پروبیوتیک

سندرم روده تحریک پذیر (IBS) یک اختلال گوارشی مزمن است که با علائمی از جمله درد و کرامپ شکمی، نفخ، یبوست و اسهال همراه است. این بیماری تقریبا 1 میلیارد نفر را در جهان درگیر می کند ولی افراد از نظر نوع و شدت علائم متفاوت هستند. شیوع IBS در زنان دو برابر مردان است و حدود 40 درصد بیماران به IBS خفیف، 35 درصد به IBS متوسط و 25 درصد به IBS شدید مبتلا هستند.

علائم سندرم روده تحریک پذیر

همه افراد IBS را به یک شکل تجربه نمی کنند. برخی علائم این بیماری شامل موارد زیر است:
احساس درد در ناحیه شکم به ویژه ناشی از حرکات روده
تغییر در عادات روده از جمله اسهال، یبوست یا گاهی هر دو
احساس خالی نبودن روده پس از دفع مدفوع
وجود مخاط سفید رنگ در مدفوع
افزایش علائم در حوالی دوره قاعدگی

علت IBS چیست؟

تعداد زیادی از عوامل می توانند در ایجاد سندرم روده تحریک پذیر نقش داشته باشند که برخی از آنها بیشتر از سایرین شایع هستند. در بسیاری از موارد، مشخص کردن علت دقیق می تواند چالش برانگیز باشد. چند دلیل عمده در این قسمت بررسی می شود.

مسمومیت غذایی

یکی از شایع ترین علل IBS مسمومیت غذایی است. از هر 9 نفری که مسمومیت غذایی را تجربه می کنند، یک نفر دچار IBS می شود. سندرم روده تحریک پذیر پس از عفونت (PI-IBS) نوعی از IBS است که در اثر مسمومیت غذایی ایجاد می شود و تقریبا همیشه همراه با اسهال است.

رشد بیش از حد باکتری های روده کوچک

رشد بیش از حد باکتری های روده کوچک (SIBO) زمانی اتفاق می افتد که باکتری هایی که معمولا در روده بزرگ یافت می شوند در روده کوچک رشد می کنند. شایع ترین علائم SIBO درد و کرامپ شکمی مداوم ، نفخ و اسهال است. از طرف دیگر در صورت رشد بیش از حد میکروارگانیسم‌ های مولد گاز در روده کوچک یا روده بزرگ (IMO) افراد ممکن است دچار یبوست شوند.

افزودنی های مواد غذایی

اگرچه مطالعات زیادی در مورد اثرات افزودنی های غذایی بر روی انسان هنوز انجام نشده است، شواهد نشان می دهد که شیرین کننده های مصنوعی می توانند علائم IBS را تشدید کنند. ایجاد IBS با تغییر در میکروبیوم دستگاه گوارش مرتبط است و بنابراین غذاهایی که هضم ضعیفی دارند موجب اختلالات گوارشی بیشتری می شوند. مشکل ‌سازترین افزودنی‌ های غذایی، قندهای غیر قابل جذب مانند سوربیتول و سوکرالوز هستند. همچنین، مصرف مواد غذایی فرآوری شده در دهه ‌های اخیر افزایش یافته است و نشان می ‌دهد که تغییرات در میکروبیوتای ناشی از افزودنی ‌های غذایی ممکن است یکی از علل فزاینده IBS در کشورهای غربی باشد.

استرس روانی

مطالعه ‌ای در ارتباط با سندرم روده تحریک پذیر نشان می دهد که این بیماری یک اختلال حساس به استرس است و ارتباط بین مغز و روده باعث تشدید علائم می‌شود که به عنوان روده و مغز تحریک‌پذیر شناخته می‌شوند. استرس روانی علاوه بر تاثیر بر حساسیت روده ها، بر سایر عملکردهای دستگاه گوارش از جمله میکروبیوتای دستگاه گوارش تاثیر می گذارد. یک مطالعه نشان می دهد که مدیریت استرس یکی از روش های درمان IBS است. از آنجایی که بدن ما به عوامل استرس زا‌ی داخلی و خارجی واکنش نشان می ‌دهد، تمرین ‌هایی مانند تنفس عمیق، مدیتیشن و تمرین‌ های آرامش‌ بخش می ‌توانند به مدیریت علائم کمک کنند.

درمان های خانگی

بسته به شدت علائم، چندین درمان خانگی ممکن است برخی از علائم را کاهش دهند. این گزینه ها ممکن است به مدیریت طبیعی IBS کمک کنند. اما، اگر علائم ادامه یافت یا شدیدتر شد، برای تشخیص دقیق به پزشک مراجعه نمایید.

روغن نعناع

نعناع فلفلی از دیرباز برای درمان مشکلات گوارشی و به جهت کاهش گاز روده استفاده می شود. یک مطالعه نشان داد که درمان 8 هفته ای با روغن نعناع، علائم درد شکمی، ناراحتی و شدت IBS را کاهش می دهد. چای نعناع می ‌تواند برای کسانی که درد شکمی دارند تسکین ‌دهنده باشد.

ریشه زنجبیل

زنجبیل مدت‌ هاست که به دلیل فواید سلامتی از جمله تسکین درد، تهوع و ناراحتی معده مورد استقبال قرار گرفته است. ریشه زنجبیل حاوی آنزیم های گوارشی قدرتمندی است که ممکن است به تسکین حالت تهوع کمک کند. همچنین به دلیل داشتن خواص ضد التهابی در کاهش درد و کرامپ های شکمی و التهاب همراه با اسهال موثر است.

زمان مناسب غذا خوردن را بشناسید

مشخص شده است که فاصله 4 ساعت بین وعده های غذایی باعث بهینه سازی عملکرد امواج پاک کننده روده می شود. بسیاری از افراد مبتلا به IBS از مصارف وعده های غذایی با فواصل مشخص و همچنین روزه داری سود می برند. از سوی دیگر، برخی متوجه شده اند که مصرف وعده های غذایی کوچکتر و مکرر استرس کمتری بر دستگاه گوارش وارد می کند و باعث نظم بهتر روده می شود. یکی دیگر از مواردی که باید مورد توجه قرار گیرد این است که مراقب میزان هوای مصرفی در هنگام خوردن یا نوشیدن باشید. به عنوان مثال، هنگام نوشیدن با نی یا غذا خوردن از استنشاق هوای اضافی خودداری کنید زیرا می تواند احتمال تجمع گاز در روده ها و نفخ را افزایش دهد.

رژیم غذایی خود را تغییر دهید

بسیاری از مواد غذایی مانند گلوتن، نوشیدنی های گازدار، غذاهای سرخ کردنی و لبنیات می توانند باعث تحریک IBS شوند. از طریق حذف مواد غذایی، ممکن است بتوانید چنین محرک هایی را شناسایی کنید.

