهی هایی که از دریا صید می شوند، بدلیل استفاده از آنتی بیوتیک، آفت کش ها و سایر موادشیمیایی که در پرورش ماهی استفاده می شود، نگران هستند. با این حال سازمان غذا و داروی امریکا نشان داد که سطح آلاینده ها در ماهی های تجاری، اثرات مضری برای سلامت بهمراه ندارد.
آیا با خوردن سایر غذاهای حاوی اسیدهای چرب امگا 3 یا با مصرف مکمل های اسیدچرب امگا3 می توان از همان مزیت ها برای سلامت قلب بهره برد؟
در صورت عدم دسترسی به ماهیان غنی از اسید چرب امگا 3 یا داشتن دغدغه نسبت به مقادیر بالای جیوه در ماهیان دریایی، مکملهای حاوی امگا 3 می توانند جایگزین مناسبی باشند.

سایر غذاهای غیردریایی که حاوی امگا 3 هستند:

•    دانه کتان و روغن دانه کتان
•    گردو
•    روغن کانولا
•    سویا و روغن سویا
•    دانه چیا
•    سبزیجات برگدار
•    غلات صبحانه، پاستا، لبنیات و سایر محصولات غذایی غنی شده با اسیدهای چرب امگا3   
 
تنظیم: زهرا محبی
منبع: mayoclinic
 

اسید چرب امگا 3 در ماهی ها برای سلامت قلب مفید هستند. دراینجا می خواهیم بدانیم که چرا مزایای خوردن ماهی برای سلامت قلب بیشتر از خطرات آن است.
اگر نگران سلامت قلبتان هستید، خوردن حداقل دو وعده ماهی در هفته می تواند خطر بیماری قلبی را کاهش دهد.
سال هاست که انجمن قلب امریکا توصیه کرده است که افراد دست کم دوبار در هفته ماهی مصرف کنند چرا که غنی از چربی های غیراشباع است. چربی های غیراشباع در ماهی حاوی اسیدهای چرب امگا 3 هستند. اسیدهای چرب امگا 3 و سایر موادمغذی در ماهی می توانند برای سلامت قلب مفید باشند و خطر مرگ ناشی از بیماری قلبی را کاهش دهند.
برخی افراد نسبت به وجود جیوه یا سایر آلاینده ها در غذاهای دریایی نگران هستند. با این حال مزایای خوردن ماهی به عنوان بخشی از یک رژیم غذایی سالم معمولا بیشتر از خطرات احتمالی تماس با آلاینده هاست. دراینجا می خواهیم بدانیم که چگونه می توان این نگرانی ها را با اضافه کردن مقدار مناسبی از ماهی به رژیم غذایی برطرف کرد.

اسید چرب امگا 3 و سلامت قلب

اسیدهای چرب امگا 3 چه هستند و چرا برای سلامت قلب مفید هستند؟

اسیدهای چرب امگا 3 نوعی از اسیدهای چرب غیراشباع هستند که می توانند التهاب را در کل بدن کاهش دهند. التهاب در بدن می تواند به رگ های خونی آسیب بزند و منجر به بیماری قلبی و سکته شود.  

اسیدهای چرب امگا 3 بواسطه موارد زیر می تواند برای سلامت قلب مفید باشد:

• کاهش تری گلیسریدها
• پایین آوردن فشارخون
• کاهش لخته شدن خون
• کاهش خطر سکته و حمله قلبی
• کاهش بی نظمی تپش قلب

خوردن حداقل دو وعده ماهی در هفته بخصوص ماهی غنی از اسیدهای چرب امگا 3 می تواند خطر بیماری قلبی بخصوص مرگ ناگهانی ناشی از حمله قلبی را کاهش دهد.

برای مطالعه بیشتر: انواع امگا 3 را بشناسیم

آیا مهم است که چه نوع ماهی را باید بخوریم؟

اگرچه انواع غذاهای دریایی حاوی مقادیر کمی اسیدهای چرب امگا 3 هستند اما ماهی چرب حاوی بیشترین میزان اسید چرب امگا 3 است که برای سلامت قلب مفید و سودمند است.

از ماهی های غنی از امگا 3 می توان به گزینه های زیر اشاره کرد:

• ماهی سالمون
• ماهی ساردین
• ماهی کاد
• ماهی کیلکا
• قزل آلا
• ماهی تن کنسرو شده

چه مقدار ماهی باید بخوریم؟

سازمان غذا و داروی امریکا (FDA) به مردم توصیه می کند که ماهی را به عنوان بخشی از یک رژیم غذایی سالم مصرف کنند. زنانی که باردار هستند و یا قصد باردار شدن دارند و یا زنان شیرده و کودکان باید از خوردن ماهی که دارای مقدار زیادی جیوه است، پرهیز کنند.

• بزرگسالان باید حدود 230 گرم یا دو وعده ماهی غنی از امگا3 را در هفته مصرف کنند. یک وعده حدود 115 گرم یا به اندازه یک کف دست است.  
• زنانی که باردار هستند یا قصد باردار شدن دارند یا شیرده هستند، باید حدود 340 گرم از انواع غذاهای دریایی که حاوی کمترین میزان جیوه هستند را هرهفته مصرف کنند.
• کودکان باید ماهی حاوی کمترین میزان جیوه را یکبار یا دوبار در هفته مصرف کنند. اندازه وعده برای کودکان زیر 2 سال حدود 30 گرم است که با بالارفتن سن، این مقدار افزایش می یابد.

به منظور بهره بردن از مزایای خوردن ماهی برای سلامت بدن، به نحوه تهیه غذاهای دریایی توجه کنید. به عنوان مثال گریل کردن (کباب کردن)، بخارپز کردن یا پختن ماهی گزینه سالم تری نسبت به سرخ کردن آن است.

تنظیم: زهرا محبی
منبع:mayoclinic

در سنین جوانی، کلسیم و ویتامین دی برای ساختن استخوان های قوی و متراکم ضروری هستند و هرچه سن بالاتر می رود، قرص کلسیم استخوان های شما را قوی و سالم نگه می دارند. اطلاعاتی که دراینجا ارایه می شود، به شما کمک می کند تا اطلاعات بیشتری در مورد کلسیم و ویتامین دی که مهمترین موادمغذی برای سلامت استخوان هستند را بیاموزید.

کلسیم چیست و چه کاری انجام می دهد؟

رژیم غذایی غنی از کلسیم (شامل لبنیات، مغزها، سبزی های برگدار و ماهی کوچک که با استخوان مصرف می شود) به ساختن استخوان ها و حفاظت از آنها کمک می کند.
کلسیم یک ماده معدنی است که برای حیات انسان ضروری می باشد. علاوه براینکه کلسیم، استخوان می سازد و آنها را سالم نگه می دارد، به انعقاد خون، انقباض عضلات و تپش قلب کمک می کند. حدود 99 درصد کلسیم بدن در استخوان ها و دندانها وجود دارد.
ما هر روز کلسیم را از طریق پوست، ناخن ها، عرق کردن، ادرار و مدفوع از دست می دهیم. بدن ما نمی تواند کلسیم تولید کند، از همین رو مهم است که کلسیم کافی را از طریق غذاهایی که می خوریم بدست آوریم. وقتی کلسیم موردنیاز بدن را بقدر کافی بدست نمی آوریم، این کلسیم از استخوان ها تامین می شود. این کار برای یکبار خوب است اما اگر این روند ادامه پیدا کند، استخوان ها ضعیف و سست می شوند و براحتی می شکنند.   
بسیاری از افراد کلسیم موردنیاز بدنشان را بقدر کافی جذب نمی کنند که این می تواند منجر به از بین رفتن استخوان ها، کاهش تراکم استخوان و حتی شکستن استخوان ها شود.

شما به چه مقدار قرص کلسیم نیاز دارید؟

مقدار کلسیم موردنیاز بدن به سن و جنسیت بستگی دارد.
خانم ها
50 ساله و پایینتر    روزانه 1000میلی گرم *
51 ساله به بالا    روزانه 1200 میلی گرم*
مردان
70 ساله و پایینتر    روزانه 1000 میلی گرم*
71 ساله به بالا    روزانه 1200 میلی گرم*

علامت (*) نشان دهنده مقدار کلسیمی است که مجموعا از طریق موادغذایی و مکمل جذب بدن می شود.