با پروبیوتیک ها آشنا شوید: کپسول آی بی سین ویواتیون

مصرف پروبیوتیک

با آزمون و خطا نوع سویه پروبیوتیکی مناسب بدن خود را پیدا کنید. پروبیوتیک های روزانه به شکل مکمل و مواد غذایی مانند ماست و نوشیدنی ها ممکن است به رفع مشکلات شما کمک کنند. اگر بعد از 4 هفته مصرف یک پروبیوتیک همچنان ناراحتی های گوارشی را تجربه می کنید، بهتر است سویه مصرفی را تغییر دهید.

چه زمانی به پزشک مراجعه کنید؟

اگر علائم سندرم روده تحریک پذیر با تغییر رژیم غذایی و سبک زندگی بهتر نشد و یا اگر علائم زیر را داشتید، برای ارزیابی به پزشک مراجعه کنید:

•   متوجه تغییراتی در مدفوع خود مانند خون، چرک یا ظاهری شبیه قیر شده اید.
•   نمی دانید منشا دردهای شما از کجاست.
•   کاهش وزن ، تب و یا اسهال بی دلیل را تجربه می کنید.
•   شب ها از درد بیدار می شوید یا در زندگی روزمره شما اختلال ایجاد شده است.
•   بالای 50 سال سن دارید.

سخن پایانی

علل IBS پیچیده هستند و هنوز به طور کامل مشخص نشده اند. اگرچه هیچ دلیل قطعی برای اینکه چرا افراد تحت تأثیر IBS قرار می‌گیرند وجود ندارد، اما تعدادی راه‌ حل برای کاهش علائم وجود دارد، از جمله روغن نعناع، فاصله‌گذاری بین وعده‌های غذایی و توجه به افزودنی‌های غذایی که مصرف می‌کنید. در صورتی که این موارد موثر نبود، بهتر است به پزشک مراجعه کنید.

گردآورنده: نگار رفیعی(کارشناس ارشد تغذیه)
منبع: verywellfit

پروبیوتیک ها میکروارگانیسم های زنده ای هستند که می توان آنها را از طریق مواد غذایی تخمیر شده یا مکمل های غذایی استفاده کرد. مطالعات نشان می دهد که تعادل یا عدم تعادل باکتری ها در سیستم گوارش با سلامت کلی بدن مرتبط است و یک مزیت پروبیوتیک ها به تعادل رساندن میزان میکروب ها در بدن است.

مزیت پروبیوتیک ها

در مورد اهمیت پروبیوتیک ها بسیار شنیده ایم ولی به صورت تفکیک شده مزیت آنها بررسی نشده است. پروبیوتیک ها موجب تعادل باکتری های روده شده و خواص دیگری برای بدن دارند که در این مقاله در مورد آنها صحبت می کنیم.

1. کمک به تعادل باکتری ها در سیستم گوارش

عدم تعادل باکتری ها به این معنی است که باکتری های مضر زیادی در روده وجود دارند و تعداد باکتری های مفید کافی نیست. این موضوع می تواند به علت بیماری، مصرف داروهایی مانند آنتی بیوتیک ها، رژیم غذایی نامناسب و ... باشد. این موضوع می تواند مشکلاتی شامل مشکلات گوارشی، آلرژی، مشکلات ذهنی، چاقی و ... ایجاد کند. مصرف پروبیوتیک ها می تواند موجب تعادل باکتری ها در روده شود.

2. پیشگیری و درمان اسهال

یک مزیت پروبیوتیک ها توانایی آنها برای جلوگیری از اسهال یا کاهش شدت آن است. اسهال یک عارضه جانبی شایع مصرف آنتی بیوتیک ها است. چرا که آنتی بیوتیک ها می توانند موجب برهم خوردن تعادل باکتری های مفید و مضر در روده شوند. مطالعات متعدد نشان می دهد که استفاده از پروبیوتیک با کاهش خطر ابتلا به اسهال متعاقب مصرف آنتی بیوتیک ها همراه است. پروبیوتیک ها همچنین می توانند به درمان سایر انواع اسهال کمک کنند. مطالعات نشان می دهند برخی از گونه های پروبیوتیک ها می توانند مدت زمان اسهال عفونی را به طور متوسط 25 ساعت و خطر ابتلا به اسهال مسافران را به میزان 8 درصد کاهش دادند. مصرف سویه هایی مانند لاکتوباسیلوس رامنوسوس، لاکتوباسیلوس کازئی و مخمر ساکارومایسس بولاردی اغلب با کاهش خطر ابتلا به اسهال مرتبط است.

3. بهبود مشکلات روانی

تعداد روزافزون مطالعات، سلامت روده را به سلامت روان پیوند می دهند. مطالعات حیوانی و انسانی نشان می دهند که مکمل های پروبیوتیک می توانند برخی از اختلالات روانشناختی را بهبود بخشند. یک مطالعه مروری نشان داد، مکمل درمانی با سویه های بیفیدوباکتریوم و لاکتوباسیلوس برای 1-2 ماه، می تواند اضطراب، افسردگی، اوتیسم، اختلال وسواسی-اجباری (OCD) و حافظه را بهبود بخشد.
مزیت پروبیوتیک ها در مطالعه 40 بیمار مبتلا به افسردگی نیز دیده شد. مصرف مکمل های پروبیوتیک به مدت 8 هفته کاهش افسردگی، کاهش سطح نشانگر التهابی CRP و هورمون هایی مانند انسولین را، در مقایسه با افرادی که پروبیوتیک را مصرف نکردند، نشان داد.

4. حفظ سلامت قلب

یک مزیت پروبیوتیک ها کاهش کلسترول LDL، کلسترول و فشار خون است. برخی از باکتری های تولید کننده اسید لاکتیک ممکن است کلسترول را به وسیله تجزیه صفرا در روده کاهش دهند. صفرا، یک مایع که عمدتا از کلسترول ساخته شده است، به عمل هضم در سیستم گوارش کمک می کند. با تجزیه صفرا، پروبیوتیک ها می توانند از بازجذب کلسترول در روده جلوگیری کنند، در غیر این صورت کلسترول وارد خون می شود.
همچنین بررسی 9 مطالعات نشان داده است که مکمل های پروبیوتیک تا حدودی به کاهش فشار خون کمک می کنند.

5. کاهش شدت آلرژی و اگزما

سویه های پروبیوتیک خاصی ممکن است شدت اگزما در کودکان و نوزادان را کاهش دهد. یک مطالعه نشان داد علائم اگزما نوزادان تغذیه شده با شیر غنی شده با پروبیوتیک، در مقایسه با نوزادان که شیر معمولی استفاده می کردند، بهبود یافته است.
مطالعه دیگری کودکانی را مورد مطالعه قرار داد که مادران آنها در دوران بارداری از پروبیوتیک استفاده کرده اند. ریسک ابتلای این کودکان به اگزما در دو سال اول زندگی 83 درصد کمتر بود. با این حال، ارتباط بین پروبیوتیک و کاهش شدت اگزما هنوز ضعیف است و تحقیقات بیشتری باید انجام شود. برخی پروبیوتیک ها ممکن است پاسخ های التهابی مرتبط با آلرژی شیر یا محصولات لبنی را کاهش دهد. با این حال، شواهد ضعیت است و مطالعات بیشتری مورد نیاز است.

با محصولات پروبیوتیک آشنا شوید: کپسول لاکتوگات ویواتیون

6. کاهش علائم اختلالات گوارشی

انواع خاصی از پروبیوتیک ها از گونه های بیفیدوباکتریوم و لاکتوباسیلوس موجب بهبود علائم در افراد مبتلا به کولیت اولسراتیو خفیف شده اند. یک مطالعه نشان داد که مصرف مکمل حاوی E.coli Nissle به اندازه مصرف داروها در حفظ بهبودی در افراد مبتلا به کولیت اولسراتیو موثر بود. با این حال، به نظر می رسد پروبیوتیک ها اثر کمی بر علائم بیماری کرون دارند. اما ممکن است برای دیگر اختلالات روده مفید باشند. تحقیقات اولیه نشان می دهد پروبیوتیک ممکن است به رفع علائم سندرم روده تحریک پذیر (IBS) کمک کند. همچنین نشان داده شده که پروبیوتیک ها می توانند تا 50 درصد در کاهش خطر ابتلا به آنتروکولیت نکروزان شدید، که یک بیماری کشنده در نوزادان نارس است، موثر باشند.

7. تقویت سیستم ایمنی

کمک به تقویت سیستم ایمنی از دیگر مزیت پروبیوتیک ها است. همچنین، نشان داده شده است برخی از پروبیوتیک ها برای تولید آنتی بادی طبیعی در بدن موثر هستند.  همچنین ممکن است سلول های ایمنی مانند سلول های تولید کننده IgA، لنفوسیتهای T و سلول های کشنده طبیعی را افزایش دهند.یک مطالعه بزرگ نشان داد که مصرف پروبیوتیک ها احتمال و مدت زمان عفونت های تنفسی را کاهش می دهد. مطالعه دیگری شامل 570 کودک نشان داد که مصرف لاکتوباسیلوس GG تعداد و شدت عفونت های تنفسی را تا 17درصد کاهش داد. همچنین نشان داده شده که لاکتوباسیلوس کریسپاتوس تا 50 درصد می تواند موجب کاهش خطر ابتلا به عفونت های دستگاه ادراری در زنان شود.

8. کمک به کاهش وزن و چربی شکم

پروبیوتیک ها ممکن است از طریق تعدادی از مکانیسم های مختلف به کاهش وزن کمک کنند. برای مثال، برخی پروبیوتیک ها از جذب چربی رژیم غذایی در روده جلوگیری می کنند. سپس چربی از طریق مدفوع دفع شده و در بدن ذخیره نمی شود. همچنین ممکن است باعث القا احساس سیری، سوختن کالری بیشتر و ذخیره چربی کمتر شوند. این امر تا حدی با افزایش سطح هورمون های خاصی مانند GLP-1 انجام می شود.
همچنین ممکن است به صورت مستقیم به کاهش وزن کمک کنند. در یک مطالعه دیده شد که خانم هایی که از لاکتوباسیلوس رامنوسوس به مدت 3 ماه استفاده کرده بودند 50 درصد کاهش وزن بیشتری نسبت به زنان دیگر داشتند.
با این حال، مهم است که آگاه باشید که همه سویه های پروبیوتیک در کاهش وزن موثر نیستند. به عنوان مثال مطالعه ای نشان داد برخی پروبیوتیک ها مانند لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس حتی می توانند باعث افزایش وزن شوند.

گردآورنده: نگار رفیعی (کارشناس ارشد تغذیه)
منبع: healthline

پروبیوتیک ها برای همه انسان ها فارغ از سن و جنسیت و حتی سایر جانداران می توانند مفید باشند. دلایل خاصی وجود دارد که نشان می دهد پروبیوتیک برای سالمندان بیش از هر گروه سنی دیگری اهمیت دارد. هزاران میلیارد باکتری در بدن انسان وجود دارد که بیشتر آنها در دستگاه گوارش مستقر هستند ولی در پوست، دهان و سایر نقاط نیز دیده می شوند. 

پروبیوتیک چیست؟

پروبیوتیک ها باکتری و یا سایر میکروارگانیسم های مفیدی هستند که در داخل و روی بدن انسان زندگی می کنند. کلمه "پروبیوتیک" از عبارت لاتین "برای زندگی" گرفته شده و این دقیقا کاری است که این باکتری های مفید برای بدن انجام می دهند. 
دستگاه گوارش تا 80 درصد از تمام سلول های ایمنی بدن را در خود جای داده است. در نبود باکتری های مفید در سیستم گوارش، پاتوژن های بیماری زا فرصت رشد پیدا می کنند و عواقب بالقوه بدی برای سلامتی خواهند داشت. برای همه افراد، داشتن دستگاه گوارش سالم در گرو متابولیسم سالم، سیستم ایمنی سالم، هورمون های سالم و حتی یک قلب سالم است. در واقع، برخی از مطالعات نشان داده‌اند که حفظ تعادل باکتری های دستگاه گوارش می‌تواند به طور کلی از انواع بیماری ها پیشگیری کند. در ادامه سه دلیلی که سالمندان باید پروبیوتیک مصرف کنند را بررسی خواهیم کرد:

1.    سالمندان باکتری های مفید کمتری در دستگاه گوارش خود دارند

افراد مسن در مقایسه با جوانان، معمولا باکتری‌های مفید کمتری در سیستم گوارشی خود دارند. بر اساس یک مطالعه فرایند پیری منجر به تغییر در میکروبیوتای دستگاه گوارش و تغییر در پاسخ ایمنی می شود،  چنین تغییراتی ممکن است با افزایش خطر ابتلا به بیماری ها همراه باشد. به ویژه، سالمندان بیشتر مستعد رشد بیش از حد باکتری های بیماری زایی هستند که می توانند منجر به بیماری های دستگاه گوارش مانند سندرم روده تحریک پذیر (IBS) شوند. سایر بیماری‌های مزمن مانند بیماری های خودایمنی، بیماری های قلبی، دیابت و حتی سرطان نیز با سلامت دستگاه گوارش مرتبط هستند.