بهترین قرص کلسیم را بشناسیم: 

قرص کلترکس پلاس هلث برست حاوی کلسیم، منیزیم، روی، بور و ویتامین D است که به افزایش تراکم استخوانها و پیشگیری از پوکی استخوان کمک می کند. همچنین به دلیل وجود کلسیم به فرم سیترات جذب بالایی دارد و میزان عوارض گوارشی کاهش می یابد.

منابع کلسیم:

منابع غذایی غنی از کلسیم:

غذاها بهترین منبع کلسیم هستند. محصولات لبنی مثل شیر، ماست و پنیر غنی از کلسیم هستند. سبزیجات برگ سبز و سایر غذاها حاوی مقادیر کمتری کلسیم هستند. برخی آب میوه ها، غذاهای صبحانه، شیرسویا، غلات صبحانه، اسنک ها، نان ها و آب معدنی می توانند دارای کلسیم افزودنی باشند. اگر شما شیرسویا یا مایع دیگری که با کلسیم غنی شده را می خورید، ابتدا محتوی ظرف را خوب تکان دهید تا کلسیم آن در ته بطری باقی نماند.
یک روش ساده برای افزودن کلسیم به بیشتر غذاها، اضافه کردن یک قاشق غذاخوری شیرخشک بدون چربی است که حاوی 50 میلی گرم کلسیم است. اضافه کردن چند قاشق غذاخوری از آن به هر وعده غذایی آسان و راحت است.

مکمل های قرص کلسیم:

مقدار کلسیم موردنیاز که از مکمل بدست می آید، به مقدار غذایی که می خورید، بستگی دارد. سعی کنید که مقدار کلسیم توصیه شده را از منابع غذایی بدست آورید و مکمل را در صورت کمبود کلسیم مصرف کنید. به طورکلی اگر کلسیم را بقدرکافی از طریق موادغذایی بدست می آورید، مکمل مصرف نکنید. مصرف زیاد کلسیم هیچ فایده اضافی ندارد. انجام اینکار ممکن است خطراتی برای سلامتی شما داشته باشد.
مکمل های کلسیم بدون نسخه و تجویز پزشک با طیف وسیعی از فرآورده ها (به صورت قرص، جویدنی، مایع و...) و به مقادیر متفاوت در بازار موجود هستند. بهترین مکمل، مکملی است که بتواند نیاز شما را برحسب در دسترس بودن، هزینه و موجود بودن برطرف کند.

بیشتر بخوانیم: راههای پیشگیری از پوکی استخوان

در انتخاب یک قرص کلسیم موارد زیر را بخاطر بسپارید:

• مکمل های برند و مطمئن را انتخاب کنید.
• برچسب محصول را با دقت بخوانید تا از مقدار کلسیم آن مطمئن شوید. مقدار کلسیم، همان مقدار واقعی کلسیم در مکمل و تعداد دوز یا قرص های موجود در مکمل است. هنگام خواندن برچسب به مقدار هر وعده و اندازه آن توجه کنید.
• کلسیم زمانی بهتر جذب می شود که دوز 500 تا 600 میلی گرم یا کمتر از آن مصرف شود. این حالت در مورد غذاها و مکمل ها صدق می کند. سعی کنید در طول روز مقادیر کمی از غذاهای غنی از کلسیم یا مکمل ها را مصرف کنید و ترجیحا آنها را با یک وعده غذایی میل کنید. اگرچه مصرف یکباره کلسیم بهتر از نخوردن آن است اما چنین چیزی توصیه نمی شود.
• مکمل های کلسیم را با غذا مصرف کنید. غذا خوردن باعث تولید اسید معده می شود که به بدن در جذب مکمل های کلسیم کمک می کند. یک مورد استثنا، کلسیم سیترات است که وقتی با یا بدون غذا مصرف می شود، بخوبی جذب می شود.
• وقتی برای اولین بار می خواهید مکمل کلسیم مصرف کنید، ابتدا با یک مقدار کوچک شروع کنید تا بتوانید آن را تحمل کنید. وقتی مکمل ها را با برند دیگری عوض می کنید، ابتدا از مکمل 200-300 میلی گرم برای یک هفته شروع کنید و یک لیوان آب با آن بنوشید. سپس بتدریج مکمل را در هر هفته اضافه کنید.
• عوارض جانبی مکمل های کلسیم مثل گاز معده یا یبوست: اگر اضافه کردن مایعات به رژیم غذاییتان، این مشکل را حل نکرده، سعی کنید نوع دیگر یا برند دیگری از کلسیم را امتحان کنید. این کار نیازمند آزمون و خطاست تا بتوانید مکمل مناسب را برای خودتان پیدا کنید اما خوشبختانه گزینه های زیادی در بازار موجود هستند.           
• در مورد تداخلات دارویی بین داروهای تجویزی یا داروهای بدون نسخه و مکمل های کلسیم با پزشک یا مراقبین سلامت یا داروخانه صحبت کنید

تنظیم: زهرا محبی(کارشناس ارشد تغذیه)
منبع: nof
 

درطول بارداری، جنین همه موادمغذی موردنیاز خود را از بدن مادر بدست می آورد. بنابراین مادر درطول بارداری به مواد مغذی بیشتری نسبت به قبل از بارداری نیاز دارد. مصرف مکمل بارداری و خوردن غذاهای سالم می تواند همه مواد مغذی مورد نیاز مادر و جنین را تامین کند. مطمئن شوید که مکمل های بارداری حاوی فولیک اسید، آهن و کلسیم باشند. اکثر مکمل ها حاوی مقدار مناسبی از این عناصر هستند و با پزشک یا مراقبین سلامت درباره مقدار کافی ویتامین دی، DHA و ید صحبت کنید.
هر مکملی را بدون تجویز و توصیه پزشک مصرف نکنید.

مکمل بارداری:

مکمل های بارداری، مولتی ویتامین هایی هستند که فقط برای خانم های باردار ساخته می شوند. در مقایسه با یک مولتی ویتامین معمولی، این مولتی ویتامین ها حاوی مقادیر زیادی مواد مغذی هستند که مادر در طول بارداری به آنها نیاز دارد. مراقبین سلامت می توانند در اولین چکاپ مادر باردار، یک مولتی ویتامین بارداری را برای او تجویز کنند یا اینکه مادر می تواند این مولتی ویتامین ها را بدون نسخه از داروخانه خریداری کند. بنابراین ویتامین بارداری را هر روز در طول دوران بارداری مصرف کنید. اگر قصد باردار شدن دارید، می توانید قبل از بارداری، مصرف مکمل های بارداری را شروع کنید.
بدن شما از ویتامین ها، مواد معدنی و سایر مواد مغذی موجود در غذا استفاده می کند تا بتواند قوی و سالم بماند. در طول بارداری، جنین درحال رشد، همه موادمغذی موردنیاز را از مادر بدست می آورد. بنابراین نیاز مادر به موادمغذی در طول بارداری ممکن است بیشتر از دوره قبل از بارداری باشد. اگر دوقلو، سه قلو یا چندقلو باردار هستید، ممکن است نیاز بیشتری به مواد مغذی داشته باشید تا زمانی که یک قلو باردار هستید. ویتامین بارداری حاوی مقدار مناسبی از موادمغذی موردنیاز در طول بارداری است.
اگر گیاهخوار هستید، آلرژی غذایی دارید یا نمی توانید غذاهای خاصی را بخورید، مراقبین سلامت از شما می خواهند تا مکمل مصرف کنید زیرا مصرف مکمل می تواند به تامین مواد مغذی مورد نیاز بدنتان کمک کند. یک مکمل، محصولی است که شما با مصرف آن می توانید مواد مغذی موردنیاز بدنتان که از طریق خوردن غذاها جذب نمی شود را بدست آورید. به عنوان مثال مراقبین سلامت می توانند مصرف یک مکمل ویتامینی را برای کمک به جذب بیشتر ویتامین دی، آهن یا کلسیم توصیه کنند.