2.     استفاده بیش از حد از آنتی بیوتیک ها

باید این نکته را در نظر داشت که به دلیل انواع بیماری ها در سالمندان، تجویز آنتی بیوتیک ها در این افراد زیاد صورت می گیرد. شواهد نشان می دهند تجویز بیش از حد داروها می تواند منجر به کاهش امید به زندگی و تجویز غیر منطقی آنتی بیوتیک ها موجب بروز مقاومت باکتریایی گردد. در حالی که مصرف داروها، از جمله آنتی بیوتیک ها، ممکن است در کوتاه مدت مفید و حتی نجات دهنده باشند، استفاده بیش از حد از آنها می تواند موجب آسیب جدی به دستگاه گوارش و متعاقبا سلامت عمومی افراد شود.
یک متاآنالیز در سال 2016 نشان داد که استفاده بیش از حد از آنتی بیوتیک، می تواند بر ظرفیت پردازش غذا در دستگاه گوارش تاثیر بگذارد و همچنین توانایی افراد برای مقاومت در برابر عفونت ها را مختل کند. مطالعات همچنین نشان می دهند که پروبیوتیک ها می توانند به مقابله با اثرات مخرب آنتی بیوتیک ها در دستگاه گوارش کمک کنند. مطالعه‌ی دیگری در سال 2012 نشان داد که مصرف پروبیوتیک برای سالمندان زمانی که فرد آنتی‌بیوتیک مصرف می‌کند می‌تواند عوارض گوارشی مانند اسهال مرتبط با آنتی‌بیوتیک (AAD) را تا 42 درصد کاهش دهد.

3.     عملکرد سیستم ایمنی در سالمندان کاهش می یابد

کاهش عملکرد سیستم ایمنی بخشی از یک فرآیند ارگانیک تحت عنوان "پیری ایمنی" است که در اثر افزایش سن رخ می دهد. به گفته محققان، این امر با تغییراتی در رشد سلول های سیستم ایمنی همراه است که می تواند منجر به التهاب مزمن و کاهش عملکرد کلی سیستم ایمنی شود.
پیری سیستم ایمنی همچنین افراد مسن را در معرض بیشتر خطر ابتلا به بیماری های ویروسی قرار می دهد. نمونه ای از بیماری های ویروسی درگیری با ویروس آبله مرغان است که می تواند سال ها در سیستم عصبی به صورت خفته باقی بماند و بعدا به وضعیت دردناکی تبدیل شود که به زونا معروف است. زونا در افراد مسن بسیار شایع است.
اگرچه با افزایش سن، کاهش عملکرد سیستم ایمنی تا حدودی اجتناب ناپذیر است، اما افزایش تعداد باکتری های مفید در دستگاه گوارش می تواند تا حد زیادی پیشرفت آن را کند کند. ارتباط بین سلامت دستگاه گوارش و عملکرد سیستم ایمنی کاملا واضح است و این موضوع برای افراد مسن نیز صادق است. یک کارآزمایی بالینی نشان داد که افزایش مصرف پروبیوتیک برای سالمندان از طریق غذای سالم و مکمل های غذایی می‌تواند شدت و دفعات ابتلا به عفونت ها در سالمندان را کاهش دهد.

با مکمل های پروبیوتیک برای سالمندان آشنا شوید: کپسول مگابیوم ویواتیون

پری بیوتیک و پروبیوتیک برای سالمندان

تحقیقات نشان می دهد که  یکی از بهترین راه ها برای بهبود سلامت سیستم ایمنی با افزایش سن، مصرف مقدار زیادی پروبیوتیک به شکل غذا، مکمل ها و پری بیوتیک ها است. پری بیوتیک ها فیبرهای خاصی هستند که به عنوان "غذا" برای باکتری های مفید در دستگاه گوارش عمل می کنند. پری بیوتیک ها از غذاها به دست می آیند. مواد غذایی مانند سیر، پیاز، تره فرنگی، مارچوبه، سیب زمینی شیرین، موز سبز، عسل، سرکه سیب، اسپیرولینا و کلرلا منابع عالی مواد پری بیوتیک در نظر گرفته می شوند. 
سالمندی سالمی داشته باشید
پیر شدن به معنای رنج بردن نیست! علاوه بر تغذیه سالم، تحرک و مدیریت استرس، استفاده از مکمل های پروبیوتیک با کیفیت بالا می تواند به سلامت شما کمک کرده و از ابتلا به ّبیماری ها پیشگیری کند. با این اقدامات سال های سالمندی را به بهترین سال های زندگی خود تبدیل کنید.

گردآورنده: نگار رفیعی (کارشناس ارشد تغذیه)
منبع: organixx

پروبیوتیک‌ها سویه‌های زنده باکتری‌هایی هستند که برای سلامتی، به‌ویژه برای سیستم گوارشی، مفید هستند. این مکمل‌ها بین مردم محبوب شده اند زیرا تحقیقات نشان می‌دهد که باکتری‌های روده و میکروبیوم نقشی مهمتر از آنچه تا کنون فکر می کرده ایم، دارند. تحقیقات نشان داده است که این باکتری ها با مغز و سیستم ایمنی در ارتباط هستند و ممکن است نقش بزرگی در رشد مغز، شناخت و خلق و خو ایفا کنند.
با وجود تمام مزایای احتمالی، جای تعجب نیست که والدین در مورد استفاده از پروبیوتیک ها برای کودکان مردد هستند. اما آیا چیزی در مورد فواید پروبیوتیک برای کودکان می دانیم؟

فواید پروبیوتیک برای کودکان چیست؟

محققان هنوز در حال بررسی تمام مزایای پروبیوتیک ها، فواید پروبیوتیک برای کودکان و نحوه عملکرد آنها هستند. پروبیوتیک ها ممکن است به هضم غذا، پیشگیری از بیماری های عفونی و حتی حفظ وزن کمک کنند.
برخی از مطالعات می گویند پروبیوتیک ها به کودکان با مشکلات گوارشی مانند یبوست، بیماری التهابی روده، سندرم روده تحریک پذیر و اسهال عفونی کمک می کنند. با این حال، مطالعات دیگر نشان می دهند پروبیوتیک ها چنین تاثیری ندارند. چرا که هر کودک میکروبیوم فردی خود را دارد. میکروبیوم برای هر فرد مانند اثر انگشت منحصر به فرد است. بیشتر پروبیوتیک ها حاوی سویه های لاکتوباسیلوس هستند، اما انواع دیگری نیز ممکن است در روده وجود داشته باشند. پروبیوتیک‌ها تنها در صورتی می‌توانند به سلامت کودک کمک کنند  که دارای سویه‌های باکتری مناسب برای روده کودک باشند. در غیر این صورت، ممکن است هیچ تاثیری نداشته باشند.
پروبیوتیک ها ممکن است به تسکین یبوست حاد، قولنج و رفلاکس در نوزادان و کودکان سالم کمک کنند. آنها همچنین ممکن است به پیشگیری از عفونت های ثانویه و اسهال در کودکانی که از آنتی بیوتیک استفاده می کنند و به پیشگیری از اگزما و آلرژی در برخی از کودکان کمک کنند.