کدام مواد مغذی در طول بارداری مهمتر هستند؟

همه موادمغذی مهم هستند اما 6 ماده مغذی نقش کلیدی را در رشد جنین بازی می کنند.
1-فولیک اسید
2-آهن
3-کلسیم
4-ویتامین دی
5-DHA
6-ید

با مکمل آشنا شویم: سافت ژل پرگمام ویتالی تون 60 عددی

فولیک اسید چیست؟

 

فولیک اسید، یک ویتامین از گروه ویتامین های B است که هریک از سلول های بدن برای رشد سالم به آن نیاز دارد. مصرف فولیک اسید قبل و درطول بارداری می تواند به پیشگیری از نواقص مغزی و نخاعی جنین بنام نواقص لوله عصب (NTD) کمک کند. برخی مطالعات نشان می دهند که مصرف فولیک اسید می تواند به پیشگیری از نواقص قلبی و نواقص در دهان جنین بنام لب شکری و شکاف کام کمک کند.  
برای پیشگیری از NTD، 400 میکروگرم مکمل فولیک اسید را روزانه حداقل 1 ماه قبل از بارداری تا 12 هفته اول بارداری مصرف کنید. مکمل فولیک اسید 400 میکروگرمی را هر روز مصرف کنید حتی اگر قصد بارداری ندارید.
در طول بارداری، یک ویتامین که حاوی 600 میکروگرم فولیک اسید است را مصرف کنید. فولیک اسید فقط برای پیشگیری از NTD قبل و در طول چند هفته اول بارداری کارآمد و موثر است. در اواخر بارداری، مادر روزانه به 600 میکروگرم فولیک اسید نیاز دارد تا جنین بتواند رشد کند.
اگر در معرض خطر بدنیا آوردن یک جنین با NTD هستید، روزانه 4000 میکروگرم فولیک اسید مصرف کنید تا از NTD پیشگیری شود. مصرف 4000 میکروگرم فولیک اسید را 3 ماه قبل از بارداری شروع کنید و تا 12 هفته بارداری ادامه دهید. از مراقبین سلامت بخواهید تا نحوه مصرف این مقدار فولیک اسید را برای شما توضیح بدهند. مصرف چندین مولتی ویتامین یا ویتامین های بارداری خطرناک است زیرا مادر با مصرف چندین نوع مکمل مقدار زیادی از موادمغذی را دریافت می کند که این مقدار ممکن است برای سلامت او مضر و خطرناک باشد. مراقبین سلامت می توانند بهترین و امن ترین روش را برای جذب مقدار مناسبی از فولیک اسید به مادر توصیه کنند. مادر درصورتی در معرض خطر NTD قرار دارد که شرایط زیر را داشته باشد:

• سابقه بدنیا آوردن یک جنین با NTD
• مادر یا همسر دارای NTD باشند
• همسر دارای فرزندی با NTD باشد

شما می توانید اسید فولیک را از موادغذایی بدست آورید. برخی غذاها حاوی فولیک اسید هستند که به آنها افزوده شده است. بنابراین عبارت "غنی شده"را روی بسته های غذایی جستجو کنید و برچسب موادغذایی را چک کنید تا از میزان و مقدار اسید فولیک در هر وعده غذایی مطمئن شوید. غذاهایی که با اسید فولیک غنی می شوند، شامل موارد زیر هستند:

• نان
• غلات صبحانه
• خوراک ذرت
• آرد
• پاستا
• محصولاتی که غالبا از نوعی آرد بنام corn masa درست می شود مثل تورتیلا، چیپس تورتیلا،
• برنج سفید

شما می توانید فولیک اسید را از برخی میوه ها و سبزیجات بدست آورید. وقتی فولیک اسید به طور طبیعی در غذا موجود است، به آن فولات گفته می شود. از منابع خوب فولات می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• سبزیجات برگدار مثل اسفناج و بروکلی
• عدس و لوبیاها
• آب پرتقال

آهن و مکمل دوران بارداری:

آهن یک ماده معدنی است. بدن از آهن استفاده می کند تا بتواند هموگلوبین بسازد. هموگلوبین، یک پروتئین است که به فرستادن اکسیژن از ریه ها به بقیه اعضای بدن کمک می کند. نیاز مادر به آهن در طول بارداری دوبرابر بیشتر از قبل بارداری است. در طول بارداری، بدن برای ساخت خون بیشتر به این آهن نیاز دارد تا بتواند اکسیژن را برای جنین ارسال کند. جنین به آهن نیاز دارد تا بتواند خون خودش را بسازد.
 مادر در طول بارداری نیاز به مصرف روزانه 27 میلی گرم آهن دارد. اکثر ویتامین های بارداری حاوی همین مقدار هستند. شما می توانید آهن را از موادغذایی بدست آورید. از منابع خوب آهن می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• گوشت قرمز کم چرب، گوشت مرغ و غذاهای دریایی
• غلات صبحانه، نان و پاستا که حاوی افزودنی آهن هستند (برچسب غذا را چک کنید)
• سبزیجات برگدار
• لوبیاها، مغزها، کشمش و میوه خشک

دو نوع آهن وجود دارد. شما می توانید آهن هم را از گوشت قرمز، گوشت مرغ و ماهی بدست آورید. همچنین می توانید آهن غیرهم را از غذاهای گیاهی مثل لوبیاها، میوه ها، سبزیجات و مغزها یا غذاهایی که از گیاهان درست می شوند مثل غلات صبحانه بدست آورید. وقتی میوه و سبزیجات که غنی از ویتامین ث هستند به همراه گوشت قرمز، گوشت مرغ و ماهی یا غذاهایی می خورید بدن، آهن غیرهم بیشتری را جذب می کند. موادغذایی حاوی ویتامین ث شامل گریپ فروت، انبه، پاپایا، طالبی، گوجه فرنگی، کلم، اسفناج و بروکلی هستند.

اگر آهن را بقدر کافی در طول بارداری بدست نمی آورید، احتمالا در معرض خطرات زیر قرار می گیرید:

• عفونت ها
• آنمی. این بدین معناست که شما آهن کمتری در خونتان دارید.
• خستگی
• بدنیا آوردن یک جنین نارس. (این بدین معناست که جنین زودتر از موعد و قبل از هفته 37 بارداری بدنیا می آید.)
• بدنیا آوردن یک جنین کم وزن. (این بدین معناست که جنین با وزن کمتر از 5/2 کیلوگرم بدنیا می آید.)

کلسیم و مکمل دوران بارداری:

کلسیم، یک ماده معدنی است که به رشد استخوان ها، دندان، قلب، عضلات و اعصاب جنین کمک می کند. مادر درطول بارداری روزانه به 1000 میلی گرم کلسیم نیاز دارد که این مقدار را می تواند با مصرف ویتامین بارداری و خوردن غذاهای حاوی کلسیم بدست آورد. از منابع خوب کلسیم می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• شیر، پنیر و ماست
• بروکلی و کلم پیچ
• آب پرتقالی که حاوی افزودنی کلسیم است (برچسب محصول را چک کنید)

اگر مادر درطول بارداری، کلسیم را بقدر کافی بدست نیاورد، بدن او، کلسیم را از استخوان ها می گیرد و آن را به جنین می دهد. این می تواند باعث بروز بیماری هایی مثل استئوپورز (پوکی استخوان) در سالمندی شود. در این بیماری، استخوان ها نازکتر شده و براحتی می شکنند.

ویتامین دی و مکمل بارداری:

ویتامین دی به بدن کمک می کند تا کلسیم را جذب نماید. این ویتامین کمک می کند تا اعصاب، عضلات و سیستم ایمنی بخوبی کار کنند. سیستم ایمنی از بدن در برابر عفونت محافظت می کند. جنین نیز برای رشد استخوان ها و دندان هایش به ویتامین دی نیاز دارد.
 مادر در طول بارداری روزانه به 600 واحد ویتامین دی نیاز دارد. او می تواند این مقدار را از موادغذایی یا ویتامین بارداری بدست آورد. از منابع خوب ویتامین دی می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• ماهی چرب مثل سالمون
• شیر و غلات صبحانه که حاوی افزودنی ویتامین دی هستند (برچسب محصول را چک کنید)

وقتی پوست در تماس با نورآفتاب است، بدن شروع به ساختن ویتامین دی می کند. اما آفتاب زیاد می تواند منجر به پیری و سرطان پوست شود بنابراین بهتر است که ویتامین دی را از موادغذایی با ویتامین بارداری بدست آورید.