آیا پروبیوتیک ها برای کودکان بی خطر هستند؟

اگرچه فواید پروبیوتیک برای کودکان در حال بررسی است، واضح است که برای کودکان بی خطر است. با این حال، به والدین توصیه می شود به کودکان زیر یک سال پروبیوتیک داده نشود. در حال حاضر، اطلاعات ایمنی کافی در مورد پروبیوتیک ها برای نوزادان وجود ندارد. برای کودکانی که به شدت بیمار هستند یا سیستم ایمنی ضعیفی دارند باید قبل از مصرف پروبیوتیک با پزشک مشورت شود.

آیا می توان به کودک بیش از حد پروبیوتیک داد؟

هیچ دوز تعیین شده ای برای کودکان وجود ندارد. برای تعیین بهترین مکمل پروبیوتیک و دوز آن، با متخصص کودکان مشورت کنید.

چگونه می توان به طور طبیعی به کودک پروبیوتیک داد؟

اگر کودک نوزاد یا شیرخوار است، شیردهی بهترین راه برای تهیه پروبیوتیک است. شیر مادر حاوی پروبیوتیک و پری بیوتیک و همچنین الیگوساکاریدهای شیر انسان (HMOs) است. این کربوهیدرات های تخصصی فقط در شیر مادر ظاهر می شوند و به عنوان "پری بیوتیک" عمل کرده و رشد باکتری های سالم را افزایش می دهند. برخی از شیرخشک ها نیز شامل پروبیوتیک ها و HMO ها است که به ساخت میکروبیوم کودک کمک می کنند.
برای کودکان بزرگتر، رژیم غذایی سالم توصیه می شود. میوه های تازه، سبزیجات و ماست همگی به بهبود سلامت روده و سلامت کلی بدن کمک می کنند. کودکان باید از غذاهای چرب یا نوشیدنی های شیرین که نه تنها به سلامت روده بلکه به سلامت کلی آسیب می زنند، اجتناب کنند.
علاوه بر این، مصرف آنتی بیوتیک در کودکان را کاهش دهید، آنتی بیوتیک ها می توانند باکتری های مفید روده کودک را از بین ببرند. قبل از درخواست آنتی بیوتیک، مطمئن شوید که کودک یک عفونت باکتریایی دارد، چرا که عفونت ویروسی نیاز به آنتی بیوتیک ندارد.
مواد غذایی پروبیوتیک مانند ماست را به رژیم غذایی کودک خود اضافه کنید تا میکروبیوم او را سالم نگه دارد. اگر کودک ماست دوست ندارد، سعی کنید از آن به جای سس مایونز در ساندویچ مورد علاقه اش استفاده کنید یا روی سیب زمینی پخته شده بریزید.

با مکمل های پروبیوتیک آشنا شوید: قطره لاکت اینفنت ویواکیدز

مکمل ها یا مواد غذایی پروبیوتیک: کدام بهتر است؟

پروبیوتیک ها به برخی مواد غذایی مانند ماست و پنیر اضافه می شود. همچنین به طور طبیعی در مواد غذایی تخمیر شده مانند دوغ، کفیر و کلم ترش یافت می شوند.
اگر می‌پرسید مکمل‌ها یا مواد غذایی پروبیوتیک کدام بهتر هستند، پاسخ روشن نیست. دریافت مواد مغذی از غذاهای کامل معمولا بهترین راه است. اما در مورد پروبیوتیک ها، ممکن است کودک نتواند به تنهایی از غذا به اندازه کافی دریافت داشته باشد. پروبیوتیک‌های موجود در مواد غذایی ممکن است در فرآیندهای تولید و ذخیره‌سازی زنده نمانند. تا زمانی که یک آزمایشگاه در آشپزخانه خود نداشته باشید، هیچ راهی برای دانستن اینکه دقیقا چقدر از آنها زنده هستند وجود ندارد.
مکمل ها را نیز تنها از برندهای معتبر خریداری کنید. قبل از استفاده، تاریخ انقضا و شرایط نگه داری را بررسی کنید تا بدانید که آیا محصول یخچالی است یا می تواند در محیط خانه نگه داری کرد.

گردآورنده: نگار رفیعی (کارشناس ارشد تغذیه)
منبع:childrens

پروبیوتیک‌ها میکروارگانیسم‌های زنده‌ای هستند که فواید زیادی برای بدن دارند که هم در مکمل ها و هم در غذاهای تخمیر شده یافت می شوند. پروبیوتیک ها ممکن است عملکرد سیستم ایمنی و سلامت گوارش و قلب را بهبود بخشند. علاوه بر این چندین مطالعه نشان می دهد که پروبیوتیک ها می توانند به کاهش وزن و چربی شکم کمک کنند.

باکتری های روده و کاهش وزن

صدها میکروارگانیسم در دستگاه گوارش ساکن هستند. اکثر آنها باکتری های مفیدی هستند که چندین ماده مغذی مهم از جمله ویتامین K و برخی ویتامین های B را تولید می کنند. همچنین به تجزیه فیبرهایی که بدن نمی تواند آن را هضم کند کمک کرده و آنها را به اسیدهای چرب با زنجیره کوتاه مفید مانند بوتیرات تبدیل می کند.
باکتریوئید ها و فیرمیکوت ها دو خانواده اصلی از باکتری های مفید در روده هستند. به نظر می رسد وزن بدن با تعادل این دو خانواده باکتری مرتبط باشد. مطالعات انسانی و حیوانی نشان داده اند که افراد با وزن متوسط نسبت به افراد دارای اضافه وزن یا چاقی، باکتری های روده متفاوتی دارند. در اکثر این مطالعات، افراد چاق در مقایسه با افراد با وزن متوسط، فیرمیکوت‌های بیشتر و باکتروئید کمتری داشتند. باکتری های روده در افراد چاق به نسبت افراد لاغرتر تنوع کمتری دارد. برخی از مطالعات حیوانی همچنین نشان می‌دهند که وقتی باکتری‌های روده موش‌های چاق به روده موش‌های لاغر پیوند زده شد، موش‌های لاغر چاق شدند.