DHA چیست؟

DHA مخفف عبارت دوکوزاهگزانوئیک اسید است. DHA نوعی چربی (بنام اسید چرب امگا 3) است که به رشد کمک می کند. مادر درطول بارداری روزانه به 200 میلی گرم DHA نیاز دارد که این مکمل می تواند به رشد مغز و چشم های جنین کمک کند. همه ویتامین های بارداری حاوی DHA نیستند بنابراین اگر نیاز به مصرف مکمل DHA دارید، با مراقبین سلامت صحبت کنید. شما می توانید غذاهای حاوی DHA را مصرف کنید. از منابع خوب DHA می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• ماهی که حاوی کمترین میزان جیوه باشد مثل کیلکا، سالمون، قزل آلا، کوآ و هالیبوت. درطول بارداری، هر هفته 250 تا 350 گرم از این نوع ماهی ها را مصرف کنید.
• آب پرتقال، شیر و تخم مرغ که حاوی افزودنی DHA هستند (برچسب محصول را چک کنید)

ید و مکمل بارداری:

ید یک ماده معدنی است که بدن برای ساختن هورمون های تیروئید به آن نیاز دارد. تیروئید، یک غده در گردن است که هورمون ها یی را می سازد که به بدن کمک می کند تا از انرژی موادغذایی استفاده کند و آن را ذخیره نماید. مادر در طول بارداری به ید نیاز دارد تا این عنصر به رشد مغز و سیستم عصب جنین کمک کند. سیستم عصبی (مغز، نخاع و اعصاب) به بدن برای حرکت، فکر و احساس کردن کمک می کند.  
مادر درطول بارداری روزانه به 220 میکروگرم ید نیاز دارد. همه ویتامین های بارداری حاوی ید نیستند بنابراین مطمئن شوید که غذاهای حاوی ید مصرف می کنید. اگر نیاز به مکمل ید دارید، از مراقبین سلامت بخواهید تا آن را برای شما تجویز کند.
از منابع خوب ید می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• ماهی
• شیر، پنیر و ماست
• غلات صبحانه و نان غنی شده با ید (برچسب محصول را چک کنید)
• نمک ید دار (نمک با افزودنی ید، برچسب محصول را چک کنید)

 تنظیم: زهرا محبی(کارشناس ارشد تغذیه)
منبع: marchofdimes

مولتی ویتامین مینرال محصولاتی هستند که برای تکمیل دریافت موادمغذی از جمله ویتامین ها و موادمعدنی طراحی شده اند. بیشتر مکمل ها امن و بی خطر بوده و فواید زیادی برای سلامتی بدن دارند اما برخی مکمل ها ممکن است خطراتی برای سلامتی بدن داشته باشند بخصوص اگر در مصرف آنها زیاده روی شود. مکمل های غذایی شامل آمینواسیدها، اسیدهای چرب، آنزیم ها، پروبیوتیک ها، مکمل های گیاهی و عصاره های حیوانی هستند.

علاوه بر ویتامین ها و موادمعدنی ضروری، مکمل های مشهور شامل موارد زیر هستند:

• کوندروئیتین
• اکیناسه
• روغن ماهی
• سیر
• گینکو
• چای سبز
• جنسینگ
• گلوکوزامین
• گیاه  St. John’s wort
• نخل اره ای

فواید مولتی ویتامین مینرال:

معمولا می توانید همه موادمغذی موردنیاز را از یک رژیم غذایی متعادل بدست آورید. با این حال مکمل ها می توانند موادمغذی بیشتری را برای بدن شما فراهم کنند بخصوص وقتی که رژیم غذاییتان فاقد مواد مغذی است و یا یک بیماری خاص (مثل سرطان، دیابت یا اسهال مزمن) باعث کمبود موادمغذی می شود.
در اکثر موارد، یک مکمل مولتی ویتامین می تواند همه ریزمغذی های مورد نیاز بدنتان را تامین کند. به طور کلی این مکمل ها امن و بی خطر هستند زیرا حاوی مقادیر اندکی از موادمغذی هستند (که با ارزش روزانه یا DV سنجیده می شوند).
مواد مغذی خاص در یک مکمل خاص، معمولا با دوزهای بیشتر از مولتی ویتامین های معمولی در دسترس افراد می باشد. از این مکمل ها می توان برای درمان کمبود مثل فقر آهن یا کم کردن خطر یک بیماری مثل فشارخون بالا استفاده کرد.
به عنوان مثال دوزهای بالای ویتامین B3 (نیاسین) می تواند به بالا بردن کلسترول خوب یا HDL کمک کند درحالیکه از فولیک اسید برای کاهش خطر نقص جنین بنام اسپینا بیفیدا (بیرون زدگی نخاع) استفاده می شود. آنتی اکسیدان هایی مثل ویتامین ث و ای می توانند اثر سمی داروهای شیمی درمانی را کاهش دهند (این ویتامین ها به بیمار اجازه می دهند تا دوزهای بالاتر شیمی درمانی را تحمل کنند).
درصورت عدم کمبود یک ماده مغذی خاص، اگر تغذیه خوبی دارید و ورزش می کنید، معمولا استفاده از مکمل ضرورتی ندارد. استفاده صحیح از مکمل ها می تواند به جلوگیری از عوارض جانبی و مسمومیت های مربوط به استفاده زیاد مکمل ها کمک کند.

حتما بخوانید: از مکمل دوران بارداری چه می دانیم؟

مشکلات احتمالی مولتی ویتامین مینرال:

• درحالیکه اکثر مکمل های غذایی تا زمانی که از راهنمای مصرف آن تبعیت می کنید، امن و بی خطر هستند اما دوزهای بالای این مکمل ها می توانند عوارض جانبی داشته باشند. حتی اوردوز یا مصرف زیاد مکمل ها می تواند خطرات و آسیب های جدی و درنهایت مرگ را بدنبال داشته باشد. از بین تداخلات دارویی یا مصرف دوزهای بالا می توان به موارد زیر اشاره کرد:
• ویتامین K می تواند اثربخشی داروهای رقیق کننده خون مثل وارفارین را کاهش دهد.
• ویتامین ای می تواند عملکرد داروهای رقیق کننده خون را افزایش دهد و منجر به کبودی و خونریزی بینی شود.
• گیاه  St. John’s wort می تواند تجزیه بیشتر داروها از جمله داروهای افسردگی و قرص جلوگیری از بارداری را تسریع کند و اثربخشی آنها را کاهش دهد.
• ویتامین B6 (پیریدوکسین) که وقتی برای بیش از یک سال با دوز بالا استفاده می شود، می تواند باعث آسیب شدید و جدی به اعصاب شود. این ویتامین می تواند اثربخشی داروی ضدصرع فنیتوئین و لوودوپا (که برای درمان بیماری پارکینسون استفاده می شود) را کاهش دهد.  
• مصرف ویتامین A به همراه داروهای رتینوئید ضد آکنه مثل ایزوترتینوئین و اسیترتین باعث سمیت ویتامین A می شود.
• مکمل های آهن و کلسیم می توانند اثربخشی آنتی بیوتیک های تتراسایکلین و فلوروکوئینولون را تا بیش از 40 درصد کاهش دهد
• ویتامین ث وقتی با دوزهای بالاتر از میزانی که جذب روده می شود، مصرف شود باعث اسهال می شود (برخی بیماران می توانند روزانه 5 هزار تا 25 هزار میلی گرمی ویتامین ث را تحمل کنند)
• اگر مکمل های سلنیوم، بور و آهن به مقادیر زیاد مصرف شوند، می توانند مسمومیت ایجاد کنند.   

در مورد مصرف هرنوع مکمل همانند داروهای دیگری که مصرف می کنید (مانند داروهای تجویزی، داروهای بدون نسخه، داروهای گیاهی، سنتی یا هموپاتی) با پزشک متخصص مشورت کنید.
برای اطمینان از ایمنی و کیفیت محصولات دارویی و مکمل، مکمل هایی که به تایید سازمان دارو رسیده است را انتخاب کنید. هرگز از مکمل های تاریخ گذشته استفاده نکنید.      
 
منبع: verywellfit
تنظیم: زهرا محبی(کارشناس ارشد تغذیه)