چگونه پروبیوتیک ها بر وزن بدن اثر می گذارند؟

روش هایی که پروبیوتیک ها بر وزن بدن و چربی شکم تأثیر می گذارند هنوز به خوبی شناخته شده نیست. به نظر می رسد پروبیوتیک ها از طریق تولید استات، پروپیونات و بوتیرات، که اسیدهای چرب با زنجیره کوتاه هستند، بر اشتها و مصرف انرژی تأثیر می گذارند. تصور می‌شود که برخی از پروبیوتیک‌ها ممکن است جذب چربی رژیم غذایی را مهار و میزان چربی دفع شده با مدفوع را افزایش دهند. به عبارت دیگر، آن‌ها باعث می‌شوند بدن کالری کمتری از غذا دریافت کند. برخی از باکتری ها، مانند باکتری های خانواده لاکتوباسیلوس، به این طریق عمل می کنند.
پروبیوتیک ها همچنین ممکن است به روش های دیگری با چاقی مبارزه کنند، از جمله:
ترشح هورمون‌های تنظیم‌کننده اشتها: پروبیوتیک‌ها ممکن است به آزادسازی هورمون‌های کاهنده اشتها، پپتید- شبه گلوکاگون (GLP-1) و پپتید (PYY) کمک کنند. افزایش سطح این هورمون ها ممکن است در مصرف کالری و چربی کمک کند.
افزایش سطح پروتئین های تنظیم کننده چربی: پروبیوتیک ها ممکن است سطح پروتئین آنژیوپویتین4 (ANGPTL4) را افزایش دهند. این امر ممکن است منجر به کاهش ذخیره چربی شود.
شواهد قوی نشان می دهد چاقی با التهاب در بدن مرتبط است. با بهبود پوشش روده، پروبیوتیک ها ممکن است التهاب سیستمیک را کاهش داده و در برابر چاقی و سایر بیماری ها از بدن محافظت کنند.

کاهش وزن و چربی شکم 

مطالعات اخیر در مورد پروبیوتیک ها و کاهش وزن در افراد دارای اضافه وزن و چاقی نشان می دهد که پروبیوتیک ها به طور خاص، سویه های خاصی از خانواده لاکتوباسیلوس ها می توانند به کاهش وزن و کاهش درصد چربی بدن کمک کنند. در یک مطالعه، خوردن ماست با لاکتوباسیلوس فرمنتوم یا لاکتوباسیلوس آمیلووروس چربی بدن را در طی 6 هفته 3 تا 4 درصد کاهش داد. مطالعه دیگری اثرات مکمل های لاکتوباسیلوس رامنوسوس را بر کاهش و حفظ وزن بررسی کرد. زنانی که از پروبیوتیک‌ها استفاده می‌کردند در طی 3 ماه 50 درصد کاهش وزن بیشتری داشتند. در یک مطالعه به 114 بزرگسال مبتلا به چاقی به مدت 12 هفته دارونما یا پروبیوتیک لاکتوباسیلوس ساکی داده شد. افرادی که از پروبیوتیک استفاده می کردند کاهش قابل توجهی در توده چربی بدن و دور کمر داشتند. 

لاکتوباسیلوس گاسری

از بین تمام باکتری‌های پروبیوتیکی، لاکتوباسیلوس گاسری امیدوارکننده‌ترین اثر را در کاهش وزن نشان می‌دهد. یک مطالعه که روی 210 نفر با چربی شکم انجام شد، نشان داد که مصرف لاکتوباسیلوس گاسری به مدت 12 هفته باعث کاهش وزن، چربی اطراف اندام ها، شاخص توده بدن (BMI)، اندازه کمر و دور باسن می شود. علاوه بر این، چربی شکم 8.5 درصد کاهش یافت. با این حال، زمانی که شرکت کنندگان مصرف پروبیوتیک را متوقف کردند، در عرض یک ماه تمام چربی شکم به حالت اولیه بازگشت. 

سویه های دیگر

سویه های دیگر پروبیوتیک ها نیز ممکن است به کاهش وزن و چربی شکم کمک کنند. در یک مطالعه، زنان دارای اضافه وزن یا چاقی، سویه های لاکتوباسیلوس و بیفیدوباکتریوم را همراه با مداخله غذایی مصرف کردند. کاهش چربی شکمی در کسانی که پروبیوتیک مصرف می کردند به طور قابل توجهی بیشتر از مصرف دارونما بود. مطالعه دیگری بر روی 135 نفر با مقادیر قابل توجهی چربی شکم، نشان داد بعد از مصرف باکتریوم لاکتیس به مدت 3 ماه میزان قابل توجهی از چربی شکمی از بین رفته بود و در مقایسه با افرادی که دارونما مصرف می کردند، BMI و دور کمر کاهش یافت. این نتایج به ویژه در زنان برجسته بود.

با پروبیوتیک ها آشنا شوید: کپسول لاکتوگات ویواتیون

جلوگیری از افزایش وزن با پروبیوتیک ها

کاهش وزن تنها راه مبارزه با چاقی نیست. جلوگیری از افزایش وزن ناخواسته نیز برای جلوگیری از چاقی ارزشمند باشد. در یک مطالعه، مصرف یک فرمول پروبیوتیک به نام VSL#3 باعث جلوگیری از افزایش وزن و چربی در افرادی شد که از رژیم غذایی با 1000 کالری بیشتر از نیاز آنها در روز، پیروی می‌کردند. این نشان می دهد که برخی از سویه های پروبیوتیک ممکن است از افزایش وزن در چارچوب یک رژیم غذایی پر کالری جلوگیری کنند. 

افزایش وزن با پروبیوتیک ها

برخی از مطالعات نشان داده اند که برخی از سویه های پروبیوتیک ممکن است منجر به افزایش وزن شوند. یک بررسی اخیر نشان داد که اثرات پروبیوتیک ها بر وزن بدن بستگی به گونه ها و سویه های مورد استفاده دارد. به عنوان مثال، در حالی که یک سویه از لاکتوباسیلوس گاسری موجب کنترل افزایش وزن شد، سویه دیگر باعث افزایش وزن شد.

گردآورنده: نگار رفیعی (کارشناس ارشد تغذیه)
منبع: healthline

مصرف پروبیوتیک ها به یک روش معروف برای بهبود سلامت دستگاه گوارش تبدیل شده است. پروبیوتیک ها گونه هایی از باکتری غیر بیماری زا هستند که به طور طبیعی در برخی غذاها و مکمل های غذایی یافت می شوند. اخیرا کارشناسان سلامت؛ فواید و مزیت های مکمل پروبیوتیک را برای سلامت واژن مورد ملاحظه قرار داده اند. نظر می رسد که دستکم یک گونه از پروبیوتیک بنام ال-اسیدوفیلوس می تواند به پیشگیری و درمان مشکلات واژینال مثل واژینوسیس باکتریایی (BV) کمک کند.
تحقیقاتی که طی چند دهه گذشته انجام شده، نشان می دهد که پروبیوتیک ها می توانند در درمان برخی بیماری ها که بواسطه تغییر در تعادل PH واژن بوجود می آید، موثر باشند.  

بهترین مکمل پروبیوتیک برای زنان

بیش از 50 گونه مختلف از ارگانیسم های ریز (میکروب ها) در داخل واژن زندگی می کنند که بیشتر این میکروب ها از نوع باکتری لاکتوباسیلوس هستند. این باکتری به سالم نگه داشتن واژن کمک می کند و از واژن در برابر عفونت حفاظت می کند.
نبود لاکتوباسیلوس و رشد بیش از حد برخی میکروب ها می تواند باعث بهم ریختن تعادل محیط واژن شود. این عدم تعادل می تواند به دلایل مختلف روی دهد. از جمله وقتی که یک زن؛

• رابطه جنسی محافظت نشده ای با مرد دارد. 
• تغییرات هورمونی را تجربه می کند.
• دوره عادت ماهانه را سپری می کند
• عادات بهداشتی را رعایت نمی کند

آشنا شویم با پروبیوتیک اختصاصی خانم ها: کپسول ژینولاکت ویواتیون

عدم تعادل محیط واژن می تواند منجر به مشکلاتی مانند:

احساس بوی ماهی در واژن، خروج ترشحات از واژن، ناراحتی واژینال، خارش واژن، عدم تعادل در محیط واژن می شود.

عدم تعادل در محیط واژن می تواند منجر به مشکلات زیر شود:

• واژینوسیس باکتریایی (BV)
• عفونت های مخمر
• تریکومونازیسیس (trichomonaisis)

عدم تعادل در محیط واژن ممکن است شانس ابتلا به عفونت مجاری ادرار (UTI) را افزایش دهد. با این حال عفونت مجاری ادرار همیشه ناشی از پاتوژن هایی نیست که باعث بروز عفونت های واژینال می شوند.  

واژینوسیس باکتریایی (BV)

شایعترین مسئله در رابطه با بهم ریختن تعادل محیط واژن، واژینوسیس باکتریایی یا BV است. زنانی که درگیر BV هستند، دارای تعداد زیادی از گونه های مختلف باکتری در واژن هستند. زنان سالم تعداد کمتری از این گونه های باکتری را در واژنشان دارند.  
این باکتری ها باعث می شوند که PH واژن به بالاتر از 4.5 افزایش یابد که این، تعداد لاکتوباسیلوس موجود در واژن را کاهش می دهد.

علاوه بر افزایش PH واژن، زنانی که درگیر BV هستند، مشکلاتی مانند:

احساس بوی ماهی در واژن، سوزش ادرار، خروج ترشحات شیری یا سفید رنگ از واژن ، خارش واژن ممکن است تجربه کنند.

پزشکان می گویند که آنها مطمئن نیستند که چه چیزی باعث BV می شود اما برخی عوامل، زنان را در معرض خطر قرار می دهد که این عوامل شامل موارد زیر هستند:

• داشتن بیش از یک شریک جنسی یا یک شریک جنسی جدید
• شستن واژن با آب و صابون (واژن، خود را تمیز نگه می دارد و شستشوی واژن می تواند تعادل محیط آن را بهم بزند)
• نبود باکتری لاکتوباسیلوس (برخی زنان از داشتن سطح بالایی از باکتری خوب در واژنشان محروم هستند که این می تواند منجر به BV شود)

درمان BV شامل استفاده از داروهای آنتی بیوتیک است. این داروها به شکل خوراکی یا به صورت ژل درون واژن استفاده می شوند. برخی پزشکان ممکن است پروبیوتیک را علاوه بر داروهای آنتی بیوتیک تجویز کنند.  

عفونت قارچی

عفونت قارچی نوع دیگری از مشکل بهم ریختن تعادل محیط واژن است. اکثر موارد از واژن مخمری ناشی از وجود یک قارچ بنام کاندیدا آلبیکنز (Candida albicans) است. دیگر انواع این قارچ ممکن است باعث بروز این بیماری شود.
معمولا رشد این قارچ بواسطه باکتری های خوب کنترل می شود اما عدم تعادل باکتری های واژن بخصوص داشتن تعداد کمتری از باکتری لاکتوباسیلوس می تواند باعث رشد بیش از حد قارچ درون واژن شود. 

عفونت قارچ می تواند از خفیف تا متوسط متغیر باشد که علایم آن شامل :

خارش، خروج ترشحات سفید غلیظ یا آبکی، خارش شدید در ناحیه واژن و فرج، احساس سوزش در طول رابطه جنسی یا ادرار کردن، درد، کهیر در ناحیه واژن می باشد. 

رشد بیش از حد قارچ که منجر به عفونت قارچ می شود، می تواند ناشی از موارد زیر باشد:

• داروهای آنتی بیوتیک که می تواند باعث کشتن باکتری های خوب در واژن شود
• بارداری
• دیابت کنترل نشده
• نقص سیستم ایمنی
• مصرف داروهای خوراکی ضدبارداری یا انواع داروهای هورمونی که سطح استروژن را افزایش می دهند 

اکثر عفونت های قارچی را می توان طی یک دوره کوتاه با داروهای ضدقارچی درمان کرد. این داروها شامل: کرم های موضعی، پمادهای موضعی، قرص های خوراکی، شیاف واژینال هستند.
در سایر موارد، پزشک ممکن است یک دوز از داروی خوراکی ضدقارچ یا ترکیبی از داروها را تجویز کند. 

تریکومونیاسیس (trichomonaisis)

تریکومونیاسیس یک عفونت بسیار شایع در زمینه مقاربت های جنسی (STI) است. طبق گزارش مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC)، 7/3 میلیون امریکایی مبتلا به تریکومونیاسیس هستند.

علایم این بیماری شامل:

خارش، سوزش، قرمزی یا درد، احساس ناراحتی در زمان ادرار کردن، تغییر در ترشحات واژن مثلا ترشحات بسیار کم یا زیاد. ترشحات شفاف، سفید، زرد یا سبز با یک بوی غیرطبیعی مثل بوی ماهی

آنتی بیوتیک ها مثل مترونیدازول (فلاژیل) یا تینیدازول (تیندامکس) داروهای تجویزی برای تریکومونیاسیس هستند. از پروبیوتیک ها به عنوان درمان یا حتی روش پیشگیری استفاده نمی شود. با این حال بهم ریختن تعادل محیط واژن مثل BV می تواند شانس ابتلا به STI مثل تریکومونیاسیس را افزایش دهد.     

تنظیم: زهرا محبی(کارشناس ارشد تغذیه)
منبع: healthline
 

پروبیوتیک ها ترکیبی از باکتریهای مفید زنده یا مخمرهایی هستند که به طور طبیعی در بدن زندگی می کنند. معمولا به باکتری به عنوان عامل بیماری نگریسته می شود. با این حال، دو نوع باکتری مفید و بیماری زا در بدن وجود دارد. این مواد از باکتریهای مفید تشکیل شده اند که به حفظ سلامت و عملکرد بدن کمک می کنند. این باکتریها می توانند با باکتریهای بیماری زا مبارزه کرده و به بدن حس بهتری دهند.
آنها بخشی از میکروبیوم بدن هستند. میکروبیوم از میکروبهایی تشکیل شده که برای حفظ سلامت بدن با هم کار می کنند. این میکروبها ترکیبی از باکتری، قارچ، ویروس و تک یاخته هستند. میکروبیوم هر کسی منحصر به فرد است. هیچ دو فردی، حتی دوقلوها، سلول های میکروبی یکسانی ندارند.

پروبیوتیک ها در چه قسمتی از بدن زندگی می کنند؟

اگرچه رایج‌ترین مکان مرتبط با میکروب‌های مفید، روده است، اما مکان‌های مختلفی در داخل و روی بدن مانند دهان، واژن، مجاری ادراری، پوست و ریه ها میزبان این باکتری ها هستند.

پروبیوتیک ها چگونه کار می کنند؟

وظیفه اصلی پروبیوتیکها، حفظ تعادل میکروبی در بدن است. هنگامی که بیمار هستید، باکتریهای بیماری زا وارد بدن می شوند و تعداد آنها افزایش می یابد. این کار بدن را از تعادل خارج می کند. باکتریهای مفید برای مبارزه با باکتریهای بیماری زا عمل می کنند و تعادل را به بدن باز می گرداند. باکتری های مفید با تقویت سیستم ایمنی و کنترل التهاب، به بدن کمک می کنند. این باکتریها همچنین به هضم غذا، تجزیه و جذب داروها و جلوگیری از ورود باکتری های بیماری زا کمک می کنند.

رایج ترین انواع باکتریهای پروبیوتیک کدامند؟

پروبیوتیک ها از باکتریها و مخمرها ساخته می شوند. باکتریهای رایج شامل لاکتوباسیلوس و بیفیدوباکتریوم هستند. رایج ترین مخمر نیز ساکارومایسس بولاردی است.

پروبیوتیک ها به درمان بیماری ها کمک می کنند؟

در حال حاضر تحقیقات زیادی پیرامون این ایده در حال انجام است. این مواد ممکن است به درمان برخی بیماریها کمک کنند. البته اثر آنها بر اساس نوع میکروب موجود در آنها می تواند از فرد به فرد دیگر متفاوت باشد. یعنی نتیجه مصرف در همه افراد یکسان نیست. برخی از بیماری ها مانند اسهال، یبوست، بیماری التهابی روده، سندرم روده تحریک پذیر، عفونت های دستگاه ادراری، بیماری لثه، عدم تحمل لاکتوز، اگزما و عفونت های تنفسی ممکن است با مصرف آنها بهبود یابند.

برای افزایش پروبیوتیک ها در بدن چه کنیم؟

شما می توانید میزان میکروب های مفید بدن خود را از طریق غذاها، نوشیدنیها و مکمل ها افزایش دهید. ممکن است از قبل غذاهای خاصی در رژیم غذایی روزانه خود داشته باشید که حاوی این مواد مفید هستند. به طور خاص مواد غذایی تخمیر شده میزبان تعداد زیادی باکتری مفید هستند. همچنین نوشیدنی های تخمیری مانند کفیر وجود دارد که پروبیوتیک های اضافی را وارد رژیم غذایی می کند. به غیر از غذا، می توانید از طریق مکمل های غذایی، پروبیوتیک ها را به رژیم غذایی خود اضافه کنید.

آیا می توانم از غذا، پروبیوتیک دریافت کنم؟

برخی مواد غذایی دارای پروبیوتیک هستند و می توانند برای سلامت میکروبیوم مفید باشند. از این مواد غذایی می توان به ماست، دوغ، نان خمیر مایه اشاره کرد. علاوه بر این می توانید برچسب محصولات را نیز مطالعه کنید. چرا که به برخی محصولات، پروبیوتیک اضافه شده است. استفاده از یک رژیم غذایی متعادل و غنی از فیبر هر روز به حفظ تعداد باکتری های خوب در سطح مناسب کمک می کند.

چگونه مکمل پروبیوتیک مصرف کنم؟

این مکمل ها ممکن است با یک پری بیوتیک ترکیب شوند. پری بیوتیک ها کربوهیدرات های پیچیده ای هستند که میکروارگانیسم های روده را تغذیه می کنند. اساسا، پری بیوتیک ها منبع غذایی برای باکتریهای خوب هستند. پری بیوتیک ها شامل اینولین، پکتین و نشاسته های مقاوم هستند. هنگامی که مکمل ترکیبی از پرو و پری بیوتیک است، به آن سین بیوتیک می گویند.

با مکمل های پروبیوتیک آشنا شوید: کپسول پیلوری تکت ویواتیون

پروبیوتیک ها چقدر ایمن هستند؟

از آنجایی که میکروب هایی که به عنوان پروبیوتیک استفاده می شوند به طور طبیعی در بدن وجود دارند، غذاها و مکمل های آنها به طور کلی بی خطر در نظر گرفته می شوند. البته ممکن است باعث واکنش های آلرژیک شوند و همچنین ممکن است باعث ناراحتی خفیف معده، اسهال یا نفخ (دفع گاز) در چند روز اول پس از شروع مصرف شوند.

آیا باید به فرزندانم پروبیوتیک بدهم؟

این مواد  می توانند هم برای بزرگسالان و هم برای کودکان مفید باشند. اگر کودک برای درمان نیاز به آنتی بیوتیک دارد، مصرف یک پروبیوتیک می تواند به کاهش علائم کمک کند. همچنین می توان از آنها برای کمک به رفع یبوست، رفلاکس اسید معده، اسهال و اگزما در کودکان استفاده کرد. افزودن پروبیوتیک ها به رژیم غذایی کودک از طریق غذا معمولا راهی مطمئن برای دادن این مواد به آنها است. مواد غذایی مانند ماست و پنیر دلمه اغلب بخشی از یک رژیم غذایی متعادل هستند و می توانند باکتریهای مفید را به غذا اضافه کنند. مکمل های پروبیوتیک نیز که به طور خاص برای نوزادان و کودکان طراحی شده اند، موجود هستند

آیا بعد از مصرف آنتی بیوتیک باید پروبیوتیک مصرف کنم؟

داروهای آنتی بیوتیک اغلب برای مبارزه با عفونت مورد نیاز است. با این حال، آنتی بیوتیک ها علاوه بر باکتریهای بیماری زا، باکتریهای مفید بدن را نیز از بین می برند. برخی افراد پس از مصرف آنتی بیوتیک دچار بیماری هایی مانند اسهال می شوند. برخی تحقیقات ارتباط مثبتی بین مصرف این باکتری ها پس از مصرف آنتی بیوتیک و رفع اسهال نشان داده اند. 

گردآورنده: نگار رفیعی (کارشناس ارشد تغذیه)
منبع: clevelandclinic